Το καλύτερο χαμόγελό τους φορούν σήμερα οι γυναίκες όλου του κόσμου με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας. Μια εορτή που σηματοδοτεί τις θυσίες και τα επιτεύγματα των γυναικών όλου του κόσμου για πάνω από έναν αιώνα.
Τα τελευταία χρόνια, στόχος της συγκεκριμένης ημέρας είναι να μας υπενθυμίσει πως οι γυναίκες πρέπει να έχουν ίσα δικαιώματα με τους άνδρες, σε όλους τους τομείς.
Η πρώτη Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας γιορτάστηκε το 1909 με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των ΗΠΑ και υιοθετήθηκε δύο χρόνια αργότερα από τη Σοσιαλιστική Διεθνή. Το 1911, η Ημέρα της Γυναίκας διοργανώθηκε στη Γερμανία, με πρωτοπόρο τη θεωρητικό Κλάρα Τσέτκιν, μαζί με 100 εκπροσώπους από 17 χώρες.
Στη Ρωσία, μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση, ο Λένιν πείστηκε από τη φεμινίστρια Αλεξάνδρα Κολοντάι και καθιέρωσε την 8η Μαρτίου ως επίσημη αργία στη χώρα, ωστόσο σύντομα το πολιτικό υπόβαθρο της γιορτής ξεθώριασε και πλέον η Ημέρα της Γυναίκας γιορτάζεται σε όλο τον κόσμο ως έκφραση αγάπης και εκτίμησης προς το “ωραίο φύλο”. Από το 1975, η Ημέρα της Γυναίκας τελεί υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, για την ανάδειξη των γυναικείων δικαιωμάτων σε όλο τον κόσμο.
Γιατί θεσμοθετήθηκε
Η 8η Μαρτίου καθιερώθηκε ως Ημέρα της Γυναίκας σε ανάμνηση μιας μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρίας που έγινε στις 8 Μαρτίου του 1857 από τις εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, οι οποίες διαδήλωναν ζητώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας. Ήταν μια από τις πρώτες κινήσεις διεκδίκησης δικαιωμάτων από γυναίκες.
Όταν πρωτοθεσμοθετήθηκε η ημέρα αυτή, γυναίκες από διάφορα κράτη απαίτησαν να έχουν δικαίωμα ψήφου, το οποίο πρώτες οι γυναίκες της βρετανικής αποικίας της Νέας Ζηλανδίας απέκτησαν επισήμως το 1893.
Παρ' όλα αυτά, χρειάστηκε περίπου ένας αιώνας για να αποκτήσουν το δικαίωμα αυτό οι γυναίκες στη Σαουδική Αραβία.
Το επίκεντρο της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας
Οι τωρινοί στόχοι, οι οποίοι πρόκειται να έχουν την ίδια θεματολογία μέχρι το 2030, έχουν επίκεντρο: τη διείσδυση των γυναικών, ως ένας πυρήνας, στην παγκόσμια οικονομία και την καταπολέμηση της φτώχιας σε όλο τον κόσμο. Επίσης, υπενθυμίζονται τα επιτεύγματα των γυναικών τον τελευταίο αιώνα, ενώ σε ορισμένες χώρες η σημερινή μέρα είναι εθνική αργία για το γυναικείο φύλο. Εκτός από το μισθολογικό χάσμα, που απασχολεί κρατικούς και μη φορείς, η προσπάθεια ευαισθητοποίησης όσον αφορά στη γυναικεία κακοποίηση είναι ακόμη ένα φλέγον ζήτημα.
Εκτιμάται ότι 120 εκατ. γυναίκες κάτω των 20 ετών έχουν πέσει θύμα σεξουαλικής κακοποίησης. Περισσότερο από το 1/3 των γυναικών σε όλο τον κόσμο έχουν υποστεί σωματική ή σεξουαλική βία σε κάποια φάση της ζωής τους και κυρίως στην εφηβεία ή την περίοδο της εμμηνόπαυσης.
