Στη ζωή όλων των ιδιοκτητών ζώων συντροφιάς, μπήκε ως κεραυνός εν αιθρία ο Νόμος 4830/2021 που ψηφίστηκε το Σεπτέμβριο του 2021 και είχε ανασταλεί μέχρι το 2023 η εφαρμογή του. Είναι το «Νέο πλαίσιο για την ευζωία των ζώων συντροφιάς - Πρόγραμμα Άργος» (ΦΕΚ Α’ 169) σειρά παρεμβάσεων για την ευζωία των ζώων συντροφιάς, με συγκεκριμένες υποχρεώσεις, τόσο για τους ιδιοκτήτες ζώων συντροφιάς, όσο και για τους δήμους και τις φιλοζωικές οργανώσεις.
Η Κυνηγετική Ομοσπονδία Κρήτης και Δωδεκανήσων ήταν από τις πρώτες που δημοσιοποίησε την αντίθεση της, μόλις έγινε γνωστό ότι ο αν. Υπουργός Εσωτερικών κ Πέτσας, ενεργοποίησε αυτόν τον Νόμο λίγο πριν κλείσει η Βουλή για να γίνουν οι εκλογές.
«Σε έναν, άνευ προηγουμένου, αιφνιδιασμό προέβη το Υπουργείο Εσωτερικών, και πιο συγκεκριμένα ο αναπληρωτής Υπουργός κ. Πέτσας, με την ενεργοποίηση των διατάξεων του νόμου για τη στείρωση των δεσποζόμενων ζώων. Διατάξεων που υποτίθεται ότι είχαν παγώσει καθώς οι υποδομές και οι μηχανισμοί για την εφαρμογή τους δεν είναι έτοιμοι.
Κι όλα αυτά, λίγο πριν τις εκλογές και μία μέρα πριν το κλείσιμο της Βουλής, προκαλώντας εκνευρισμό αλλά και ανασφάλεια στους χιλιάδες ιδιοκτήτες δεσποζόμενων ζώων και ειδικότερα στους κυνηγούς, οι οποίοι κατέχουν συνήθως αρκετά σκυλιά. Σκυλιά που δεν είναι απλώς συντροφιάς, αλλά στην ουσία είναι ζώα εργασίας.
Επιπρόσθετα ο αναπληρωτής Υπουργός είχε δεσμευτεί στην ηγεσία του κυνηγετικού κόσμου για διάλογο, ώστε να επιλυθούν σημαντικά προβλήματα που θα δημιουργούσε η εφαρμογή του νόμου τόσο στους κυνηγούς, όσο και στους υπόλοιπους ιδιοκτήτες δεσποζόμενων ζώων.
Η Α' Κυνηγετική Ομοσπονδία Κρήτης Δωδεκανήσου (Α' ΚΟΚΔ) από την αρχή είχε επισημάνει όλα αυτά τα προβλήματα από την εφαρμογή του συγκεκριμένου νόμου. Και μάλιστα πέρα από ουσιαστικές και καυστικές ανακοινώσεις είχε εκφράσει τις διαφωνίες της και εκφέρει τις απόψεις της εγγράφως, 2 φορές, στον αναπληρωτή Υπουργό.
Η Α' ΚΟΚΔ συντάσσεται με τις υπόλοιπες Κυνηγετικές Ομοσπονδίες και θα κάνει ότι είναι δυνατόν για την ανατροπή αυτής της άδικης και αδιέξοδης κατάστασης», αναφέρει στην τελευταία της ανακοίνωση η Κυνηγετική Ομοσπονδία Κρήτης και Δωδεκανήσων.
Ο πρόεδρος του Πανελλήνιου Κτηνιατρικού Συλλόγου κ. Μιχάλης Σπυριδάκης μας είπε σχετικά, ότι, «μετά από έντονες διαμάχες, 4 ετών, μεταξύ διαφόρων ομάδων και Συλλόγων, ο Νόμος ψηφίστηκε τον Σεπτέμβριο του 2021 και ενεργοποιήθηκε πριν λίγες μέρες καθώς η εφαρμογή του είχε παγώσει, δεδομένου ότι τα περισσότερα άρθρα αυτού του Νόμου είναι ανεφάρμοστα. Ο σύλλογος μας έχει εναντιωθεί στα άρθρα που λένε για στείρωση όλων των θηλυκών ζώων συντροφιάς η για κατάθεση γενετικού υλικού (DNA) από όλα τα ζώα στη βάση δεδομένων του Υπουργείου. Ο νόμος αυτός είναι ανεφάρμοστος περιέχει όμως και κάποια σωστά άρθρα που προάγουν τη φιλοζωία. Ενώ είχε στόχο η κυβέρνηση να πατάξει την αδεσποτία, είναι σίγουρο ότι με αυτόν τον τρόπο δεν θα τα καταφέρει, γιατί απλά είναι αδύνατον να εφαρμοστούν όλα αυτά που επιβάλει με τον συγκεκριμένο Νόμο». Τόνισε ο κ Σπυριδάκης.
Ο κ. Σπυριδακης Μιχαλης.
Το νομοσχέδιο που οδήγησε στον συγκεκριμένο Νόμο, υπήρξε το πεδίο εντονότατης αντιπαράθεσης, με τις αντιδράσεις να προέρχονται, τόσο από απλούς πολίτες, όσο κυρίως από φορείς όπως κόμματα, ενώσεις δήμων, επιστημονικές και συνδικαλιστικές οργανώσεις κτηνιάτρων και γεωτεχνικών εν γένει, σημαντική μερίδα ζωοφιλικών οργανώσεων, κτηνοτρόφους, κυνηγούς και κυνόφιλους.
