Λίγα μόλις 24ωρα μετά την πάνδημη κινητοποίηση πολιτών για τη διακοπή των εργασιών οικοδόμησης ξενοδοχείου στον εμβληματικό βράχο του Παλίγκρεμνου, άγνωστες πτυχές της υπόθεσης έρχονται να φωτιστούν γύρω από την επένδυση, η οποία, όπως αποκαλύπτεται, δεν είναι μόνο ιδιωτική αλλά χρηματοδοτείται και από το ΕΣΠΑ μέσω τομεακών προγραμμάτων του υπουργείου Οικονομικών, ενώ παράλληλα γίνεται γνωστό για πρώτη φορά ότι κατά την αγοραπωλησία του Παλίγκρεμνου δεν αγοράστηκε μόνο η ράχη του βράχου, αλλά και ο ίδιος ο γκρεμός!
Η ιστορία αρχίζει από το μακρινό 1968, οπότε και ο βράχος έγινε προϊόν αγοραπωλησίας μεταξύ ιδιωτών, ανατρέχει στο μεταπολεμικό 1949, οπότε και ιδρύθηκε μια ναυτιλιακή εταιρεία στο Ρέθυμνο στη διαχείριση της οποίας πέρασε η έκταση του Παλίγκρεμνου κατά τη μετέπειτα αγοραπωλησία, και φτάνει στο 1993 για τον αποχαρακτηρισμό της περιοχής από το Δασαρχείο Ρεθύμνου. Το 2017 οριοθετείται και ο αιγιαλός για το κύμα που σκάει πάνω στον βράχο και που κατέχουν ιδιώτες, ενώ το 2019 οι σημερινοί ιδιοκτήτες από πάππου κρίνονται επιλέξιμοι από το υπουργείο Οικονομικών ως δικαιούχοι ευρωπαϊκών κονδυλίων του ΕΣΠΑ όταν παρουσιάζουν το πρότζεκτ να χτιστεί υπόσκαφο ξενοδοχείο στην επίπεδη επιφάνεια του Παλίγκρεμνου! Ένα πρότζεκτ που κάποιες πληροφορίες το συνδέουν... τουλάχιστον ως προς την έμπνευση σε ανάλογα μοντέλα τουριστικής ανάπτυξης της Τουρκίας, που διδάσκονται ακόμη και στα τουρκικά πανεπιστήμια! Τα υπόλοιπα ακολούθησαν ως φυσική εξέλιξη: οριστική άδεια οικοδομής τον Απρίλιο του 2022, μπουλντόζες τον Μάιο του 2022 και εκ των υστέρων αντιδράσεις από πολίτες, πολιτικούς και δημάρχους για να μην καταστραφεί η γεωλογική “χρονοκάψουλα” της Κρήτης!
Η «ΝΚ» αποκαλύπτει σήμερα πολλές άγνωστες πτυχές της υπόθεσης του Παλίγκρεμνου και χωρίς δόσεις υπερβολής για τα συμβαίνοντα μέσα από δημόσια έγγραφα και την ψηλάφηση ελεγχόμενων από την έρευνα σχέσεων που οδηγούν ως την ενεργή πολεοδομική άδεια του ξενοδοχείου στον βράχο, όπου ξεκίνησαν εργασίες το πρώτο δεκαήμερο του Μαΐου και που διακόπηκαν ύστερα από την κατάθεση ασφαλιστικών μέτρων.
