SOS εκπέμπει το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό της Κρήτης, με τις σωματικές και ψυχολογικές αντοχές γιατρών και νοσηλευτών να έχουν εξαντληθεί. Όπως ανέφεραν στη “Ν.Κ.” εκπρόσωποι των νοσοκομειακών μονάδων σε τρεις νομούς (Ηράκλειο, Ρέθυμνο και Λασίθι), η υπερεντατικοποίηση της εργασίας ως αναπόφευκτο αποτέλεσμα της νέας κατάστασης που δημιούργησε η πανδημία και η μη λήψη μέτρων πρόσληψης προσωπικού για τα νοσοκομεία και τα εμβολιαστικά κέντρα έχουν ως συνέπεια την εξουθένωση του προσωπικού. Μάλιστα, η ψυχολογική πίεση είναι τόσο έντονη που μερικές φορές αγγίζει και τα όρια της... λιποθυμίας.
Πιο συγκεκριμένα, ο κορωνοϊός δημιούργησε μια δύσκολη κατάσταση για το Εθνικό δημόσιο Σύστημα Υγείας, καθώς χρόνιες παθογένειες του παρελθόντος αναδείχθηκαν, όπως η έλλειψη επαρκούς μόνιμου προσωπικού και η αναγκαιότητα να υπάρξει ένα σχέδιο το οποίο θα απεγκλωβίζει τους επαγγελματίες υγείας από το σύνδρομο burnout, δηλαδή την εργασιακή εξάντληση, την εξουθένωση. Ύστερα από σχεδόν δύο χρόνια πανδημίας και σχεδόν ένα χρόνο έναρξης εμβολιασμών, το υγειονομικό προσωπικό της Κρήτης είναι πιο κουρασμένο και ταλαιπωρημένο από ποτέ...
Αυτό υποστηρίζει μέσω της “Ν.Κ.” ο καθηγητής Γενικής Ιατρικής και Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης Χρήστος Λιονής, ο οποίος μίλησε για τις αγχωτικές καταστάσεις που δημιουργεί η πανδημία στους επαγγελματίες Υγείας. «Το φορτίο της πανδημίας έχει δημιουργήσει στους επαγγελματίες Υγείας άγχος και στρες. Οι επαγγελματίες της Υγείας είναι ήδη εξαρτημένοι από το σύνδρομο burnout και η πανδημία φέρνει άγχος, αβεβαιότητα και ανασφάλεια. Εξ ορισμού οι επαγγελματίες Υγείας έχουν εκτεθεί σε υπέρμετρο φορτίο».
Η λήψη αυστηρών μέτρων από την κυβέρνηση με σκοπό τον περιορισμό της διασποράς του κορωνοϊού, σε συνδυασμό με το ρεαλιστικό γεγονός πως υπάρχει ένα σημαντικό ανθρώπινο δυναμικό που συμμετέχει στους εμβολιασμούς αλλά δεν έχει εκπαιδευτεί πάνω στην ιατρική πράξη του εμβολίου, δημιουργεί πρόσθετο άγχος.
«Ο εμβολιασμός σαφέστατα δοκιμάζει τους επαγγελματίες Υγείας. Οι επαγγελματίες Υγείας που βρίσκονται στα εμβολιαστικά προγράμματα είναι από διάφορες ειδικότητες, από χειρουργούς μέχρι νευροχειρουργούς κ.ά., οι οποίοι έρχονται να βοηθήσουν στον εμβολιασμό. Υπάρχει ένα ανθρώπινο δυναμικό που δεν έχει συνηθίσει τους εμβολιασμούς και πρέπει να αντεπεξέλθει σ’ ένα καθήκον στο οποίο δεν είναι εκπαιδευμένο. Είναι επομένως κατανοητό το άγχος που σε καταβάλλει και σε δεσμεύει. Υπάρχει επιπρόσθετο άγχος. Παράλληλα το υγειονομικό δυναμικό είναι κουρασμένο εδώ και πολλούς μήνες», υπογραμμίζει ο κ. Λιονής.
