Την ασυδοσία στους χώρους εργασίας στον τομέα του τουρισμού, περιέγραψε από το Ηράκλειο ο Γενικός Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ ο οποίος βρίσκεται στην πόλη Ηράκλειο, στο πλαίσιο διήμερης περιοδείας του στο νησί.
Στον κλάδο του τουρισμού φανερώνονται όλες οι μεγάλες αντιθέσεις ενός συστήματος που σαπίζει, το οποίο εξασφαλίζει τεράστια κέρδη σε μεγάλες επιχειρήσεις και από την άλλη μεγάλη εκμετάλλευση στους εργαζόμενους.
Αυτό δήλωσε ο Δημήτρης Κουτσούμπας ο οποίος έκανε λόγο και για ένα δουλεμπορικό δίκτυο εκμετάλλευσης των Ουκρανών σε μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες σε αρκετές περιοχές της χώρας μας.
Οι δηλώσεις αυτές έγιναν στο πλαίσιο σύσκεψης με εργαζομένους στον τομέα του Τουρισμό, σε γνωστό ξενοδοχείο στην Αμμουδάρα.
Στο πλαίσιο σύσκεψης, συνδικαλιστές περιέγραψαν απαράδεκτες καταστάσεις σε βάρος εργαζομένων, όπως τα φαινόμενα λεκτικής και σωματικής βίας, …πολεμικές καταστάσεις στις κουζίνες ξενοδοχείων και όχι μόνο.
Ο Τουρισμός θα πρέπει να γίνει γέφυρα φιλίας, συνεργασίας και γνωριμίας όλων των λαών, σημείωσε ο κ. Κουτσούμπας ο οποίος επανέλαβε τις θέσεις του ΚΚΕ για αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας στον τομέα του τουρισμού.
Ο Δημήτρης Κουτσούμπας στην εισηγητική του παρέμβαση είπε τα εξής:
“Λένε ότι όποια πέτρα κι αν σηκώσεις στην Κρήτη, κάτω απ’ αυτήν τουρισμό θα βρεις. Και δεν είναι τυχαίο ότι η ανάπτυξη αυτού του κλάδου αλληλοσυνδεόταν και εμπλέκονταν πάντα με την ανάπτυξη άλλων κλάδων όπως η μεταποίηση, οι κατασκευές και το εμπόριο.
Δεν είναι επίσης τυχαίο το γεγονός ότι οι μεγάλες τουριστικές επιχειρήσεις ανήκουν ή συνδέονται με ισχυρούς ομίλους που δραστηριοποιούνται ταυτόχρονα και στους κλάδους της ναυτιλίας, των κατασκευών, της ενέργειας, της μεταποιητικής βιομηχανίας, της εμπορίας τροφίμων, των πετρελαιοειδών, των μεταφορών, καθώς και στο χρηματοπιστωτικό τομέα. Και σε ένα τέτοιο τομέα η αστική τάξη της χώρας στήριζε πάντα, τα τελευταία τουλάχιστον 25 χρόνια και στηρίζει και σήμερα τις προσδοκίες της για ανάκαμψη της ελληνικής καπιταλιστικής οικονομίας.
Βέβαια αυτή η επιλογή είναι δικαιολογημένη, αφού πρόκειται για έναν κλάδο με σημαντικό συγκριτικό πλεονέκτημα: θάλασσες, νησιά, κλίμα. Όμως είναι έτσι για όλους; Αφορά αυτή η ανάπτυξη το λαό της Κρήτης; Αφορά τους δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους στα ξενοδοχεία, στην εστίαση και στις αμέτρητες τουριστικές επιχειρήσεις;
Κι αν αφορά όλους γιατί τότε δε στριμώχνονται έξω από τις μεγάλες επιχειρήσεις αναζητώντας δουλειά;
Γιατί γκρινιάζουν οι μεγαλοξενοδόχοι και εδώ στην Κρήτη και σε όλη τη χώρα για 50.000 κενές θέσεις εργασίας;
Πρώτα απ’ όλα φαίνεται ότι το “τουριστικό θαύμα” που παρουσιάζεται από τα ΜΜΕ και όλες τις κυβερνήσεις από το 2013 ως σήμερα, με μια μικρή εξαίρεση τα δυο προηγούμενα χρόνια της πανδημίας, μόνο θαύμα δεν ήταν για τους εργαζόμενους, αλλά και για τους αυτοαπασχολούμενους, τις μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις στον Τουρισμό. Τι σόι θαύμα είναι όταν οι τεράστιοι ρυθμοί ανάπτυξης κρύβουν από πίσω πάντα μια τεράστια αύξηση της εκμετάλλευσης; Μάλλον αναγκαία προϋπόθεση μπορεί να την πεις. Και στον τουρισμό και σε όλους τους κλάδους της οικονομίας.
Γιατί τι σόι θαύμα είναι η εποχική απασχόληση λίγων μηνών, παρά τις κορώνες για επέκταση της τουριστικής περιόδου, οι 16 διαφορετικές ελαστικές μορφές εργασίας, η εντατικοποίηση, δηλαδή δουλειά μέχρι τελικής πτώσης με μισθούς πείνας; Πώς αλλιώς βγαίνουν τα αμύθητα κέρδη των ομίλων του κλάδου αν όχι με διαμονή σε τρώγλες ή σε υπόγεια μερικών τετραγωνικών μέτρων για τους εποχικούς εργαζόμενους; Τι κέρδη θα είχαν αν δεν επέβαλαν 5μηνη και εξάμηνη δουλειά δίχως ρεπό, με καραμπινάτη κλοπή σε ένσημα ή με δουλειά χωρίς διάλειμμα μέσα στον καύσωνα;
Θα πει κανείς έτσι είναι η φύση της εργασίας στον τουρισμό. Αλήθεια; Γιατί, τι εμποδίζει αν όχι η κερδοφορία, η απληστία και ασυδοσία της εργοδοσίας, έναν εργάτη να δουλεύει 7ωρο, 5θημερο, 35ωρο, με ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς και μισθούς που να καλύπτουν τις ανάγκες του;
Αλλά και παρακάτω:
Γιατί είναι λογικό όπως λένε μερικοί να δουλεύει κανείς 6 μήνες και να πρέπει να ζήσει δώδεκα; Γιατί ο τουρισμός και η αναψυχή δε θα μπορούσε να λειτουργήσει όλο το χρόνο;
Ακριβώς γιατί τα μονοπώλια θέλουν να απομυζούν όταν και όσο έχει εισερχόμενη αυξημένη τουριστική κίνηση. Σκεφτείτε πόσοι, πώς και πόσο θα δούλευαν αν ο λαός είχε πρόσβαση σε καλές, ποιοτικές διακοπές όλο το χρόνο. Και δεν είναι μόνο οι εργαζόμενοι.
