Ανακοίνωση της Νομαρχιακής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ για τα 16 χρόνια από το θάνατο του Ανδρέα Παπανδρέου και το μνημόσυνο που τελέστηκε στον Ιερό ναό της Παναγίας στο Μασταμπά.
Αναφέρει ενδεικτικά:
''Συμπληρώθηκαν 16 χρόνια από το θάνατο του αείμνηστου ιδρυτή του ΠΑ.ΣΟ.Κ, Ανδρέα Παπανδρέου και κρίνοντας από τη σημερινή δραματική συγκυρία για τη χώρα μας, δεν μπορούμε παρά να συμφωνήσουμε ότι, η Ελλάδα είναι πιο ορφανή από ποτέ.
Είναι ορφανή από ένα χαρισματικό ηγέτη του διαμετρήματος του Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος θα μπορούσε να χτυπήσει το χέρι στο τραπέζι ή με μερικά τηλεφωνήματα, να αλλάξει τους συσχετισμούς αλλά και την εικόνα της Ελλάδας στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι.
Ένα ηγέτη της εποχής του «Βυθίσατε το Χώρα», που με αποφασιστικότητα και πυγμή διέσωσε τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας, και την αξιοπρέπεια του Έλληνα, όταν όλοι μας αλλά και οι κάτοικοι των όμορων χωρών, παρακολουθούσαμε τις εξελίξεις με κομμένη την ανάσα.
Τώρα η Ελλάδα δεν κινδυνεύει από ένα φυσικό πόλεμο, αλλά δέχεται καθημερινό πόλεμο από τις αγορές, τους κερδοσκόπους, τους κουμανταδόρους της Ευρώπης, τους χαρτογιακάδες των Βρυξελλών και τα διεθνή ΜΜΕ.
Η Ελλάδα που οραματίστηκε και έφτιαξε ο Ανδρέας Παπανδρέου. Η Ελλάδα που παρέδωσε στους Έλληνες, δεν υπάρχει πια και δυστυχώς σύμφωνα με τους απαισιόδοξους, δεν πρόκειται να υπάρξει ξανά.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου - ο δικός μας Ανδρέας - που έβαλε την Ελλάδα στο διεθνή χάρτη και έγινε ισότιμος συνομιλητής για χάρη της παγκόσμιας ειρήνης, με τον Μιτεράν, τον Πάλμε, τον Αραφάτ και άλλους μεγάλους ηγέτες, δεν υπάρχει πια.
Υπάρχει μόνο στις καρδιές μας, τις οποίες και είναι ανάγκη να ακούσουμε, να ακολουθήσουμε, ετούτες τις κρίσιμες στιγμές.
Όποιος θυμάται την Ελλάδα πριν το 1981, μπορεί να κάνει τις συγκρίσεις: της φτώχειας με την ευμάρεια, της ανυποληψίας με την καταξίωση, του διχασμού με τη συμφιλίωση, της απανθρωπιάς με την ανθρωπιά και της αναλγησίας με το κοινωνικό κράτος.
Δυστυχώς πολλοί αμνήμονες ακόμα και σήμερα, δίνοντας ουσιαστικά συγχωροχάρτι στη Ν.Δ. καθυβρίζουν τον ιδρυτή του ΠΑ.ΣΟ.Κ.- τον Ανδρέα της Αλλαγής - χρεώνοντας του ακόμη και τη σημερινή, τραγική οικονομική κατάσταση της χώρας.
Είναι οι ίδιοι που λησμονούν πως έζησαν και τι δημιούργησαν οι Έλληνες και η Ελλάδα του Ανδρέα. Τι κοινωνικές δομές απόλαυσαν. Που έφτασε το βιοτικό επίπεδο της χώρας. Και τι σήμαινε στην πραγματικότητα το « Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες ».
Είναι προφανώς οι ίδιοι, που πρόσφατα έσπευσαν να επιδοκιμάσουν το νεόκοπο πολιτικό που επιχείρησε να ηγηθεί της χώρας. Τον πολιτικό που για να γίνει Πρωθυπουργός δανείστηκε τα συνθήματα, τη φρασεολογία προσπάθησε να μιμηθεί ακόμη και τις κινήσεις του Ανδρέα.