Είναι άξιο αναφοράς πως η ψυχολογική και σωματική εξουθένωση είναι σχεδόν διπλάσια τη χρονική συγκυρία που διανύουμε για τους επαγγελματίες της Υγείας, αφού ο πρωθυπουργός της χώρας, Κυριάκος Μητσοτάκης, αποφάσισε τη μείωση της διάρκειας ισχύος του πιστοποιητικού νόσησης από κορωνοϊό από τους έξι μήνες στους τρεις. Το γεγονός αυτό σημαίνει ότι γίνονται περισσότεροι εμβολιασμοί.
Στο πλαίσιο αυτό, η “Ν.Κ.” πραγματοποίησε μια έρευνα με σκοπό να αναδείξει ένα μείζον ζήτημα που σχετίζεται με τη σωματική και ψυχολογική εξουθένωση των επαγγελματικών Υγείας, επικοινωνώντας με εκπροσώπους νοσοκομείων.
«Στα όρια της λιποθυμίας...»
Σωματική εξουθένωση και έντονη ψυχολογική πίεση που «αγγίζει τα όρια της λιποθυμίας» είναι ο αντίκτυπος της υπερεντατικοποίησης των εργαζομένων, όπως υποστηρίζει ο Δημήτρης Βρύσαλης, ο οποίος είναι πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων στο ΠΑΓΝΗ. Ο κ. Βρύσαλης υποστήριξε πως η υπερεφημέρευση και η υπερεργασία έχουν εξουθενώσει το προσωπικό, που έχει φτάσει στα όρια των ψυχολογικών αντοχών του, ενώ τόνισε πως, από τα τέλη του Φεβρουαρίου που ξεκίνησε στην Ελλάδα η μάχη έναντι του κορωνοϊού μέχρι και σήμερα, το ΠΑΓΝΗ έχει 200 λιγότερους εργαζομένους.
Με ύφος καυστικό και σκληρό, ο κ. Βρύσαλης καταδίκασε τις πρακτικές της κυβέρνησης που, αντί να δείξει σεβασμό στην προσπάθεια των επαγγελματικών Υγείας, όπως λέει, «επιδεικνύει ένα πρόσωπο αναλγησίας». Το πρόβλημα της υπερεντατικοποίησης της εργασίας ήταν ορατό και πριν την υγειονομική κρίση, ενώ κλιμακώθηκε την περίοδο της υγειονομικής κρίσης. Την ίδια στιγμή, όπως ανέφερε ο κ. Βρύσαλης, νέα ζητήματα αναδείχθηκαν, όπως οι συγχωνεύσεις κλινικών, οι μετακινήσεις προσωπικού, κ.τ.λ.