Πάρτε μια μικρή τουριστική επιχείρηση. Τι την εμποδίζει να αναπτυχθεί και να διασφαλίζει μια καλή ζωή σε έναν αυτοαπασχολούμενο που δουλεύει μαζί με την οικογένειά του, αν όχι ο αδυσώπητος ανταγωνισμός με τα μεγαθήρια του κλάδου;
Κι όταν συμβαίνει τα πράγματα να στραβώσουν κι έρχεται μια αναποδιά, είναι όλοι εκτεθειμένοι στον ίδιο βαθμό, μεγάλοι, μικροί, οι ίδιοι οι εργαζόμενοι;
Γιατί ο τουρισμός θέλουμε - δεν θέλουμε επηρεάζεται από παράγοντες που δεν έχουν να κάνουν με το αν επιλέγουν οι τουρίστες τη χώρα μας, ή άλλους προορισμούς.
Οι περσινές φωτιές στην Εύβοια, κι αλλού, σταμάτησαν την τουριστική δραστηριότητα στις περιοχές που επλήγησαν. Φανταστείτε ένα σεισμό στη Κρήτη, που δεν είναι από τα πιο απίθανα να συμβεί, τι θα σημάνει για τους χιλιάδες ξενοδοχοϋπαλλήλους, για όλο το νησί.
Ποιος θα την πληρώνει σε τέτοιες περιπτώσεις;
Σίγουρα όχι οι μεγαλοξενοδόχοι. Αυτοί έχουν δεκάδες επενδύσεις σε εξέλιξη, άλλες επιχειρήσεις εδώ στη χώρα ή αλλού και θα συνεχίσουν τη δραστηριότητά τους, με αβάντες που δεν έχουν ούτε οι μικρομεσαίοι, ούτε βέβαια οι εργαζόμενοι που εξαρτώνται από το μισθό τους και μόνο.
Πάρτε για παράδειγμα την πανδημία. Η κυβέρνηση τους απάλλαξε από μισθούς και ασφαλιστικές εισφορές για δυο χρόνια. Τους έδωσε τη δυνατότητα με το πρόγραμμα ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ να έχουν μέχρι και σήμερα στη δουλειά όσους θέλουν με το μισό μισθό.
Θυμηθείτε τι έγινε με τα περίφημα πρωτόκολλα προστασίας και αντιμετώπισης του κορονοϊού που προσαρμόστηκαν πλήρως στις ανάγκες των μεγάλων τουριστικών μονάδων, των αεροπορικών και πλοιοκτητριών εταιρειών.
Με το νόμο Χατζηδάκη πήραν ακόμη μεγαλύτερη αβάντα να ξεχειλώνουν τον εργάσιμο χρόνο όπως τους βολεύει.
Είναι όλοι λοιπόν το ίδιο εκτεθειμένοι;
Για να δούμε όμως σε αυτήν εδώ τη συγκυρία με τον πόλεμο πάνω από τα κεφάλια μας ποια είναι η στάση του καθενός; Η στάση που κράτησαν οι ιδιοκτήτες των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων διαχρονικά σε όλες τις πολεμικές και άλλες πολιτικές ή στρατιωτικές κρίσεις που εξελίχθηκαν τα προηγούμενα χρόνια μέχρι σήμερα σε ανταγωνίστριες τουριστικά χώρες, είναι χαρακτηριστική για το πόσο τους ενδιαφέρουν τα ανθρώπινα δικαιώματα. Κυριολεκτικά έτριβαν τα χέρια τους με τα γεγονότα στην Αίγυπτο, στη Λιβύη, με τον πόλεμο στη Συρία, με την κρίση στη Τουρκία, με την ενισχυμένη παρουσία του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο.
Δείτε πώς αντιμετώπισαν τους Σύρους και Αφγανούς πρόσφυγες και πώς αντιμετωπίζουν τώρα τους πρόσφυγες από την Ουκρανία που είναι περισσότερο εξειδικευμένοι εργαζόμενοι. Ήδη έχουν φτιάξει δουλεμπορικό δίκτυο για την εκμετάλλευσή τους σε μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες σε όλες τις μεγάλες τουριστικές περιοχές.
Εκμεταλλεύονται την ανάγκη αυτών των ανθρώπων να σωθούν από την κόλαση, με σκοπό να βρουν φτηνό εργατικό δυναμικό. Αντιμετωπίζουν τον πόλεμο, που όλοι τους συνολικά έχουν προετοιμάσει, ως ευκαιρία για αναβάθμιση της θέσης τους, της κερδοφορίας τους στο πλαίσιο του λυσσασμένου ανταγωνισμού τους.
Και σε αυτή λοιπόν την συγκυρία το ΚΚΕ στήριξε και στηρίζει όλα τα διαχρονικά αλλά και τα επείγοντα αιτήματα των εργαζομένων του κλάδου.
Οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες είναι πρώτοι στη μάχη για αυξήσεις στους μισθούς, για υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας που θα μπαίνουν εμπόδιο στην φυσική εξόντωση των εργαζομένων. Για αξιοπρεπείς συνθήκες δουλειάς και διαμονής με ευθύνη της μεγαλοεργοδοσίας, της κυβέρνησης, των Δήμων και Περιφερειών. Για μέτρα υγείας και ασφάλειας, ώστε να μην σακατεύονται οι εργαζόμενοι σε μια τουριστική σεζόν με πρωτοφανή ένταση και με δουλειά από τα ξημερώματα ως τα μεσάνυχτα.
Κι επειδή για το ΚΚΕ ο τουρισμός είναι ανθρώπινη ανάγκη, θεωρούμε ότι έπρεπε να είναι καθολικό λαϊκό δικαίωμα μιας και έχει άμεση σχέση με την αναπλήρωση της εργατικής δύναμης και όχι να είναι εμπόρευμα και μάλιστα πανάκριβο.
Για παράδειγμα, τέτοιου είδους δικαιώματα είχαν κατακτήσει παλιά οι εργαζόμενοι στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, όπου η μείωση του χρόνου εργασίας, η εξασφάλιση των δωρεάν διακοπών, η μείωση του συντάξιμου χρόνου εξασφαλίστηκαν από το σοσιαλιστικό σύστημα. Με οργανωμένες διακοπές και κατασκηνώσεις, με την εξειδίκευση στις ανάγκες της Πρόνοιας και της Υγείας, με ειδικά δίκτυα για τα παιδιά και τους νέους.
Στις καπιταλιστικές κοινωνίες, όπως και στη χώρα μας, αργότερα άρχισε να αναγνωρίζεται με κατακτήσεις των εργαζομένων σε ένα βαθμό ως αποτέλεσμα της επίδρασης του σοσιαλισμού, της σκληρής ταξικής πάλης και σύγκρουσης χωρίς όμως να κατοχυρωθεί ως υποχρεωτικό δικαίωμα και δωρεάν.
