Απογοήτευση δημιουργούν υπολογισμοί όπως... «πρέπει να πουλήσω τόσα κιλά σταφύλια για να αγοράσω ένα φυτοφάρμακο, τόσα κιλά σε σταφίδα για να αγοράσω ένα τσουβάλι λίπασμα, τόσο κιλά ελαιόλαδου για να αγοράσω ένα ραβδιστικό μηχανάκι με δύο βέργες, ή ένα ελαιόπανο για να μαζέψω τις ελιές μου»...
Η εφημερίδα “Νέα Κρήτη” προσπαθεί με συγκεκριμένα στοιχεία, τα οποία και κατέγραψε σε επικοινωνία της με τους αγρότες που βιώνουν καθημερινά το υψηλό κόστος παραγωγής από τη μια και τον εξευτελισμό του εισοδήματος απ’ την άλλη, να παρουσιάσει μια κατάσταση που μάλλον αποθαρρύνει τους παραγωγούς να συνεχίσουν να παράγουν, αν δε ληφθούν μέτρα στήριξης της παραγωγής τους.
Ας δούμε λοιπόν σήμερα, ένας αμπελουργός που πρέπει να ψεκάσει, για να μειώσει τις επιπτώσεις των καιρικών συνθηκών στην αμπελοκαλλιέργειά του, πόσα κιλά σταφυλιών χρειάζεται για να αγοράσει ένα πεντόκιλο φάρμακο που στοιχίζει 80 ευρώ και χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση της ευδεμίδας: Με μια λοιπόν μέση τιμή στο επιτραπέζιο σταφύλι 70 λεπτά το κιλό, πρέπει να πουλήσουμε 77 κιλά σταφύλια για να αγοράσουμε το ένα πεντόλιτρο φυτοφάρμακο, που και αυτό από μόνο του δε φτάνει για να καλύψει ένας παραγωγός τις αμπελοκαλλιέργειές του, όταν πρόκειται για παραγωγούς όπως τον Μάνθο Πρινιωτάκη από τον Προφήτη Ηλία.
«Έχω 100 στρέμματα αμπέλια. Ευελπιστώ να βγάλω ένα εισόδημα και βρέχει και μου τα χαλάει», λέει χαρακτηριστικά στη “Νέα Κρήτη” ο κ. Πρινιωτάκης.
Αλλά δε θα χρειαστεί και τα λιπάσματά του το αμπέλι; Μια μέση τιμή σε ένα σαραντάκιλο λίπασμα δεν πέφτει κάτω από 30 ευρώ. Εδώ λοιπόν θέλουμε γύρω στα 50 κιλά επιτραπέζιου σταφυλιού για να αγοράσουμε το σαραντάκιλο λίπασμα. Και αν υπολογίσουμε και τη μέση τιμή της σταφίδας που δεν ξεπερνάει το 1,50 ευρώ το κιλό; Θέλουμε τουλάχιστον 20 κιλά σταφίδας. Και για να πάρουμε το φυτοφάρμακο των 80 ευρώ, θέλουμε τουλάχιστον 53 κιλά σταφίδας...
«Προχθές», λέει ο κ. Πρινιωτάκης, «πήρα δύο 25άρια τσουβαλάκια λίπασμα 40 ευρώ το ένα για να ποτίσω και να λιπάνω τα αμπέλια μου. Και μπορείτε να φανταστείτε, λοιπόν, πόσο αυξάνεται το κόστος αν υπολογίσουμε και τα ποτίσματα με τις λιπάνσεις που κάνουμε τώρα το καλοκαίρι».
Στις ελιές
Ο Μάνθος Πρινιωτάκης μάς βοήθησε όμως να κάνουμε ανάλογους υπολογισμούς και στην ελαιοκαλλιέργεια. Για να αγοράσουμε ένα μικρό μηχανάκι για ελαιοράβδισμα, «δε βρίσκεις κάτω από 1.000 ευρώ ένα μηχανάκι με δύο βέργες για το ράβδισμα», λέει χαρακτηριστικά. Οπότε ο ελαιοπαραγωγός με μια μέση τιμή παραγωγού στο ελαιόλαδο τα 2,50 ευρώ το κιλό, χρειάζεται να πουλήσει... 400 κιλά ελαιολάδου για να αγοράσει ένα μηχανάκι με τις δύο βέργες... Δε θα χρειαστεί όμως και τα ελαιόπανα για να τα στρώσει κάτω από την ελιά; Έχουμε και λέμε: Για ένα ελαιόπανο με μια μέση τιμή 70 ευρώ, χρειαζόμαστε για να το αγοράσουμε να πουλήσουμε 28 κιλά ελαιολάδου.
Και φυσικά θα χρειαστούμε και τη βενζίνη μας για να πάμε στο λιόφυτο. Δηλαδή, αν υπολογίσουμε τη βενζίνη με μια τιμή γύρω στο 1,60 ευρώ το λίτρο, και ότι δε φτάνουν έναν αγρότη για κάθε μέρα 20 ευρώ μόνο στη βενζίνη, χρειάζεται αμέσως-αμέσως 8 κιλά ελαιολάδου μόνο στη μετακίνησή του...
Ε, να μην πληρώσει και ένα μεροκάματο σε έναν εργάτη για να τον βοηθήσει να μαζέψει τις ελιές; Ένα μεροκάματο όχι κάτω των 35 ευρώ... Τότε μιλάμε για την αξία 14 κιλών ελαιολάδου, δίχως την αξία του εργόσημου...
«Δεν μπορούμε να επιβιώσουμε με τέτοια κόστη. Εγώ παλεύω όλη μέρα για να τα βγάλω πέρα. Αν δε μας στηρίξει το κράτος, δε θα τα καταφέρουμε μείνουμε στην ύπαιθρο. Και κυρίως να μας μειώσουν τη δυσβάσταχτη φορολογία», λέει ο Μάνθος Πρινιωτάκης προς την εφημερίδα μας. Και θεωρεί επίσης αδιανόητο να καλούνται οι αγρότες να πληρώσουν και το 100% του φόρου της επόμενης χρονιάς, χωρίς να ξέρουν αν θα έχουν εισόδημα την επόμενη χρονιά. «Εμένα έβρεξε φέτος. Μου έκανε αέρα τον Μάρτιο. Με διέλυσε ο καιρός. Όμως εγώ πλήρωσα τον φόρο τον φετινό από πέρυσι. Και θα πληρώσω και φέτος τον φόρο μου για του χρόνου. Μας έχουν διαλύσει. Ευελπιστώ τώρα μόνο με τη νέα κυβέρνηση, αν κάνει κάτι να μας βοηθήσει, αλλιώς θα τα παρατήσουμε»...