Τα ασφαλιστικά μέτρα κατατέθηκαν από πλευράς του Δήμου Αγίου Βασιλείου, εντός των διοικητικών ορίων του οποίου βρίσκεται ο Παλίγκρεμνος. Η συζήτηση των ασφαλιστικών μέτρων μεθαύριο Παρασκευή και η κατάληξη στο Ειρηνοδικείο Ρεθύμνου θα κρίνουν τη μετέπειτα εξέλιξη της υπόθεσης, καθώς ο Δήμος Αγίου Βασιλείου αυτή τη φορά εμφανίζεται αποφασισμένος όχι μόνο να διακόψει τις εργασίες οριστικά, αλλά και να κηρύξει τον βράχο προστατευόμενο μνημείο! Όμως μπορεί αυτό να γίνει τώρα ή μήπως είναι πολύ αργά;
Πάντως, στην άγρια μορφή του Παλίγκρεμνου μπορεί κάποιος να “ψηλαφήσει” τη γεωλογική ιστορία εκατομμυρίων ετών της Κρήτης, αλλά και να έρθει αντιμέτωπος με αθέατες πλευρές της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας της δημόσιας διοίκησης, των σχέσεων πολιτικής, υπηρεσιών και πολιτών, και φυσικά με τα ευτράπελα όταν ένα τέτοιος φυσικός σχηματισμός παρέμεινε δεκαετίες τώρα ακήρυχτο μνημείο στις συμβάσεις, όμως κατορθώθηκε να πουληθεί και να αγοραστεί και σήμερα να αποτελεί μέρος μιας ιδιωτικής περιουσίας! Όχι μόνο της ράχης του βράχου, όπως προαναφέρθηκε, αλλά ακόμη και της εγκάρσιας πλευράς του γκρεμού προς τη θάλασσα!
Κάποιες συμπτώσεις
Από την έρευνα γύρω από το θέμα του Παλίγκρεμνου φαίνεται ότι με κάποιον τρόπο η υπόθεση σήμερα με κάποιον τρόπο αρκετά έμμεσο σχετίζεται με ένα κληροδότημα βραβείων του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, αφού συμπίπτουν προσωπικά στοιχεία ατόμων που πρωταγωνιστούν ενώ φαίνεται και μια κάποια σχέση με καλούς γνώστες αναπτυξιακών τουριστικών μοντέλων από την Τουρκία. Δε θα έκανε καθόλου εντύπωση - και αυτό δε θα ήταν καθόλου κακό - καλές πρακτικές άλλων χωρών να εφαρμόζονται και στην Ελλάδα... Χωρίς όχληση ή παρεμβολή στο φυσικό περιβάλλον, όμως.
Ανάμεσα σε αυτές τις συμπτώσεις θα πρέπει να αναφερθεί ότι εντοπίζονται και άλλου είδους “περίεργα” στοιχεία ως προς τους συσχετισμούς - σεβόμενοι στην έρευνά μας την προστασία προσωπικών δεδομένων, δε δημοσιεύουμε κανένα απολύτως ονομαστικό στοιχείο - και με σημερινά πρόσωπα που φαίνεται ότι, όχι τουλάχιστον εμφανώς, έχουν παίξει καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη της υπόθεσης υπέρ των ιδιοκτητών και κατά του Δήμου Αγίου Βασιλείου, όπως με την εμπλοκή του Κεντρικού Συμβουλίου Αρχιτεκτονικής που ακύρωσε για διαδικαστικούς λόγους την απόφαση του τοπικού Συλλόγου Αρχιτεκτόνων και εν συνεχεία προχώρησε η έκδοση οικοδομικής άδειας!
Χρησικτησία, πώληση, μεταπώληση - Πουλήθηκε το 1968 ακόμη και ο γκρεμός στη θάλασσα!
Ένα συμβόλαιο του 1968 δεν αφήνει αμφιβολίες ότι και ο γκρεμός αποτελεί μέρος ιδιωτικής περιουσίας που αρχικώς αποκτήθηκε με χρησικτησία, εν συνεχεία πουλήθηκε η χρησικτησία το 1964 και εν συνεχεία οι αγοραστές του 1964 πούλησαν το 1968 την περιοχή, που αποκτήθηκε με χρησικτησία προς την οικογένεια των σημερινών ιδιοκτήτων. Αυτά, βεβαίως, προκύπτουν από το συμβόλαιο και φαίνεται ότι, κατά την ερμηνεία, το ακίνητο κατεβαίνει ως τη θάλασσα περιλαμβάνοντας και τον γκρεμό. Αυτά από την ερμηνεία στο συμβόλαιο, για να αποδειχτεί αν είναι έτσι, χρειάζεται να αποφανθούν οι αρμόδιες υπηρεσίες ως προς το γεγονός ότι και μέρος του εμβληματικού γκρεμού του Παλίγκρεμνου έγινε ιδιωτική περιουσία με χρησικτησία, πουλήθηκε και μεταπουλήθηκε με διαφορά τεσσάρων ετών τη δεκαετία του 1960!