«Εδώ και είκοσι μήνες οι εργαζόμενοι στον χώρο της Υγείας σε όλες τις ειδικότητες ριχθήκαμε σε μια μάχη όπου αρχικά ο υγειονομικός εχθρός ήταν άγνωστος, κάτω από αντίξοες συνθήκες. Οι συνθήκες ήταν συνθήκες έλλειψης προσωπικού, υλικών μέσων και εμβολιασμών. Είκοσι μήνες μετά, έχουμε μικρότερο αριθμό εργαζομένων σε σχέση με την έναρξη της πανδημίας. Είμαστε λιγότεροι εργαζόμενοι κατά 200, είτε εξαιτίας της αναστολής προσωπικού είτε λόγω συνταξιοδότησης. Ενώ έχουν, όμως, δημιουργηθεί νέα τμήματα με αυξημένες ανάγκες, δεν έχει υπάρχει καμία μόνιμη πρόσληψη εδώ και αρκετά χρόνια. Όλο αυτό το διάστημα, εμείς οι επαγγελματίες Υγείας, κάτω από αυτές τις συνθήκες και με τις ελλείψεις προσωπικού να είναι ορατές, προσπαθήσαμε να καλύψουμε τις ανάγκες των ασθενών. Είκοσι μήνες μετά και αφού έχουν ανασταλεί τρεις φορές οι άδειες του προσωπικού, η εξουθένωση του προσωπικού είναι μεγάλη και έντονη», ανέφερε ο κ. Βρύσαλης, ενώ συνέχισε: «Η εξουθένωση αυτή εμφανίζεται λόγω της έντονης ψυχολογικής πίεσης που φτάνει στα όρια της κατάρρευσης και λιποθυμίας του προσωπικού. Αιτία είναι η υπερεργασία και η υπερεφημέρευση των ιατρών, ταυτόχρονα, κάτω από την καθημερινή προσπάθεια να σωθούν οι ζωές των ανθρώπων. Καθημερινά βρισκόμαστε σε αντίξοες συνθήκες έχοντας να αντιμετωπίσουμε τόσο τις ανάγκες του κόσμου όσο και τις προσωπικές μας ανάγκες, ώστε να παίρνουμε τα ρεπό και τις άδειές μας. Όλα αυτά έχουν οδηγήσει ένα μεγάλο αριθμό εργαζομένων να αντιμετωπίζουν μια πληθώρα ψυχοκοινωνικών προβλημάτων. Και αρκετοί εργαζόμενοι, ιδίως εκείνοι που βρίσκονται στο τέλος της καριέρας τους, θέλουν να συνταξιοδοτηθούν. Να σημειώσουμε επίσης ότι ο κορωνοϊός σε καμία περίπτωση δεν αποτέλεσε αφορμή για την ενίσχυση του δημόσιου Συστήματος Υγείας, αλλά αποτέλεσε το πρόσχημα ώστε να περάσουν πολλά αντιλαϊκά μέτρα, όπως οι συγχωνεύσεις κλινικών, οι μετακινήσεις προσωπικού, οι ολιγόμηνες συμβάσεις (3 μηνών) και η είσοδος ιδιωτών γιατρών-εργολάβων στα νοσοκομεία. Αυτό το καθεστώς έχει δημιουργήσει αρκετή πίεση, σωματική και ψυχολογική. Παρ’ όλα αυτά, μπροστά σε αυτές τις δυσκολίες, δεν το έχουμε βάλει κάτω και παλεύουμε με την καθημερινότητα, διεκδικώντας αυτά που μας ανήκουν, και κυρίως ένα δημόσιο Σύστημα Υγείας αντάξιο των προσδοκιών και των αναγκών».
«Σοβαρές ελλείψεις»
Σοβαρές είναι οι ελλείψεις στο ιατρικό και το νοσηλευτικό προσωπικό του εμβολιαστικού κέντρου του Αγίου Νικολάου, αφού ιατροί και νοσηλευτές αναγκάζονται να αφήνουν τους ασθενείς και τους χρήστες των υπηρεσιών Υγείας από τις κλινικές τους με σκοπό να συμμετέχουν στα εμβολιαστικά προγράμματα. Η υπερεντατικοποίηση της εργασίας, σε συνδυασμό με τη δημιουργία των κενών που επέφερε η υγειονομική κρίση στο Νοσοκομείο Αγίου Νικολάου, έχει δημιουργήσει ένα εκρηκτικό μείγμα, με τον πρόεδρο του Δ.Σ. του Συλλόγου Εργαζομένων του Νοσοκομείου Αγίου Νικολάου, Γιώργο Μανουσάκη, να στέλνει σαφές μήνυμα πως η Πολιτεία πρέπει να δράσει.
