Τη δημιουργία φορέα συγκέντρωσης των άδειων συσκευασιών φυτοφαρμάκων στην Κρήτη από τους ίδιους τους Δήμους του νησιού, ώστε με τη συνεργασία της Περιφέρειας Κρήτης να βρεθεί χώρος και τρόπος μεταφοράς των επιβλαβών αυτών υλικών για την αχρήστευση ή ακόμα και την ανακύκλωσή τους, προτείνει μέσω του neakriti.gr ο γεωπόνος της Διεύθυνσης Αγροτικής Ανάπτυξης Κρήτης Χανίων, Νίκος Παπαδαντωνάκης. Μάλιστα, περιγράφοντας την όλη κατάσταση στο νησί, δηλώνει πως πρόκειται για πρόβλημα πάρα πολύ σοβαρό και κατά τόπους εκρηκτικό, εκφράζοντας ανησυχία ενόψει της νέας αμπελουργικής περιόδου και καλώντας τους αμπελουργούς να είναι προσεκτικοί και να μην πετούν τις χρησιμοποιημένες συσκευασίες με υπολείμματα φυτοφαρμάκων σε υπαίθριους χώρους και σε σημεία δίπλα σε ποτάμια, πηγάδια και γεωτρήσεις, απ’ όπου και κάνουν την υδροληψία για να ψεκάσουν!
Μάλιστα, ο Νίκος Παπαδαντωνάκης κάνει λόγο για ένα πρόβλημα που δεν έχει λυθεί μέχρι σήμερα, παρά τις προσπάθειες που έχουν σημειωθεί. Ενώ ιδιαίτερα σοβαρό και άλυτο χαρακτηρίζει το πρόβλημα με τα ληγμένα φυτοφάρμακα ή τα μπουκάλια και τα κάνιστρα που εμπεριέχουν υπολείμματα, καθώς οι παραγωγοί, μην έχοντας άλλες διεξόδους, τα πετάνε στους κάδους, που επίσης απαγορεύεται, γιατί έτσι προκαλούνται σοβαρά περιβαλλοντικά προβλήματα. Αλλά και η καύση τους απαγορεύεται, σύμφωνα με τον ίδιο.
«Οι λύσεις που προτείνονται κατά καιρούς είναι μη αποτελεσματικές», σύμφωνα με τον γεωπόνο. Πάντως, για τη δακοκτονία έχουν βρεθεί τρόποι που εφαρμόζονται με επιτυχία, ώστε να μην υπάρχει πρόβλημα. «Στο πρόγραμμα της δακοκτονίας, υπάρχει σύμβαση με την εταιρεία, η οποία στέλνει τα σκευάσματα για να παραλάβεις τις κενές συσκευασίες, οι οποίες προφανώς θα πάνε για αποδόμηση, για ανακύκλωση, ό,τι προβλέπει η νομοθεσία για την κάθε συσκευασία. Σε όλα τα χωριά λοιπόν συγκεντρώνονται οι κενές συσκευασίες. Έρχονται σε έναν καθορισμένο χώρο και από εκεί μέσω μεταφορικής μεταφέρονται στον χώρο που καθορίζει η εταιρεία για να πάνε για την αποδόμηση ή την ανακύκλωση».
Και συνεχίζοντας, ο γεωπόνος της ΔΑΑΚ Χανίων διευκρινίζει πως «το μεγάλο πρόβλημα παραμένει στις κενές συσκευασίες των γεωργικών φαρμάκων που αφορούν τον κάθε επαγγελματία στη χρήση των γεωργικών φαρμάκων. Δυστυχώς, παρότι υπάρχει σχετική νομοθεσία, η οποία προβλέπει την ορθή διαχείριση και έχουν μπει κάποιες κατευθυντήριες οδηγίες και ο Νόμος 4036 του 2012, που αναφέρει ότι θα πρέπει να παίρνονται κάποια μέτρα, δυστυχώς δεν έχουν εφαρμοστεί ή εφαρμόζονται πλημμελώς αυτά τα μέτρα. Η πραγματικότητα αυτήν τη στιγμή είναι ότι ο κάθε παραγωγός, εάν είναι ασυνείδητος, αφήνει τις συσκευασίες στον χώρο που παρασκευάζεται το διάλυμα και αυτό είναι συνήθως περιοχής όπου υπάρχουν υδροληψίες, ώστε να γεμίσουν το βυτίο με νερό. Εάν είναι ευσυνείδητος, θα πάρει την κενή συσκευασία και θα την πετάξει στον κάδο».
Συνεχίζοντας, ο γεωπόνος της ΔΑΑΚ Χανίων, Νίκος Παπαδαντωνάκης, ξεκαθαρίζει στο σημείο αυτό: «Η κενή συσκευασία αποτελείται από κάποια κομμάτια. Δηλαδή, το εξωτερικό κουτί, το οποίο θεωρούμε ότι δεν έχει κάποιες επικίνδυνες ουσίες. Αυτό το χαρτί, λοιπόν, που δεν έχει έρθει σε επαφή με το φάρμακο, μπορεί να μπει άνετα στον κάδο της ανακύκλωσης. Το εσωτερικό μέρος, το οποίο έχει έρθει σε επαφή με το σκεύασμα, κανονικά θα πρέπει ο χρήστης να το ξεπλύνει τρεις φορές και στη συνέχεια να το τρυπήσει, που να μην μπορεί να χρησιμοποιηθεί».