Μάλιστα, η εντύπωση αυτή δημιουργείται από το απόσπασμα του συμβολαίου αγοραπωλησίας συγγενή των σημερινών κτητόρων, καθώς περιγράφεται ρητώς η γειτονία της έκτασης που πουλήθηκε, ότι συνορεύει με θάλασσα! Αν τώρα σκεφτεί κάποιος ότι το 1968 αγοράστηκε έκταση 160 στρεμμάτων, από αυτά το 1993 αιτήθηκαν οι ιδιοκτήτες αποχαρακτηρισμό των 71 στρεμμάτων και εντέλει αποχαρακτηρίστηκαν από το Δασαρχείο Ρεθύμνου τα 34, γίνεται αντιληπτό ότι υπάρχει και μια “κρυμμένη” έκταση, η οποία ωστόσο περιγράφεται στο προ 54 ετών συμβόλαιο! Μάλιστα, στο παζλ αυτό θα πρέπει να προστεθεί και το γεγονός ότι για την έκδοση οικοδομικής άδειας στην επίπεδη επιφάνεια πάνω στον βράχο χρειάστηκε και η οριοθέτηση του αιγιαλού. Ποιος ο λόγος αν η ιδιοκτησία δε βρεχόταν από το κύμα και βρισκόταν μόνο στην πλάτη του βράχου που επιχειρήθηκαν οι εκσκαφές για το υπόσκαφο ξενοδοχείο;
Απόσπασμα του συμβολαίου του 1968, με το οποίο περιήλθε στην κτήση της οικογένειας των σημερινών ιδιοκτητών η έκταση, και το παρουσιάζει, καθώς προκύπτει η αρχική χρησικτησία, η πρώτη πώληση το 1964 και η μεταπώληση του 1968, που η τελευταία οδηγεί στην υπόθεση της επένδυσης σήμερα. Το συμβόλαιο αναφέρει, μεταξύ άλλων, σε διάφορα αποσπάσματα που εξασφαλίσαμε τα εξής:
«Αγοραπωλησία ακινήτου διά δραχμάς 171.000, εν Ρεθύμνω 29 του μηνός Νοεμβρίου του 1968, ημέρα Παρασκευή, ενώπιον του συμβολαιογράφου…. κατοικοεδρεύοντος εν πόλει Ρεθύμνης, οι Ι.Ζ. (...) έμπορος και Σ.Δ. (...) έμπορος, κάτοικοι αμφότεροι της πόλης Ρεθύμνου και Ε.Β. πολιτικός μηχανικός (...) ενεργούντος ουχί αυτού αλλά με την ιδιότητα του γενικού διευθυντού και διά χρημάτων της εν Αθήναις εδρεύουσας υπό την επωνυμία... εταιρείας, ιδρυθείσας το 1949, δημοσιευθείσα σε φύλλο της κυβέρνησης. Τούτο το ακίνητο, 160 στρέμματα, το οποίο συνορεύει κτήμασι δυτικώς με θάλασσα, ανατολικώς με Ι.Μ., νοτιοανατολικώς-νοτίως με γκρεμνό και βορειοδυτικώς με κληρονόμο Α.Β. και με θάλασσα... περιήλθε στη νομή και κατοχή των παρόντων με πωλητήριο του 1964 με βεβαίωση των πολιτών τούτων...».
