Με τη σεισμική δραστηριότητα - μετά τον ισχυρό σεισμό των 6 Ρίχτερ τη Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου - να συνεχίζεται αμείωτη, συγκλονιστικές ιστορίες έρχονται στο φως από το Αρκαλοχώρι.
Ειδικότερα, ο φόβος και η αγωνία των σεισμών δεν είναι για πολλούς ταλαιπωρημένους κατοίκους της περιοχής, οι οποίοι έχουν την αίσθηση ότι η γη ανοίγει κάτω από τα πόδια τους, ο μοναδικός προβληματισμός.
Ένας από αυτούς είναι ο 43χρονος Στέλιος Μηλιωτάκης από τον Πατσίδερο, ο άνθρωπος που για αρκετή ώρα η πληροφορία για το αν ήταν μετά το σεισμό ζωντανός, δεν μπορούσε να διασταυρωθεί. Τον απεγκλώβισε η ΕΜΑΚ μετά το σεισμό, που όπως ο ίδιος λέει θα τον θυμάται, σε όλη του τη ζωή.
Ο ίδιος συγκλονίζει όταν επιχειρεί να περιγράφει μπροστά στην κάμερα, το πώς αισθάνεται αυτή την στιγμή, μετά από όλα αυτά που έχει περάσει: «Αισθάνομαι κυριολεκτικά ως παράσιτο της κοινωνίας, αυτή είναι η λέξη που θα χαρακτήριζα την κατάστασή μου. Έτσι νιώθω».
Μετά από πολυήμερη διαμονή μέσα στο αυτοκίνητο, η Πολιτική Προστασία την προηγούμενη εβδομάδα τοποθέτησε σκηνή κοντά στο σπίτι του. Και ενώ όλα έδειχναν ότι κυλούν ομαλά, από τη περασμένη Κυριακή, έμεινε χωρίς φαγητό.
Ο Στέλιος αδυνατεί να μετακινείται στο Αρκαλοχώρι να παίρνει μόνο του το φαγητό του. Άνεργος επί πολλά χρόνια και με σοβαρά προβλήματα που του άφησε ένα σοβαρό τροχαία ατύχημα, επιχειρεί να επιβιώσει ζητώντας ένα πιάτο φαγητό.
Ο 43χρονος μερικά λεπτά μετά το σεισμό έχασε τη μητέρα του, που νοσηλευόταν μέρες πριν στο ΠΑΓΝΗ. Εκτός από το σεισμό είχε και το θρήνο της απώλειας και από σήμερα, το επιπλέον πρόβλημα που αντιμετωπίζει, είναι ο κίνδυνος να μη λάβει οποιαδήποτε αποζημίωση, καθώς η περιουσία της μητέρας του δεν είχε μεταβιβαστεί στον ίδιο.
Με υπομονή και καρτερικά περιμένουν μέσα στη σκηνή τους στο εκθεσιακό κέντρο Αρκαλοχωρίου την εγκατάστασή τους σε οικίσκο. Το ζευγάρι των ηλικιωμένων που δεν χάνουν το κουράγιο τους, μένουν εκεί επιχειρώντας να διασκεδάσουν ακόμη και τις δραματικές ώρες που έζησαν με την επέλαση της κακοκαιρίας.
Συγκλονίζει επίσης ηλικιωμένη που μίλησε στην ΚΡΗΤΗ TV και η οποία πέρασε όλη αυτή την ταλαιπωρία και εξακολουθεί να ταλαιπωρείται «Μία τσάντα φάρμακα παίρνω», λέει «έχω πολλά προβλήματα υγείας», ωστόσο όπως περιγράφει δεν θέλει να φύγει από τη σκηνή της «θέλω να έχω τον δικό μου χώρο, ούτε να ενοχλώ, ούτε να με ενοχλούν».
Οι περίπου 220 πληγέντες που φιλοξενούνται σε ξενοδοχεία άμεσα θα πρέπει να μετακινηθούν, καθώς τα ξενοδοχεία κλείνουν και η επιστροφή στα σπίτια τους είναι αδύνατη.
Όσο για τους οικίσκους και την εγκατάσταση σε αυτούς των πρώτων πληγέντων, τη Δευτέρα λήγει η διορία των αιτήσεων και μετά την προτεραιοποίηση με βάσει όσα προβλέπει η πολιτεία ως κριτήρια, αναμένεται από την Τρίτη να αρχίσουν να εγκαθίστανται.
Η ζωή στο Αρκαλοχώρι επιχειρείται από τους κατοίκους να επιστρέψει και πάλι, με τις πληγές ωστόσο να είναι βαθιές και πρόσφατες, αποτυπωμένες σε κάθε γωνιά της περιοχής, σε κάθε δρόμο, σε κάθε χτυπημένο από το σεισμό κτίριο.
Τα συνεχιζόμενα Ρίχτερ και το κύμα κακοκαιρίας μοιάζει σα να συντηρεί αυτό το φόνο που εδώ και καιρό έχουν, κάθε φορά που νιώθουν πώς ότι απέμεινε, δεν θα αντέξει και θα καταρρεύσει σα πύργος στην άμμο.