Μια τέτοια κατάκτηση ήταν και ο κοινωνικός τουρισμός που βέβαια κι αυτός ήταν από χρήματα των εργαζομένων, από την Εργατική Εστία, πριν την καταργήσουν. Που έχει υποστεί κι αυτή η παροχή το διαρκές πετσόκομμα όχι μόνο στον αριθμό των δικαιούχων αλλά ακόμη και στον αριθμό των ημερών που επιδοτούνται. Που και αυτή η κατάκτηση όπως και η επιδότηση της ανεργίας έχει πάρει με τον πρόσφατο νόμο που ψήφισε η κυβέρνηση τον δρόμο της αντικατάστασής της με νέα οφέλη και ζεστό χρήμα για την μεγαλοεργοδοσία. Και χρειάζεται άμεσα, τώρα, να διευρυνθούν τα κριτήρια των δικαιούχων, αλλά κυρίως να δοθεί η δυνατότητα σε ένα μεγάλο μέρος των εργαζομένων, των ανέργων και των συνταξιούχων να μπορέσουν να κάνουν διακοπές και αναψυχή.
Πρέπει να αποτελέσει κι αυτό καθολικό αίτημα όχι μόνο των εργαζομένων του κλάδου, αλλά ολόκληρου του εργατικού-λαϊκού κινήματος.
Όσες κυβερνήσεις και αν αλλάξουν, όσα κυβερνητικά σχήματα και αν διαμορφωθούν, όσοι τρόποι διαχείρισης και αν εφαρμοστούν, τα συμφέροντα του λαού με την κερδοφορία του κεφαλαίου δεν γεφυρώνονται.
Στον κλάδο του Τουρισμού φανερώνονται όλες οι μεγάλες αντιθέσεις του καπιταλιστικού συστήματος που σαπίζει. Που από τη μια εξασφαλίζει τεράστια πλούτη στους επιχειρηματικούς ομίλους και από την άλλη όλο και μεγαλύτερη εκμετάλλευση για τους εργαζόμενους, ενώ στερεί από τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού μας τη δυνατότητα να απολαμβάνει έστω και λίγες ημέρες διακοπών.
Ο τουρισμός είναι ανθρώπινη ανάγκη, καθολικό λαϊκό δικαίωμα που έχει άμεση σχέση με την αναπλήρωση της εργατικής δύναμης και όχι εμπόρευμα.
Το ΚΚΕ αντιμετωπίζει τον τουρισμό και την αναψυχή ως αναπόσπαστο στοιχείο ενός άλλου δρόμου ανάπτυξης, της σοσιαλιστικής οικονομίας, στην οποία οι πλουτοπαραγωγικές πηγές θα είναι λαϊκή περιουσία.
Σ’ αυτές τις συνθήκες η αναψυχή και η ξεκούραση θα αποτελούν κατοχυρωμένο δικαίωμα της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων και όχι ένα ακριβοπληρωμένο εμπόρευμα. Θα απολαμβάνουν τις ομορφιές όλης της χώρας με σύγχρονες υποδομές, που τώρα αδυνατούν σε ένα μεγάλο ποσοστό, κυρίως για οικονομικούς λόγους. Ο τουρισμός θα γίνει δικαίωμα και γέφυρα πραγματικής φιλίας, γνωριμίας και συνεργασίας των λαών.
Σας καλούμε να σκεφτείτε, να προβληματιστείτε πάνω στην πολιτική πρόταση του ΚΚΕ.
Πάρτε τη θέση σας δίπλα στους κομμουνιστές στα σωματεία, τους συλλόγους τους μαζικούς φορείς για να διεκδικήσουμε ανάσες ανακούφισης και να ανοίξουμε τον ελπιδοφόρο δρόμο για το λαό.
Μ’ αυτές τις σκέψεις θα ήθελα να τελειώσω αυτή την εισηγητική παρέμβαση και να ανανεώσω την υπόσχεση του ΚΚΕ, ότι θα κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας, για την ικανοποίηση των διεκδικήσεων και των δίκαιων αιτημάτων σας.”
Στη συνέχεια τον λόγο πήραν εκπρόσωποι σωματείων και φορέων: 
Ο Ν. Κοκολάκης, πρόεδρος του σωματείου Ξενοδοχοϋπαλλήλων νομού Ηρακλείου, αναφέρθηκε στα τεράστια προβλήματα των εργαζομένων στον τουρισμό που υφίστανται μεγάλη πίεση και εντατικοποίηση της δουλειάς, δεν αμείβονται για υπερωρίες, δεν παίρνουν ρεπό ενώ κατήγγειλε ότι τελευταία εμφανίζεται και το φαινόμενο της λεκτικής κακοποίησης. Όπως τόνισε οι εργαζόμενοι είναι ανοχύρωτοι, με το κράτος απών, γι' αυτό και παρατηρείται απροθυμία να εργαστούν στον κλάδο υπό αυτές τις συνθήκες.
Ο Α. Σπυριδάκης, μέλος του ΔΣ της Ένωσης Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ηρακλείου, κατήγγειλε ότι στον κλάδο οι μισθοί είναι καθηλωμένοι, οι εργαζόμενοι δεν αμείβονται για νυχτερινή εργασία ή εργασία την Κυριακή, πολλοί είναι αυτοί που απ' το πενιχρό τους εισόδημα αναγκάζονται να πληρώνουν τη μετακίνησή τους από και προς τον χώρο εργασίας τους και τόνισε την ανάγκη της οργάνωσής τους ώστε αποφασιστικά να διεκδικήσουν επίλυση των προβλημάτων και ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων τους. 
Ο Μ. Καραντεμοίρης, μέλος του ΔΣ του Εμπορικού Συλλόγου Ηρακλείου, μίλησε για τη δεινή κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει οι μικρές εμπορικές επιχειρήσεις μετά την οικονομική κρίση, την κρίση της πανδημίας και τώρα με το τεράστιο ενεργειακό κόστος, ζητώντας άμεσα μέτρα στήριξής τους.
Ο Ν. Μωυσάκης, πρόεδρος του σωματείου Μαγείρων - Ζαχαροπλαστών και λοιπού προσωπικού κουζίνας Ηρακλείου, μίλησε για κουζίνες πεδία μαχών, τονίζοντας πως επικρατεί πολεμικό κλίμα με εργαζόμενους να αναγκάζονται σε δουλειές πολλές ώρες την ημέρα σε άσχημες συνθήκες, χωρίς ρεπό. Τόνισε την ανάγκη να υπάρξουν άμεσα μέτρα για τη στήριξή τους, μεταξύ των οποίων τη θέσπιση συγκεκριμένου αριθμού προσωπικού αναλόγως του μεγέθους της επιχείρησης αλλά και βελτίωση των συνθηκών εργασίας αφού οι υπάρχουσες θέτουν σε κίνδυνο τόσο τους εργαζόμενους όσο και τους πελάτες των επιχειρήσεων. Επίσης έθεσε το πολύ σοβαρό πρόβλημα του ενεργειακού κόστους για τις λαϊκές οικογένειες, σημειώνοντας πως ακούγεται ότι έχουν εκδοθεί στο Ηράκλειο περίπου 500 εντολές διακοπών ρεύματος σε λαϊκά νοικοκυριά που αδυνατούν να εξοφλήσουν τους υπέρογκους λογαριασμούς τους. 
