Μια καταγγελία από μια νεαρή γυναίκα που εργάζεται στον τουρισμό έφτασε στο neakriti.gr για τις συνθήκες που η ίδια αντιμετωπίζει ως εργαζόμενη. Η εν λόγω γυναίκα, τα στοιχεία της οποίας έκανε είναι γνωστά στο neakriti.gr, όμως η ίδια δεν επιθυμεί να δημοσιοποιηθούν, περιγράφει τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ένας ξενοδοχοϋπάλληλος και πως είναι αναγκασμένος να εργαστεί σε... “γαλέρα” για να επιβιώσει.
Παρά το θετικό ξεκίνημα της φετινής τουριστικής χρονιάς και της αύξησης των μισθών των ξενοδοχοϋπαλλήλων κατά 12% σε βάθος διετίας, υπάρχουν ξενοδοχοϋπάλληλοι οι οποίοι επισημαίνουν πως τα προβλήματα είναι πολλά. Η υπερεντατικοποίηση εργασίας, οι κάκιστες συνθήκες διαμονής και τα σπαστά ωράρια είναι προβλήματα που ταλαιπωρούν τον κόσμο των ξενοδοχοϋπαλλήλων του ν. Ηρακλείου.
Ειδικότερα, η Μ.Ζ. είναι μια νεαρή γυναίκα ηλικίας 29 ετών. Μετά το πέρας των σπουδών της, άλλαξε επαγγελματικό προσανατολισμό και τα τελευταία χρόνια εργάζεται στον χώρο των ξενοδοχείων. Έχοντας δουλέψει σεζόν σε ξενοδοχεία της Κρήτης, αποφάσισε να έρθει σε επικοινωνία με τον συντάκτη του συγκεκριμένου ρεπορτάζ με σκοπό να θίξει «τα κακώς κείμενα», τα οποία δε λέγονται, σύμφωνα με την ίδια. Επίσης, η ίδια για επαγγελματικούς και προσωπικούς λόγους δεν ήθελε να αποκαλυφθεί το ονοματεπώνυμό της.
Αφορμή της συγκεκριμένης καταγγελίας στάθηκε η έλλειψη προσωπικού. Πέρυσι, η έλλειψη προσωπικού ήταν αρκετά μεγάλη, ενώ επίσης φέτος φαίνεται να είναι μεγάλη. Ήδη το neakriti.gr έχει κάνει σαφές πως ειδικά στους μάγειρες των ξενοδοχείων θα υπάρξει μεγάλη έλλειψη.
Η Μ.Ζ., με αφορμή την έλλειψη προσωπικού, έκανε σαφές πως οι εργασιακές καταστάσεις που επικρατούν διαμορφώνουν πρόσφορο έδαφος ώστε να μη δουλέψει το προσωπικό. Είναι άξιο αναφοράς πως το neakriti.gr μέσα από ρεπορτάζ έχει επισημάνει πως το πρόβλημα είναι πολυδιάστατο με αφορμή την υγειονομική κρίση του 2020. Ο εργασιακός κόσμος έφυγε με σκοπό να βρει ένα καλύτερο επάγγελμα, όπως έχουν υποστηρίξει εργασιακοί φορείς.
Μάλιστα, οι ξενοδόχοι αύξησαν τους μισθούς κατά 12% σε βάθος διετίας, θεωρώντας πως θα ήταν ένα αρκετά καλό κίνητρο να επιστρέψουν οι εργαζόμενοι στα ξενοδοχεία.
Η Μ.Ζ., ωστόσο, έχει διαφορετική εκτίμηση.
«Η έλλειψη προσωπικού σχετίζεται με την υπερεντατικοποίηση της εργασίας. Ο εργαζόμενος δουλεύει αρκετές ώρες. Δεν υπάρχει σταθερό πόστο και θέση», είπε η Μ.Ζ., «ενώ οι μισθοί είναι ελάχιστοι με βάση τη σωματική εξουθένωση που θα υποστεί ένας ξενοδοχοϋπάλληλος. Οι μισθοί δίνονται στη βάση προφορικών συμφωνιών».
Η ίδια, μιλώντας ανοιχτά, δήλωσε: «Υπήρχε και υπάρχει έλλειψη προσωπικού. Υπάρχουν καταστάσεις που χρονίζουν. Κυριολεκτικά βρισκόμουν σε όλα τα τμήματα. Έκανα υπερωρίες και δεν πληρώθηκα ποτέ. Έπαιρνα ένα ρεπό τον μήνα. Έφυγα με κοίλες και, λόγω άγχους, είχαν αρχίσει να πέφτουν τα μαλλιά μου. Ήμουν στο εστιατόριο με αρκετή δουλειά και μιλάμε για ξενοδοχείο της Κρήτης και όχι για κάποιο άλλο νησί. Ξεκίνησα στο pool bar, έπειτα πήγα στο εστιατόριο. Πραγματικά, ήμουν σε πολλά bar. Η συμφωνία ήταν 35 ευρώ τη μέρα με 4 ρεπό τον μήνα ως βοηθός σερβιτόρου. Μιλάμε για 910 ευρώ τον μήνα. Επίσης, μου προσέφεραν δουλειά σε ξενοδοχείο της Χερσονήσου 1.100 ευρώ, με σπαστό ωράριο και χωρίς διαμονή. Ακούγεται τίμιο, αλλά “τρως” όλη τη μέρα σου στα δρομολόγια και στη δουλειά. Υπάρχουν ξενοδόχοι που δίνουν 850 ευρώ σε βοηθούς, που σεζόν δεν είθισται να δίνουν τόσα».
Αποκρουστικές οι συνθήκες διαμονής
Η Μ.Ζ. μίλησε και για τις συνθήκες διαμονής. Είναι συχνό φαινόμενο οι ξενοδοχοϋπάλληλοι να μένουν στα ξενοδοχεία που εργάζονται ή άνθρωποι που εγκαταλείπουν τον τόπο διαμονής τους για να δουλέψουν σεζόν συνήθως διαμένουν σε δωμάτια των ξενοδοχείων. Η Μ.Ζ. μίλησε για τις συνθήκες διαμονής, οι οποίες είναι αποκρουστικές, καθώς μέχρι και ποντίκι υπήρχε σε δωμάτια διαμονής των ξενοδοχοϋπαλλήλων και όχι τουριστών, ενώ οι τοίχοι είχαν υγρασία. Επίσης, ο ψυχολογικός εκβιασμός ήταν μεγάλος.
«Οι συνθήκες διαμονής είναι αρκετά άσχημες. Πάρα πολύ μικρά δωμάτια, οι τοίχοι είναι γεμάτοι με υγρασία, χωρίς παράθυρα. Μάλιστα, στο ξενοδοχείο που δούλευα είχαν βρει και ποντίκι πέρυσι στα δωμάτια που έμεναν οι εργαζόμενοι. Το φαΐ του προσωπικού σπανίως τρωγόταν. Και όσον αφορά στη συμπεριφορά προϊσταμένων, όπως των μετρ, ήταν άσχημη. Υπήρχε μία μετρ, η οποία συνήθιζε να εξευτελίζει όποιον ή όποια δε συμπαθούσε. Τα καψόνια ήταν καθημερινά», είπε η Μ.Ζ.
