Ακόμη κι εκ των υστέρων, εκεί όπου έχουν δημιουργηθεί δημόσιες και ιδιωτικές υποδομές, υπάρχει η δυνατότητα άρσης της επικινδυνότητας αναφορικά με «ζώνες» όπως η περιοχή της Αγιάς Φωτιάς, στα νότια του νομού Λασιθίου, όπου πριν από μερικές ημέρες έλαβε χώρα η ανείπωτη τραγωδία με το θάνατο της 47χρονης μητέρας από τη Σλοβενία.
Όπως μετέδωσε το κεντρικό δελτίο ειδήσεων της ΚΡΗΤΗ TV, αφενός η σύγχρονη τεχνολογία κι αφετέρου η μελέτη και η εκτίμηση για τη λήψη κατάλληλων μέτρων, κατά περίπτωση μπορούν να αποσοβήσουν τους κινδύνους που ελλοχεύουν τόσο αναφορικά με τις επιπτώσεις που μπορούν να προκληθούν σε κτιριακές δομές, όσο και σε ανθρώπους.
Ειδικότερα, όπως ανέφερε μιλώντας στην ΚΡΗΤΗ TV, ο καθηγητής Γεωλογίας του ΕΜΠ-Πρόεδρος της Διεθνούς Ένωσης Τεχνικής Γεωλογίας κ. Βασίλης Μαρίνος, ουσιαστικά, η πρόσφατη τραγωδία στην Αγιά Φωτιά αναδεικνύει την άμεση ανάγκη χαρτογράφησης των επικίνδυνων σημείων σε πανελλαδικό επίπεδο.
«Τώρα πια με εναέριους σαρωτές lazer εναέριους (…) μπορούμε γρήγορα με λογισμικά και σε μια ευρεία κλίμακα, αλλά και σημειακά σε μια περιοχή υψηλού ενδιαφέροντος (σε μια περιοχή όπου για παράδειγμα υπάρχει μια παραλία υψηλής επισκεψιμότητας) , να τη «σαρώσουμε» και να προσπαθήσουμε να «κοκκινήσουμε» ή να «πρασινίσουμε» ζώνες, ή να δώσουμε μια μέτρια επικινδυνότητα και αναλόγως να προτείνουμε τα ανάλογα μέτρα» ανέφερε αρχικά ο κ. Μαρίνος.
Όπως εξήγησε ο κ. Μαρίνος, πρόκειται για μια «διαδικασία που μπορεί οι μετρήσεις να ληφθούν σε πολύ λίγες ημέρες. Η επεξεργασία τους μπορεί να διαρκέσει για παράδειγμα ένα μήνα αλλά αυτό δεν είναι κάτι τραγικό. Είναι κάτι που μπορεί να στηθεί και να προσφέρει (…) Καταλαβαίνουμε ότι πράγματι υπάρχουν παρά πολλά τέτοια σημεία. Κι εκεί πρέπει σιγά σιγά να ξεκινήσουμε με (…) τις υψηλές επικίνδυνες περιοχές».
Ωστόσο, ένα σημαντικό ζήτημα που εγείρεται, είναι η απουσία οποιουδήποτε ανάλογου κρατικού μηχανισμού ο οποίος θα μπορούσε να φέρει εις πέρας ένα τόσο σημαντικό έργο.
Όπως εξήγησε στην ΚΡΗΤΗ TV ο γεωλόγος του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας, κ. Χαράλαμπος Φασουλάς, το ΙΓΜΕ που είχε τις προηγούμενες δεκαετίες έναν αντίστοιχο ρόλο , έχει αποδεκατιστεί και υπολειτουργεί, ενώ οι Τεχνικές Υπηρεσίες Δήμων και Περιφερειών, δεν διαθέτουν το προσωπικό και τα μέσα που απαιτούνται για ένα τέτοιο έργο.
«Θεσμικά δεν υπάρχει, από όσο τουλάχιστον γνωρίζω εγώ , κάποια υπηρεσία αρμόδια που να επιληφθεί τέτοιων ζητημάτων. Το ΙΓΜΕ έχει στην ουσία ελάχιστο προσωπικό πλέον στην Κρήτη. Οι δημόσιες υπηρεσίες της Περιφέρειας έχουν ελάχιστους γεωλόγους σε σύγκριση με πριν από μερικά χρόνια, οπότε δεν ξέρω πως και με ποιον μηχανισμό θα μπορούσε να γίνεται όπως θα έπρεπε να γίνεται μια τέτοια παρακολούθηση, τουλάχιστον στις περιοχές που ξέρουμε ότι έχουν μια επικινδυνότητα αυτής της μορφής» ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Φασουλάς.
Αναφορικά με τους τρόπους με τους οποίους μπορεί να αντιμετωπιστεί ο εκάστοτε κίνδυνος σε τέτοιου είδους επικίνδυνες «ζώνες», ο κ. Μαρίνος επεσήμανε ότι «μπορούμε να επέμβουμε είτε με ενεργητικά μέτρα (διατηρώντας την αισθητική του περιβάλλοντος, προσέχοντας δηλαδή να μην την αλλοιώσουμε καθώς αυτό είναι κάτι πάρα πολύ σημαντικό), είτε με παθητικά μέτρα, δηλαδή είτε να μην αφήσουμε το βράχο να φύγει, με το να λάβουμε μέτρα (…) ώστε όταν τελικά πέσει ο βράχος να μην καταλήξει στο σημείο διακινδύνευσης που απειλείται μια ανθρώπινη ζωή ή μια περιουσία . Αυτό μπορεί να γίνει ακόμη κι εκ των υστέρων».
