Από μικρές μέχρι και πολύ μεγάλες χαρακτηρίζονται οι ζημιές των σταφυλιών στον νομό Ηρακλείου από τον καύσωνα που έχει μεν περάσει, αλλά όχι τόσο ώστε να μην εξελίσσονται οι καταστροφές, καθώς τα 30άρια και τα 35άρια κατά τις μεσημεριανές ώρες στις αμπελουργικές περιοχές συνεχίζονται και μετά το πέρας της θερμής εισβολής των προηγούμενων ημερών. Οι πρώτες εικόνες μετά τη θεομηνία, που χαρακτηρίστηκε από 40άρια και άνω σε πολλές περιοχές, είναι αποκαρδιωτικές, ενώ σίγουρα τα χειρότερα δεν έχουν ακόμα εντοπιστεί, καταγραφεί και εκτιμηθεί!
Χθες το πρωί, ο πρόεδρος της Οργάνωσης Αμπελουργών και Ελαιοκαλλιεργητών Κρήτης Πρίαμος Ιερωνυμάκης επισκέφτηκε τα γραφεία του ΕΛΓΑ και μίλησε με τον διευθυντή στην Κρήτη Νίκο Δασκαλάκη, ο οποίος βέβαια τον διαβεβαίωσε πως όλα θα γίνουν έγκαιρα και σωστά. Το σύστημα για να δηλώνουν οι αμπελουργοί τις ζημιές των αμπελιών τους έχει ανοίξει από χθες το πρωί. Και όπως τονίζει προς την εφημερίδα μας ο Πρίαμος Ιερωνυμάκης, «είναι κάτι παραπάνω από επιβεβλημένο, οι παραγωγοί εκείνοι οι οποίοι δεν έχουν υποστεί ζημιά να μην υποβάλουν αίτηση, γιατί έτσι θα δημιουργήσουν καθυστερήσεις που θα επιβαρύνουν τους παραγωγούς που έχουν πραγματική ζημιά»...
Συγκεκριμένα, μιλώντας στη “Νέα Κρήτη” χθες, ο πρόεδρος της Οργάνωσης Αμπελουργών και Ελαιοκαλλιεργητών Κρήτης Πρίαμος Ιερωνυμάκης εξήγησε τα εξής: «Το κάψιμο τσαμπιών ή ρωγών είναι η πρώτη όψη που βλέπει κανείς μπαίνοντας στο αμπέλι. Όμως η ζημιά είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτή που θα δούμε με το μάτι. Διότι, έχει καεί το λίκι και έχει καταστραφεί εσωτερικά και η μεμβράνη του σταφυλιού, κάτι που σημαίνει ότι η ζημιά είναι σε εξέλιξη και θα εκδηλώνεται σε καθημερινή βάση. Από ’κει και πέρα, υπάρχουν αμπέλια τα οποία έχουν πάρα πολύ μεγάλη ζημιά. Και άλλα αμπέλια έχουν πιο λίγη ζημιά. Έπαιξαν ρόλο οι ποικιλίες, οι τοποθεσίες και πολλοί άλλοι παράγοντες», όπως εξηγεί στην εφημερίδα μας ο συνδικαλιστής.
«Σαν το αυτοκίνητό μας»
Στο σημείο αυτό, ο Πρίαμος Ιερωνυμάκης ξεκαθαρίζει τα εξής: «Μιλάμε για ασφαλισμένες καλλιέργειες. Και έχουμε ασφαλιζόμενο αίτιο ζημιάς. Σε αυτό το θέμα, λοιπόν, δε χρειάζεται η παρέμβαση ούτε των πολιτικών ούτε κανενός. Αυτόματα είναι, όπως έχουμε ασφαλίσει το αυτοκίνητό μας και τρακάρουμε. Ακριβώς το ίδιο πράγμα είναι. Είναι μες στα ασφαλιζόμενα αίτια και είναι υποχρεωμένος ο οργανισμός να καταβάλλει τις αποζημιώσεις»...
Και συνεχίζει λέγοντας πως «οι αποζημιώσεις του ΕΛΓΑ στηρίζονται αποκλειστικά και μόνο στις εισφορές των ίδιων των παραγωγών. Και αν το ταμείο του ΕΛΓΑ έχει κλονιστεί, οφείλει το κράτος να τηρήσει τα συμφωνηθέντα προς τον Οργανισμό, αναλαμβάνοντας τα λειτουργικά έξοδα του Οργανισμού»...
Ο Πρίαμος Ιερωνυμάκης εξηγεί ότι τα συμφωνηθέντα εδώ και 12 χρόνια μετά την τελευταία αλλαγή του τρόπου λειτουργίας του ΕΛΓΑ δεν τηρήθηκαν: «Οι λειτουργικές δαπάνες, που είναι περίπου 30 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο, που έχουν σχέση με τη μισθοδοσία των εργαζομένων και όλες τις υπόλοιπες δαπάνες, καλύπτονται από τις εισφορές του παραγωγού. Επομένως, το Ελληνικό Δημόσιο χρωστάει μέχρι σήμερα στον ΕΛΓΑ τουλάχιστον 400 εκατομμύρια ευρώ. Ας τα δώσει, λοιπόν, σήμερα, αποζημιώνοντας όλους τους παραγωγούς στη χώρα μας. Μέχρι σήμερα όλες οι κυβερνήσεις που πέρασαν παραδέχονται το χρέος. Αλλά ουδείς απ’ όσους κυβέρνησαν τη χώρα από το 2009 και μετά κατέβαλλε τα συμφωνηθέντα».
ΕΛΓΑ
«Θα μπορούσε να έχει ρόλο και στην ελιά»
«Ο ΕΛΓΑ είναι το καλύτερο εργαλείο στα χέρια του παραγωγού. Και θα μπορούσε να παίξει ρόλο και στην ελιά. Πολλές φορές λέμε να ανοίξει το σύστημα και στην ελιά, να μπούνε και άλλα ασφαλιζόμενα αίτια. Και ας πληρώνει ο παραγωγός παραπάνω ασφάλιστρα, αλλά να καλύπτεται για παράδειγμα και η ζημιά στην ανθοφορία της ελιάς, που σήμερα δεν καλύπτεται ως ασφαλιζόμενο αίτιο από τον κανονισμό του ΕΛΓΑ», πρόσθεσε ο κ. Ιερωνυμάκης.
Καταλήγοντας, ο συνδικαλιστής τονίζει την ανάγκη ευρείας συζήτησης όλων των εμπλεκόμενων παραγόντων, ώστε να αλλάξει ο κανονισμός του ΕΛΓΑ προς μια τέτοια κατεύθυνση, με την αύξηση των ασφαλιζόμενων αιτιών, με τον παραγωγό απλά να καλείται να πληρώνει μεγαλύτερες εισφορές, για να έχει ωστόσο το κεφάλι του ήσυχο.