Η Μαρία Αντωνακάκη, πρόεδρος του Συνδέσμου Επαγγελματιών Επισιτισμού και Διασκέδασης Ηρακλείου, επίσης μίλησε για τα προβλήματα των επιχειρήσεων του χώρου της εστίασης έπειτα από απανωτές κρίσεις εδώ και χρόνια και εξέφρασε το αίτημα στήριξής τους με μέτρα φορολογικά, ανακούφισης απ' το ενεργειακό κόστος κλπ.
Τέλος η Ελένη Σαμαρειτάκη, γραμματέας του ΔΣ του Σωματείου Επαγγελματιών Ξεναγών Κρήτης και Σαντορίνης, κατήγγειλε ότι οι επαγγελματίες ξεναγοί δεν στηρίχτηκαν καθόλου στη διάρκεια της κρίσης της πανδημίας που δεν δούλεψαν σχεδόν καθόλου, ενώ έθεσε το πολύ σοβαρό ζήτημα των ενσήμων τους που είναι αόρατα για το κράτος αφού δεν έχουν μηχανογραφηθεί με συνέπεια να αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα όσοι εργαζόμενοι δικαιούνται παροχές με βάση τα ένσημα όπως επίδομα ανεργίας ή όσοι βρίσκονται στα πρόθυρα της συνταξιοδότησης. Ακόμα έθεσε το σοβαρό πρόβλημα των παράνομων ξεναγήσεων αλλά και της υποβάθμισης των σχολών ξεναγών.
Προσφορά πολύτιμου αρχειακού υλικού από την περίοδο της Κατοχής από τον Άρη Σταματάκη
Ο Αρης Σταματάκης, φίλος του Κόμματος, συγγραφέας - ποιητής, πρόσφερε στον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα - μετά το τέλος της σύσκεψης με τους εργαζόμενους και αυτοαπασχολούμενους στον κλάδο του Τουρισμού - Επισιτισμού στο Ηράκλειο - πολύτιμο αρχειακό υλικό. 
Πρόκειται για σπάνια ντοκουμέντα της περιόδου της Κατοχής, που περιλαμβάνουν προκηρύξεις του Κόμματος στην Καλαμάτα, από το συμβούλιο της ΕΠΟΝ Πελοποννήσου, απ' τον «Ελεύθερο Μοριά», ιδεολογικά μαθήματα, χειρόγραφα που γίνονταν μέσα στις φυλακές, 16σέλιδες ΚΟΜΕΠ, μονόφυλλα «Ριζοσπάστη», ποιήματα αγωνιστών που γράφτηκαν στις φυλακές κ.α. 
Εν συνεχεία, το απόγευμα του Σαββάτου ο γενικός γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσουμπας, μίλησε στο κηποθέατρο Ηρακλείου «Νίκος Καζαντζακης».
Μέλη και φίλοι του Κόμματος και της ΚΝΕ, άνθρωποι που συμπορεύονται μαζί του στον αγώνα έδωσαν το «παρών», επιβεβαιώνοντας και με την παρουσία τους την επιλογή της μαχητικής συμπόρευσης με το ΚΚΕ.
«Ένας αιώνας αγώνας και θυσία το ΚΚΕ στην πρωτοπορία», ήταν το σύνθημα με το οποίο υποδέχτηκαν στο βήμα τον Δημήτρη Κουτσούμπα.
Τη συγκέντρωση άνοιξε η Νικολέττα Χριστοδουλοπούλου, γραμματέας της ΤΕ Ηρακλείου. Αμέσως μετά την ομιλία του Δ. Κουτσουμπα ακολουθούν παρεμβάσεις.
Αποσπάσματα από την ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ
«Φίλοι και φίλες,
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Το κάλεσμα αγωνιστικής συμπόρευσης με το ΚΚΕ φτάνει σήμερα και δω, στο Ηράκλειο της Κρήτης.
Αποστολέας τα στελέχη και τα μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ που δίνουν τη μάχη παντού. Σε κάθε χώρο δουλειάς, μόρφωσης, σε κάθε πόλη και χωριό, για να ενισχυθεί η εργατική - λαϊκή πάλη, να πολλαπλασιαστούν οι εστίες αντίστασης, να μπουν στο επίκεντρο οι λαϊκές ανάγκες.
Παραλήπτης κάθε εργάτης, βιοπαλαιστής αγρότης και αυτοαπασχολούμενος επαγγελματίας, κάθε νέος - νέα, κάθε γυναίκα, που ανησυχεί και ταυτόχρονα αγανακτεί… Που δεν συμβιβάζεται με τη μιζέρια, αναζητά αν υπάρχει και πού βρίσκεται η διέξοδος για τον λαό.
Σε όλους αυτούς, σε όλους εσάς, λέμε καθαρά: Ναι, υπάρχει διέξοδος για τον λαό.
Κι αυτή δεν βρίσκεται στον δρόμο που μας έφερε ως εδώ, στον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, δρόμο μόνιμα ανοιχτό για τα κέρδη μιας χούφτας ομίλων, αλλά πάντα κλειστό για τις ανάγκες της εργατικής τάξης, του λαού.
Δεν βρίσκεται στον δρόμο του κεφαλαίου και των ιμπεριαλιστικών συμμαχιών του, της ΕΕ, των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, εκεί που ανταλλάσσουν την αντιλαϊκή σκυτάλη τα κόμματα και οι κυβερνήσεις τους… Πότε ένας, πότε περισσότεροι, ανάλογα με το πόσοι κάθε φορά χρειάζονται για να βγει πέρα η αντιλαϊκή κούρσα.
Η διέξοδος για τον λαό βρίσκεται στον δικό του δρόμο. Εκεί όπου θα συναντιούνται οι εργάτες με τους ανθρώπους των λαϊκών στρωμάτων…
Εκεί που θα ενισχύουν τη δική τους κοινωνική συμμαχία και θα παλεύουν όχι μόνο να πάρουν ανάσες ανακούφισης, να σταθούν όρθιοι, αλλά θα προσπαθούν να βγάλουν από τη μέση τα εμπόδια, και θα στεριώνουν την απόφασή τους να τραβήξουν μπροστά για τις δικές τους ανάγκες.
Εκεί, το ΚΚΕ διαθέτει όλες του τις δυνάμεις. Καταθέτει το δικό του σχέδιο, τη δική του πολιτική πρόταση διεξόδου που αφορά ακριβώς το πώς θα ικανοποιηθούν οι σύγχρονες ανάγκες.
Δηλαδή, όλα αυτά που, ενώ υπάρχει η δυνατότητα να τα απολαμβάνει ο λαός σήμερα, στον 21ο αιώνα της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, του τα στερούν! Γυρίζοντάς μας πίσω, πριν δύο αιώνες, στην εποχή της 1ης!
