Ο βουλευτής ΝΔ Ηρακλείου κ. Μάξιμος Σενετάκης είναι ο εισηγητής για λογαριασμό της πλειοψηφίας του νέου Αναπτυξιακού νόμου. Ενός πολύ σημαντικού νομοθετήματος, η συζήτηση του οποίου ξεκίνησε σήμερα στην Διαρκή Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου και θα ολοκληρωθεί με την ψήφιση του την ερχόμενη εβδομάδα.
Στην εισήγηση του κ. Σενετάκης σημείωσε ότι «ο Αναπτυξιακός νόμος συνιστά το νέο θεσμικό εργαλείο ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας» και το μέσο για να εφαρμοστεί στην πράξη το στρατηγικό σχέδιο μετατροπής του παραγωγικού υποδείγματος της χώρας.
Ο βουλευτής ΝΔ εξήγησε ότι ο ισχύων Αναπτυξιακός νόμος δεν ανταποκρίνεται στις παρούσες και μελλοντικές ανάγκες της ελληνικής οικονομίας και έπρεπε να αλλάξει, ώστε να περιλάβει επενδυτικά σχέδια με γνώμονα την ψηφιακή και πράσινη μετάβαση, την τεχνολογία, την έρευνα και την καινοτομία.
Έπρεπε να αλλάξει για να αποκεντρώσει την ανάπτυξη ενισχύοντας την ελληνική περιφέρεια στο πλαίσιο της Δίκαιης Αναπτυξιακής Μετάβασης.
Και το κυριότερο για να εισάγει διαδικασίες παροχής ενισχύσεων που θα εξαλείφουν την γραφειοκρατία, θα παρέχουν κίνητρα και θα αποπνέουν διαφάνεια.
Ο κ. Σενετάκης σημείωσε ότι ο νέος Αναπτυξιακός υπηρετεί τον στόχο της ανάπτυξης για όλους προβλέποντας πολύ συγκεκριμένες παρεμβάσεις που απαντούν σε πολύ συγκεκριμένα ζητήματα.
Πως, δηλαδή, ποια εργαλεία θα χρησιμοποιηθούν για να τονωθεί η ανάπτυξη. Που, δηλαδή σε ποιους τομείς θα δοθεί έμφαση, με βάση τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της ελληνικής οικονομίας.
Ποιος, ποιοι, θεωρούνται ότι είναι σε θέση να οδηγήσουν το τρένο της ανάπτυξης και με ποια κίνητρα θα ενθαρρυνθούν να το κάνουν.
Ο κ. Σενετάκης κατέληξε ότι η ψήφιση του νόμου που φιλοδοξεί να αλλάξει το παραγωγικό υπόδειγμα της χώρας, αναγνωρίζει με σαφή και πρακτικό τρόπο την έννοια του κινήτρου ως κινητήριο δύναμη κάθε ατομικής και συλλογικής ενέργειας και προσπάθειας.
Το πλήρες κείμενο της ομιλίας έχει ως εξής:
« Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι
Η κρίση που βιώσαμε την προηγούμενη δεκαετία ήταν αποτέλεσμα πολλών παραγόντων που έχουν εξαντληθεί στο δημόσιο διάλογο. Ωστόσο, ο βασικός παράγοντας ήταν το παραγωγικό μοντέλο. Η δομή και οργάνωση της οικονομίας μας.
Η ώρα της κρίσης ήταν αναπόφευκτo να έρθει και ήρθε. Μας συντάραξε και μας πλήγωσε. Μας έδωσε όμως και την ευκαιρία του αναστοχασμού. Να δούμε τι πραγματικά έφταιξε και οδηγηθήκαμε στο αδιέξοδο και την χρεοκοπία.
Δέκα χρόνια μετά το χρονικό σημείο αποκάλυψης της δυσμενούς κατάστασης που είχαμε περιέλθει, φτάσαμε να συνειδητοποιούμε ότι τελικά δεν είχαμε συνειδητοποιήσει τι είχε συμβεί. Επί μια δεκαετία χαθήκαμε σε λάθος δρόμους. Περιοριστήκαμε να ρίχνουμε το φταίξιμο επί δικαίων και αδίκων. Αφεθήκαμε να παρασυρθούμε από τον συναισθηματισμό και κυρίως τον λαϊκισμό, παραμερίζοντας την κοινή λογική και τον ρεαλισμό.
