Το Μεγάλο Σάββατο και ώρα 23:00 από τον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Μηνά η Ακολουθία της Παννυχίδος και η Τέλεση της Αναστάσεως, ο Όρθρος και η Θεία Λειτουργία του Πάσχα, μεσα από τη συχνότητα της ΚΡΗΤΗ TV.
Εκατοντάδες πιστοί συνήλθαν στους ιερούς ναούς του Ηρακλείου για την Αναστάσιμη Λειτουργία. Στον Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Μηνά ο Αρχιεπίσκοπος Κρήτης, Ευγένιος έψαλλε το «Χριστός Ανέστη», με τους εκπροσώπους των Αρχών και τους πιστούς να ανταλλάσσουν ευχές αγάπης, υγείας και δύναμης στην κορυφαία στιγμή της Ορθοδοξίας.
Η Ακολουθία της Παννυχίδος και στην τέλεση της Αναστάσεως
Το Μεγάλο Σάββατο στις 12.00 (δηλαδή ουσιαστικά την Κυριακή), έχουμε την ζωηφόρο Ανάσταση του Ιησού Χριστού που εορτάζεται κατά το ορθόδοξο τυπικό, η ήττα του θανάτου και της φθοράς και η αφή του Αγίου Φωτός στον κόσμο από το Πανάγιο Τάφο. Οι λαμπάδες, τη στιγμή ακριβώς που ο ιερέας εμφανιστεί στην Ωραία Πύλη προσφέροντας το Άγιο Φως λέγοντας «Δεύτε Λάβετε Φως».
Ο Χριστός με την θέληση του (εκουσίως), έπαθε και ανέστη για να σωθούμε όλοι εμείς! Αυτό σημαίνει ότι δεν λυπούμαστε «μοιρολατρικά» για το Πάθος του, αλλά για τις δικές μας αμαρτίες και αφού μετανιώνουμε ειλικρινώς μπορούμε την αντικειμενική σωτηρία που χάραξε ο Χριστός να την κάνουμε και υποκειμενική – προσωπική σωτηρία!
Αφού ενταφιάσθηκε ο Κύριος, οι αρχιερείς και οι Φαρισαίοι πήγαν στον Πιλάτο και του είπαν: «Κύριε, θυμηθήκαμε πως όταν ζούσε εκείνος ο λαοπλάνος, είπε πως σε τρεις ημέρες θα αναστηθεί. Δώσε μας φρουρά να τη βάλουμε να φυλάει τον τάφο, μήπως έρθουν οι μαθητές του και κλέψουν το σώμα του κι έπειτα διαδώσουν ότι αναστήθηκε. Κι αυτή η τελευταία πλάνη του λαού θα είναι χειρότερη από την πρώτη».
Ο Πιλάτος τους έδωσε φρουρά, για να φυλάξουν τον τάφο όπως νόμιζαν καλύτερα. Πράγματι, οι αρχιερείς ασφάλισαν τον τάφο κι άφησαν τους στρατιώτες να τον φρουρούν.
Την ημέρα μετά το Σάββατο, η Μαρία η Μαγδαληνή και η Μαρία, η μητέρα του Ιακώβου, και η Σαλώμη πήγαν να αλείψουν το σώμα του Ιησού, όπως συνήθιζαν οι Εβραίοι. Ήρθαν στο μνήμα πολύ πρωί, μόλις ανέτειλε ο ήλιος. Μεταξύ τους έλεγαν: «Ποιος θα μας κυλήσει την πέτρα του μνήματος;», γιατί ήταν πάρα πολύ μεγάλη και βαριά. Όταν όμως έφτασαν εκεί και κοίταξαν, είδαν πως η πέτρα είχε κυλήσει από τον τόπο της.
Μόλις μπήκαν στο μνήμα, είδαν έναν νεαρό με λευκή στολή να κάθεται στα δεξιά και τρόμαξαν. Αυτός όμως τους είπε: «Μην τρομάζετε! Ψάχνετε για τον Ιησού από τη Ναζαρέτ, τον εσταυρωμένο; Αναστήθηκε! Δεν είναι εδώ. Να και το μέρος που τον είχαν βάλει. Πάτε τώρα και πείτε στους μαθητές του, και ιδιαίτερα στον Πέτρο, ότι θα τους συναντήσει στη Γαλιλαία, όπως τους το είχε προείπει». Οι γυναίκες βγήκαν από το μνήμα γεμάτες τρόμο και δέος. Δεν είπαν όμως τίποτα σε κανέναν, γιατί ήταν φοβισμένες.
