Περίπου ένα χρόνο μετά το τελεσίγραφο του Μιχάλη Χρυσοχοϊδη για εκκένωση όλων των υπό κατάληψη κτιρίων, δόθηκε τέλος στην κατάληψη της Ρόζα Νέρα που κράτησε δεκαέξι ολόκληρα χρόνια. Στις πέντε τα ξημερώματα του Σαββάτου σε μια καλά οργανωμένη επιχείρηση στην οποία συμμετείχαν αστυνομικές δυνάμεις από όλες τις υπηρεσίες των Χανίων και με τη συνδρομή δυνάμεων από το Ρέθυμνο και το Ηράκλειο, έγινε η εκκένωση του κτιρίου της παλιάς Μεραρχίας Κρητών.
Συνολικά δεκαέξι άτομα βρίσκονταν στο κτίριο, ανάμεσα τους έξι μετανάστες, κάποιοι από τους οποίους οδηγήθηκαν στο Αστυνομικό Μέγαρο. Ακολούθησε συγκέντρωση αντιεξουσιαστών στην οδό Κανεβάρο ενώ δυνάμεις της αστυνομίας από όλη την Κρήτη απέκλεισαν τους γύρω δρόμους, χωρίς να λείπουν οι στιγμές έντασης.
Μάλιστα η αστυνομία προχώρησε σε χρήση χημικών για να απωθήσει τους συγκεντρωμένους στην οδό Κανεβάρο. Κατά τη διάρκεια των επεισοδίων τραυματίστηκε ελαφρά στο πόδι από χειροβομβίδα κρότου λάμψης η δημοσιογράφος Σοφία Θεοδωράκη. «Υπήρχε συγκεντρωμένος κόσμος και την ώρα που γινόταν η προσαγωγή όσων βρίσκονταν στο κτίριο πετάχτηκε ένας καφές και αυτόματα άρχισαν να πέφτουν δακρυγόνα και χειροβομβίδες κρότου λάμψης. Είναι περίεργο πως έπεσαν τα χημικά πάνω σε ανθρώπους» είπε η κ. Θεοδωράκη η οποία ωστόσο χαρακτήρισε αναμενόμενη την παρέμβαση της αστυνομίας.
Πορείες διαμαρτυρίας με μεγάλη συμμετοχή πολιτών, πραγματοποιήθηκαν το μεσημέρι και το βράδυ της ίδιας μέρας στην πόλη των Χανίων. Στη βραδινή πορεία, διαδηλωτές πέταξαν μπογιά έξω από το πολιτικό γραφείο του υφυπουργού παιδείας Βασίλη Διγαλάκη, ο οποίος ως πρύτανης του Πολυτεχνείου Κρήτης πριν από τρία χρόνια είχε υπογράψει τη σύμβαση παραχώρησης του κτιρίου σε ιδιώτες για τουριστική αξιοποίηση.
Η ιστορία του κτηρίου
Κατασκευασμένο την περίοδο της Τουρκοκρατίας του 1897-1898 και την απελευθέρωση της Κρήτης από τους Τούρκους, το κτίριο πέρασε έως και το 1905 στον Πρίγκιπα Γεώργιο ο οποίος είχε οριστεί ως ύπατος αρμοστής. Κατά την Περίοδο της Γερμανικής Κατοχής αξιοποιήθηκε από τους Ναζί με τα υπόγεια να μετατρέπονται σε κελιά για βασανιστήρια. Στα χρόνια της δικτατορίας εγκαταστάθηκε σε αυτό η στρατιωτική διοίκηση και χρησιμοποιήθηκε ως έδρα της 5ης Μεραρχίας του Στρατού μέχρι το 1985 οπότε και πέρασε από το Υπουργείο Άμυνας στο Υπουργείο Παιδείας.
Από τότε και μέχρι το 2004 οπότε και ανακηρύχθηκε από τη συλλογικότητα Ρόζα Νέρα ως ελεύθερος χώρος, παρέμενε εγκαταλελειμμένο. Τον Μάρτιο του 2014 η Σύγκλητος του Πολυτεχνείου Κρήτης αποφάσισε να προχωρήσει στην παραχώρηση του κτιρίου της Rosa Nera στην Εταιρία Αξιοποίησης Περιουσίας του Πολυτεχνείου Κρήτης η οποία υπέγραψε σύμβαση με ιδιώτη για την αξιοποίηση του ως ξενοδοχειακή μονάδα, απόφαση που εξακολουθεί μέχρι σήμερα να προκαλεί αντιδράσεις στην κοινωνία των Χανίων. Μάλιστα ο τότε Πρύτανης του Ιδρύματος, νυν υφυπουργός Παιδείας κ. Βασίλης Διγαλάκης, είχε απευθύνει κάλεσμα στους καταληψίες να εκκενώσουν το χώρο για να προχωρήσει η συμφωνία με τον επενδυτή.
Υπενθυμίζεται ότι το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο έχει γνωμοδοτήσει ομόφωνα υπέρ του χαρακτηρισμού του ως νεότερου μνημείου καθώς «αποτελεί τοπόσημο της πόλης των Χανίων και κτίσμα με αξιόλογα αρχιτεκτονικά, τυπολογικά και μορφολογικά χαρακτηριστικά, δείγμα αρχιτεκτονικής της ειδικής αυτής κατηγορίας Δημόσιων Κτηρίων – Διοικητηρίων. Η διατήρησή του συμβάλει στην τεκμηρίωση της κοινωνικής, οικονομικής και πολιτισμικής ιστορίας της πόλεως των Χανίων στα τέλη του 19ου αιώνα και κατά συνέπεια εμπλουτίζει το πολιτιστικό απόθεμά της».