Έστω όμως και με μεγάλη καθυστέρηση και με ακόμα μεγαλύτερες απώλειες, η κοινή λογική και ο ρεαλισμός επικράτησαν. Το καλοκαίρι του 2019, οι Έλληνες πολίτες έδωσαν και πάλι εντολή διακυβέρνησης - αυτή τη φορά πιο ισχυρή από το καλοκαίρι του 2012 - σε μια κυβέρνηση του ρεαλισμού και του ορθολογισμού.
Έδωσαν ουσιαστικά την δυνατότητα σε μια αυτοδύναμη (πλέον) κυβέρνηση της ΝΔ να επιταχύνει και να ολοκληρώσει ένα σχέδιο ριζικών μεταρρυθμίσεων για να αλλάξει ουσιαστικά το παραγωγικό μοντέλο της χώρας. Για να επανασχεδιαστεί η οργάνωση και η δομή της ελληνικής οικονομίας. Για να σχεδιαστεί μια άλλη Ελλάδα.
Το σχέδιο ολοκληρώθηκε!
Αποτυπώνεται σε τρία εμβληματικά κείμενα: Το Σχέδιο Ανάπτυξης για την Ελληνική Οικονομία (έκθεση Επιτροπής Πισσαρίδη). Το Εθνικό Σχέδιο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας (Ελλάδα 2.0). Η στρατηγική για την Βιομηχανία 4.0.
Το που θέλουμε λοιπόν να πάμε την χώρα το γνωρίζει ο ελληνικός λαός. Το γνωρίζει και η διεθνής κοινότητα. Δεν υπάρχει κάποια κρυφή ατζέντα. Δεν υπάρχουν σκιές.
Είναι σωστός ο δρόμος που έχουμε επιλέξει να ακολουθήσουμε; Την απάντηση δίνει η εμπιστοσύνη που δείχνουν στην χώρα μας, οι Ευρωπαίοι εταίροι μας, οι διεθνείς θεσμοί, οι αγορές, οι μεγάλοι επενδυτές.
Αν το σχέδιο μας ήταν λάθος. Αν ακολουθούσαμε λάθος πορεία, αυτή η εμπιστοσύνη δεν θα υπήρχε. Και ήταν αυτή η εμπιστοσύνη που χάθηκε τα προηγούμενα χρόνια και έβαλε την χώρα στην μεγάλη περιπέτεια που περάσαμε.
Τι είναι αυτό που συζητάμε σήμερα;
Είναι το πως θα εφαρμόσουμε το σχέδιο στην πράξη. Το πως θα κάνουμε το σχέδιο, έργο.
Ο νέος αναπτυξιακός νόμος που θα αντικαταστήσει τον ισχύοντα ν. 4399/2016 συνιστά το νέο θεσμικό εργαλείο ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας.
Αντικατοπτρίζει το πνεύμα των στρατηγικών σχεδίων ανάπτυξης
Ανταποκρίνεται, στις σύγχρονες απαιτήσεις της επιχειρηματικότητας κι εν γένει της οικονομικής ζωής.
Εκφράζει το ιδεολογικό στίγμα της κυβέρνησης
Επιλέχθηκε η δημιουργία νέου Αναπτυξιακού νόμου, έναντι της συμπλήρωσης ή τροποποίησης του υφιστάμενου, διότι ο ισχύων νόμος ΔΕΝ ανταποκρίνονταν στις ανάγκες και τις απαιτήσεις του μετασχηματισμού της ελληνικής οικονομίας. Ήταν μια αναπαραγωγή των προηγούμενων του νόμων. (Του 2601/1998, του 3299/2004, του 3908/2011.)
