Η αύξηση της παραγωγής σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, με την Ελλάδα όμως να εμφανίζει μείωση, είναι τα νέα δεδομένα για το ελαιόλαδο, σύμφωνα με την Κομισιόν, που κάνει λόγο για αύξηση κοντά στο 11% και σχεδόν στους 2,3 εκατομμύρια τόνους, για την καλλιεργητική περίοδο 2021-22.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρουσιάζει ανάκαμψη της παραγωγής, ενώ για ελπιδοφόρα μηνύματα και για σίγουρο μέλλον στη χώρα μας, αρκεί οι ελαιοπαραγωγοί «να αφήσουν τα καφενεία και να βγουν στα χωράφια», κάνει λόγο μιλώντας στη «ΝΚ» ο πρόεδρος της Εθνικής Διεπαγγελματικής Οργάνωσης Ελαιολάδου Μανόλης Γιαννούλης.
Οι αυξήσεις που εμφανίζονται στα επίσημα στοιχεία της Κομισιόν στηρίζονται στις αντίστοιχες αυξήσεις στις αποδόσεις στις ελιές κατά 7% και στο λάδι κατά 6%. Ωστόσο, η κατάσταση είναι ανάμεικτη στις κύριες χώρες παραγωγής. Ενώ οι αποδόσεις των ελιών ήταν χαμηλότερες κατά 9%, αυτό αντισταθμίστηκε από υψηλότερη περιεκτικότητα σε λάδι (+17%).
Αντίθετα, στην ελληνική παραγωγή σημειώθηκε πτώση κατά 16%, λόγω της χαμηλότερης περιεκτικότητας σε λάδι (-33%), παρά τις υψηλότερες αποδόσεις στις βρώσιμες ελιές (+54%). Μετά από ένα αρχικό σοκ που προκλήθηκε από τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, οι τιμές του ελαιολάδου της Ε.Ε. μπορεί ελαφρώς να μειώθηκαν, παραμένουν όμως πολύ πάνω από τον μέσο όρο 5 ετών.
Σύμφωνα με την Κομισιόν:
Οι εθνικές τιμές του έξτρα παρθένου ελαιολάδου είναι περίπου 340 €/100 kg (αντίστοιχα 19% και 16% άνω του μέσου όρου της 5ετίας). Οι τιμές είναι πιθανό να παραμείνουν υψηλές λόγω της συνεχιζόμενης υψηλής εισροής και του αυξημένου κόστους μεταφοράς.
Την ίδια στιγμή, η τιμή καταναλωτή του ελαιολάδου στην Ε.Ε. συνεχίζει να αυξάνεται. Τον Μάιο ήταν 16% πάνω από το προηγούμενο έτος (19% για το βούτυρο, 45% για άλλα βρώσιμα έλαια). Ωστόσο, η κατανάλωση ελαιολάδου στην Ε.Ε. συνεχίζει να αυξάνεται χάρη στις σταθερές λιανικές πωλήσεις και την ανάκαμψη των υπηρεσιών εστίασης.
Οι εξαγωγές της Ε.Ε. για την περίοδο Οκτωβρίου-Μαρτίου είναι 9% χαμηλότερες από την αντίστοιχη περσινή περίοδο, οι δε εισαγωγές είναι πολύ χαμηλότερες (-26%), λόγω των χαμηλότερων αποστολών από την Τυνησία, παρά την καλή σοδειά εκεί.
Τι ισχύει στην Ελλάδα
«Εμάς στην Ελλάδα, η περυσινή παραγωγή ελαιολάδου ήταν μειωμένη σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά. Η χρονιά η περυσινή ήταν της τάξεως του 40% μιας καλής χρονιάς. Δηλαδή, η Ελλάδα πέρυσι παρήγαγε περίπου 180.000 τόνους. Την προηγούμενη χρονιά η παραγωγή της χώρας μας ήταν γύρω στους 280.000 τόνους. Όμως, αυτό που έχει σημασία είναι ότι η Ελλάδα στην καλή της χρονιά έχει πραγματική παραγωγή πάνω από 350.000 τόνους, αν λάβουμε υπόψη τα στοιχεία της τελευταίας δεκαετίας», όπως εξηγεί ο πρόεδρος της Εθνικής Διεπαγγελματικής Οργάνωσης Ελαιολάδου Μανόλης Γιαννούλης.
Σε ό,τι αφορά την τρέχουσα περίοδο, ο Μανόλης Γιαννούλης αποκαλύπτει τα δεδομένα που υπάρχουν από πλευράς παραγωγής: «Αυτό το οποίο σήμερα υπάρχει σαν μια εκτίμηση αρχική είναι ότι η χρονιά θα φτάσει περίπου στους 300.000 τόνους. Θα είναι μια καλή χρονιά. Να πούμε ότι έχουμε δει και καλύτερες χρονιές τα τελευταία δέκα χρόνια, όπως ήταν τη χρονιά 2017-2018»...