Και από εδώ, στο Ηράκλειο της Κρήτης, θέτουμε το κρίσιμο ερώτημα:
Ποιο κόμμα, απ’ αυτά που διεκδικούν την κυβερνητική εξουσία ή μερίδιο απ’ αυτή, όπως είναι η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ, έχει τέτοιο σχέδιο; Σχέδιο δηλαδή που να απαντά έστω στο ελάχιστο σ’ αυτά που θα ήθελε να έχει ο εργαζόμενος για να ζει καλά, αυτός και τα παιδιά του…
Δηλαδή, να έχει:
- μια δουλειά που να μπορεί να του εξασφαλίζει καλό μισθό, Ασφάλιση, μια καλή σύνταξη,
- να έχει δωρεάν καλές υπηρεσίες Υγείας,
- Παιδεία για τα παιδιά του που δεν θα την ακριβοπληρώνει,
- αθλητισμό, πολιτισμό, ζωή σε ένα ανθρώπινο περιβάλλον και
- χωρίς την ανασφάλεια, την αβεβαιότητα που προκαλεί πλέον η απειλή μιας πολεμικής σύγκρουσης.
Δίνουμε όμως την ίδια απάντηση που δίνετε κι εσείς:
Κανένα από τα αστικά κόμματα που έχουν κυβερνήσει μέχρι σήμερα, δεν έχει τέτοιο σχέδιο. Ούτε στα λόγια υπονοεί πως έστω κάποια στιγμή, κάτι μπορεί να αλλάξει προς το ριζικά καλύτερο για τη ζωή του λαού. Όλη η συζήτηση αφορά απλά κάποιες μικροβελτιώσεις, πολλές από τις οποίες είναι προεκλογικού χαρακτήρα. Κι αυτές, αν και όποτε το επιτρέψουν οι «αντοχές της οικονομίας»!
Μόνο που αυτή η οικονομία αντέχει και παρα-αντέχει όταν πρόκειται να μπουκώσει με ζεστό χρήμα, με επιδοτήσεις τις μεγάλες επιχειρήσεις. Όταν πρόκειται να εξασφαλίσει επιπλέον φοροαπαλλαγές και νέα προνόμια στο κεφάλαιο. Όταν, όμως, πρόκειται για την ανακούφιση των εργαζομένων, του λαού, υψώνεται πάντα ένας τοίχος: Μια η κρίση, μια η ανάπτυξη που έρχεται και δεν πρέπει να γυρίσει πίσω, μια η δημοσιονομική προσαρμογή, μια το δημόσιο χρέος… Και τώρα οι συνέπειες του πολέμου. Και πάντα προέχει η υπεράσπιση της καπιταλιστικής κερδοφορίας των λίγων!
Μόνο το ΚΚΕ έχει σχέδιο για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, σχέδιο επεξεργασμένο, επιστημονικό, που πατάει στις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας μας, αξιοποιεί το εργατικό επιστημονικό δυναμικό της και δίνει την απάντηση στο κρίσιμο ζήτημα:
Ναι, ο λαός αυτού του τόπου μπορεί να ζήσει όπως του αξίζει, όπως ορίζει η εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας, με τον ίδιο να κάνει κουμάντο στην κοινωνία και την οικονομία.
Ελάτε λοιπόν να βαδίσουμε μαζί αυτόν τον δρόμο, να βρεθούμε πλάι - πλάι στο σωματείο, στον σύλλογο, στον μαζικό φορέα, στις εκλογές με τα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ παντού!
Ακόμα και αν δεν συμφωνούμε σε όλα, συμφωνούμε όμως ότι πρέπει να δυναμώσει η συλλογική οργάνωση, ο αγώνας, η συσπείρωση δυνάμεων, ο συντονισμός της πάλης, για όλα τα καυτά κι επείγοντα προβλήματα. Να δυναμώσουμε τη συζήτηση και ταυτόχρονα την πάλη για τη διέξοδο, την προοπτική, δίνοντας ελπίδα στον λαό.
«Ό,τι γράφει δεν ξεγράφει», λέει καμιά φορά ο λαός μας. Και αυτό ισχύει απόλυτα για το πρόγραμμα της επόμενης κυβέρνησης, όποιος κι αν αναλάβει να το τρέξει μόνος του ή με τη βοήθεια άλλων. Και στην οικονομία, οι εξελίξεις γράφονται ήδη με μελανά χρώματα για τον λαό! Εξελίξεις που δείχνουν πως ήδη η ΕΕ και η Ευρωζώνη βρίσκονται μπροστά σε νέα οικονομική κρίση, ενώ αυξάνει η πιθανότητα σοβαρής επιβράδυνσης συνολικά της διεθνούς οικονομίας.
Όταν λοιπόν οι εξελίξεις στην οικονομία γράφονται με μελανά χρώματα, ο καθένας καταλαβαίνει ότι το αισιόδοξο κλίμα που προσπαθεί να καλλιεργήσει η ελληνική κυβέρνηση, με την έξοδο από το καθεστώς της ενισχυμένης εποπτείας μέσα στο 2022 και τους ρυθμούς ανάπτυξης, δεν προκύπτει από πουθενά!
Βέβαια η κυβέρνηση, για να καθυστερήσει τις όποιες δυσοίωνες εξελίξεις στην οικονομία, ποντάρει, όπως έκαναν άλλωστε όλες οι κυβερνήσεις, στον κλάδο του Τουρισμού. Και τι δεν έχουμε ακούσει όλα αυτά τα χρόνια για την ατμομηχανή της ελληνικής οικονομίας, για τη βαριά βιομηχανία της χώρας, τον Τουρισμό. Τελευταία, μάλιστα, αρέσκονται να μιλούν για τουριστικό θαύμα. Τώρα, το ποιους αφορά αυτό το θαύμα μπορούν να το πουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι του κλάδου κι εδώ στην Κρήτη, η οποία κατέχει μία από τις πρώτες θέσεις στον τομέα του Τουρισμού.
Αλήθεια, μπορούν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι να μιλούν για θαύμα, επειδή όπως δείχνουν φέτος οι προβλέψεις για αφίξεις, θα ξεπεράσουν το 2019 και τα έσοδα από τον τουρισμό θα απογειωθούν; Μόνο που από το 2019 έως σήμερα οι εργαζόμενοι και στον Τουρισμό πλήρωναν τα σπασμένα της πανδημίας και της κρίσης.
Οι μόνοι που δικαιούνται να μιλούν για «θαύμα» είναι οι μεγαλοξενοδόχοι, που μπορεί τώρα να κλαψουρίζουν για την αύξηση του κόστους λόγω της ακρίβειας, όμως ξέρουν πως η κυβέρνηση δεν θα τους αφήσει έτσι. Όλο και κάποιο πακέτο στήριξης θα τους δώσει. Αυτοί που μπορεί να κλαψουρίζουν, είναι οι ίδιοι που πριν την πανδημία είχαν τεράστιους τζίρους που ξεπέρασαν τα 3 δισ. Είναι οι ίδιοι που μέσα στην πανδημία δεν έμειναν άπραγοι. Έφτιαξαν τετράστερα και πεντάστερα ξενοδοχεία. Είναι οι ίδιοι, μεγαλοξενοδόχοι, που μέσα στο 2021 προχώρησαν σε εργασίες ανακαίνισης και συντήρησης των μονάδων τους, δαπανώντας εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ. Είναι οι ίδιοι μεγαλοεπιχειρηματίες του Τουρισμού που κάλυψαν τις ανάγκες τους με μεγάλα κρατικά πακέτα στήριξης.
