Φωτοβολταϊκά στους στάβλους μέσω του προγράμματος «Εξοικονομώ» διεκδικούν οι κτηνοτρόφοι της Κρήτης, όπως αναφέρει στη «ΝΚ» ο αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικής Κτηνοτροφίας και πρώην πρόεδρος της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Ηρακλείου Ανδρέας Στρατάκης.
Ο συνδικαλιστής περιγράφει μια «κατοχική» κατάσταση ακόμα και σε ορεινές μάντρες της Κρήτης, που για πολλά χρόνια λειτουργούν χωρίς ρεύμα, χρησιμοποιώντας γεννήτριες για τη στήριξη των αναγκών θέρμανσης ή και αρμέγματος (με μηχανικά μέσα) των ζώων. Όπως όμως ξεκαθαρίζει ο ίδιος, η εγκατάσταση φωτοβολταϊκών συστημάτων θα ωφελήσει καθοριστικά για τη μείωση του ενεργειακού κόστους και κτηνοτρόφους που έχουν ρεύμα στους στάβλους τους.
Ως κάτι πολύ εύκολο όσο και εξαιρετικά σοβαρό χαρακτηρίζει ένα τέτοιο μέτρο ο πρόεδρος του Παραρτήματος Κρήτης του Γεωτεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος Αλέκος Στεφανάκης, αποκαλύπτοντας επίσης δυνατότητες αυτάρκειας της χώρας μας ακόμα και σε σιτηρά για ζώα και ανθρώπους, αρκεί να υπάρχουν οι ανάλογες πολιτικές!
Άνισες, πολλές φορές, μάχες δίνουν με τις καιρικές συνθήκες, αλλά βεβαίως και με την ακρίβεια οι Κρητικοί κτηνοτρόφοι. Όπως αναφέρει σήμερα ο αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικής Κτηνοτροφίας Ανδρέας Στρατάκης, «εμείς ως ΣΕΚ στις 23 Φεβρουαρίου καταθέσαμε στον υπουργό, με αποδέκτη και τον πρωθυπουργό, υπόμνημα με μια σειρά αιτημάτων μας. Ένα από αυτά είναι και η υλοποίηση επιδοτούμενων προγραμμάτων, με στόχο την εγκατάσταση κτηνοτροφικών φωτοβολταϊκών, για μια μόνιμη λύση στο πρόβλημα της ηλεκτροδότησης. Αλλά το ίδιο αίτημα το είχαμε ξαναβάλει ακόμα πιο παλιά. Και αν πάτε να επισκεφτείτε πολλές κτηνοτροφικές μονάδες της Κρήτης, θα δείτε ότι ακόμα και σήμερα - εν έτει 2022 - δεν υπάρχει ρεύμα. Και αυτό είναι σε πάρα πολλές μονάδες. Σχεδόν στο σύνολό τους στο νησί! Δεν υπάρχει “γραμμή” της ΔΕΗ και οι άνθρωποι αναγκάζονται να δουλεύουν με γεννήτριες. Άλλοι δεν έχουν καθόλου. Επομένως, με τα φωτοβολταϊκά κάνουμε ένα σοβαρό βήμα, πρώτα και κύρια για τον εξηλεκτρισμό των εγκαταστάσεων και δεύτερον για τη μείωση του κόστους σε αυτούς που έχουν ρεύμα».
Σύμφωνα με τον ίδιο, σε κάθε περίπτωση, η ίδια η ζωή των κτηνοτρόφων θα γίνει λιγότερο δύσκολη σε σχέση με σήμερα, δεδομένου ότι στις μονάδες τους ζουν τον περισσότερο χρόνο της ημέρας, ακόμα και σε ορεινές περιοχές.
«Στην ορεινή Κρήτη, μάλιστα, υπάρχουν αρκετές μονάδες που δεν έχουν καθόλου ρεύμα», λέει ο Ανδρέας Στρατάκης, εννοώντας ότι δεν υπάρχουν ούτε γεννήτριες. «Οι άνθρωποι διαμαρτύρονται μια ζωή, αλλά δε βρίσκουν λύση».
«Έπρεπε να έχει γίνει... χθες»
«Εδώ και πολλά χρόνια έπρεπε να είχε γίνει αυτό», λέει από την πλευρά του για τους Κρητικούς αιγοπροβατοτρόφους ο πρόεδρος του Παραρτήματος Κρήτης του ΓΕΩΤΕΕ, κτηνίατρος Αλέκος Στεφανάκης. «Κι αυτό διότι, πέρα από τη μείωση του ενεργειακού
κόστους, που το βρίσκουμε μπροστά μας, ασφαλώς μειώνει και το ενεργειακό αποτύπωμα των παραγόμενων προϊόντων. Άρα, είναι το πρώτο βήμα για τη διαφοροποίηση της μείωσης του ενεργειακού αποτυπώματος στις μονάδες. Επομένως, θα έπρεπε μέσα από τα σχέδια βελτίωσης, μέσα απ’ όλες τις διαδικασίες, να είναι η πρώτη προτεραιότητα η χρηματοδότηση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας στην κτηνοτροφία και γενικά στις αγροτικές εκμεταλλεύσεις. Δυστυχώς, έχει καθυστερήσει».