Αναφορικά με τις καιρικές συνθήκες που επικρατούν φέτος και μέχρι στιγμής, ο πρόεδρος της ΕΔΟΕ μας είπε: «Τα νερά τα οποία έχει κάνει τώρα τελευταία ήταν καλά για το πότισμα της ελιάς, αλλά ήταν κακά για τον δάκο λόγω της υγρασίας που δημιουργείται... Και συνεπώς, με τις συνθήκες αυτές, ο δάκος κάνει... πάρτι. Αλλά το “πάρτι” το κάνει ο δάκος άμα τον αφήσουμε να το κάνει. Υπάρχει ένας ολόκληρος μηχανισμός, ο οποίος πληρώνεται από τον Έλληνα φορολογούμενο, για να μην κάνει “πάρτι” ο δάκος. Υπάρχει όμως και ο παραγωγός, ο οποίος έχει την ατομική ευθύνη να δει στα χωράφια του αν γίνεται σωστά η δακοκτονία.
Αν ο παραγωγός περιμένει ότι θα κάθεται στο καφενείο ή στην άλλη δουλειά που έχει και θα αφήσει τις ελιές στη διακριτική ευχέρεια του κάθε εργολάβου της δακοκτονίας να ραντίσει και να γίνει και σωστά η δακοκτονία, τότε εκεί δεν του φταίει κανείς αν δε γίνει σωστά η δουλειά»...
Κατά κύριο επάγγελμα αγρότες - Κονδύλια σε αυτούς που ασχολούνται με την καλλιέργεια
Στο μεταξύ, ο πρόεδρος της ΕΔΟΕ Μανόλης Γιαννούλης καλεί τους αγροτικούς φορείς της χώρας να λειτουργήσουν ενιαία και συντονισμένα, στην κατεύθυνση διεκδίκησης της επικαιροποίησης των ελαιοκομικών μητρώων. Όπως ήδη έχουμε γράψει, το γεγονός ότι τα πραγματικά ελαιόδεντρα στην Κρήτη και σε όλη την Ελλάδα είναι πολλαπλάσια των δηλωθέντων, με ό,τι αυτό συνεπάγεται στη σωστή και ολοκληρωμένη καταπολέμηση του δάκου.
«Δηλαδή να αποτυπωθεί η πραγματικότητα. Να αποτυπωθεί με απόλυτη σαφήνεια ποιος είναι ο κατά κύριο επάγγελμα αγρότης. Διότι αυτός πρέπει να επιβραβευτεί για ό,τι έχει μείνει στο χωράφι. Όσο σκληρό και να είναι αυτό το οποίο λέω, ο κατά κύριο επάγγελμα αγρότης είναι αυτός ο οποίος θα κρατήσει ζωντανό τον πρωτογενή τομέα. Αν θέλουμε να υπάρξει η “επόμενη μέρα” στον αγροτικό τομέα, πρέπει να αποφασίσουμε... “ή παπάς-παπάς ή ζευγάς-ζευγάς”. Άρα τα διαθέσιμα κονδύλια θα πρέπει να κατευθυνθούν σε αυτούς που έμειναν στο χωριό και ασχολούνται με την καλλιέργεια».
Καταλήγοντας, ο πρόεδρος της Εθνικής Διεπαγγελματικής Οργάνωσης Ελαιολάδου Μανόλης Γιαννούλης λέει πως ο ίδιος εξακολουθεί να “βλέπει” μια ελπίδα στο ελαιόλαδο: «Εγώ βλέπω ότι μια καλλιέργεια ελιάς, η οποία καλλιεργείται σωστά και ο ιδιοκτήτης των ελαιοδέντων αφιερώνει προσωπικό χρόνο και εργασία, στο τέλος της ημέρας το ισοζύγιο είναι θετικό. Διότι, η άλλη περίπτωση, κατά την οποία έχει παρατημένο το λιόφυτο και τα βάτα έχουν ξεπεράσει τα δέντρα σε ύψος, εισόδημα δε θα πάρουμε. Βεβαίως θα ήθελα να πάρουμε παραπάνω εισόδημα. Βεβαίως θα ήθελα να ήταν τα έξοδα χαμηλότερα και η τιμή του λαδιού υψηλότερη. Βεβαίως θα ήθελα ο καιρός να ευνοεί την ανθοφορία της ελιάς και να μη χάσουμε ένα ποσοστό καρπόδεσης. Αλλά αν κάποιος ασχοληθεί σωστά, ακόμα και αν δεν είναι κατά κύριο επάγγελμα αγρότης, θα έχει θετικό αποτέλεσμα».