Πιο συγκεκριμένα, δυναμικά έχει μπει στο εμβολιαστικό πρόγραμμα ο πληθυσμός του Αγίου Νικολάου, καθώς καθημερινά διενεργούνται 240 εμβολιασμοί, ένας αξιοσημείωτος αριθμός εάν λάβουμε υπόψη το μέγεθος του πληθυσμού. Οι εμβολιασμοί, ενώ διενεργούνταν αρχικά στην Τοπική Μονάδα Υγείας του Αγίου Νικολάου, πλέον λαμβάνουν χώρα στο Γενικό Νοσοκομείο της πόλης. Και μάλιστα είναι ανοικτές τρεις γραμμές εμβολιαστικής κάλυψης, και πιο συγκεκριμένα το πρωί, το απόγευμα και μια τρίτη γραμμή πάλι το πρωί για όσους επιθυμούν να εμβολιαστούν με το εμβόλιο της Johnson & Johnson.
O κ. Μανουσάκης μίλησε στη “Ν.Κ.” για τις σοβαρές και υποστελεχωμένες από προσωπικό υπηρεσίες Υγείας, πράγμα που έχει ως άμεσο αποτέλεσμα η υπερεντατικοποίηση της εργασίας όπως παρατηρείται να “χτυπάει κόκκινο”. Όπως εξηγεί, το πρόβλημα είναι γενικό. Αφορά δε ιατρούς και νοσηλευτές που φεύγουν από τα ιατρικά τους πόστα και μεταφέρονται στο εμβολιαστικό τμήμα του νοσοκομείου, ενώ την ίδια στιγμή το διοικητικό προσωπικό καλείται να αντεπεξέλθει σ’ ένα άκρως απαιτητικό περιβάλλον.
«Το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό του νοσοκομείου δεν επαρκεί για την εμβολιαστική κάλυψη, με αποτέλεσμα να έρχονται συνάδελφοι από το Κέντρο Ψυχικής Υγείας Αγίου Νικολάου. Και πιο συγκεκριμένα, έρχονται μία επισκέπτρια Υγείας και μία νοσηλεύτρια, οι οποίες και καλύπτουν τις εμβολιαστικές ανάγκες και τα κενά. Οι συνάδελφοι αυτοί είχαν προσαρμοστεί σε έναν συγκεκριμένο τρόπο ζωής και εργασίας. Αντιμετώπιζαν ασθενείς που είχαν προβλήματα ψυχικής φύσεως και τώρα βρίσκονται σε μια νέα και πιο δύσκολη καθημερινότητα, η οποία απαιτεί προσαρμοστικότητα. Από εκεί και πέρα, πέραν των νοσηλευτών, υπάρχουν διοικητικοί υπάλληλοι οι οποίοι έχουν προσληφθεί πρόσφατα και δεν έχουν ιδιαίτερη εμπειρία. Είναι κατά βάση επικουρικό προσωπικό. Και γι’ αυτούς, η προσαρμογή σε αυτήν τη νέα καθημερινότητα συνιστά δύσκολη υπόθεση. Δεν είναι κάτι απλό. Οι γιατροί μεταξύ άλλων, πέραν της παρουσίας στα εμβολιαστικά κέντρα, έχουν την εφημερία τους στην κλινική τους. Είναι μια σημαντική παράμετρος αυτή. Δηλαδή οι ιατροί πρέπει να προσέχουν ποια περιστατικά θα εμβολιαστούν αργότερα και την ίδια στιγμή έχουν την ευθύνη της κλινικής τους. Για παράδειγμα, στο εμβολιαστικό κέντρο Αγίου Νικολάου εισέρχονται συχνά ιατροί από τη Μονάδα Τεχνητού Νεφρού, οι οποίοι όμως έχουν αιμοκαθαρόμενους στη Μονάδα», υποστήριξε ο κ. Μανουσάκης.