Στην ερώτηση της «ΝΚ» αν αυτό το μέτρο θα ήταν πολύ δύσκολο να υλοποιηθεί, ο Αλέκος Στεφανάκης απαντάει με κατηγορηματικό τρόπο: «Είναι κάτι πάρα πολύ εύκολο και είναι μέσα στη φιλοσοφία και στη λογική και της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής και όλων των άλλων αναπτυξιακών προγραμμάτων και δράσεων της Ε.Ε. Ας ελπίσουμε ότι θα γίνει και εθνική στρατηγική».
Ο ίδιος συνεχίζει λέγοντας ότι, πέρα από το «Εξοικονομώ», υπάρχουν και άλλα προγράμματα, τα οποία θα μπορούσαν να χρηματοδοτήσουν τέτοιες σημαντικές δραστηριότητες.
Αυτάρκεις σε σιτηρά; «Να δοθούν χρήματα στην παραγωγή»
Κι όμως ναι. Ακόμα και σε σιτηρά (που άλλωστε κάποτε ήμασταν αυτάρκεις), μπορούμε να ξαναγίνουμε αυτάρκεις, σύμφωνα με τον πρόεδρο του Παραρτήματος Κρήτης του ΓΕΩΤΕΕ.
«Ασφαλώς και μπορεί να αξιοποιηθεί η χώρα μας και προς αυτή την κατεύθυνση. Αλλά θα πρέπει να σηκωθούμε από την καφετέρια», λέει χαρακτηριστικά, απαντώντας στα σχετικά μας ερωτήματα, ο Αλέκος Στεφανάκης. «Απλά θα πρέπει οι πόροι φυσικά να μη χρηματοδοτούν το καθισιό, αλλά να χρηματοδοτούν την ίδια την παραγωγή. Πρέπει να υπάρξει εθνική στρατηγική ανάπτυξης του αγροτοκτηνοτροφικού τομέα. Της διασφάλισης της αυτάρκειας, που δυστυχώς σήμερα την έχουμε χάσει».
Όσο για τον μεσαρίτικο κάμπο, στο ερώτημά μας αν υπάρχουν ακόμα εκτάσεις διαθέσιμες για τη σπορά και την καλλιέργεια των σιτηρών, ο γνωστός επιστήμονας είναι κατηγορηματικός: «Ασφαλώς και υπάρχουν. Ατελείωτες εκτάσεις. Αλλά στην Κρήτη, λόγω κλιματολογικών συνθηκών, δεν αξίζει τον κόπο οι κάμποι να χρησιμοποιηθούν για την καλλιέργεια σιτηρών. Κι αυτό διότι σε αυτά γίνονται εκτατικές καλλιέργειες, υπαίθριες καλλιέργειες, καλλιέργειες πρώιμων κηπευτικών με τα οποία ταΐζουμε τον κόσμο. Είναι το κλίμα που τα βοηθάει. Υπάρχουν περιοχές στην υπόλοιπη Ελλάδα, που έχουν νερά, που έχουν βροχές και ασφαλώς μπορούν να αξιοποιηθούν προς αυτή την κατεύθυνση. Αυτές τις εκτάσεις θα τις αξιοποιήσουμε για την παραγωγή τροφίμων, γιατί έχουμε και τρομακτικές ανάγκες στον τουρισμό μας. Αν όμως ασχοληθούμε σωστά με την καλλιέργεια των σιτηρών, θα μπορέσουμε να καλύψουμε πλήρως τις ανάγκες μας, φυτεύοντας στον Θεσσαλικό κάμπο».
Καταλήγοντας, ο Αλέκος Στεφανάκης μάς λέει αντιθέτως ότι «σήμερα εξαρτόμαστε από τα σιτηρά της Ρωσίας και της Ουκρανίας, γιατί δεν καλλιεργείται όλος ο κάμπος. Γιατί προωθείται μέσω των κονδυλίων η αγρανάπαυση. Θέλει μια αναθεώρηση στρατηγικής. Ο πόλεμος πια και η συνέχιση του πολέμου, που έχει στερήσει από την Ευρώπη τον σιτοβολώνα της, που είναι η Ρωσία και η Ουκρανία, ας ελπίσουμε ότι θα «ξυπνήσει» τους πάντες».
(Φωτογραφία Αρχείου Unsplash)