Με επισπεύδουσα την εταιρεία του 1949 - Οριοθέτηση αιγιαλού και παραλίας από το 2017
Προτού ακόμη γίνει γνωστό το 2019 ότι υπάρχει ιδιοκτήτης στον Παλίγκρεμνο που ενδιαφέρεται να δημιουργήσει υπόσκαφο ξενοδοχείο πάνω στον βράχο και προτού αντιδράσει ο Σύλλογος Αρχιτεκτόνων Ρεθύμνου, απαντήσει το Κεντρικό Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής (ΚΕΣΑ) και ανταπαντήσει με προσφυγή στο ΣτΕ ο Δήμος Αγίου Βασιλείου, οι διαδικασίες είχαν ήδη κινηθεί. Η φερόμενη εταιρεία, τεχνική και ναυτιλιακή, που ιδρύθηκε το 1949 και που μνημονεύεται ότι αγόρασε την έκταση του Παλίγκρεμνου, είχε προσφύγει στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Κρήτης και είχε πετύχει την οριοθέτηση του αιγιαλού και της παραλίας στη συγκεκριμένη περιοχή. Η Αποκεντρωμένη Διοίκηση Κρήτης με την υπ. αριθμ. απόφασή της 1983/8-6-2017 επικυρώνει την τεχνική έκθεση της φερόμενης ιδιοκτήτριας εταιρείας και οριοθετεί αιγιαλό και παραλία, αίροντας ουσιαστικά ένα από τα βασικά εμπόδια της έκτασης να δομηθεί, καθώς η οικοδομική άδεια απαιτεί οριοθέτηση αιγιαλού.
Αποχαρακτηρισμός δασικής έκτασης το 1993
Από το 1993 οι φερόμενοι ιδιοκτήτες ανακίνησαν την υπόθεση της οικοδόμησης του Παλίγκρεμνου, ζητώντας τον αποχαρακτηρισμό τής μέχρι τότε δασικής έκτασης. Σύμφωνα με πληροφορίες, το Δασαρχείο Ρεθύμνου εξέδωσε πράξη αποχαρακτηρισμού με το υπ’ αριθμ. έγγραφο 1470/6-8-1993, δεχόμενο ότι «τα τμήματα αναλυτικά που φαίνονται στο τοπογραφικό διάγραμμα, εκτάσεως 19,117, και 7,164 στρ., υπήρξαν δημόσιες χροτολιβαδικές εκτάσεις. Το τελικό εμβαδό είναι στα 34,198 στρ. και είναι άρτιο και οικοδομήσιμο κατά παρέκκλιση». Σημειώνεται ότι η πλευρά της ιδιοκτησίας ζητάει από τα 160 στρέμματα, που αρχικώς φαίνεται να έχουν αγοραστεί από το 1968, τον αποχαρακτηρισμό των 71,191 στρεμμάτων. Από αυτά μένουν από τα χορτολιβαδικά 53,236 στρέμματα και εντέλει καταλήγουν να αποχαρακτηρίζονται και να αποδίδονται ελεύθερα και άρτια προς δόμηση κατά παρέκκλιση τα 34 στρέμματα, έχοντας αποχαρακτηριστεί.
Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι οι εργασίες που ξεκίνησαν στον Παλίγκρεμνο για το υπόσκαφο ξενοδοχείο ξεκίνησαν εντός των αποχαρακτηρισμένων εκτάσεων, ωστόσο το πρόβλημα που εντοπίστηκε και έπαυσαν, τουλάχιστον προσωρινώς, τα έργα ήταν η διάνοιξη των δρόμων και συγκεκριμένα όχι του αγροτικού που μνημονεύεται στην άδεια, αλλά μονοπατιού που αυτό απαγορεύεται. Τώρα δεν παύει να κριθεί από το Ειρηνοδικείο Ρεθύμνου που θα εξετάσει το ζήτημα.
Συγχρηματοδοτούμενο από το ΕΣΠΑ με 200.000 ευρώ - Με τη βούλα του υπουργείου Οικονομικών η επένδυση στον Παλίγκρεμνο
Αναζητώντας τα χρηματοδοτικά προγράμματα μέσω ΕΣΠΑ κατά την έρευνα της εφημερίδας, βρέθηκε ότι η επένδυση στον Παλίγκρεμνο δεν είναι μια μεγάλη ακριβή επένδυση από μεγαλοξενοδόχους, όπως τουλάχιστον η οργή των πρώτων ημερών από τους διαδηλωτές και μαχητές του έργου άφηνε να εκστομιστεί. Πρόκειται για μια μικρή μονάδα 7 δωματίων, συνολικού κόστους 400.000 ευρώ, που συγχρηματοδοτείται από τομεακό του ΕΣΠΑ που διαχειρίζεται το υπουργείο Οικονομικών.
