Ο σερ Βασίλειος Μαρκεζίνης, υπέφερε χρόνια από άνοια και άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 79 ετών, στην Οξφόρδη, όπου ζούσε μόνιμα.
Ήταν σπουδαίος Έλληνας νομικός και πανεπιστημιακός, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Τέξας.
Ποιος ήταν ο Βασίλειος Μαρκεζίνης
Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 10 Ιουλίου 1944 και είναι γιος του πολιτικού Σπύρου Μαρκεζίνη, που χρηματίσε και πρωθυπουργός της Χούντας , στην περίφημη απόπειρα "φιλελευθεροποίησης" του καθεστώτος, που θρυματίστηκε με την εξέγερση και την δολοφονική καταστολή της τον Νοέμβριο του 1973 στο Πολυτεχνείο . Ο εκλιπών μάλιστα, είχε διαφωνήσει σε συνεντεύξεις του, με την τότε επιλογή του πατέρα του, να δώσει πολιτικό "άλλοθι" στους δικτάτορες.
Ο Βασίλειος Μαρκεζίνης έλαβε το πτυχίο του από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών με βαθμό 10 και το πρώτο του διδακτορικό με άριστα. Είναι τακτικός καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Τέξας και ιδρυτής και διευθυντής του Ινστιτούτου Διεθνικού Δικαίου του Πανεπιστημίου του Τέξας στο Ώστιν. Διετέλεσε τακτικός Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, όπου ίδρυσε και διηύθυνε από το 2001 έως το 2007 το Ινστιτούτο Παγκοσμίου Δικαίου, όπως επίσης και του Πανεπιστήμιου του Λάιντεν (Ολλανδίας) και του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, όπου ίδρυσε και διηύθυνε από το 1995 ως το 2001 το Ινστιτούτο Ευρωπαϊκού και Συγκριτικού Δικαίου. Επιπλέον, έχει διδάξει σε είκοσι πέντε πανεπιστήμια ανά τον κόσμο, έχει συγγράψει τριάντα τρία βιβλία και πάνω από εκατόν τριάντα νομικά άρθρα, τα οποία έχουν δημοσιευθεί σε νομικά περιοδικά σε ολόκληρο τον κόσμο.
Τα έργα του έχουν μεταφραστεί στα γερμανικά, γαλλικά, ιταλικά, πορτογαλικά και κινεζικά. Είναι Μέλος της Βρετανικής Ακαδημίας, αντεπιστέλλον Μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας και της Ακαδημίας Αθηνών, ξένος Εταίρος της Βελγικής, της Ολλανδικής και της Ιταλικής Ακαδημίας (Academia dei Lincei), όπως επίσης και του Αμερικανικού Ινστιτούτου Δικαίου. Από το 1997 φέρει τον τίτλο του Επίτιμου Συμβούλου της Βασίλισσας της Μεγάλης Βρετανίας (Queen's Counsel), ενώ από το 2000 είναι Ειδικός Επιστημονικός Σύμβουλος του Πρώτου Προέδρου του Γαλλικού Ακυρωτικού (Cour de Cassation). Από το 2007 είναι Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Κοινωφελούς Ιδρύματος «Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης».
Έχει τιμηθεί με υψηλότατες διακρίσεις, όπως είναι ο Ταξιάρχης του Τάγματος της Τιμής από την ελληνική πολιτεία (2000), ο Μεγαλόσταυρος του Τάγματος της Τιμής από την Ιταλία (2002), Ταξιάρχης της Λεγεώνας της Τιμής της Γαλλίας (2004), ο Μεγαλόσταυρος του Εθνικού Τάγματος της Αξίας από τη Γαλλία (2006), καθώς και ο Ανώτερος Ταξιάρχης μετά Ταινίας και Αστέρος από τη Γερμανία (2005). Το 2005 έλαβε τον τίτλο του Ιππότη από τη Βασίλισσα Ελισάβετ Β΄ για τις εξαίρετες υπηρεσίες που έχει προσφέρει στις διεθνείς νομικές σχέσεις, έτσι λοιπόν στη Βρετανία φέρει τον τίτλο Sir (σερ).
Στα πρόσφατα έργα του, ασχολείται με την κρίση που πλήττει την Ελλάδα τα τελευταία χρόνια. Τοποθετεί την έναρξη της διαφθοράς του πολιτικού συστήματος στην αποστασία του 1965 και την ανατροπή της κυβέρνησης του Γεωργίου Παπανδρέου με εξωθεσμικό τρόπο, ενώ από τους ηγέτες της Μεταπολίτευσης επαινεί τον Ανδρέα Παπανδρέου για σωστή και πατριωτική εξωτερική πολιτική.
Ο εκλιπών είχε τιμήσει με την παρουσία του τις "Αντιθέσεις" δύο φορές σε δύο συνεντεύξεις που είχαν προκαλέσει αίσθηση για την πολιτική, γεωπολιτική αλλά και την ανάλυση του πάνω στα Εθνικά Θέματα :