Μπορούν όμως οι εργαζόμενοι να μιλούν για τουριστικό θαύμα;
Όταν φέτος η εντατικοποίηση της δουλειάς τσακίζει κόκαλα;
Αφού τα ξενοδοχεία φαίνεται ότι θα δουλέψουν το πολύ με το 60%-70% του προσωπικού, την ώρα που οι πληρότητες είναι στο 100%, ειδικά τον Ιούλη - Αύγουστο;
Όταν επικρατούν ατομικές συμφωνίες που υπονομεύουν την κλαδική, αλλά και τις τοπικές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας;
Όταν δουλεύει μόνο το 70% των εποχικών εργαζομένων του 2019, κι αυτοί με εξαντλητικούς ρυθμούς δουλειάς, χωρίς ρεπό και μέτρα υγιεινής και ασφάλειας, με καταστρατήγηση των όρων της Κλαδικής Σύμβασης Εργασίας;
Μέχρι και ρήτρα μη αποδέσμευσης έως και 3.000 ευρώ εφάρμοσε μεγαλοξενοδόχος, εδώ στην Κρήτη.
Και μετά αναρωτιούνται γιατί υπάρχει έλλειψη εργατικού δυναμικού!!! Κι έχουν το θράσος να στοχοποιούν και τα νέα παιδιά γιατί δεν πάνε να δουλέψουν…
Πού να δουλέψουν στις γαλέρες του Τουρισμού για μόλις μερικούς μήνες και μάλιστα σ’ αυτές τις συνθήκες που η ακρίβεια και οι ανατιμήσεις θα εξανεμίσουν το όποιο εισόδημά τους;
Οι εργαζόμενοι και οι αυτοαπασχολούμενοι, οι μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις στον Τουρισμό, όχι μόνο δεν είδαν ποτέ τα «κοινά οφέλη» από τα εκατομμύρια των τουριστών και τα δισεκατομμύρια των εισπράξεων του κλάδου, αλλά πληρώνουν πανάκριβα και τους υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης και το «τουριστικό θαύμα» που διαμορφώθηκε στις γαλέρες των μεγάλων ξενοδοχειακών μονάδων.
Οι μόνοι κερδισμένοι είναι οι tour operators, οι αεροπορικές εταιρείες, οι ξενοδοχειακοί όμιλοι.
Όμως αυτό που έχει την αξία του είναι να δει κανείς ότι στον κλάδο του Τουρισμού φανερώνονται όλες οι μεγάλες αντιθέσεις του καπιταλιστικού συστήματος που σαπίζει. Που από τη μια εξασφαλίζει τεράστια πλούτη στους επιχειρηματικούς ομίλους και από την άλλη όλο και μεγαλύτερη εκμετάλλευση για τους εργαζόμενους. Ενώ στερεί από τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού μας τη δυνατότητα να απολαμβάνει έστω και λίγες μέρες διακοπών.
Όμως ο τουρισμός, η αναψυχή είναι ανθρώπινη ανάγκη, καθολικό λαϊκό δικαίωμα, που έχει άμεση σχέση με την αναπλήρωση της εργατικής δύναμης, και όχι εμπόρευμα.
Γι' αυτό και το ΚΚΕ αντιμετωπίζει τον τουρισμό και την αναψυχή ως αναπόσπαστο στοιχείο ενός άλλου δρόμου ανάπτυξης, της σοσιαλιστικής οικονομίας, στην οποία οι πλουτοπαραγωγικές πηγές θα είναι πραγματική λαϊκή περιουσία. Σ’ αυτές τις συνθήκες, η αναψυχή και η ξεκούραση θα αποτελούν κατοχυρωμένο δικαίωμα της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων και όχι ένα ακριβοπληρωμένο εμπόρευμα. Θα απολαμβάνουν τις ομορφιές της χώρας μας, όπως η Κρήτη, που είναι γεμάτη ομορφιές. Αλλά και όλης της χώρας με σύγχρονες υποδομές, που τώρα αδυνατούν σε ένα μεγάλο ποσοστό, κυρίως για οικονομικούς λόγους. Ο τουρισμός θα γίνει δικαίωμα και γέφυρα πραγματικής φιλίας, γνωριμίας και συνεργασίας των λαών.
Φίλες και φίλοι,
Ό,τι γράφει δεν ξεγράφει. Και στο πρόγραμμα της επόμενης κυβέρνησης έχει ήδη γραφτεί πως θα στηριχθούν οι μεγάλοι όμιλοι, ιδιαίτερα της «Πράσινης Ανάπτυξης». Μέσα και από το Ταμείο Ανάκαμψης, αυτό το νέο υπερμνημόνιο που όλα τα κόμματα έχουν στηρίξει.
Η μόνη διαφορά τους είναι πού, σε ποιους ομίλους θα καταλήξουν αυτά τα κονδύλια, που θα πληρώσουν ξανά οι εργαζόμενοι, ο λαός.
Κι αυτή η «πράσινη μετάβαση», αυτός ο κοινός αστικός στόχος που μοιράζονται η κυβέρνηση της ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ αλλά και οι άλλοι, θα δώσει τη δυνατότητα στο κεφάλαιο να επενδύσει τα κεφάλαιά του, προσδοκώντας μεγάλα κέρδη.
Και μη μας πουν πάλι για την προστασία του περιβάλλοντος, αυτοί που χρόνια το θυσιάζουν στον βωμό του καπιταλιστικού κέρδους. Γιατί, και τα μικρά παιδιά μπορούν να καταλάβουν πως η καπιταλιστική ανάπτυξη, ακόμα και αν βαφτίζεται «πράσινη», ουδεμία σχέση έχει με την προστασία του περιβάλλοντος.
Εκτός αν η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ προστασία του περιβάλλοντος εννοούν τη συστηματική απαξίωση και κατεδάφιση ακόμα και των ελάχιστων μέτρων περιβαλλοντικής προστασίας, τη μετατροπή του περιβάλλοντος σε εμπόρευμα, το να παραδίδονται τα δάση, τα βουνά μας, οι θάλασσες, τα ποτάμια και οι λίμνες σε επιχειρηματικούς ομίλους. Όπως συμβαίνει, για παράδειγμα, και δω στην Κρήτη, όπου πανέμορφες περιοχές έχουν παραδοθεί στο τουριστικό κεφάλαιο.
