Χολέρα απειλεί τ’ αμπέλια του νομού Ηρακλείου λόγω της βροχής των τελευταίων ημερών, γεγονός που καθιστά επιτακτική την ανάγκη ψεκασμών με φάρμακα κατά του ωιδίου ή έστω με βρέξιμη σκόνη θειάφι προληπτικά. Αν δε δίνονται προβλέψεις για νέες βροχές τις επόμενες ημέρες, που θα ξέπλεναν το θειάφι πάνω στις κουρμούλες, θα μπορούσαν οι παραγωγοί να προβούν και σε «δυνατό» σκόνισμα των πρέμνων, όπως τονίζει κατηγορηματικά μιλώντας στη «ΝΚ» ο γεωπόνος και γενικός γραμματέας του Παραρτήματος Κρήτης του Γεωτεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος Γιάννης Σμυρνάκης.
Σε κάθε περίπτωση πάντως, ο ίδιος χαρακτηρίζει τις επικρατούσες συνθήκες ως τις ιδανικότερες για την εμφάνιση της χολέρας (ωίδιο) στα αμπέλια μας, κάτι που αν συμβεί θα είναι ένα πρώτο πλήγμα, που θα βάλει σε μπελάδες τους αμπελοκαλλιεργητές, στο ξεκίνημα της καλλιεργητικής περιόδου!
«Είναι καιρός χολέρας αυτή την περίοδο με αυτές τις θερμοκρασίες και αυτές τις υγρασίες και τα ψιλόβροχα αυτά. Οπότε όλοι οι παραγωγοί θα πρέπει να προβούν σε προληπτικούς ψεκασμούς κατά της χολέρας. Μιλάω για χημικά σκευάσματα ή και για σκόνισμα με θειάφι. Αλλά, αν περιμένουμε βροχές, καλύτερα να αποφύγουμε το σκόνισμα. Γιατί στην περίπτωση αυτή, το θειάφι θα ξεπλυθεί. Βέβαια έχουμε και τη βρέξιμη σκόνη στο θειάφι. Πάντως, σε κάθε περίπτωση, οι αμπελουργοί ας απευθύνονται στους γεωπόνους με τους οποίους συνεργάζονται», είπε ο γενικός γραμματέας του Παραρτήματος Κρήτης του Γεωτεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος.
Αναφορικά με το κατά πόσον την περίοδο αυτή «δουλεύει» το θειάφι, ο Γιάννης Σμυρνάκης εξηγεί: «Το θειάφι σε θερμοκρασίες από 18 βαθμούς και πάνω “δουλεύει”. Γενικά προτείνεται. Και καλό είναι να το προτείνουμε σε θερμοκρασίες σαν τις σημερινές, και ούτε έχουμε θερμοκρασίες τέτοιες ώστε να υποστεί η καλλιέργειά μας εγκαύματα από το θειάφι. Πάντα, όμως, θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι το θειάφι έχει χαρακτήρα πρόληψης και όχι καταπολέμησης των ασθενειών», διευκρινίζει ο Γιάννης Σμυρνάκης.
Πάντως, ο γνωστός γεωπόνος διαβεβαιώνει τον αμπελουργικό κόσμο της Κρήτης ότι προς το παρόν δεν υπάρχουν διαπιστωμένα κρούσματα χολέρας στα αμπέλια. Όμως, λόγω των καιρικών συνθηκών, δε θα πρέπει να υπάρχει εφησυχασμός στους παραγωγούς, όπως διευκρινίζει ο Γιάννης Σμυρνάκης.
Αν τώρα κάποιος αμπελουργός έχει κάνει χημική επέμβαση κατά της χολέρας και δεν έχουν συμπληρωθεί δέκα μέρες, τώρα ουσιαστικά το φάρμακο λειτουργεί προστατευτικά μέσα στο διάστημα αυτό. Βέβαια, σύμφωνα με τον γεωπόνο, δεν κάνει κακό, αντιθέτως είναι ακόμα πιο σίγουρος αν προχωρήσει σε νέα επέμβαση μετά τις βροχές των τελευταίων ημερών, που ασφαλώς και μόνο κακό κάνουν στα αμπέλια μας, σε μία τέτοια χρονική περίοδο.
Οι «εχθροί» της εποχής
Ποια μέτρα πρέπει να παρθούν
Τι γίνεται όμως με άλλες ασθένειες του αμπελιού, όπως είναι η φόμοψη; «Αυτή την περίοδο, όπως είναι οι συνθήκες, υπάρχει πιθανότητα να έχουμε μολύσματα φόμοψης. Οπότε είναι καλό να γίνονται ψεκασμοί με σκευάσματα χαλκού, συνδυαστικά και με τους ψεκασμούς για τη χολέρα. Ο χαλκός συνδυάζεται κανονικά με το φάρμακο που χρησιμοποιούμε για την πρόληψη ή και καταπολέμηση του ωιδίου. Μπορεί να συνδυαστεί και με το θειάφι. Άλλωστε, υπάρχουν και σκευάσματα θειοχαλκίνης. Πάντως, καλό είναι να συμβουλεύονται πάντοτε οι παραγωγοί τον γεωπόνο με τον οποίο συνεργάζονται, για κάθε ενδεχόμενο. Και το λέμε αυτό, γιατί υπάρχουν πάρα πολλά είδη χαλκού, όπως και σκευάσματα σε θειάφι, και το κάθε σκεύασμα έχει την ιδιαιτερότητά του και συνεπώς χρειάζεται η άποψη του γεωπόνου, πριν προχωρήσει ο παραγωγός στη χρησιμοποίηση του κάθε σκευάσματος».
Τέλος, ο χαλκός την περίοδο αυτή δεν μπαίνει στις ελιές λόγω της άνθισης. Θα πρέπει να αποφεύγεται όμως και στις άλλες δεντρώδεις καλλιέργειες, εφόσον βρίσκονται στο στάδιο της άνθισης. Όταν, όμως, δεν είναι στο στάδιο της άνθισης, όπως ξεκαθαρίζει ο Γιάννης Σμυρνάκης, ο χαλκός είναι απαραίτητος την περίοδο αυτή, γιατί μπορεί, αν υπάρχει βακτηριακό κάψιμο, και με τον χαλκό μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τα βακτήρια και να βοηθήσουμε τα δέντρα μας, να απαλλαγούν από αυτά. Εξάλλου, σε ό,τι αφορά το στάδιο της ανθοφορίας, χρειαζόμαστε τα εντομοκτόνα.
«Πάντα θα πρέπει να έχουμε υπόψη μας», σύμφωνα με τον ίδιο, «ότι θα πρέπει να επεμβαίνουμε με ήπιας μορφής εντομοκτόνα που δε σκοτώνουν τη μέλισσα».
Τέλος, σε διάφορα είδη εντόμων μπορεί να χρειάζεται και ο βάκιλος. «Υπάρχουν έντομα που ο βάκιλος δεν τα “πιάνει” καθόλου. Ο βάκιλος σκοτώνει άλλη κατηγορία εντόμων. Τα λεγόμενα λεπιδόπτερα. Σκοτώνει, ας πούμε, την ευδεμίδα. Σκοτώνει τον πυρηνοτρήτη, αλλά δεν έχει καμία επίδραση, για παράδειγμα, στη μύγα της Μεσογείου».
