Η δημοτική Αρχή έχει να αντιμετωπίσει μπροστά της μεγάλα “αγκάθια” όπως οι “βαλτωμένες” μεγαλεπήβολες αναπλάσεις στο κέντρο της πόλης και στον όρμο του Δερματά... Έχει επίσης δύσκολους γρίφους, όπως η λειτουργία, διαχείριση και συντήρηση του επιβλητικού αλλά ιδιαίτερα κοστοβόρου και απαιτητικού από κάθε πλευρά Πολιτιστικού-Συνεδριακού Κέντρου. Και φυσικά έχει να αντιμετωπίσει μεγάλες προκλήσεις σε επίπεδο σχολικής στέγης, είτε ο λόγος για την ανέγερση νέων σχολικών υποδομών είτε για τη συντήρηση παλιών σχολικών κτηρίων, αλλά και παρεμβάσεων σε επίπεδο καθημερινότητας των δημοτών.
Το βάρος αν μη τι άλλο θα πρέπει να πέσει στο “τρύπιο” δίκτυο ύδρευσης, στους δρόμους-χάλια αντί για “χαλιά” σε όλα σχεδόν τα μήκη και πλάτη του δήμου και φυσικά στο πάντα δύσκολο μέτωπο της καθαριότητας...
Τα δύο μεγαλύτερα “αγκάθια” για τη δημοτική Αρχή είναι, κατά κοινή ομολογία, τα δύο έργα αναπλάσεων, στον όρμο του Δερματά και στο κέντρο της πόλης, που η ίδια έχει χαρακτηρίσει ως εμβληματικά έργα αλλά επί του παρόντος έχουν πέσει σε... “ξέρα”! Η απεμπλοκή τους αποτελεί κομβικό στοίχημα, στοίχημα ακόμα και πολιτικής... τιμής για τη δημοτική Αρχή Λαμπρινού...
Στην περίπτωση της ανάπλασης στις κεντρικές οδούς του Ηρακλείου, έχουμε έκπτωτο ανάδοχο, δηλαδή ένα “ορφανό” εδώ και μήνες έργο και μια εκτέλεση αντικειμένου που δεν υπερβαίνει το 40%! Αμυνόμενη απέναντι στα “πυρά” των παρατάξεων της αντιπολίτευσης ή του κόσμου, η πλευρά της δημοτικής Αρχής συνηθίζει να προτάσσει το ότι στα σημεία που έχει ολοκληρωθεί η ανάπλαση έχει αλλάξει άρδην το τοπίο προς όφελος καταστηματαρχών και πολιτών και πως ό,τι έχει υλοποιηθεί δεν επηρεάζεται από αυτό που εκκρεμεί. Η ουσία όμως, πέρα από τους επικοινωνιακούς μανδύες, είναι μία... Έχουμε μια χαρακτηριστική περίπτωση ημιτελούς, βαλτωμένου έργου και φυσικά δε νοείται να εγκαταλειφθεί μια τόσο διαφημισμένη ανάπλαση στα μισά του δρόμου.
Λύσεις εναλλακτικές υπάρχουν. Το υπόλοιπο κομμάτι του έργου, που είναι βέβαια και το μεγαλύτερο, μπορεί να τελειώσει με διάφορους τρόπους, είτε με νέο διαγωνισμό, είτε με απευθείας πρόσκληση σε ενδιαφερόμενους αναδόχους, είτε, σε μια ακραία περίπτωση, και με αυτεπιστασία, από τα συνεργεία δηλαδή του Δήμου Ηρακλείου.
Η δημοτική Αρχή, έστω και πολύ καθυστερημένα, αντιλήφθηκε την οδυνηρή τροπή που έχει πάρει η υπόθεση του εμβληματικού - κατά την ίδια - έργου και έχει επιχειρήσει να βάλει στο “παιχνίδι” και την αντιπολίτευση.
Βέβαια, κανείς μπορεί να “διαβάσει” πίσω και άλλες σκοπιμότητες, π.χ. το να συγχρεωθεί μια ενδεχόμενη οριστική αποτυχία και η αντιπολίτευση, σε κάθε περίπτωση όμως το μείζον είναι να βρεθεί η κατάλληλη φόρμουλα και να ξεμπλοκάρει η ανάπλαση, ώστε κάποια στιγμή να ολοκληρωθεί και να μη φτάσουμε να ξεμείνουμε με ένα ημιτελές έργο για χρόνια!
