Πολύχρωμες ζωγραφιές με ζωηρά χρώματα και πηγή έμπνευσης την καθημερινότητα, την πλούσια ιστορία της περιοχής, καθώς και τα μυστικά βάθη μιας καλλιτεχνικής ψυχής κατακλύζουν τις γειτονιές μεταξύ της οδού Πεδιάδος μέχρι και την Ενετική Πύλη του Παντοκράτορος στο Ηράκλειο.
Οι ζωγραφιές ή γκράφιτι, άλλες μέρος του πολύχρωμου καλλιτεχνικού εγχειρήματος “Λάκκος”, που συντελείται από το 2015 - με πρωτοβουλία καλλιτεχνών απ’ όλη τη χώρα, αλλά και τον υπόλοιπο κόσμο - και άλλες νεότερες. Σε κάθε περίπτωση, δημιουργίες χαρισματικών καλλιτεχνών, που εγείρουν τη φαντασία, ζωντανεύοντας με χρώμα εικόνες στον νου, συνδέοντας σαν αλυσίδα το παρόν με το παρελθόν του τόπου.
Κάνοντας μια βόλτα στα παλιά καλντερίμια, κατακλύζεσαι από ποικίλα συναισθήματα και σκέψεις. Μικρά σοκάκια, μικρά παλιά σπιτάκια, που λες και πάγωσαν στον χρόνο και έκλεισαν μέσα τους όλη την ιστορία, τις εικόνες, τις μυρωδιές και τους ήχους της εκάστοτε εποχής. Κι εσύ, απλώς θεατής, περνάς, κοιτάς και φεύγεις. Μα, η γειτονιά εκεί. Στην αρχή, έρχεται η ανάμνηση του σύγχρονου γίγνεσθαι και σε τσιγκλάει: «Μα είναι δυνατόν, στο κέντρο του Ηρακλείου να βρίσκονται αυτά τα χαμόσπιτα;», αναρωτιέσαι. Δεν περνάει λεπτό, και δεύτερες σκέψεις σε κατατρώνε: «Ποιος ζούσε άραγε εδώ; Έχει απογόνους;». Και πλάθεις στο μυαλό σου τις εικόνες του κόσμου του.
Στενά τα σοκάκια στο μεταξύ και όντας βυθισμένος στις σκέψεις, βρίσκεις τον εαυτό σου να έχει χαθεί σε πραγματικό και πλασματικό χρόνο. Τα παιδιά που παίζουν και γελούν, οι μαντιλοφορούσες να τα κυνηγούν, οι ανοικτές πόρτες που από μέσα ξεχύνονται μυρωδιές φρεσκοψημένου ψωμιού, οι άντρες με τις βράκες σταυροπόδι να παίζουν το κομπολόι τους; Μα, σε ποια εποχή έχεις χαθεί; Γιατί η ιστορία της περιοχής είναι πλούσια και η ιστορία της σκέψης σου διαφέρει. Από μαχαλάς των φτωχών Τούρκων, στην κακόφημη περιοχή της πόλης, με οίκους ανοχής, μάγκες και ρεμπέτες, και κατόπιν στην παραμικρή.
Και ξάφνου μια πολύχρωμη τεράστια ζωγραφιά σε ξυπνάει και σου λέει μια ιστορία. Και κάπως έτσι αιωρείσαι μεταξύ του παροντικού και του παρελθοντικού καιρού, σκεπτόμενος τι όμορφα που θα ήταν αν όλη αυτή η περιοχή λάμβανε την αξιοποίηση και τη φροντίδα που αξίζει η πολιτιστική της ιστορία.