Εκτός αν εννοούν προστασία του περιβάλλοντος τη μετατροπή κάθε βουνού σε εργοτάξιο για να μπουν ΑΠΕ, όπως συμβαίνει με τις ανεμογεννήτριες σε βουνά της Κρήτης. Αυτή την «πράσινη μετάβαση» ήδη την πληρώνει ο λαός με την ακρίβεια στην Ενέργεια, η οποία δεν πρόκειται να ανακοπεί με τα σχέδιά τους. Σχέδια που από κοινού προωθούν και προβάλλουν η κυβέρνηση της ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ με το ΠΑΣΟΚ. Όπως, το να γίνει η Κρήτη ενεργειακός κόμβος, λόγω της ηλεκτρικής διασύνδεσής της με την ηπειρωτική Ελλάδα.
Αν θέλουν να μάθουν οι λαϊκές οικογένειες της Κρήτης τι σημαίνει «ενεργειακός κόμβος», ας ρωτήσουν τις λαϊκές οικογένειες στη Βόρεια Ελλάδα, που χρόνια τώρα αυτά τους λένε. Αγωγοί φυσικού αερίου πάνε κι έρχονται στη Βόρεια Ελλάδα. Όμιλοι θησαυρίζουν, αλλά οι λαϊκές οικογένειες εξακολουθούν να βυθίζονται στην ενεργειακή φτώχεια.
Οι προτάσεις του ΚΚΕ για την ακρίβεια στην Ενέργεια μπορούν να δώσουν ανάσα στα λαϊκά νοικοκυριά και εδώ στην Κρήτη που αδυνατούν να πληρώσουν τους λογαριασμούς, που βρίσκονται καθημερινά αντιμέτωπα με την απειλή διακοπής του ρεύματος. Μπορούν να δώσουν ανάσα στους αυτοαπασχολούμενους εμπόρους και επαγγελματίες που συσσωρεύουν χρέη πάνω στα χρέη αλλά και στους βιοπαλαιστές αγρότες.
Και όταν μιλάμε για τους αγρότες, μιλάμε πλέον για την επιβίωσή τους, αφού η εκτίναξη του κόστους παραγωγής ήδη έχει ως συνέπεια τη μείωση του ζωικού κεφαλαίου κατά 25% τον τελευταίο χρόνο, αφού οι κτηνοτρόφοι αναγκάζονται να σφάζουν παραγωγικά σε γάλα ζώα, προκειμένου να επιβιώσουν οικονομικά, λόγω κόστους των ζωοτροφών. Παρόμοια είναι η κατάσταση και στις αγροτικές καλλιέργειες, όπου πολλά στρέμματα κινδυνεύουν να μείνουν ακαλλιέργητα, λόγω έλλειψης εργατικών χεριών και μεγάλου κόστους παραγωγής.
Στηρίζουμε τα αιτήματά τους, που πλέον η ικανοποίησή τους είναι ζήτημα επιβίωσης. Ζήτημα αξιοπρεπούς διαβίωσης είναι και να στηριχτούν οι σεισμόπληκτοι στο Αρκαλοχώρι. Για τους οποίους, μήνες μετά τον σεισμό, τα προβλήματα παραμένουν και επιδεινώνονται. Οι μεγάλες ζημιές στα σπίτια και τις υποδομές δεν έχουν ακόμα αποκατασταθεί, οικογένειες εξακολουθούν να μένουν στα κοντέινερ, που κι αυτά δεν επαρκούν, και όλοι αγωνιούν πώς θα ορθοποδήσουν.
Για άλλη μια φορά θα το ξαναπούμε: Πως αυτό που επείγει, είναι οι αποζημιώσεις και η αποκατάσταση των ζημιών για να μην τους βρει κι άλλος χειμώνας στα κοντέινερ.
Είπαμε: Ό,τι γράφει δεν ξεγράφει. Και στο πρόγραμμα της επόμενης κυβέρνησης έχει ήδη γραφτεί με μεγάλα γράμματα η εμπλοκή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, σχέδια τα οποία όλοι χωρίς καμιά εξαίρεση υπηρέτησαν και υπηρετούν.
Και η κατάληψη των ελληνικών τάνκερ από ιρανικές ένοπλες δυνάμεις που, όπως φαίνεται, είναι αντίποινα γιατί οι ελληνικές αρχές είχαν κατασχέσει πριν λίγο καιρό δικό τους φορτίο πετρελαίου, σύμφωνα με τις οδηγίες των ΗΠΑ, αποδεικνύει στην πράξη τους κινδύνους της εμπλοκής στα σχέδια των ΗΠΑ.
Και αναφερόμαστε: Και στην κυβέρνηση της ΝΔ που έδωσε μαθήματα προσήλωσης στα σχέδια των ΗΠΑ με το ταξίδι του Μητσοτάκη, αναφερόμαστε και για τον ΣΥΡΙΖΑ επίσης, και για το ΠΑΣΟΚ. Γιατί μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να μην ψήφισε τελικά την Ελληνοαμερικανική Συμφωνία στη Βουλή, αλλά η δική του κυβέρνηση την προετοίμασε. Κι αν κάνει τον διαφωνούντα τώρα που είναι στην αντιπολίτευση, δεν το κάνει γιατί βλέπει τους πραγματικούς κινδύνους από τη μετατροπή της χώρας μας σε αμερικανοΝΑΤΟικό στρατόπεδο, αλλά γιατί δεν είδε περισσότερα ανταλλάγματα για την ελληνική άρχουσα τάξη.
Όπως και τώρα, που συνεχώς κλιμακώνεται η συμμετοχή και εμπλοκή της Ελλάδας στον πόλεμο στην Ουκρανία, ούτε τις βάσεις - ορμητήριο βλέπει, ούτε την αποστολή ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, ούτε τη νέα αποστολή πολεμικού υλικού στην Ουκρανία που στερεί από τη χώρα κρίσιμα μέσα για την άμυνά της και ήδη έχει προκαλέσει και την οργή, την αντίδραση της Ρωσίας.
Βέβαια την αντίδραση της Ρωσίας έχει προκαλέσει συνολικά η εμπλοκή των ελληνικών υποδομών, δηλαδή των βάσεων των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στον πόλεμο της Ουκρανίας. Και τέτοιες υποδομές είναι και η βάση της Σούδας, αλλά και η νέα «Σούδα του βορρά», το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, απ’ όπου γιγαντιαίες στρατιωτικές δυνάμεις προωθούνται στα σύνορα με τη Ρωσία.
Μάλιστα το δημοσίευμα που αναφέρει ότι η Ρωσία έκανε εικονική προσβολή της βάσης της Σούδας, η οποία έχει αυξημένη δραστηριότητα στον πόλεμο της Ουκρανίας, επιβεβαιώνει πόσο επικίνδυνη είναι η εμπλοκή της χώρας μας σε αυτόν τον πόλεμο μέσω των αμερικανοΝΑΤΟικών βάσεων.
