Μια άκρως συγκινητική ανάρτηση στο Facebook από τον Διευθυντή του ΕΚΑΒ Κρήτης κ.Ανέστη Κιούλπαλη, ο οποίος τις τελευταίες εβδομάδες ανέλαβε τα ηνία του ΕΚΑΒ στο νησί.
Εύχομαι να μπορέσω να προσθέσω και γω ένα λιθαράκι στο έργο των «γιατρών του δρόμου», όπως άρεσε να αποκαλεί τους διασώστες και τους γιατρούς του ΕΚΑΒ, ο αείμνηστος φίλος Δημήτρης Βουρβαχάκης.
«Από τους λευκούς θαλάμους με τους ηχητικούς συναγερμούς, τα πολύχρωμα μόνιτορ και θα δοκιμαστώ σε έναν άλλο τομέα ,αυτό της επείγουσας προνοσοκομειακής ιατρικής. Εκεί που χάνονται η σώζονται ζωές αιφνίδια και τραγικά σε μια στιγμή κυριολεκτικά.Εύχομαι να μπορέσω να προσθέσω και εγώ ένα λιθαράκι στο έργο των «γιατρών του δρόμου», όπως άρεσε να αποκαλεί τους διασώστες και τους γιατρούς του ΕΚΑΒ, ο αείμνηστος φίλος Δημήτρης Βουρβαχάκης», αναφέρει μεταξύ άλλων ο σπουδαίος επιστήμονας και διευθυντής της ΜΕΘ στο Βενιζέλειο.
Αναλυτικά η ανάρτηση του κ. Κιούλπαλη
«Η ζωή μας κύκλους κάνει.
Η πρώτη μου αγάπη ήταν η καρδιολογία, και μάλιστα η λεγόμενη επεμβατική. Χιλιάδες βηματοδότες και ηλεκτροφυσιολογικες μελέτες σε ασθενείς από όλη την Κρήτη.
Οι σχέσεις με ούλους αυτούς τους ανθρώπους κρατάει για πάντα μιας και συναντιόμαστε τουλάχιστον μια η δυο φορές τον χρόνο, και με τους περισσότερους είμαστε πια φίλοι.
Αργότερα με κέρδισε η εντατικολογία και η καθημερινή πάλη στα όρια της ζωής και του θανάτου με τους πιο βαριά πάσχοντες συνανθρώπους μας που δεν θα επιβίωναν σε κοινούς θαλάμους του νοσοκομείου.
Η εμπειρία μου όλα αυτά τα χρόνια στους λευκούς θαλάμους με τους ηχητικούς συναγερμούς, τα πολύχρωμα μόνιτορ και σύγχρονα μηχανήματα υποστήριξης ζωτικών λειτουργιών είναι συγκλονιστική. Ένταση, δουλειά, ξενύχτια, κούραση αλλά και χαρά και αισιοδοξία και ελπίδα και δυνατά συναισθήματα αγάπης και συντροφικότητας με τους συνεργάτες γιατρούς και νοσηλευτές που παρά τις κάποιες διαφωνίες μας και τις στιγμές έντασης, μας ενώνει ο κοινός στόχος που είναι η μάχη για την ζωή του κάθε ασθενούς μας.
Τώρα ήρθε η στιγμή για δοκιμάσω και να δοκιμαστώ σε έναν άλλο τομέα, αυτόν της επείγουσας προνοσοκομειακής ιατρικής, αναλαμβάνοντας σε μια κρίσιμη εποχή, έναν οργανισμό που έχει προσφέρει και συνεχίζει να προσφέρει καθημερινά πολύτιμες υπηρεσίες στους συνανθρώπους μας στον δρόμο. Εκεί που χάνονται η σώζονται ζωές αιφνίδια και τραγικά σε μια στιγμή κυριολεκτικά.
Εύχομαι να μπορέσω να προσθέσω και γω ένα λιθαράκι στο έργο των «γιατρών του δρόμου», όπως άρεσε να αποκαλεί τους διασώστες και τους γιατρούς του ΕΚΑΒ, ο αείμνηστος φίλος Δημήτρης Βουρβαχάκης.
Δημητρη ελπίζω να μην σε απογοητεύσω».
