Στο σκοτάδι παραμένουν πολλά σημεία της δολοφονίας της Αμερικανίδας βιολόγου Suzanne Eaton, που βρέθηκε νεκρή σε τούνελ που χρησιμοποιούνταν από τους Γερμανούς στην περίοδο της Κατοχής στην Κρήτη.
Το παζλ των συνθηκών θανάτου της 60χρονης επιστήμονα, συνθέτει ο ιατροδικαστής Κρήτης, Αντώνης Παπαδομανωλάκης, ο οποίος μίλησε στο Newsit.gr.
Δεν είναι απίθανο - λέει ο ίδιος - να είναι και παραπάνω από ένας οι δράστες, δηλαδή μπορεί και ένας μόνος του να ήταν, αλλά είναι αρκετά πιθανό να υπάρχει και δεύτερος, ενδεχομένως και τρίτος.
Σύμφωνα με την έρευνα που έγινε, η Suzanne Eaton πέθανε από ασφυξία, καθώς ο δράστης ή οι δράστες της έφραξαν το στόμα και τη μύτη. Νωρίτερα, ο ιατροδικαστής είχε κάνει γνωστό πως το πτώμα δεν έφερε τραύματα από σφαίρα ή άλλο αντικείμενο.
Οι ιστολογικές εξετάσεις στη σορό της 60χρονης Αμερικανίδας συνεχίζονται, καθώς το πτώμα βρισκόταν σε διαδικασία προχωρημένης σήψης.
Ο κ. Παπαδομανωλάκης λέει στο Newsit.gr ότι το μοιραίο δεν επήλθε τόσο γρήγορα και πως πολλά ενδεχόμενα είναι ακόμα ανοιχτά όπως και αυτό της σεξουαλικής κακοποίησης.
Ελήφθησαν δείγματα από παντού, από όλες τις κοιλότητες κι άλλα σημεία του σώματος της Suzanne Eaton, ώστε να βοηθηθεί ο εντοπισμός και η σύλληψη του δράστη ή δραστών.
Έχει γίνει, ακόμη, η κατάλληλη δειγματοληψία και από τα νύχια. Εκεί, συνήθως, αν έχει υπάρξει πάλη, κατά πάσα πιθανότητα, θα έχουν συγκρατηθεί ιστοί των δραστών που θα βοηθήσουν στον προσδιορισμό του γενετικού υλικού τους.
Με βάση το περιεχόμενο του στομάχου το οποίο αξιολογήθηκε, φαίνεται ότι δύο με τρεις ώρες μετά το γεύμα, επήλθε και ο θάνατος.
Ωστόσο, φαίνεται ο τόπος θανάτου δεν είναι και ο τόπος που βρέθηκε το πτώμα.
Ακούστε τι είπε ο προϊστάμενος Ιατροδικαστικών Υπηρεσιών Κρήτης, Αντώνης Παπαδομανωλάκης:
«Η μητέρα μου ήταν αξιοθαύμαστη γυναίκα»
Ο γιος της βιολόγου αναφέρει πως «η μητέρα μου ήταν μια αξιοθαύμαστη γυναίκα. Κατάφερε να ζήσει μια ζωή με λίγες απογοητεύσεις, εξισορροπώντας την προσωπική της ζωή με την καριέρα της.
Άλλες μητέρες γύρω μου φρόντιζαν τα παιδιά τους με πλήρη απασχόληση, κι όμως δεν ξεπέρασαν ποτέ τη δική μου.
Υποστηρικτική και ενθαρρυντική, γέννησε και υποστήριξε οτιδήποτε υπήρχε στο μυαλό της παιδικής μου ηλικίας και αυτή η περιέργεια, μου έχει κολλήσει μέχρι σήμερα.