Με βάση τα στοιχεία που έχουμε στη διάθεση μας το 95% των επενδυτικών προτάσεων που ενισχύθηκαν από την εφαρμογή των νόμων αυτών έλαβε ως μορφή ενίσχυσης την άμεση επιχορήγηση. Στην πλειονότητα τους ήταν επενδύσεις χαμηλής και σχετικά χαμηλής τεχνολογίας. Το 46,5% του αριθμού των σχεδίων και το 72,2% του συνολικού προϋπολογισμού αφορούσαν ΑΠΕ (ιδίως φωτοβολταϊκά) και ένα άλλο σημαντικό ποσοστό αποθήκες επιχειρήσεων.
Αν δούμε τον 4399/2016 διαπιστώνουμε ότι το 49,16% των υπαχθέντων επενδυτικών σχεδίων ανήκει σε δραστηριότητες Υπηρεσιών Παροχής καταλύματος και εστίασης, απορροφώντας το 67,8% του συνόλου των επιχορηγήσεων συμβατικής επένδυσης.
Ανάλογα, το 18,9% των σχεδίων ανήκει στην μεταποίηση (για τρόφιμα), απορροφώντας μόλις το 10,92% των επιχορηγήσεων συμβατικής επένδυσης.
Με άλλα λόγια
Ο ισχύων αναπτυξιακός νόμος και οι προηγούμενοι επέτρεπαν σε επιχειρήσεις χαμηλής παραγωγικότητας να διαδραματίζουν υπερβολικά μεγάλο ρόλο στην οικονομία. Να επικεντρώνουν την οικονομική δραστηριότητα σε παραδοσιακούς τομείς και τομείς χαμηλής καινοτομίας με αποτέλεσμα χαμηλή αύξηση της παραγωγικότητας.
Προφανώς, δεν υποβαθμίζουμε την αναγκαιότητα διατήρησης και ενδυνάμωσης των παραδοσιακών μορφών επιχειρηματικών δραστηριοτήτων. Όμως πρέπει πλέον να υποστηριχθούν και οι νέες σύγχρονες τάσεις ανάπτυξης επενδυτικών πρωτοβουλιών (ερευνητικές δραστηριότητες, ψηφιακός μετασχηματισμός, τεχνολογική ανάπτυξη, περιβαλλοντική αναβάθμιση, κυκλική οικονομία), καθώς οι λίγες επενδύσεις στην έρευνα και την ανάπτυξη και οι αναντιστοιχίες δεξιοτήτων του ανθρώπινου δυναμικού μας, επηρέαζαν αρνητικά την αύξηση της παραγωγικότητας.
Το αποτέλεσμα αυτών των αναπτυξιακών πολιτικών ήταν να διατηρούμε,
το υψηλότερο ποσοστό ανεργίας στην ΕΕ (16,3% το 2020),
το χαμηλότερο ποσοστό απασχόλησης στην ΕΕ (61,1% το 2020),
την ανεργία στους νέους στο 35%,
το χάσμα απασχόλησης μεταξύ των φύλων στο 19%
το ποσοστό μακροχρόνια ανέργων στο 70%.
Είναι σαφές ότι οι αναπτυξιακές μας πολιτικές όπως εκφράζονταν από τους αναπτυξιακούς νόμους δεν ενθάρρυναν την επιχειρηματική κοινότητα να σχεδιάσει και να αναπτύξει επενδυτικές πρωτοβουλίες και καινοτόμες ιδέες σε όλους τους τομείς της οικονομίας.
Η πράσινη και η ψηφιακή μετάβαση ήταν δυσχερής και αργή. Όπως ελλιπής ήταν η ανάπτυξη προϊόντων και υπηρεσιών υψηλής προστιθέμενης αξίας.
Οι ελληνικές επιδόσεις στον δείκτη ψηφιακής οικονομίας και κοινωνίας (DESI) είναι απογοητευτικές. Βρισκόμαστε στην 27η θέση μεταξύ των 28 κρατών μελών της ΕΕ. Την ίδια στιγμή ο δείκτης που αφορά στην απασχόληση σε υψηλής ανάπτυξης επιχειρήσεις σε καινοτόμους τομείς είναι 2,5 για την Ελλάδα, όταν ο ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι 5,2!
