Λίγες μόνο ημέρες μετά τον θανάσιμο πυροβολισμό που δέχτηκε νεαρός σπιζαετός σε περιοχή της Μεσαράς, ένα ακόμη άγριο πτηνό τραυματίστηκε από σκάγια στην Κρήτη. Πρόκειται για μαυροπετρίτη (Falco eleonorae), το οποίο στο νησί απαντά και ως θαλασσογέρακο. Ευτυχώς, στην εν λόγω περίπτωση, το γεράκι δεν κατέληξε, παρά νοσηλεύεται στον Σύλλογο Προστασίας και Περίθαλψης Άγριας Ζωής ΑΝΙΜΑ στην Αθήνα.
Το συγκεκριμένο περιστατικό γνωστοποιήθηκε μετά από σχετική διαδικτυακή ανάρτηση του ΑΝΙΜΑ.
«Έχουν αγριέψει τα πράγματα στην Κρήτη. Μετά τον σπιζαετό, που βρέθηκε νεκρός γεμάτος σκάγια, ένα ακόμη γεράκι αυστηρά προστατευόμενο, το δεύτερο πιο σπάνιο στον κόσμο, βρέθηκε τραυματισμένο από σκάγια. Ένας μαυροπετρίτης από τον νομό Ηρακλείου, που νοσηλεύεται αυτή τη στιγμή στην ΑΝΙΜΑ», αναφέρεται στην ανάρτηση που έγινε προχθές στη σελίδα του Facebook του Συλλόγου.
Όπως επισημαίνει η σελίδα LIFE Against Poison Crete, η Κρήτη φιλοξενεί το 15% του πληθυσμού που φωλιάζει στη χώρα μας. Σύμφωνα με τη Βικιπαίδεια, το 70% του παγκόσμιου πληθυσμού αναπαράγεται στην Κρήτη και τα υπόλοιπα νησιά του Αιγαίου.
Σύμφωνα με την IUCN (International Union for Conservation of Nature), ο ευρωπαϊκός πληθυσμός του πτηνού εκτιμάται περίπου στα 6.000 ζευγάρια. Ωστόσο, η Βικιπαίδεια αναφέρει ότι ο αριθμός τους τείνει μειούμενος, ιδιαίτερα στην Κρήτη. Σύμφωνα πάντα με τη Βικιπαίδεια, αυτό οφείλεται κυρίως λόγω δηλητηρίασης από εντομοκτόνα.
Εκτός από τις δηλητηριάσεις, «το είδος έχει υποφέρει ιστορικά από την εκμετάλλευση και τις διώξεις που επέφεραν οι κατά τόπους ανθρώπινοι πληθυσμοί. Η λαθροθηρία από “συλλέκτες” αρπακτικών, καθώς και η όχληση που σχετίζεται με την ανάπτυξη του τουρισμού έχει επίσης αποδειχτεί ότι επηρεάζει αρνητικά την επιτυχία αναπαραγωγής των πτηνών. Η θήρευση από αρουραίους είναι επίσης, πιθανόν, σημαντική σε κάποια νησιά αναπαραγωγής. Τέλος, το είδος είναι ευάλωτο στις επιπτώσεις πιθανής ανάπτυξης της αιολικής ενέργειας».
“Μεταναστεύουν” στη Μαδαγασκάρη
Σύμφωνα με τη σελίδα LIFE Against Poison Crete, το εν λόγω είδος «μεταναστεύει κάθε χρόνο στη Μαδαγασκάρη. Διασχίζει Μεσόγειο, Σαχάρα και Ινδικό για να φτάσει και να επιστρέψει από εκεί την άνοιξη στο Αιγαίο. Τρέφεται με έντομα επιβλαβή για την αγροτική οικονομία και μικρόπουλα την περίοδο που ταΐζει τους νεοσσούς του. Ο πληθυσμός του παραλίγο να καταρρεύσει πριν δύο δεκαετίες εξαιτίας της ανεξέλεγκτης χρήσης φυτοφαρμάκων, επανέκαμψε μετά από την υλοποίηση πολυετών ευρωπαϊκών και παγκόσμιων προγραμμάτων».
Σύμφωνα με τη Βικιπαίδεια, ο μαυροπετρίτης τρέφεται με μεγάλα έντομα, όπως κολεόπτερα, ακρίδες, λιβελούλες, πεταλούδες, τζιτζίκια και ιπτάμενα μυρμήγκια, περιστασιακά με νυχτερίδες και σαύρες ή τον Απρίλιο-Μάιο με πολύ λίγα πουλιά που μεταναστεύουν κατά μήκος της ακτογραμμής. Τα θηράματα αυτά συλλαμβάνει είτε με το ράμφος, είτε με τα νύχια και τα καταναλώνει εν πτήσει (συνήθως το σούρουπο)».
Ωστόσο, «με την έναρξη της φθινοπωρινής μετανάστευσης από την Ευρώπη προς την Αφρική, οι μαυροπετρίτες αλλάζουν τη διατροφή τους και συλλαμβάνουν - σχεδόν αποκλειστικά - μικρά αποδημητικά πουλιά που ταξιδεύουν πάνω από τη θάλασσα. Τυπικό βάρος των πτηνών που συλλαμβάνονται είναι από 10-30 γραμμάρια».
Σύμφωνα με την ίδια πηγή, η περίοδος άφιξης των μαυροπετριτών στην Ελλάδα ξεκινά στις αρχές Απριλίου, κορυφώνεται μετά το τέλος του ίδιου μήνα και διαρκεί μέχρι τα μέσα Ιουλίου. Η διασπορά των πληθυσμών που φτάνουν στη χώρα μας πραγματοποιείται τόσο στα νησιά όσο και στα ηπειρωτικά, σε σμήνη των 5 έως 50 ατόμων. Τα περισσότερα πουλιά αναχωρούν για τις επικράτειες διαχείμασης από τα μέσα μέχρι τα τέλη Οκτωβρίου, αλλά υπάρχουν επίσημες καταγραφές για μικρούς πληθυσμούς που διαχειμάζουν στην Ελλάδα.
Η Βικιπαίδεια αναφέρει ότι ο μαυροπετρίτης κυνηγάει περιπολώντας από μεγάλα ύψη - που μπορεί να φτάσουν και τα 1.000 μέτρα από την επιφάνεια της ξηράς ή του νερού - και εφορμά στο σμήνος χρησιμοποιώντας την εξαιρετική ευελιξία και την πολύ μεγάλη του ταχύτητα.
«Η σύλληψη πραγματοποιείται αφού συγκρουστεί (sic) με το θήραμα στον αέρα, προκαλώντας του απώλεια προσανατολισμού και στήριξης, οπότε το συλλαμβάνουν με τους ισχυρούς τους γαμψώνυχες. Οι ταχύτητες που αναπτύσσουν κατά την κάθετη εφόρμηση οι μαυροπετρίτες είναι πολύ υψηλές, πάνω από 200-250 χλμ. την ώρα»!