Συλλαλητήριο στα Λιοντάρια
Την ίδια ώρα, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ τονίζει σε ανακοίνωσή της ότι «η 8η Μάρτη δεν είναι και ποτέ δεν ήταν γιορτή», και καλεί όλους να συμμετάσχουν στη συγκέντρωση που θα πραγματοποιηθεί σήμερα Πέμπτη στα Λιοντάρια, στο Ηράκλειο, στις 6 το απόγευμα, σημειώνοντας ότι «είναι μέρα-σύμβολο για τους αγώνες των γυναικών ενάντια σε κάθε μορφή καταπίεσης: στην εργασία, στην οικογένεια και στην κοινωνία. Είναι μέρα τιμής των γυναικών της κλωστοϋφαντουργίας της Νέας Υόρκης, που το 1857 κατέβηκαν σε απεργία ζητώντας αυξήσεις στους μισθούς και καλύτερες συνθήκες εργασίας, και έζησαν άγρια καταστολή. Το 1909, η πρώτη πορεία γυναικών στη Νέα Υόρκη είχε σύνθημα “ψωμί και τριαντάφυλλα”: το ψωμί για καλύτερη δουλειά και τα τριαντάφυλλα για καλύτερη ποιότητα ζωής - σύνθημα που καθορίζει τους αγώνες μέχρι και τις μέρες μας».
Πορεία στο κέντρο του Ηρακλείου διοργανώνει την Πέμπτη (8/3) η Φεμινιστική Πρωτοβουλία Ηρακλείου. Η αφορμή δίνεται –προφανώς- από τη σημερινή επέτειο: Η 8η Μαρτίου έχει καθιερωθεί ως η παγκόσμια ημέρα γυναίκας.
Οι διοργανώτριες-διοργανωτές της κινητοποίησης, όπως φανερώνεται, άλλωστε, και από τη σχετική ανακοίνωση που εξέδωσαν, αντιτίθενται στο χαρακτήρα και το νόημα που έχει αποκτήσει η επέτειος της 8ης Μαρτίου.
«Κάθε χρόνο στις 8 Μαρτίου, η κοινωνία σπεύδει να γιορτάσει την ημέρα της γυναίκας, με μπόλικα λουλούδια, αρώματα και χρόνια πολλά, την ίδια στιγμή που προσπαθεί να ξεπλύνει τα βαθιά εξουσιαστικά-πατριαρχικά χαρακτηριστικά της, με ημερίδες και φανφάρες για την ισότητα των φύλων. Για ποιο λόγο όμως χρειάζεται η γυναίκα -και κάθε εκφραζόμενη θηλυκότητα- μία παγκόσμια ημέρα;
Η απονοηματοδότηση αυτής της ημέρας, όπως και ο πλήρης διαχωρισμός της από τις ρίζες της, για εμάς, είναι και αυτά ένα κομμάτι της πατριαρχικής κυριαρχίας που βιώνουμε» αναφέρεται, μεταξύ άλλων στην ανακοίνωση. Το «ραντεβού» για τη φεμινιστική πορεία της Πέμπτη (8/3) έχει δοθεί για τις 6 τις απόγευμα, στα Λιοντάρια.
Μηνύματα από την Κρήτη
Με αφορμή την 8η Μάρτη-Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Ηρακλείου χαιρετίζει τις Ελληνίδες εργαζόμενες που αγωνίζονται παντού, τις πρόσφυγες και μετανάστριες, που όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή του, «σηκώνουν το βάρος του πολλαπλού τους ρόλου, όπου η ισότητα των φύλων εξουδετερώνεται καθημερινά από τις διαρκείς παραβιάσεις. Τις άνεργες, γυναίκες συνταξιούχους, τις νέες που παλεύουν και αντιστέκονται στην ασυδοσία της εργοδοσίας και στις πολιτικές ανασφάλειες των κυβερνήσεων και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τις γυναίκες που παλεύουν στη δουλειά, στην ασφάλιση, στην περίθαλψη, στη μόρφωση και πάνω απ’ όλα τις νοικοκυρές και τις μητέρες. Όλες τις γυναίκες που δουλεύουν ακόμα και στον ελεύθερο χρόνο τους».
