Ο επικεφαλής του Slpress.gr, Σταύρος Λυγερός, σε μια εξόχως καυτή ανάλυση για τις εξελίξεις των τελευταίων ημερών στα Ελληνοτουρκικά και τη σύνδεσή τους με τις ευρύτερες γεωπολιτικές καταστάσεις, μιλώντας στον 98.4, σημειώνει, εδώ και πολύ καιρό πως είναι ξεκάθαρο ότι η Άγκυρα έχει μετατρέψει την αποστρατιωτικοποίηση των ελληνικών νησιών σε αιχμή του διπλωματικού της δόρατος.
Και μάλιστα, προαναγγέλλει και λήψη πρακτικών μέτρων, χωρίς να διευκρινίζει το περιεχόμενό τους. Είναι πάγια τακτική της Τουρκίας να προετοιμάζει το έδαφος επιθετικών κινήσεών της, εξοικειώνοντας κατά κάποιον τρόπο τη διεθνή κοινότητα με τη σχεδιαζόμενη επιθετική ενέργειά της. Οι Τούρκοι θέτουν σήμερα ζήτημα αποστρατιωτικοποίησης όχι τόσο για να πάρουν κάποιο αντάλλαγμα κάπου αλλού, όπως πιστεύουν κάποιοι, όσο επειδή ελπίζουν ότι υπό το κράτος του φόβου η Αθήνα μπορεί να αποσύρει σιωπηλά από τα νησιά τα λεγόμενα «επιθετικά όπλα». Δηλαδή, να αποσύρει οπλικά συστήματα που μπορούν να πλήξουν στόχους στη ζώνη των μικρασιατικών ακτών. Με άλλα λόγια δεν τους ενδιαφέρουν οι στρατιώτες, αλλά οι πύραυλοι.
Για την ακρίβεια, ο στρατηγικός εφιάλτης των Τούρκων είναι τα νησιά να μετατραπούν σ’ αυτό που μπορούν να μετατραπούν: Σε μία αλυσίδα βάσεων πυραυλικών συστημάτων, τα οποία θα αποτελούν την καλύτερη αποτροπή. Κι αυτό, επειδή θα μπορούν να ελέγξουν σε μεγάλο βαθμό το Αιγαίο σε αέρα και θάλασσα, αλλά και να πλήξουν με ακρίβεια ζωτικούς στόχους σε μεγάλο βάθος στη δυτική Τουρκία, αν όχι και ανατολικότερα.
Στην προσπάθειά τους να αποτρέψουν μία τέτοια εξέλιξη, οι Τούρκοι εντείνουν την πίεσή τους προς την Αθήνα, εγείροντας αμφισβήτηση για την ελληνική κυριαρχία και στα μεγάλα νησιά του ανατολικού Αιγαίου. Έτσι προέκυψε και ο χάρτης Τσαβούσογλου. Ελπίζουν πως με αυτόν τον τρόπο θα καθηλώσουν την Ελλάδα και θα αποτρέψουν αυτό που φοβούνται περισσότερο, ακόμα κι ότι θα την υποχρεώσουν σε μερική αποστρατιωτικοποίηση με την απόσυρση κάποιων «επιθετικών όπλων», δηλαδή κυρίως πυραυλικών συστημάτων.
Η πίεση για αποστολή ανατολικής κατασκευής οπλικών συστημάτων στους Ουκρανούς ήλθε να «κουμπώσει» με τις αμερικανικές πιέσεις για μερική αποστρατιωτικοποίηση. Αν πιστέψουμε τον Αμερικανό υπουργό Άμυνας, η Ελλάδα έστειλε στους Ουκρανούς και συστήματα πυροβολικού, όχι μόνο ρουκέτες. Αυτό σημαίνει ότι έστειλε –μεταξύ των άλλων– και έναν αριθμό από τους 116 πολλαπλούς εκτοξευτές ρουκετών RM-70, τους οποίους διαθέτει το ελληνικό οπλοστάσιο και οι οποίοι, μαζί με τους αμερικανικούς MLRS και κάποια ακόμα πυραυλικά συστήματα, αποτελούν πυλώνες της άμυνας των νησιών, είναι τα «επιθετικά όπλα» που τόσο θέλει να απομακρύνει από τα νησιά η Άγκυρα.
Επειδή πρόκειται για κρίσιμο εθνικό ζήτημα, η κυβέρνηση δεν μπορεί να κρύβεται, όπως μέχρι τώρα. Οφείλει να ενημερώσει τη Βουλή και την κοινή γνώμη. Όσο δεν το κάνει τόσο δίνει δικαίωμα σε κατηγορίες ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία ήταν μία ευκαιρία να ικανοποιήσει την Ουάσιγκτον, προσφέροντας ταυτοχρόνως ένα “δωράκι” στον Ερντογάν για να τον κατευνάσει. Ο χάρτης Τσαβούσογλου επιβάλει στην κυβέρνηση Μητσοτάκη και σε κάθε επόμενη να καταστήσει πάγια εθνική θέση ότι δεν πρόκειται να αναλάβει την οποιαδήποτε δέσμευση έναντι Τουρκίας, ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ αναφορικά με την άμυνα και τον εξοπλισμό των νησιών.