Στην περίπτωση του Δερματά, αντί για τους πολίτες να ρίχνουν βουτιές στην τεχνητή πλαζ που διαφήμιζε ότι θα γινόταν η δημοτική Αρχή, είδαμε το καλοκαίρι που πέρασε να οριστικοποιείται το “ναυάγιο” που είχε ξεδιπλωθεί μέσα στην άνοιξη...
Το έργο, που από τον ίδιο τον δήμαρχο Βασίλη Λαμπρινό, παραδόξως, χαρακτηρίστηκε ως το «εμβληματικό» έργο αυτής της 5ετίας που θα ήθελε να μείνει από τη θητεία του στο Ηράκλειο, ναυάγησε οριστικά, αφού εκτελείτο χωρίς Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων.
Η Αποκεντρωμένη Διοίκηση Κρήτης έβαλε οριστικό “στοπ” στην εκτέλεση των εργασιών, κρίνοντας πως αυτές ήταν παράνομες. Φτάσαμε μάλιστα στο σημείο το Λιμενικό, ως αρμόδιο στην περιοχή, να προχωρήσει και σε προσαγωγές υπαλλήλων και αιρετών, όταν δε βρήκε τις απαιτούμενες περιβαλλοντικές αδειοδοτήσεις σε σχετική αυτοψία του στο εργοτάξιο.
Πριν από λίγους μήνες, “πατώντας” σε ένα πόρισμα του Σώματος Επιθεωρητών Δημοσίων Έργων, η Λότζια επιχείρησε να δώσει ένα στίγμα ανατροπής του τοπίου. Έκανε λόγο για δικαίωσή της, για σήμα άμεσης επανέναρξης των εργασιών.
Στην πορεία όμως, επί της ουσίας, ξέχωρα από τις κατανοητές προσπάθειες επικοινωνιακής αντεπίθεσης εκ μέρους της δημοτικής Αρχής, δεν είδαμε καμία επανέναρξη εργασιών, αφού η πλευρά της Αποκεντρωμένης επέμεινε στη θέση της πως το έργο εκτελείται παράνομα, χωρίς περιβαλλοντικές αδειοδοτήσεις.
Μάλιστα το 2019 “έφυγε” και μια νέα δυσάρεστη τροπή στην “πονεμένη” υπόθεση της αναμόρφωσης του όρμου Δερματά με τη δημιουργία πλαζ, αφού είχαμε την κατάθεση αίτησης διάλυσης της εργολαβίας από τον ανάδοχο του έργου στον Δερματά και απαίτηση ύψους 100.000 ευρώ ως αποζημίωση!
Το πάρκο Γεωργιάδη
Ένα τρίτο, μικρότερο “αγκάθι” για τη δημοτική Αρχή αποτελεί η πολυσυζητημένη ανάπλαση του πάρκου Γεωργιάδη.
Στην περίπτωση της ανάπλασης του πάρκου Γεωργιάδη, είδαμε στην εκπνοή του 2019 να παραδίδεται σε χρήση ένα κομμάτι του πάρκου, συγκεκριμένα αυτό από την οδό Χαριλάου Τρικούπη μέχρι και την παιδική χαρά. Η συμβατική προθεσμία της εργολαβίας είναι για το ερχόμενο φθινόπωρο. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει χρόνος για την έγκαιρη ολοκλήρωση των εργασιών, εφόσον ο ανάδοχος το “τρέξει” σωστά. Όμως, παραμένουν ως ερώτημα οι κοινωνικές αντιδράσεις, μερίδας κόσμου και φορέων, όσο προχωρούν οι εργασίες, μιας και ο σχεδιασμός του Δήμου έχει σταθεί “κόκκινο πανί” για τους αντιδρώντες...
Με πολλά μικρά “αγκάθια” και αστερίσκους, αντί για... “ροδοπέταλα”, είναι στρωμένος ο δρόμος σε σχέση με τη λειτουργία του Πολιτιστικού -Συνεδριακού Κέντρου. Πέρα από τις μεγάλες προκλήσεις σε επίπεδο εξόδων και οικονομικού σχεδιασμού, οι χειρισμοί και η τακτική της δημοτικής Αρχής έχει ως αποτέλεσμα η νέα χρονιά να μπαίνει στο Πολιτιστικό Κέντρο με αρκετές “σκιές” αλλά και σημαντικές εκκρεμότητες. Αποκορύφωμα η περίφημη αύξηση μετοχικού κεφαλαίου της ΔΕΠΑΝΑΛ κατά 5 εκατ. ευρώ (χρήματα που θα μπουν από το ταμείο του Δήμου) για τις ανάγκες λειτουργίας και συντήρησης του Πολιτιστικού Κέντρου, θέμα που μετά από ένα τρίμηνο συζητήσεων τελικά δε λύθηκε ποτέ μέσα στο 2019!