Όμως άλλο ο Ανδρέας Παπανδρέου και άλλο η καρικατούρα της ιστορίας. Άλλο ο λαοπρόβλητος ηγέτης και άλλο ο πλαστογράφος της ιστορίας.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου ο οραματιστής μιας δημοκρατικής και ανεξάρτητης Ελλάδας, ο εμπνευστής του «Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες» από το ΠΑΚ του 68 στην ίδρυση το ΠΑ.ΣΟ.Κ. το 1974 εξελέγη πανηγυρικά Πρωθυπουργός το 1981, οπότε και η Ελλάδα άλλαξε σελίδα σε όλα τα επίπεδα.
Κυβέρνησε συνεχώς, δίνοντας ρόλο, λόγο, και αξιοπρέπεια στους Έλληνες μέχρι το 1989 - που έμεινε στην ιστορία ως το «βρώμικο 89»- όταν με την ανίερη συμμαχία δεξιάς και αριστεράς στήθηκε το Ειδικό Δικαστήριο έχοντας ως στόχο την εξόντωση του Ανδρέα.
Για να φτάσουμε στην πανηγυρική δικαίωση του 1993, όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου - με φανερά κλονισμένη υγεία - επανεξελέγη στην πρωθυπουργία, στην οποία και έμεινε μέχρι το 1996, όταν και υπέκυψε στα σοβαρά προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε.
Θα ήταν περιττό ν' αναφερθώ στη σχέση του Ανδρέα Παπανδρέου με την Κρήτη, αλλά και ασέβεια να την αγνοήσω. Ο Ανδρέας Παπανδρέου ζούσε με την Κρήτη και η Κρήτη με τον Ανδρέα Παπανδρέου. Ήταν μια σχέση πάθους αμφίδρομη και μοναδική, που σφυρηλατήθηκε με το χρόνο και χαλυβδώθηκε από μια σειρά γεγονότων.
Η συγκέντρωση και ομιλία του Ανδρέα Παπανδρέου στο Ηράκλειο, λίγο πριν την άνοδο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στην εξουσία, σημάδεψε μια ολόκληρη εποχή και αποτελεί ακόμα και σήμερα- τρεις δεκαετίες μετά - ένα αξεπέραστο ρεκόρ μαζικότητας, ενθουσιασμού και πάθους.
Τα καλοκαίρια του στην Ελούντα και οι υποδοχές στο πέρασμά του από τα Μάλια, συνιστούν ακόμα και σήμερα ανεξίτηλες εικόνες. Το δέσιμο μ' επώνυμους και λιγότερο επώνυμους Κρητικούς, ήταν παροιμιώδες.
Ο Ανδρέας του Λαού μας, συνδύαζε αρμονικά τον άνθρωπο και τον πολιτικό, αποτελώντας την πιο εμβληματική πολιτική μορφή της σύγχρονης Ελλάδας.
Γι' αυτό και η διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη ενέπνευσε γενιές και γενιές και αποτέλεσε φάρο, στη δύσκολη πορεία μιας ολόκληρης χώρας. Η τελευταία εκλογική ήττα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και η δραματική συρρίκνωση των ποσοστών του, είναι πλέον γεγονός, είναι όμως και μια ευκαιρία να ανατρέξουμε και πάλι σε έννοιες και να αγωνιστούμε γι' αυτές όπως: Εθνική Ανεξαρτησία, Λαϊκή Κυριαρχία, Κοινωνική Δικαιοσύνη.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. για να μείνει ζωντανό πρέπει ν' αλλάξει, να αποκτήσει ξανά προοδευτική ιδεολογική ταυτότητα, να απευθυνθεί στην κοινωνία, στους μη προνομιούχους, να αγκαλιάσει τη νέα γενιά, να εμπνεύσει όραμα, ελπίδα και προοπτική, γιατί φυσικά η αλλαγή, δεν μπορεί να επέλθει μόνο μέσα από το όνομα και τα σύμβολα.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ετοιμάζεται για νέα ιδρυτική διακήρυξη, στο πλαίσιο της ανασυγκρότησής του, μέσα από το εξαγγελθέν συνέδριο του φθινοπώρου. Το ολέθριο θα είναι ωστόσο - όχι μόνο για το ίδιο το ΠΑ.ΣΟ.Κ. αλλά και για τη χώρα - ν' αγνοηθούν οι παρακαταθήκες του αείμνηστου Ανδρέα Παπανδρέου, του Ανδρέα της Αλλαγής, της Ειρήνης, της Δημοκρατίας, του Σοσιαλισμού.
Ο Ανδρέας ζει και θα συνεχίσει να ζει στις καρδιές του Λαού μας στις καρδιές όλων μας. Ας είναι αιωνία η μνήμη του!