Συγκεκριμένα, προβλέπεται να βάλει 200.000 ευρώ ο ιδιοκτήτης και άλλα 200.000 ευρώ θα δοθούν από ευρωπαϊκά κονδύλια μέσω ΕΣΠΑ.
Μέχρι τώρα η εικόνα γύρω από το τι γνωρίζει η επίσημη Πολιτεία για την επένδυση, που κατά τον δήμαρχο Αγίου Βασιλείου Γιάννη Ταταράκη καταστρέφει την περιοχή, και τους χιλιάδες διαδηλωτές που έστησαν αλυσίδα προστασίας στον βράχο για να μην προχωρήσει αυτή ήταν ομιχλώδης. Πλέον είναι ξεκάθαρο ότι, κεντρικά, τα υπουργεία γνωρίζουν πολύ καλά για την αδειοδοτημένη μικρή μονάδα, αφού όπως αποδεικνύεται με τη βούλα... χρηματοδοτείται και “τρέχει” το έργο.
Τουλάχιστον από το 2019, σύμφωνα με την αναζήτηση στις αποφάσεις του υπουργείου Οικονομικών, η εν λόγω επένδυση φαίνεται να είναι ενταγμένη στο ΕΣΠΑ.
Λίγο πριν από τις εκλογές του 2019, η τότε ειδική γραμματέας Διαχείρισης Τομεακών Ε.Π. ΕΤΠΑ και Τ.Α. Ευγενία Φωτονιάτα είχε με απόφασή της εντάξει την εν λόγω επένδυση σε χρηματοδότηση. Συγκεκριμένα, πρόκειται για την απόφαση με αριθμό πρωτοκόλλου 2280/694/Α3/05-04-2019 και η επένδυση εμφανίζεται με χρηματοδότηση 200.000 ευρώ από τον ιδιώτη και 200.000 ευρώ από τα ευρωπαϊκά κονδύλια, συνολικής δαπάνης 400.000 ευρώ.
Ήταν η συλλογική πράξη με κωδ. ΣΑ Ε1191, Κωδ. Πράξης ΣΑ 2018ΣΕ11910011 και με πρόταση εγγραφής δημόσιας δαπάνης 492 εκατ. ευρώ για περίπου 3.100 δικαιούχους, στο πλαίσιο τροποποίησης απόφασης Ένταξης Πράξεων Κρατικών Ενισχύσεων στο πλαίσιο της πρόσκλησης “Ενίσχυση της Ίδρυσης και Λειτουργίας Νέων Τουριστικών Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων” με Κωδικό ΟΠΣ 2633 στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα “Ανταγωνιστικότητα, Επιχειρηματικότητα και Καινοτομία 2014-2020”.
Παρά το γεγονός ότι υπήρξε καθυστέρηση στην έκδοση της οικοδομικής άδειας, καθυστέρηση με την προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας και μεσολάβησαν περίπου τρία χρόνια, η επένδυση εξακολουθούσε καθ’ όλες τις τροποποιήσεις να φαίνεται ενταγμένη στο ΕΣΠΑ, μέχρι και την πιο πρόσφατη απόφαση του υπουργείου, όπου βεβαίως έχει αλλάξει ο ειδικός γραμματέας και είναι πλέον ο Γ. Ζερβός.
Τελευταία φορά η απόφαση του υπουργείου Οικονομικών αναθεωρήθηκε στις 9 Μαρτίου του 2022, όπου η απόφαση έχει πρωτόκολλο 1267 και η επένδυση στον Παλίγκρεμνο εξακολουθεί να βρίσκεται ενταγμένη ως τις 13/2/2023, με πρώτη έναρξη το 2017, όπως μπορεί κάποιος να διακρίνει.
