Αυξητικές τάσεις αποτυπώνονται, στο μαθητικό δυναμικό του Ηρακλείου, σε ό,τι αφορά στις μαθησιακές δυσκολίες.
Τα αιτήματα για αξιολόγηση παιδιών στο Κέντρο Διεπιστημονικής Αξιολόγησης Συμβουλευτικής και Υποστήριξης, φτάνουν ή και ξεπερνούν τα χίλια κάθε χρόνο, με τους ειδικούς να εξηγούν ότι σε ένα αρκετά δυναμικό τμήμα τους, τα παιδιά εμφανίζουν μαθησιακά προβλήματα πέραν των παθολογικών αιτιών, λόγω και συναισθηματικής κόπωσης ή κενού.
Ξεκάθαρα επηρεασμένα από την πανδημία - εκτιμούν οι γνωρίζοντες - ότι θα είναι τα στοιχεία τα επόμενα χρόνια, μιλώντας για την ανάγκη ενός πλαισίου προληπτικής ενδυνάμωσης των φορέων κοινωνικοποίησης.
Ως φορείς κοινωνικοποίησης, οι οικογένειες σταθμίζουν σημαντικά με την λειτουργία τους, όχι μόνο το χαρακτήρα των παιδιών αλλά και την σχέση τους με την εκπαίδευση.
Συνέπειες συναισθηματικού κενού
Οι μαθησιακές δυσκολίες αποτελούν μια ανομοιογενή ομάδα δυσκολιών, οι οποίες επηρεάζουν την κατάκτηση, την οργάνωση, την κατανόηση και τη χρήση πληροφοριών παρά το γεγονός ότι η νοημοσύνη είναι εντός φυσιολογικών ορίων. Εξαιτίας αυτού επηρεάζεται σημαντικά κάθε διαδικασία μάθησης και κυρίως: ομιλία, ανάγνωση, γραφή, μαθηματικά. Οι μαθησιακές δυσκολίες μπορούν να ανιχνευθούν από την προσχολική ηλικία, ωστόσο στις περισσότερες περιπτώσεις γίνονται αντιληπτές με την ένταξη στο σχολικό περιβάλλον ή στην πορεία της εκπαιδευτικής διαδικασίας.
Μαθησιακές δυσκολίες που δεν συνδέονται με παθολογικά αίτια, αναδύονται ως συνέπειες συναισθηματικού κενού και σύγχυσης των παιδιών, ως αποτέλεσμα μιας διαρκούς πίεσης από το περιβάλλον τους.
Τα στοιχεία από το Κέντρο Διεπιστημονικής Αξιολόγησης Συμβουλευτικής και Υποστήριξης Ηρακλείου είναι ενδεικτικά και αποτυπώνουν μια τάση αύξησης του αριθμού των παιδιών, που οι οικογένειες τους αιτούνται αξιολόγησης.
Την τελευταία πενταετία ο αριθμός αυτός δείχνει να σταθεροποιείται στα 1000 έως 1500 παιδιά.
Με βεβαιότητα πάντως, η προϊσταμένη του Κέντρου, εξήγησε ότι η πανδημία θα αποτυπώσει τα επόμενα χρόνια τη δυναμική της σε ότι αφορά την αυξητική αυτή τάση, που δεν έχει να κάνει μόνο με τον αριθμό των αιτήσεων, αλλά και την κατάσταση των παιδιών με διαγνωσμένες δυσκολίες που λόγω του εγκλεισμού της πανδημίας αντί οι δυσκολίες τους να βελτιωθούν, μάλλον εμφάνισαν επιδείνωση.
Σπασμωδικές κινήσεις και πρωτοβουλίες, όπως επισημάνθηκε, δεν βοηθούν στην αντιμετώπιση των προβλημάτων, καθώς μόνο με την προληπτική ενδυνάμωση των φορέων κοινωνικοποίησης θα μπορούσε να δοθεί μια γενναία λύση.
(Φωτογραφία In time)
