Πρωτοπήγαν σαν παιδιά στη Δημοτική Αγορά, ανέλαβαν ως ενήλικες τις επιχειρήσεις των γονιών τους και σήμερα προτού παραδώσουν τα ηνία στα δικά τους παιδιά, βλέπουν μια σελίδα να κλείνει. Οι καταστηματάρχες που επί χρόνια δραστηριοποιήθηκαν σε ένα σημείο ορόσημο για τα Χανιά, έχουν την τύχη να ζουν και τη μεγάλη στιγμή που η Αγορά κλείνει για να αποκατασταθεί, όπως αρμόζει στην ιστορία της και όπως επιβάλλουν οι ανάγκες της.
Ήδη από σήμερα Δευτέρα, 10 Ιανουαρίου, δεκάδες ιδιοκτήτες καταστημάτων απομακρύνουν τα εμπορεύματα τους και ξηλώνουν τις κατασκευές στους χώρους που επί δεκαετίες οι περισσότεροι μίσθωναν. Μετρημένα στα δάκτυλα του ενός χεριού είναι τα καταστήματα που παραμένουν ακόμη ανοικτά. Ακόμη κι αυτά όμως θα πρέπει μέχρι το τέλος της εβδομάδας να εκκενώσουν τους μισθωμένους χώρους εντός του μνημείου.
Ο κ. Μανόλης Πισσαδάκης ιδιοκτήτης ταβέρνας ήταν μόλις δώδεκα χρονών όταν ακολουθούσε τον πατέρα του στο μαγειρείο που αργότερα ανέλαβε ο ίδιος. Ήταν το 1964. Σήμερα, στα εβδομήντα του χρόνια, μετρά μια ολόκληρη ζωή μέσα στην Δημοτική Αγορά. Νιώθει όπως μας είπε, περηφάνια και χαρά που το σήμα κατατεθέν της πόλης των Χανίων θα δεχτεί τις αναγκαίες παρεμβάσεις «για να γίνει ξανά ένα στολίδι». Ο κ. Πισσαδάκης δεν προτίθεται να συνεχίσει να απασχολείται στην παραδοσιακή ταβέρνα της οικογένειας μετά την ολοκλήρωση του έργου αποκατάστασης της Δημοτικής Αγοράς, ευελπιστεί όμως να βρίσκεται εκεί, στο πλευρό του γιού του που θα την αναλάβει.
Δίπλα του η κ. Στέλλα Πισσαδάκη, φανερά συγκινημένη την ώρα που πακετάρει πράγματα, ψιθυρίζει πως είναι μέρα χαρμολύπης. Αργότερα θα μας πει πως «σ αυτό το μαγαζί, μεγάλωσε τέσσερα παιδιά. Από το 1983 βρίσκεται στην αγορά. Τριάντα εννέα ολόκληρα χρόνια». Μιλά για ένα ορόσημο για τα Χανιά και για τις ζωές πολλών ανθρώπων που το συνέδεσαν με τα βιώματα τους, με τον τρόπο με τον οποίο βιοπορίζονταν αλλά και με στιγμές της καθημερινότητας τους.
Τα συναισθήματα των καταστηματαρχών αλλά και των Χανιωτών είναι ανάμεικτα. Τη λύπη για την ολοκλήρωση ενός κύκλου ζωής εκατόν εννέα ετών, διαδέχεται η χαρά για την έναρξη του έργου αποκατάστασης του εμβληματικού μνημείου. Συνολικά πενήντα δύο καταστήματα λειτουργούσαν εντός του μνημείου. Από αυτά , τα δεκαπέντε έχουν ήδη μεταφερθεί σε επαγγελματικούς χώρους σε διάφορα σημεία της πόλης, είτε είναι σε διαδικασία μετακόμισης .
Για τους Χανιώτες η Δημοτική Αγορά είναι πολλά περισσότερα από μια κλειστή αγορά με παραδοσιακά εμπορεύματα και οινομαγειρεία. Υπήρξε τόπος συνάντησης, σημείο αναφοράς τις γιορτινές ημέρες, τόπος αναζήτησης εκλεκτών εδεσμάτων για την περίοδο της Σαρακοστής, αναπόσπαστο κομμάτι της νυχτερινής διασκέδασης σε περασμένες εποχές τότε που οι ξενύχτηδες αναζητούσαν τον περίφημο πατσά, αφορμή για να ανταμώνουν παρέες.
Εκεί χτυπούσε η καρδιά της πόλης κάθε παραμονή Πρωτοχρονιάς, την Αγορά είχαν αφετηρία όλα τα συλλαλητήρια , εκεί έδιναν ραντεβού οι κάτοικοι της πόλης. Μα και για τους επισκέπτες, ήταν από τα πρώτα τοπόσημα που περιελάμβαναν οι βόλτες γνωριμίας τους με την πόλη. Μυρωδιές και χρώματα σε ένα ξεχωριστό αμάλγαμα, την καθιστούσαν διαχρονικά μοναδική.
Όπως είπε στο neakriti.gr ένας ηλικιωμένος Χανιώτης που έκανε και σήμερα τη βόλτα του στην αγορά, έστω και με τα περισσότερα μαγαζιά κλειστά «η Δημοτική Αγορά για τους Χανιώτες είναι η πρεπιά. Γι’ αυτό έχει βγει και το τραγούδι «Σαν των Χανιών την αγορά που δεν υπάρχει άλλη».
Το έργο της αποκατάστασης υπόσχεται να δώσει ξανά στην Αγορά τη χαμένη της αίγλη και να παραδοθεί σε δύο χρόνια από σήμερα στους καταστηματάρχες, στους κατοίκους και τους επισκέπτες, ως ένα ιστορικό μνημείο με χρήσεις που θα σέβονται τον χαρακτήρα, την αρχιτεκτονική και την ιστορία της.