Ιδού και η οικοδομική άδεια
Στη ράχη του Παλίγκρεμου σχεδιάζεται να κατασκευαστεί - και ήδη ξεκίνησαν εργασίες που διακόπηκαν λόγω ασφαλιστικών μέτρων - μια μικρή υπόσκαφη ξενοδοχειακή μονάδα 7 δωματίων με 14 κλίνες και ένας υπόσκαφος χώρος, περίπου ανεξάρτητος, αν ερμηνεύεται καλά το σχέδιο, για τις λειτουργίες του καταλύματος. Προβλέπονται 9 θέσεις στάθμευσης, το κτήριο θα εκτείνεται σε έναν όροφο 3,3 μ., και η κάλυψη θα δίνει 256 τ.μ.
Η μελέτη και η κατασκευή όπως περιγράφονται στην οικοδομική άδεια που κατατέθηκε στην Υπηρεσία Δόμησης του Δήμου Ρεθύμνου φαίνονται αρκετά προσεγμένες, όμως το πρόβλημα είναι η χωροθέτηση! Βρίσκεται πάνω στον βράχο του Παλίγκρεμνου, ένα γεωλογικό απομεινάρι από τη δραστηριότητα ρηγμάτων που εμφανίζονται και σήμερα ενεργά, και από τη μια τίθεται ζήτημα ασφάλειας της ίδιας της μονάδας και των ενοίκων της, σύμφωνα με τον γεωλόγο δρ. Χαράλαμπο Φασουλά του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας, ενώ από την άλλη αποτελεί παρέμβαση σε ένα μνημείο, ακήρυχτο μεν, αλλά εξαιρετικού κάλλους της φύσης, το οποίο εμπορευματοποιείται με ένα ξενοδοχείο!
Μπορεί κάποιος λοιπόν να χτίσει εκεί; Νομικά όπως φαίνεται ναι, ηθικά όμως όχι! Αυτά τα δύο ζητήματα θα κληθούν να σταθμίσουν και να κρίνουν τα δικαστήρια, αφού αυτή την οδό ακολουθεί η δημοτική Αρχή της περιοχής. Η Υπηρεσία Δόμησης του Δήμου Ρεθύμνου ενέκρινε την άδεια δόμησης που κατατέθηκε έχοντας δώσει δύο προεγκρίσεις και μια οριστική έγκριση στις 15 Απριλίου 2022, καθώς η μελέτη και τα δικαιολογητικά που απαιτούνται κατατέθηκαν και κρίθηκαν σωστά και επαρκή.
Το γεγονός ότι πρόκειται όμως για μια παρέμβαση στον μοναδικού κάλλους βράχο του Παλίγκρεμνου πώς ξεπερνιέται; Ως προς αυτό η νομιμότητα είναι με το μέρος των ιδιοκτητών που αιτήθηκαν άδεια δόμησης, καθώς ο Παλίγκρεμνος, όσο ωραίος και μοναδικός κι αν φαντάζει, δεν έφτασε ποτέ να προφυλαχθεί με νομικό πλαίσιο για την προστασία του! Έτσι η μελέτη που κατατέθηκε στην Υπηρεσία Δόμησης του Δήμου Ρεθύμνου εγκρίθηκε και αδειοδοτήθηκε. Ωστόσο υπάρχουν τρία ζητήματα που τραβούν το ενδιαφέρον: α) Η φερόμενη ως ιδιοκτήτρια εμφανίζεται ως μισθώτρια - απορία που λύνεται αν σκεφτεί κάποιος ότι η έκταση όταν αγοράστηκε πέρασε στην ιδιοκτησία τής ναυτιλιακής εταιρείας του 1949 που ανήκει στην οικογένεια των ιδιοκτητών της έκτασης, β) δηλώνεται ο δρόμος αγροτικός, ωστόσο σύμφωνα με τον δήμαρχο χρησιμοποιήθηκαν μονοπάτια και κάποια δασικά, και γ) στην οικοδομική άδεια περιγράφεται το κτήριο, αλλά δε μνημονεύεται ο ελεύθερος χώρος του λοιπού οικοπέδου.