Οι αντιδράσεις ήταν ποικίλες, μιλώντας για πολλές ασάφειες και αλληλοαναιρούμενες διατάξεις, απαξίωση των αρμόδιων επιστημονικών φορέων, ακόμα και για νομιμοποίηση παράνομων δραστηριοτήτων.
Όπως γίνεται αντιληπτό, μέσα σε ένα τεταμένο κλίμα κατά τη διαβούλευση του νομοσχεδίου, υπήρξε πληθώρα ενστάσεων και πολλές φωνές για πλήρη απόσυρση του νομοσχεδίου, το οποίο χαρακτηρίστηκε, σε πολλές περιπτώσεις, ως τιμωρητικό προς τους κατόχους ζώων συντροφιάς, αναποτελεσματικό, έως και αντισυνταγματικό.
«Το κύριο προτεινόμενο μέτρο του νομοσχεδίου, που είχε ως στόχο την εξάλειψη του φαινομένου των αδέσποτων ζώων και το οποίο συγκέντρωσε τη μήνιν της πλειονότητας πολιτών και φορέων, ήταν η υποχρεωτική, οριζόντια στείρωση όλων των ζώων συντροφιάς με εξαίρεση τα σκυλιά των κτηνοτρόφων, κάτι που δεν έχει εφαρμοστεί σε κανένα ευρωπαϊκό κράτος καθώς θεωρείται και είναι ακραίο.
Ο κυνηγετικός κόσμος ήταν μεταξύ των πολλών που αντέδρασε και η Α΄ Κυνηγετική Ομοσπονδία Κρήτης Δωδεκανήσου, εξαρχής εξέφρασε έντονα την αντίθεσή της στον υποχρεωτικό ευνουχισμό και στείρωση για όλους τους σκύλους της χώρας και στην ποινικοποίηση κάθε μορφής ερασιτεχνικής εκτροφής και μίλησε για έναν “αυταρχισμό” του κράτους που βάζει ταφόπλακα στην ερασιτεχνική εκτροφή όλων των φυλών, μεταξύ αυτών και των κυνηγετικών, όπως του κρητικού ιχνηλάτη.
Άλλωστε, χωρίς την επιβολή αυτού του σκληρού μέτρου, οι υπόλοιπες χώρες έχουν λύσει το πρόβλημα των αδέσποτων ζώων. Και το έχουν λύσει ακολουθώντας μια πολιτική, που σ’ αντίθεση μ’ αυτή που πλέον ισχύει στη χώρα μας δεν έχει ούτε τιμωρητικό, ούτε εισπρακτικό χαρακτήρα.
Μετά τις αντιδράσεις τελικά, άρθηκε η υποχρεωτικότητα της στείρωσης, καθώς προστέθηκε η δυνατότητα παράκαμψης αυτής της υποχρέωσης εφόσον αποσταλεί δείγμα γενετικού υλικού (DNA) του ζώου στο Εργαστήριο Φύλαξης και Ανάλυσης Γενετικού Υλικού Ζώων που προβλέπεται να συσταθεί στην Ακαδημία Αθηνών.
Οι νομοθέτες με αυτόν τον τρόπο θεωρούν ότι διασφαλίζεται πως ακόμα και εάν εγκαταλειφθεί ένα μη σημασμένο ζώο συντροφιάς, θα είναι εύκολο να βρεθεί ο γεννήτοράς του και κατ’ επέκταση ο ιδιοκτήτης του, ο οποίος θα έχει όλες τις προβλεπόμενες διοικητικές και ποινικές κυρώσεις. Κάτι το οποίο όμως αμφισβητείται από τους επιστημονικούς φορείς.
Βέβαια αυτή η τροποποίηση δε γλυτώνει τους κατόχους ζώων συντροφιάς από μεγάλα έξοδα, αφού για τη διατήρηση του γενετικού υλικού - για τουλάχιστον 12 έτη - υποβάλλεται, από μέρους του, εφάπαξ ηλεκτρονικό παράβολο ύψους 150 ευρώ για κάθε ζώο», είπε στο neakriti.gr ο πρόεδρος του Κυνηγετικού Συλλόγου Ιεράπετρας κ. Αριστομένης Δουβίτσας.
Η ανάγκη προστασίας των ζώων από τη βάναυση και καταχρηστική συμπεριφορά του ανθρώπου, από τη συχνά καταστροφική δραστηριότητά του, η ανάγκη προάσπισης των βασικών δικαιωμάτων τους, δηλ. του δικαιώματος στη ζωή, τη σωματική ακεραιότητα, την υγεία, την ασφάλεια και τέλος την ηρεμία και την αναπαραγωγή, στη χώρα μας δεν είναι ακόμα εξασφαλισμένα στο βαθμό που θα έπρεπε και τους αρμόζει.
Η πραγματική υπεράσπισή των ζώων βρίσκεται στην ευαισθησία, τον τρόπο συμπεριφοράς και την παιδεία των ανθρώπων. Πρέπει να διασφαλιστεί ότι η φροντίδα τους θα είναι συστηματική και ποιοτική, με ορθή εποπτεία από αρμόδιους δημόσιους φορείς και όχι από ιδιώτες.
Αντί λοιπόν να «τιμωρείται» ο απλός φιλόζωος, θα πρέπει η Πολιτεία να τον κάνει σύμμαχό του και από την πλευρά της να δημιουργήσει τις κατάλληλες δομές και υποδομές και κυρίως να στελεχώσει τις υπηρεσίες της με τους κατάλληλους ανθρώπους που θα δουλέψουν για την εξασφάλιση όλων των παραπάνω.
Σχόλια