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι
Είναι σαφές πια πως είναι επιτακτική ανάγκη να τρέξουμε και να προλάβουμε το τρένο της τεχνολογικής εξέλιξης. Δεν έχουμε άλλη επιλογή να μείνουμε πίσω διότι η οικονομία μας δεν είναι εντάσεως εργασίας και διότι το ανθρώπινο δυναμικό μας χαρακτηρίζεται από υψηλές δεξιότητες και πρέπει να του προσφέρουμε τις ευκαιρίες να τις αναδείξει ΕΔΩ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ.
Έπρεπε λοιπόν ο νόμος να αλλάξει ριζικά.
Έπρεπε να δημιουργηθεί ένα ενιαίο πλαίσιο που θα καλύπτει τις επενδυτικές ανάγκες της χώρας ΟΛΙΣΤΙΚΑ και όχι με αποσπασματικές παρεμβάσεις.
Έπρεπε να υποστηρίζει τις υφιστάμενες ανάγκες της παραγωγικής βάσης, αλλά και να να αποτυπώσει τη νέα επενδυτική πολιτική, η οποία επαναπροσδιορίστηκε από την κυβέρνηση και δίνει έμφαση
• στον ψηφιακό και τεχνολογικό μετασχηματισμό των επιχειρήσεων,
• στην πράσινη μετάβαση, με φιλικές προς το περιβάλλον επιχειρηματικές δραστηριότητες,
• στην ενίσχυση λιγότερο ευνοημένων περιοχών της χώρας που εντάσσονται στο Σχέδιο Δίκαιης Αναπτυξιακής Μετάβασης,
• στην δημιουργία οικονομιών κλίμακας,
• στην στήριξη καινοτόμων επενδύσεων και όσων εισάγουν νέες τεχνολογίες της “Βιομηχανίας 4.0”, της ρομποτικής και της τεχνητής νοημοσύνης.
Ο προσανατολισμός του είναι σαφής και δείχνει το μέλλον. Δείχνει την αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου της χώρας!
Ως θεσμικό εργαλείο ανάπτυξης ο νέος Αναπτυξιακός νόμος αφορά σχεδόν στο σύνολο των τομέων της οικονομίας, έχει εφαρμογή σε ευρύ φάσμα επιχειρηματικών δραστηριοτήτων και απευθύνεται σε πολλούς επαγγελματικούς κλάδους. Από την στιγμή δε που περιλαμβάνει επενδυτικά σχέδια που υλοποιούνται στην περιφέρεια, αφορά και στις τοπικές κοινωνίες, υπηρετώντας στην πράξη την αποκέντρωση.
Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στους νέους επιχειρηματίες και σε εξειδικευμένο προσωπικό που θα απασχοληθεί μέσα από την ανάπτυξη των επιχειρηματικών πρωτοβουλιών.
Ειδικότερα θεσπίζονται 13 θεματικά καθεστώτα:
1. Ψηφιακός και τεχνολογικός μετασχηματισμός επιχειρήσεων
2. Πράσινη μετάβαση - Περιβαλλοντική αναβάθμιση επιχειρήσεων
3. Νέο επιχειρείν
4. Καθεστώς Δίκαιης Αναπτυξιακής Μετάβασης
5. Έρευνα και εφαρμοσμένη καινοτομία
6. Αγροτοδιατροή
7. Μεταποίηση - Εφοδιαστική Αλυσίδα
8. Επιχειρηματική Εξωστρέφεια
9. Ενίσχυση τουριστικών επενδύσεων
10. Εναλλακτικές μορφές τουρισμού
11. Μεγάλες επενδύσεις
12. Ευρωπαϊκές αλυσίδες αξίας
13. Επιχειρηματικότητα 360
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι
Ο αναπτυξιακός νόμος έπρεπε να αλλάξει όχι μόνο για να αποτυπώσει το νέο προσανατολισμό της ελληνικής οικονομίας και την αλλαγή του παραγωγικού υποδείγματος. Αλλά και γιατί έπρεπε να αποτελέσει ένα ελκυστικό χρηματοδοτικό εργαλείο για την ενίσχυση των ιδιωτικών επενδύσεων.