Ένδικα μέσα
Την περασμένη Παρασκευή το Δημοτικό Συμβούλιο Αγίου Βασιλείου ενέκρινε ομόφωνα την εισήγηση του δημάρχου Γιάννη Ταταράκη να προχωρήσουν σε ένδικα μέσα και ασφαλιστικά μέτρα για τη διάνοιξη των δρόμων που έγιναν πάνω στον Παλίγκρεμνο από τους εκσκαφείς, προκειμένου να πραγματοποιηθούν οι εργασίες κατασκευής. Ο κ. Ταταράκης εμφανίστηκε εμβρόντητος, καθώς δε γνώριζε ότι εκδόθηκε η οικοδομική άδεια, όμως όπως επισημαίνει ο λόγος που προσφεύγει στη Δικαιοσύνη με ασφαλιστικά μέτρα είναι το γεγονός ότι ανοίχτηκαν μονοπάτια και όχι αγροτικοί δρόμοι, ενώ όπως ο ίδιος επισημαίνει μάλλον βρέθηκαν στα χέρια του “πειραγμένα” τοπογραφικά για το ποιοι δρόμοι θα χρησιμοποιηθούν. Ταυτοχρόνως ο Δήμος Αγίου Βασιλείου προσβάλλει και την οικοδομική άδεια, καθώς ο ίδιος θεωρεί ότι «πάσχει».
Ένα ακόμη εμπόδιο
Προχθές Δευτέρα 16 Μαΐου το Δημοτικό Συμβούλιο Αγίου Βασιλείου έλαβε απόφαση επιτέλους να αναθέσει στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Κρήτης την τεχνική έκθεση που θα αποτελέσει εισήγηση αρμοδίως για την κήρυξη του Παλίγκρεμνου σε μνημείο, με σκοπό την προστασία του και την αποτροπή της επένδυσης. Απαιτείται τώρα να υπογραφεί προγραμματική σύμβαση και να προχωρήσει το έργο. Ωστόσο τώρα τα πράγματα είναι λίγο πιο δύσκολα...
Πλέον ο χαρακτηρισμός της προστατευόμενης περιοχής είναι από το υπουργείο, ενώ πριν ήταν από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση Κρήτης. Με βάση την προηγούμενη νομοθεσία 3937/11 (νόμος Μπιρμπίλη) για τη βιοποικιλότητα, για να κηρυχθεί ένα μνημείο προστατευόμενο αρκούσε η απόφαση του συντονιστή της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Κρήτης. Πήγαινε σε ΦΕΚ η απόφαση αυτή και γινόταν ο χαρακτηρισμός. Από το καλοκαίρι του 2020 άλλαξε ο Χατζηδάκης τον νόμο και μετέφερε την αρμοδιότητα της κήρυξης και προστασίας αντίστοιχων μνημείων στο υπουργείο. Οπότε κατατίθεται η μελέτη στην Αποκεντρωμένη και η Αποκεντρωμένη τη στέλνει στο υπουργείο, και εκεί βεβαίως υπάρχουν άλλες ομάδες πίεσης, συν την καθυστέρηση που μπορεί να υπάρξει.
Χαράλαμπος Φασουλάς «Δεν υπάρχει μελέτη γεωλογικής καταλληλότητας»
Επικοινώνησε με τον γεωλόγο του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Κρήτης, δρ. Χαράλαμπο Φασουλά, ο οποίος ήταν από τους πρώτους που επιχειρηματολόγησε και λόγω αντικειμένου κατά του έργου. Σύμφωνα με τον κ. Φασουλά, δεν έχει ληφθεί υπόψη στη μελέτη - και δεν έχει αποτελέσει στοιχείο της οικοδομικής άδειας του υπόσκαφου ξενοδοχείου - η γεωλογική καταλληλότητα των εδαφών και οι καταπτώσεις των βράχων, σημειώνοντας χαρακτηριστικά ότι δεν έχουν εξεταστεί και αν μπορούσε να γίνει με βάση τα γεωλογικά χαρακτηριστικά. «Οι εκσφκαφείς σκάβουν στους βράχους που έχουν πέσει από πάνω. Φτιάχνουν ένα ξενοδοχειακό συγκρότημα σε σημείο που πέφτουν βράχια από πάνω. Συν το γεγονός ότι υπάρχει πρόβλημα με τη σεισμικότητα της περιοχής, καθώς βρίσκεται ανάμεσα σε δύο ρήγματα τα οποία έχουν αυξημένη πιθανότητα να επαναδραστηριοποιηθούν. Και το έδαφος είναι από τα χειρότερα όπου μπορείς να θεμελιώσεις», σημειώνει ο κ. Φασουλάς, λέγοντας ότι ουσιαστικά είναι υλικά, βράχια, που έχουν πέσει από πάνω με αρκετή άργιλο και η έκταση έχει επιφάνεια κατολίσθησης.