Σοβαρές επιπτώσεις
«Η κόπωση μπορεί να φέρει λάθη»
Αξίζει να σημειωθεί πως πριν από μερικές εβδομάδες είχε σημειωθεί ένα αξιοσημείωτο περιστατικό στο συγκεκριμένο νοσοκομείο, καθώς νοσηλευτής χορήγησε πενταπλή δόση σε 72χρονη γυναίκα χωρίς να διαλύσει το περιεχόμενο του εμβολίου στον ορό. Ο νοσηλευτής φέρθηκε με επαγγελματισμό και το είπε κατευθείαν στους γιατρούς. Το περιστατικό αυτό είχε ως άμεση συνέπεια να υπάρχει περισσότερη εγρήγορση και άγχος ώστε να μην υπάρξει κάποιο λάθος.
«Γενικότερα, παρατηρείται το φαινόμενο οι άνθρωποι που βρίσκονται στα εμβολιαστικά κέντρα να απουσιάζουν από τις κλινικές τους. Δεν ευθύνονται ασφαλώς οι ίδιοι. Δημιουργούνται, όμως, κενά. Ειδικά στον χώρο της ψυχικής υγείας, οι άνθρωποι πρέπει να συνεργάζονται με συγκεκριμένα άτομα και η μεταφορά ανθρώπων από τον έναν χώρο στον άλλο δημιουργεί και σε αυτούς προβλήματα. Αποδυναμώνεται το Κέντρο Ψυχικής Υγείας Αγίου Νικολάου. Υπάρχει σοβαρή έλλειψη ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού. Τα εμβολιαστικά προγράμματα “φορτώθηκαν” στα νοσοκομεία χωρίς επιπλέον προσωπικό και αυτό είχε ως άμεση συνέπεια τη δημιουργία κενών. Δημιουργήθηκαν επιπλέον υπηρεσίες. Και γενικότερα υπάρχει έντονο το αίσθημα του φόβου από την πλευρά του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, ότι πρέπει να είναι πολύ προσεκτικοί απέναντι σε αυτό που κάνουν. Αυτό προέκυψε κυρίως μετά το γνωστό περιστατικό με την 72χρονη, αλλά υπήρχε και πιο πριν. Υπάρχει έτσι ένα επιπρόσθετο άγχος. Και δεν είναι μόνο η υπερεντατικοποίηση εργασίας, αλλά υπάρχει άγχος μη γίνει κάποιο λάθος με τα περιστατικά αυτά, τα ονόματα κ.τ.λ.» τόνισε ο κ. Μανουσάκης.
Τεράστια εργασιακή πίεση
«Πενήντα ημέρες χωρίς ρεπό»
Αυξημένη υπερεντατικοποίηση παρουσιάζει το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό του Νοσοκομείου Ρεθύμνου, καθώς υπάρχουν εργαζόμενοι που έχουν να πάρουν 50 ημέρες ρεπό, όπως υποστηρίζει ο πρόεδρος της Ένωσης Γιατρών Νοσοκομείου Ρεθύμνου Μανόλης Χριστοδουλάκης, ενώ σημειώνει, μεταξύ άλλων, πως τη μεγαλύτερη εργασιακή πίεση τη βιώνει τόσο ο νοσηλευτικός όσο και ο ιατρικός κόσμος που στελεχώνει νευραλγικές θέσεις.
Πιο συγκεκριμένα, όπως συμβαίνει και με τους υπόλοιπους νομούς της Κρήτης, έτσι και το Ρέθυμνο έχει επιταχύνει και συστηματοποιήσει τους εμβολιασμούς του. Με βάση τα στοιχεία, πριν από ένα σχεδόν μήνα οι εμβολιασμοί άγγιζαν τους 70 με 80 τη μέρα, ενώ τώρα έχουν ξεπεράσει τους 200 ανά ημέρα. Αυτό οφείλεται, σύμφωνα με τον κ. Χριστοδουλάκη, «στην επιτάχυνση της διαδικασίας της τρίτης δόσης. Εμείς έχουμε ζητήσει τα νοσοκομεία να εξαιρεθούν από το εμβολιαστικό πρόγραμμα και να ενισχυθεί η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, ώστε να αναλάβει τον εμβολιασμό. Το έχουν ζητήσει η Ομοσπονδία και οι Ενώσεις».