«Έβαζαν μέσα στα δοχεία κρασί και ρακή»!
Στο σημείο αυτό, ο γεωπόνος της ΔΑΑΚ Χανίων είναι πολύ χαρακτηριστικός, λέγοντας: «Ιδιαίτερα παλιότερα, υπήρχε ακόμα μεγαλύτερη άγνοια κινδύνου των υπολειμμάτων των φαρμάκων. Και έχουμε δει πολλές φορές κενές συσκευασίες να χρησιμοποιούνται για μεταφορά νερού, κρασιού, τσικουδιάς και όλα αυτά τα θλιβερά. Δυστυχώς, οι άνθρωποι δεν είχαν αντιληφθεί την άγνοια του κινδύνου. Είχες ένα σκεύασμα για να ψεκάσεις τα χόρτα. Το ξέπλενες καλά. Και λες “το έπλυνα, καθάρισε, να του βάλω κρασί να το πάρω στο χωράφι”»!
Έτσι, σύμφωνα με τον Νίκο Παπαδαντωνάκη, «με βάση τη νομοθεσία, ο χρήστης οφείλει να ξεπλύνει το μέσο συσκευασίας, να απορρίψει το υγρό με το οποίο θα ξεπλύνει τη συσκευασία και να τρυπήσει το δοχείο και να το καταστήσει μη χρήσιμο για κάποιον που μπορεί να έχει άγνοια κινδύνου. Το τρυπημένο σκεύασμα κανονικά θα πρέπει συλλέγεται σε συγκεκριμένους κάδους. Και να πηγαίνει σε εταιρείες αποδόμησης γι’ αυτά τα επικίνδυνα υλικά. Διότι το θεωρούμε επικίνδυνο ένα τέτοιο υλικό, επειδή ενδεχομένως έχει ακόμα κάποια ίχνη του σκευάσματος, το οποίο χρησιμοποιήθηκε».
Τι θα μπορούσαν να κάνουν οι Δήμοι
«Σε κάποια περιοχή της Ελλάδας, κάποιοι Δήμοι πήραν τέτοιες πρωτοβουλίες. Και στους χώρους, που γινόταν η κατασκευή του διαλύματος αυτού, μάζευαν τις κενές συσκευασίες με ευθύνη δική τους. Και τις έστελναν σε εταιρείες ανακύκλωσης. Υπάρχουν προτάσεις που λένε - αλλά δεν έχουν μπει σε εφαρμογή - όταν θα πηγαίνει ο παραγωγός να πάρει ένα καινούργιο σκεύασμα να επιστρέφει το παλιό, το χρησιμοποιημένο. Όπως γίνεται με τις μπαταρίες, με τις λάμπες φωτισμού, με τα καμένα λάδια κ.λπ. Υπάρχει ιστορικό. Υπάρχει εμπειρία. Υπάρχουν προτάσεις. Απλά θα πρέπει να ξεκινήσει η εφαρμογή τους», όπως τονίζει στο neakriti.gr ο Νίκος Παπαδαντωνάκης.
«Όπως έχουν μάθει και επιστρέφουν τα καμένα λάδια από τα συνεργεία, όπως βλέπουμε παντού χώρους όπου βάζουμε τις μπαταρίες που θα πάνε στην ανακύκλωση, θα μπορούσε κάλλιστα στα καταστήματα γεωργικών φαρμάκων να υπάρχει ένας τέτοιος κάδος. Να αφήνουμε εκεί την κενή συσκευασία και να πηγαίνει για ανακύκλωση», σύμφωνα με τον γεωπόνο της ΔΑΑΚ Χανίων.
Μάλιστα, πέρα από τις κενές συσκευασίες, υπάρχει και το πρόβλημα με τα φάρμακα που δε χρησιμοποιήθηκαν, αλλά έμειναν στα χέρια του ιδιοκτήτη. «Αν είναι λίγο ευσυνείδητος, δεν τα πετάει στον κάδο, αλλά ρωτάει “τι να κάνω το μπουκάλι με το φάρμακο;”. Υπάρχουν δηλαδή εταιρείες αποδόμησης. Αλλά θα πρέπει να πάνε στον κάδο και να οδηγηθούν στη συνέχεια στην εταιρεία αποδόμησης που επί πληρωμή θα κάνει τη δουλειά αυτή. Ποιος θα το αναλάβει αυτό; Σε άλλες περιοχές το έχουν αναλάβει οι Δήμοι. Στην Κρήτη δε γνωρίζω να έχει προχωρήσει κάτι τέτοιο».
Καταλήγοντας, ο Νίκος Παπαδαντωνάκης τονίζει ότι το πρόβλημα είναι πολύ σοβαρό στις περιοχές των θερμοκηπίων και ιδιαίτερα στις περιοχές με έντονη γεωργική δραστηριότητα. «Και ειδικά στην περίοδο από τώρα και μετά, στις περιοχές όπου υπάρχουν αμπέλια. Στις περιοχές όπου υπάρχουν ελιές. Θα βλέπουμε πάντα σε κάθε υδροληψία ένα σωρό κενές συσκευασίες να τις παίρνει ο αέρας και να τις πηγαίνει από εκεί και από εδώ. Θα μπορούσαν τα Γραφεία Περιβάλλοντος των Δήμων να φροντίσουν γι’ αυτήν την πολύ σημαντική ενέργεια, για την προστασία του περιβάλλοντος και των ίδιων των ανθρώπων, τόσο των παραγωγών όσο και των καταναλωτών».