Ωστόσο, παρά τους αγώνες και τις θεσμικές αλλαγές, οι γυναίκες στην Ελλάδα του 2018 βιώνουν, όπως προσθέτει το ΕΚΗ, «ανεργία, αύξηση στις ευέλικτες μορφές εργασίας και τα ευέλικτα ωράρια, χάσμα αμοιβών μεταξύ ανδρών και γυναικών και γυάλινη οροφή στην επαγγελματική εξέλιξη, αύξηση κρουσμάτων βίας κατά των γυναικών στο σπίτι, στη δουλειά, σε δημόσιους χώρους και στο διαδίκτυο. Σοβαρή ανεπάρκεια των υποστηρικτικών δομών για τη φροντίδα των παιδιών, των ηλικιωμένων και των ατόμων με αναπηρία. Μη αναγνώριση στην πράξη των επιλογών της προσωπικής ζωής - στερεότυπα, προκαταλήψεις, ρατσισμό βιολογικού και κοινωνικού φύλου».
Η διοίκηση του ΕΚΗ, τέλος, τονίζει πως όλοι οι εργαζόμενοι και δη οι γυναίκες συνεχίζουν να αγωνίζονται για «επαγγελματική και προσωπική ζωή με ισότητα και έμπρακτο σεβασμό στην ελευθερία επιλογών. Εργασία με ίσους όρους, συλλογική συμμετοχή με ίσους όρους και προστασία του συνδικαλιστικού δικαιώματος στις εκλεγμένες γυναίκες. Προστασία στη μητρότητα». Και καταλήγει αναφέροντας ότι «η 8η Μαρτίου είναι η ημέρα που οι διεκδικήσεις ετών γίνονται πιο επίκαιρες από ποτέ. Το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Ηρακλείου χαιρετίζει όλες τις γυναίκες που αρνούνται να θυσιάσουν τα δικαιώματα και τη ζωή τους στο κατεστημένο και την ανισότητα».
Με αφορμή την 8η Μάρτη, η Τ.Ε. Ηρακλείου του ΚΚΕ χαιρετίζει αγωνιστικά τις γυναίκες της εργατικής τάξης, τις αυτοαπασχολούμενες, τις αγρότισσες, τις συνταξιούχους. Ιδιαίτερα απευθύνεται στις άνεργες, στις μαθήτριες, στις σπουδάστριες-φοιτήτριες και στις εργαζόμενες μητέρες, σημειώνοντας σε ανακοίνωσή της: «Αντλούμε διδάγματα και εμπνεόμαστε από το ιστορικό ταξικό αποτύπωμα του αγώνα των εργατριών της Νέας Υόρκης το 1857, από την αιματηρή αναμέτρησή τους με την εργοδοσία, την αστυνομία και τις δικαστικές Αρχές. Δέχτηκαν τη λυσσαλέα επίθεση των καπιταλιστών γιατί διεκδίκησαν 10ωρη δουλειά, από 16 ώρες που εργάζονταν, ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, μεροκάματα ίσα με των κλωστοϋφαντουργών και των ραφτών. Στον ενάμιση και πλέον αιώνα που πέρασε από τότε, οι γυναίκες πήραν μέρος σε πλήθος σκληρών ταξικών αγώνων, σε επαναστάσεις. Είχαν νίκες, αλλά και ήττες. Όμως, δεν έσβησε η φλόγα του αγώνα για μια ζωή χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση, πολέμους, προσφυγιά, μετανάστευση, φτώχια, ανεργία, εξαθλίωση, πορνεία, εργοδοτική και κρατική βία σε βάρος της εργαζόμενης γυναίκας, του παιδιού».