Βελτίωση της καθημερινότητας
Ξέχωρα από τα μεγάλα μέτωπα σε επίπεδο έργων και μεγάλων υποδομών, ένα εξίσου μεγάλο “στοίχημα” για τη Λότζια είναι να καταφέρει μέσα στη νέα χρονιά που μόλις υποδεχτήκαμε να βελτιώσει αισθητά την καθημερινότητα των πολιτών.
Μιλάμε φυσικά για παρεμβάσεις, έργα και δράσεις που θα βελτιώσουν την κατάσταση στο μέτωπο της ύδρευσης, της οδοποιίας με τις απανταχού λακκούβες, της καθαριότητας αλλά και της σχολικής στέγης.
ΜΕΓΑΛΟΣ “ΠΟΝΟΚΕΦΑΛΟΣ”
Το “τρύπιο” υδρευτικό δίκτυο
Μπορεί μέσα στο 2019 το Ηράκλειο να πήρε μεγάλη “ανάσα” από το γεμάτο φράγμα Αποσελέμη, μπορεί η “ανάσα” αυτή να είναι διασφαλισμένη και για το 2020, όμως μεγάλος “πονοκέφαλος”, πέρα από τα προβλήματα που κατά καιρούς παρουσιάζονται στις γεωτρήσεις, παραμένει το υδρευτικό δίκτυο- “σουρωτήρι”. Όπως έχει ειπωθεί πολλές φορές, οι απώλειες στο πεπαλαιωμένο και αχαρτογράφητο σε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό δίκτυο ύδρευσης ανέρχονται στο 50%!
Έχουν γίνει κάποιες προσπάθειες, με επιμέρους έργα αντικατάστασης του δικτύου. Έχουν εγκριθεί σημαντικές χρηματοδοτήσεις και μένει να δούμε αν θα προχωρήσει το εκτεταμένο “λίφτινγκ” στο δίκτυο και στα υδρόμετρα που έχει υποσχεθεί η δημοτική Αρχή. Μεγάλο πρόβλημα αποτελούν οι πολύ παλιοί αγωγοί που φέρνουν νερό στην πόλη από την περιοχή των Μαλίων. Τα προβλήματα - οι βλάβες στους αγωγούς - είναι δυστυχώς πολύ συχνά και έχουν προκαλέσει μεγάλη ταλαιπωρία σε πολλούς δημότες, που μένουν ακόμα και μέρες σερί χωρίς νερό στις βρύσες. Η διοίκηση της ΔΕΥΑΗ έχει υποσχεθεί ότι θα γίνει προσπάθεια να δρομολογηθεί η αντικατάσταση των αγωγών από τα Μάλια με τη συνδρομή της Περιφέρειας. Μακάρι να δούμε κάτι χειροπιαστό στην κατεύθυνση αυτή μέσα στο 2020.
Την ίδια ώρα, σε έναν Δήμο όπου οι ανάγκες σε επίπεδο βρεφονηπιακών και παιδικών σταθμών είναι τεράστιες, αν μη τι άλλο ισχύει το ιδού πεδίο δόξης λαμπρόν για τη δημοτική Αρχή Ηρακλείου να καταφέρει να παραδώσει κάποιες νέες υποδομές. Να παραδώσει έστω ένα νέο παιδικό σταθμό, καθώς ο τελευταίος που φτιάχτηκε στην Αγία Αικατερίνη ουσιαστικά έγινε από την προηγούμενη δημοτική Αρχή και απλώς η νυν δημοτική Αρχή Λαμπρινού είχε τη συγκυρία να κόψει τις κορδέλες...
Στις “ράγες” έχει μπει ένας νέος βρεφονηπιακός, στη συμβολή των οδών Δρακάκη και Ιλιού, στην περιοχή Φορτέτσας-Μεσαμπελιών. Μένει να δούμε στην πράξη αν θα λειτουργήσει ο νέος σταθμός, που θα δώσει ανάσα στις νότιες συνοικίες, καθώς θα έχει τη δυνατότητα φιλοξενίας 99 παιδιών από 8 μηνών έως και 5,5 ετών, καθώς και 9 νηπίων με αναπηρία.