Όλη η Ευρώπη αναζητά επενδύσεις. Δεν είμαστε μόνον εμείς. Η προσέλκυση επενδύσεων είναι κυρίαρχη πολιτική των κρατών μελών της ΕΕ. Και για να προσελκύσεις επενδύσεις χρειάζεται να δημιουργήσεις ένα φιλοεπενδυτικό περιβάλλον που προϋποθέτει εξάλειψη της γραφειοκρατίας, κίνητρα, διαφάνεια.
Οι διαδικασίες παίζουν σημαντικό ρόλο και όπως παρατηρήθηκε στο πλαίσιο της δημόσιας διαβούλευσης η πλειονότητα των παρατηρήσεων αφορούσε κυρίως σε θέματα διαδικασιών. Δεδομένου ότι αποτελεί στρατηγικό κυβερνητικό πυλώνα η προσπάθεια κατάργησης παρωχημένων γραφειοκρατικών διαδικασιών και η διάθεση ανθρώπινων και υλικών πόρων κρίνεται απρόσφορη, ο νέος νόμος εισάγει σημαντικές καινοτομίες σε όλη την διαδικασία υποβολής, αξιολόγησης, ελέγχου των επενδυτικών σχεδίων και της έκδοσης των συναφών διοικητικών πράξεων (με ρητές προθεσμίες).
Σκοπός είναι η επένδυση να γίνει. Όχι να μείνει ένα απλό σχέδιο. Αύξηση των επενδύσεων επιτυγχάνεται με την πραγματοποίηση της επένδυσης! Συνεπώς, για την επίτευξη του στόχου που θα είναι πλέον απολύτως μετρήσιμη, επιδιώκεται:
α. η ελκυστικότητα του νόμου, με την χορήγηση υψηλών ποσοστών κρατικών ενισχύσεων για ιδιωτικές επενδύσεις και με την παροχή κινήτρων σε συγκεκριμένες δραστηριότητες
β. η αποτελεσματικότητα του νόμου, με την άρση γραφειοκρατικών εμποδίων, διευκολύνσεις στις διαδικασίες έγκρισης, σύντμηση του χρόνου ανταπόκρισης των υπηρεσιών στα υποβαλλόμενα αιτήματα και αξιοποίηση του νέου Πληροφοριακού Συστήματος που αναπτύσσεται για την υποστήριξη του Αναπτυξιακού νόμου
γ. η επεκτασιμότητα του νόμου με την διεύρυνση του αριθμού επενδυτικών σχεδίων και πέραν των παραδοσιακών, με τον εμπλουτισμό παραγόμενων προϊόντων, υπηρεσιών, αλλά και μέσων και διαδικασιών παραγωγής τους, με την έγκριση σχεδίων σε απομακρυσμένες, αποκεντρωμένες περιοχές της χώρας.
δ. η νεοτερικότητα του νόμου με την αξιοποίηση, για πρώτη φορά, των δυνατοτήτων που παρέχει ο Γενικός Απαλλακτικός Κανονισμός.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι
Ο νέος νόμος συντάσσεται την ίδια περίοδο που εκκινεί και η νέα προγραμματική περίοδος 2021-2027 του ΕΣΠΑ, οργανώνεται το Ταμείο Ανάκαμψης, τροποποιούνται μια σειρά κανονισμών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τις Κρατικές Ενισχύσεις (απαλλακτικός Κανονισμός, κατευθυντήριες γραμμές για τις ενισχύσεις Περιφερειακού Χαρακτήρα) και κυρίως έχει εγκριθεί ο νέος Χάρτης Περιφερειακών ενισχύσεων 2022-2027, με αυξημένα ποσοστά χορήγησης κρατικών ενισχύσεων για τις περισσότερες Περιφέρειες της χώρας.
Για αυτό και τα περισσότερα καθεστώτα του νέου νόμου έχουν αναπτυχθεί σε μορφές που θα μπορούν να χρηματοδοτηθούν από Προγράμματα ΕΣΠΑ ή και του Ταμείου Ανάκαμψης. Μάλιστα με την διασφάλιση της χρηματοδότησης του θα γίνεται και η ενεργοποίηση των καθεστώτων ενίσχυσης που θα προκηρύσσονται με σταθερούς κύκλους σε ετήσια βάση.