Αυτή είναι η «ασφάλεια» που παρέχει στον λαό της Κρήτης, συνολικά στον ελληνικό λαό, η προσήλωση στα σχέδια των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Που τώρα, με τη νέα συμφωνία, σημαίνει επέκταση της βάσης της Σούδας, νέες βάσεις και υποδομές για τα πολεμικά σχέδια των Αμερικάνων.
Την ίδια «ασφάλεια» που νιώθει ο λαός της Κρήτης, νιώθει τώρα και ο λαός της Αλεξανδρούπολης, που, όπως και δω, έτσι και κει, κάνουν ό,τι μπορούν τα διάφορα επιτελεία για να τον πείσουν για τα δήθεν οφέλη που θα αποκομίσει η τοπική κοινωνία!!! Προς το παρόν το μόνο που βλέπουμε είναι η ασυδοσία των Αμερικανών ναυτών, αυτή που εσείς ζείτε χρόνια.
Αλλά να μην είμαστε άδικοι, βλέπει και την τουρκική επιθετικότητα να κλιμακώνεται, απόδειξη πως οι αμερικανοΝΑΤΟικές υποδομές, οι βάσεις, όχι μόνο δεν αποτελούν «ασπίδα προστασίας» για τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, αλλά αντίθετα αποτελούν μαγνήτη επιθέσεων. Μέχρι την Αλεξανδρούπολη έφτασαν τα τουρκικά μαχητικά!! Λίγες μόλις μέρες μετά την ψήφιση της συμφωνίας με τις ΗΠΑ και το ταξίδι του Μητσοτάκη. Τέτοια είναι η στήριξη των ιμπεριαλιστών συμμάχων στην Ελλάδα, που οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ βαφτίζουν «διαφωνίες» τις προκλητικές αξιώσεις της Τουρκίας, ενώ η ΕΕ δίνει συμβουλές για «καλή συνεργασία»!!!
Λογικό. Πώς αλλιώς, χωρίς «καλή συνεργασία», θα προχωρήσουν οι επικίνδυνοι συμβιβασμοί για συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο με τις ευλογίες όλων τους;
Μόνο που αυτές οι επικίνδυνες εξελίξεις δεν κλείνουν τα μέτωπα, αλλά ανοίγουν μεγαλύτερα και πιο επικίνδυνα για τον λαό μας.
Στο κυβερνητικό πρόγραμμα της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, πέρα από κάποιες υποσημειώσεις - αναγκαίες διαφορές ανάμεσά τους για να παίζεται το παιχνίδι του συστήματος - ό,τι γράφει δεν ξεγράφει. Και η αλήθεια είναι πως γράφει με μεγάλα γράμματα, το πώς, σε ποιες συνθήκες και με τις λιγότερες δυσκολίες, θα υλοποιηθούν οι κοινοί για τα αστικά κόμματα στρατηγικοί στόχοι του κεφαλαίου. Μόνο που αυτούς τους στόχους πληρώνει και θα συνεχίζει να πληρώνει ο λαός με την ακρίβεια, τη φτώχεια και την ανασφάλεια. Κι όταν υπάρχουν δυσκολίες για το αστικό πολιτικό σύστημα, δεν φτάνει ένας, μπορεί να χρειαστεί και δεύτερος κυβερνητικός συνέταιρος για να βγει η δουλειά. Το έργο το έχουμε ξαναδεί και θα το ξαναδούμε.
Σε όσους περιμένουν ακριβώς αυτό, δηλαδή, να δουν το κόμμα τους ξανά στην κυβερνητική καρέκλα, όπως πιθανά συμβαίνει με τους λαϊκούς ανθρώπους που στήριξαν το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ τα προηγούμενα χρόνια, τους λέμε:
Μη σας ξεγελάνε τα φτιασιδώματα! Αυτό που εμφανίζεται σαν «νέο», είναι μέρος του παλιού και σάπιου πολιτικού συστήματος. Και αν φαίνεται ότι έχει αλλάξει, παγίδα είναι για να εγκλωβίσει τον λαό. Τώρα, όμως, δεν είμαστε ούτε στο 2012, ούτε στο 2015. Είμαστε 10 χρόνια μετά και τα είδαμε όλα. Πώς, με ποια παλιά και νέα κόμματα στήνονται οι παγίδες στον λαό!
Χώρια που ορισμένοι από αυτούς τους κυρίους δεν είναι καθόλου νέοι. Έχουν μαζέψει μπόλικη αντιλαϊκή προϋπηρεσία και ως κυβέρνηση και ως αντιπολίτευση, υπηρετώντας τους στόχους του κεφαλαίου. Και τα χέρια τους δεν είναι λυμένα, όπως λέει ο ΣΥΡΙΖΑ. Είναι δεμένα με τις δεσμεύσεις του Ταμείου Ανάκαμψης, της δήθεν «πράσινης μετάβασης», των σχεδιασμών του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ. Ας αφήσουν λοιπόν αυτά που ξέρουν. Όπως τα ξέρει και το ΠΑΣΟΚ, ο «παλιός» κι ας προσπαθεί να εμφανιστεί ως ο «νέος» της σοσιαλδημοκρατίας στην Ελλάδα.
Τώρα αυτό που αξίζει να δούμε είναι τι δρόμους μπορεί να ανοίξει η αγωνιστική συμπόρευση με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ. Και οι φοιτητικές εκλογές ήταν ένα ελπιδοφόρο μήνυμα που σκόρπισε χαμόγελα όχι μόνο στα μέλη και τους φίλους του ΚΚΕ και της ΚΝΕ που έδωσαν και δίνουν μια μεγάλη μάχη μέσα στα αμφιθέατρα, αλλά και σε όλους τους προοδευτικούς ανθρώπους, που αναθάρρησαν όταν άκουσαν ξανά το σύνθημα «Πανσπουδαστική 1η δύναμη».
Εδώ λοιπόν, υπάρχει η ελπίδα. Στη συμπόρευση με το ΚΚΕ μέσα στους αγώνες, στο κίνημα, στις εκλογές, στις βουλευτικές, στις δημοτικές και περιφερειακές.
Εμείς δεν διαχωρίζουμε καμιά μάχη. Σήμερα δίνουμε τη μάχη μέσα στο κίνημα, να δυναμώσουν οι αγώνες για όλα τα επείγοντα ζητήματα, για τον μισθό, τη Συλλογική Σύμβαση, την επιβίωση. Προσπαθούμε, αυτοί οι αγώνες να βάζουν στο στόχαστρο τις κυβερνήσεις, το σύστημα και την εξουσία του. Επιδιώκουμε να ανοίξουμε τον δρόμο για το δικό μας πρόγραμμα εργατικής - λαϊκής διακυβέρνησης, στην οποία και μόνο θα συμμετέχει το ΚΚΕ. Γιατί αυτό είναι το πρόγραμμα που θα γράφει και δεν θα ξεγράφει τις σύγχρονες ανάγκες του λαού.
Ελάτε λοιπόν να βαδίσουμε μαζί αυτόν τον δρόμο.
Γιατί τελικά μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό, στον δρόμο της ανατροπής με το ΚΚΕ.»
