Διεθνώς αναγνωρισμένοι καθηγητές και ερευνητές από την Ελλάδα και το εξωτερικό συμμετείχαν στις εργασίες ημερίδα στο Πανεπιστήμιο Κρήτης στο Ρέθυμνο, θέτοντας στο επίκεντρο την κοινωνική απήχηση της έρευνας.
Μέσα από το έργο και τις δράσεις τους, αντάλλαξαν απόψεις για το πως η γνώση μπορεί να έχει πρακτική εφαρμογή στην κοινωνία, σημαντικό ζητούμενο για τις ανθρωπιστικές και κοινωνικές επιστήμες.
Καταξιωμένοι καθηγητές και ερευνητές από την Ελλάδα και το εξωτερικό παρουσίασαν τη διεθνή εμπειρία και τις διεπιστημονικές προκλήσεις, καθώς και παραδείγματα σχετικά με την απήχηση της έρευνας στην κοινωνία σε ημερίδα στην αίθουσα της συγκλήτου στην Πανεπιστημιούπολη Ρεθύμνου.
Η Ημερίδα για την Κοινωνική Απήχηση της Έρευνας συνδιοργανώθηκε με το Τομεακό Επιστημονικό Συμβούλιο Κοινωνικών Επιστημών, το Κέντρο Ερευνών και Μελετών του Πανεπιστημίου Κρήτης και το Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών.
Ο Νίκος Σουλιώτης, ερευνητής του ΕΚΚΕ, τόνισε μεταξύ άλλων, ότι «η λογοδοσία στους χρηματοδότες μιας έρευνας καθορίζει εν πολλώ τα "μετρήσιμα" αποτελέσματα που θα πρέπει να έχει, ωστόσο στις ανθρωπιστικές και κοινωνικές επιστήμες, το παράγωγο είναι γνώση, έτσι και θα πρέπει να υπάρχει διάλογος και διάχυση στην κοινωνία».
Η Μάρτα Σολέρ, καθηγήτρια κοινωνιολογίας στο πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης, υπογράμμισε ότι πχ εάν μελετάται η φτώχεια, θα πρέπει να τεθεί στο επίκεντρο η μείωσή της, με διεξόδους μέσα από τον διάλογο με τους σχετικούς φορείς και πολίτες: «Τώρα θα πρέπει επίσης να κάνουμε το βήμα του να δείξουμε πως η γνώση που παράγουμε, συμβάλει στην βελτίωση της κοινωνίας, γι'αυτό οι ερευνητές θα πρέπει να εμπλακούμε κατά τη διάρκεια της έρευνας, σε μια διαδικασία συνδημιουργίας, στην οποία μοιραζόμαστε, συζητάμε, για τη γνώση και την έρευνά μας, με τους διάφορους εταίρους, αυτούς που χαράσσουν μια πολιτική, τους τελικούς χρήστες, τους κοινωνικούς φορείς, έτσι οτιδήποτε συζητάμε και παράγουμε, επηρεάζει και βρίσκεται σε διάλογο με τους διάφορους κοινωνικούς εταίρους».
Η επιστημονική κοινότητα καλείται να συνδιαμορφώσει τα κριτήρια με τα οποία θα εκτιμάται και θα ενισχύεται η κοινωνική απήχηση της επιστημονικής έρευνας και μάλιστα σε όλο το φάσμα των επιστημών, με την πρακτική πλέον ενσωμάτωση της γνώσης στην κοινωνία να εκφράζει σημαντικά και τον βαθμό επιτυχίας της.
