«Πρόκληση για τους μαχόμενους υγειονομικούς», αποτελούν οι δηλώσεις της Διοίκησης του ΠΑΓΝΗ & του αναπληρωτή υπουργού, αναφορικά με την ενίσχυση της νέας ΜΕΘ του Νοσηλευτικού Ιδρύματος, όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή του το Σωματείο Εργαζομένων του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Ηρακλείου.
Ειδικότερα, στην ανακοίνωση που υπογράφουν ο πρόεδρος του Σωματείου κ. Δημήτρης Βρύσαλης και ο γενικός γραμματέας κ. Γρηγόρης Κοκοβάκης, αναφέρονται τα εξής:
«Οι δηλώσεις της διοίκησης του ΠΑΓΝΗ περί έμπειρων υγειονομικών που θα ενισχύσουν από άλλα τμήματα τη νέα Μονάδα, ενώ το νεότερο προσωπικό που θα έρθει «θα στελεχώσει τμήματα που δεν έχουν ιδιαίτερη ανάγκη από εμπειρία», καθώς και οι δηλώσεις του αναπληρωτή υπουργού που ήρθε να επιθεωρήσει τα έργα για τη νέα ΜΕΘ αποτελούν πρόκληση για τους μαχόμενους υγειονομικούς.
- Αποτελεί έμπρακτη απόδειξη της υποστελέχωσης των μηδαμινών προσλήψεων νέου προσωπικού και της πολιτικής των μπαλωμάτων για να κρυφθούν οι πολιτικές ευθύνες για το ότι δεν προχώρησαν σε καμία νέα προκήρυξη μόνιμου προσωπικού.
- Απόδειξη είναι ότι στο νοσοκομείο οι εναπομείναντες εργαζόμενοι στη Νοσηλευτική υπηρεσία δεν μπορούν να καλύψουν τα τεράστια κενά που υπάρχουν, με διπλοβάρδιες, χρωστούμενα ρεπό, άδειες και εντατικοποίηση.
- Απόδειξη είναι ότι όλο το 2020 ήρθαν 5 μόνο ΜΟΝΙΜΟΙ υπάλληλοι και αποχώρησαν 50.
- Η Αλήθεια είναι ότι για τις 45 Θέσεις Νοσηλευτών που χρειάζονται οι 11 κλίνες ΜΕΘ, δεν υπάρχει ΚΑΜΙΑ ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ στον ορίζοντα και χρειάζεται αναλογικά επιπλέον φυσικοθεραπευτές, βοηθούς νοσηλευτών, μεταφορείς, καθαρίστριες κ.α.
- Αποδεικνύεται όσα εδώ και αρκετό καιρό αναφέρουμε, ότι τις ΜΕΘ λειτουργούν νοσηλευτές και γιατροί και όχι οι εθελοντές και οι χορηγοί.
- Είναι ομολογία ότι στην ήδη υπάρχουσα ΜΕΘ θα συνεχίσουν να εργάζονται πάνω 50% συμβασιούχοι και ειδικευόμενοι ΝΟΣΗΛΕΥΤΕΣ.
- Αποτελεί έμπρακτη απόδειξη ότι θα συνεχιστεί η τακτική των μετακινήσεων προσωπικού από τα ήδη υποστελεχωμένα τμήματα.
- Είναι αντιεπιστημονικό και απαράδεκτο να λέγετε ότι στα νοσηλευτικά τμήματα δεν υπάρχει ανάγκη από ιδιαίτερη εμπειρία όταν ακόμα και έμπειροι συνάδελφοι αντιμετωπίζουν δυσκολίες λόγου του όγκου των ασθενών και των ελλείψεων και θα τοποθετηθούν όποτε και αν έρθουν κάποιοι νέοι συνάδελφοι, κυρίως συμβασιούχοι».