Στο Ρέθυμνο υπάρχουν 4 εμβολιαστικές γραμμές: οι τρεις είναι της Pfizer και η μία είναι της Johnson. Οι δύο εξ αυτών πραγματοποιούνται στο Νοσοκομείο του Ρεθύμνου, ενώ οι άλλες δύο διενεργούνται στην ΤΟΜΥ και στο Κέντρο Υγείας.
Ο κ. Χριστοδουλάκης είναι πρόεδρος της Ένωσης Γιατρών Νοσοκομείου Ρεθύμνου και μίλησε στη “Ν.Κ.” για την ψυχολογική πίεση που υπάρχει στο προσωπικό του νοσοκομείου στην απόπειρά του για την καταπολέμηση της υγειονομικής λαίλαπας.
«Έχουμε ένα προσωπικό, ιδίως στην Κρήτη, που είναι πραγματικά αρκετά κουρασμένο. Υπάρχει έλλειψη αδειών και, σε συνδυασμό με τους υγειονομικούς που τέθηκαν σε αναστολή από τα νευραλγικά τμήματα και δεν έχουν αντικατασταθεί, ουσιαστικά το προσωπικό λειτουργεί χωρίς άδειες και ρεπό... Και τελικά η κατάσταση αποβαίνει εις βάρος των ασθενών. Ένα κουρασμένο προσωπικό δεν αποδίδει το ίδιο αποτελεσματικά. Υπάρχει burnout. Το προσωπικό δεν παίρνει άδειες. Είναι υποστελεχωμένο. Μάλιστα του ζητάμε να κάνει περισσότερες βάρδιες. Αποσπάται προσωπικό από τα ΤΕΠ και τα χειρουργεία, το οποίο δεν μπορεί να αντικατασταθεί εξαιτίας της εξειδίκευσης που διαθέτει, για να ενσωματωθεί στα εμβολιαστικά προγράμματα. Το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό είναι αρκετά κουρασμένο. Ιδίως το νοσηλευτικό και το ιατρικό στα νευραλγικά πόστα, όπως οι αναισθησιολόγοι», υποστήριξε ο κ. Χριστοδουλάκης.
Ο ίδιος σημείωσε πως το Ρέθυμνο έχει χαρακτηριστεί ως άγονη υγειονομική περιοχή, πράγμα που σημαίνει πως πολλοί δεν επιθυμούν να εργαστούν στο νοσοκομείο. Σε συνδυασμό με την υπερεντατικοποίηση και την έλλειψη παροχής ημερών-ρεπό, αυτό δημιουργεί ένα ομιχλώδες τοπίο για το νοσοκομείο.
«Πάγια θέση του Σωματείου Εργαζομένων και της Ομοσπονδίας είναι να έρθει μόνιμο προσωπικό στα νοσοκομεία. Όχι επικουρικό. Κανένας δεν αφήνει τη δουλειά του για τρεις μήνες για να έρθει σε νοσοκομείο. Ωστόσο υπάρχουν ελλείψεις σε νευραλγικά τμήματα. Έχουν προκηρυχθεί δύο θέσεις για αναισθησιολόγους και έχουν χαρακτηριστεί άγονες, καθώς δεν υπάρχει κανένας υποψήφιος. Έχουν προκηρυχθεί θέσεις στην Εντατική και δεν υπάρχει υποψήφιος. Πάνω από δύο χρόνια έχει να προσληφθεί νοσηλευτικός κόσμος. Την ίδια στιγμή, υπάρχει μεγάλο ζήτημα με τα ρεπό. Υπάρχουν άνθρωποι που τους χρωστάμε δύο μήνες ρεπό, δηλαδή 50 μέρες ρεπό που δεν τις έχουν πάρει!» υποστήριξε.
Διαβάστε ΕΔΩ όλες τις ειδήσεις για τον κορωνοϊό.
