Η δύση του ηλίου στο Ηράκλειο είναι μαγευτική, σε συνδυασμό με το ήπιο βοριαδάκι και τα νοερά ταξίδια στον ορίζοντα των Κυκλάδων, μπορεί να απομακρύνει τη ρουτίνα της καθημερινότητας.
Μπροστά από την εκκλησία του Αγίου Νεκταρίου στην παραλιακή, στο Ανατολικό Πολεοδομικό στο ύψος που βρίσκεται το λιμάνι του Ηρακλείου, υπάρχει ένα σχετικά πρόσφατα διαμορφωμένο πέτρινο πλάτωμα, μία από τις καλύτερες «βεράντες» της πόλης μας με άπλετη εντυπωσιακή άμεση θέα στην Ντία, στο λιμάνι, τη μαρίνα και το αεροδρόμιο, έχει γίνει στέκι νέων και όχι μόνο. Παρέες εφήβων, ζευγαράκια, περιπατητές και άνθρωποι της γειτονιάς, κατακλύζουν τα απογεύματα το χώρο.
Οι περισσότεροι κάθονται στο πέτρινο πεζούλι στην κορυφογραμμή, άλλοι στέκονται σε πηγαδάκια πιο πίσω. Συζητούν απολαμβάνοντας το αφέψημα τον καφέ ή την μπίρα τους. Θα μείνουν εκεί, συζητώντας και καταναλώνοντας τα σνακ που φέρνουν μαζί τους σε πλαστικές σακούλες, μέχρι ο ήλιος να κρυφτεί πίσω από τον Βασιλικό.
Τα απομεινάρια της καθημερινής αυτής απόδρασης, που απολαμβάνουν όλοι οι συμμετέχοντες, είναι ορατά παντού. Ενα παχύ στρώμα από άδεια πλαστικά μπουκάλια, τενεκεδάκια αναψυκτικών και μπίρας, χάρτινα και πλαστικά κύπελλα, χαρτοσακούλες, καλαμάκια, πώματα, χαρτομάντιλα, εκτείνεται κάτω από το πεζούλι και προς το λιμάνι. Πολλά είναι παρατημένα πάνω στο πεζούλι, άλλα πεταμένα κοντά του ή πίσω, μέσα στα χώματα και τα ξερά πλέον χόρτα.
Οταν ένας κάνει την αρχή, εύκολα άλλοι ακολουθούν. Θα πει κάποιος, και τι να κάνουν; Πού να ακουμπήσουν το άδειο μπουκαλάκι; Ο σκουπιδότοπος προσκαλεί. Κύρια η ευθύνη του δήμου, καθώς στο σημείο δεν υπάρχει κάδος. Αλλά ευθύνη έχουν και οι πολίτες. Ας κάνει κάποιος την αρχή και να πάρει φεύγοντας μαζί του τα ο,τι απορριφθεί, γιατί η δημοτική Αρχή αδυνατεί να διατηρήσει καθαρό έναν χώρο που γεμίζει τάχιστα με απορρίματα, αφού όπως όλα δείχνουν της αρκεί να ηττάται συνεχώς από προσχήματα.
Δείτε τις φωτογραφίες