Έτσι ξεμπλόκαρε η επένδυση - Προς εξέταση ιδιαίτερη σχέση... στο ΚΕΣΑ
Στο μεταξύ, το Δημοτικό Συμβούλιο Αγίου Βασιλείου τον Ιούλιο του 2020 είχε λάβει απόφαση να αναθέσει τεχνική έκθεση-μελέτη για την κήρυξη του Παλίγκρεμνου ως μνημείου φυσικού κάλλους που χρήζει προστασίας. Η απόφαση αυτή του Δημοτικού Συμβουλίου δέχτηκε ένσταση από την πλευρά των ιδιοκτητών της έκτασης, ωστόσο η προσφυγή στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Κρήτης τον Αύγουστο του 2020 κρίθηκε ως απαράδεκτη. Η ιστορία, ωστόσο, είχε ξεκινήσει λίγο πριν να γίνεται γνωστή στην τοπική κοινωνία όταν τον Νοέμβριο του 2019 κλήθηκε ο Σύλλογος Αρχιτεκτόνων Νομού Ρεθύμνου να γνωμοδοτήσει σχετικά για την επένδυση.
Τότε ο Σύλλογος Αρχιτεκτόνων του Ρεθύμνου απαγόρευσε κάθε εργασία, αφού πρωτίστως είχε την έγγραφη γνώμη του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Κρήτης. Η πλευρά των ιδιοκτητών προσέφυγε στο Κεντρικό Αρχιτεκτονικό Συμβούλιο (Κεντρικό Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής), το οποίο σε δύο συνεδριάσεις έκρινε ότι ο Σύλλογος Αρχιτεκτόνων του Ρεθύμνου δεν είχε αρμοδιότητα να προχωρήσει σε μια τέτοια απόφαση και ουσιαστικά άναψε το “πράσινο φως” στους ιδιοκτήτες. Εκείνο που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον είναι ότι φαίνεται πως μια ιδιαίτερη σχέση που ψηλαφιέται “βοήθησε”, καταπώς λέγεται, ώστε το Κεντρικό Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής να ξεμπλοκάρει για τους ιδιοκτήτες το θέμα και μάλιστα όταν η πρώτη συνεδρίαση διακόπηκε υπήρξαν μέλη που επέμειναν να ολοκληρώσουν τη συζήτηση την ίδια μέρα. Το Κεντρικό Συμβούλιο τότε δεν μπήκε σε επί της ουσίας θέματα αλλά αρκέστηκε να ακυρώσει ως προς τη διαδικασία τους αρχιτέκτονες του Ρεθύμνου που προσπάθησαν να σταματήσουν αυτό που έβλεπαν ως κακό να πλησιάζει και σήμερα βρίσκονται όλοι αντιμέτωποι. Τότε ο Δήμος Αγίου Βασιλείου προσέφυγε και στο Συμβούλιο της Επικρατείας, το οποίο απάντησε ότι χωρίς να υπάρχει οικοδομική άδεια δεν μπορούσε να βγάλει οποιαδήποτε απόφαση. Τώρα θα αναρωτηθεί κάποιος γιατί μόλις τώρα ο Δήμος Αγίου Βασιλείου αναθέτει την τεχνική έκθεση προστασίας του Παλίγκρεμνου αφήνοντας δύο χρόνια από την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου να πάνε χαμένα. Αυτό είναι ένα ερώτημα που ούτε ο δήμαρχος μάς απάντησε επαρκώς - μάλλον φταίει ο εφησυχασμός!