Παράλληλα, από το Ταμείο της Δίκαιης Μετάβασης χρηματοδοτούνται σχέδια που εντάσσονται στο καθεστώς Δίκαιης Αναπτυξιακής Μετάβασης. Στο συγκεκριμένο καθεστώς δεν τίθενται όρια ενίσχυσης των επενδυτικών σχεδίων πλην των ανωτέρων ποσοστών που έχουν εγκριθεί από τον Χάρτη Περιφερειακών Ενισχύσεων.
Από κει και πέρα, η κρατική ενίσχυση θα ανέλθει στο 1 δισ. 800 εκ. € (12 καθεστώτα Χ 150 εκ.€).
Από αυτά,
900 εκ. από κίνητρα φορολογικής απαλλαγής, επιδότησης χρηματοδοτικής μίσθωσης, επιδότησης μισθολογικού κόστους (για μικρές και πολύ μικρές περιλαμβάνεται και η επιχορήγηση)
900 εκ. επιχορηγήσεις από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι
Το 2022 είναι ένα έτος που κρίνονται πολλά, σε πολλά επίπεδα.
Από το καλοκαίρι του 2019 που η ΝΔ ανέλαβε την εξουσία μέχρι σήμερα καλούμαστε διαρκώς να διαχειριζόμαστε κρίσεις.
Δυο χρόνια και κάτι καταναλώνουμε ενέργεια για να αντιμετωπίζουμε έκτακτες ανάγκες, την ώρα που θα έπρεπε να δίνουμε όλη μας την ενέργεια στο να βρίσκουμε λύσεις για να αυξηθεί η παραγωγικότητα της χώρας, να δημιουργηθεί νέος πλούτος, να υπάρξει ανάπτυξη και νέες θέσεις απασχόλησης.
Γιατί στο κάτω κάτω εκεί θα κριθούμε.
Στο αν και κατά πόσο καταφέραμε να βελτιώσουμε το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων,
στο αν το καλάθι της νοικοκυράς γέμισε,
στο αν το ατομικό και οικογενειακό εισόδημα αυξήθηκε
στο αν οι επιχειρήσεις μεγάλωσαν.
Αναμφίβολα προς αυτήν την κατεύθυνση έχουν γίνει πολλά, αλλά είναι προφανές ότι δεν εφησυχάζουμε. Ο στόχος της διεύρυνσης της οικονομικής ανάπτυξης στην χώρα μας είναι διαρκής και η πρόκληση μεγάλη.
Το παρόν νομοσχέδιο έρχεται για να υπηρετήσει αυτόν τον στόχο με πολύ συγκεκριμένες παρεμβάσεις που απαντούν σε πολύ συγκεκριμένα ζητήματα.
Πως, δηλαδή, ποια εργαλεία θα χρησιμοποιήσουμε για να τονώσουμε την ανάπτυξη
Που, δηλαδή σε ποιους τομείς θα δώσουμε έμφαση, με βάση τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της ελληνικής οικονομίας.
Ποιος, ποιοι, θεωρούμε ότι είναι σε θέση να οδηγήσουν το τρένο της ανάπτυξης και με ποια κίνητρα θα τους προτρέψουμε να το κάνουν.
Πρόκειται για ένα νομοθετικό εργαλείο ανάπτυξης. Έχει περάσει από μακρά δημόσια διαβούλευση. Έχουν υπάρξει παρατηρήσεις των εμπλεκομένων φορέων που έχουν ληφθεί υπόψη από τον νομοθέτη.
Συνεπώς, με την έναρξη της συζήτησης του Νομοσχεδίου επί της αρχής έχουμε μια καλή βάση για να ξεκινήσουμε μια συζήτηση σε βάθος που θα οδηγήσει στην ψήφιση ενός νόμου που φιλοδοξεί να αλλάξει το παραγωγικό υπόδειγμα της χώρας, καθώς πια αναγνωρίζει με σαφή και πρακτικό τρόπο την έννοια του κινήτρου ως κινητήριο δύναμη κάθε ατομικής και συλλογικής ενέργειας και προσπάθειας.
Σας ευχαριστώ!».
