Ένα ξεχωριστό οδοιπορικό πραγματοποιήθηκε στον Ιερό Ναό του Αγίου Λουκά στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ηρακλείου. Ο συγκεκριμένος ναός βρίσκεται πίσω από το νοσοκομείο και είναι αρκετά εύκολο να τον δει κάποιος πηγαίνοντας προς τα χωριά του Μαλεβιζίου. Η «ΝΚ» επικοινώνησε με τον εφημέριο του Ιερού Ναού του Αγίου Λουκά, πατήρ Μιχαήλ Πίσαρη, ο οποίος έδωσε πολύτιμες πληροφορίες γύρω από τον ναό, όπως ιστορικά στοιχεία, συγκλονιστικά περιστατικά, αλλά και θαυματουργικές πράξεις. Είναι ένας αρκετά γνωστός ναός, χωρίς ωστόσο να υπάρχει ιδιαίτερη γνώση για την ιστορία του.
Αρχικά, ο πατήρ Μιχάλης μίλησε για το όνομα του Αγίου Λουκά. Όπως εξομολογείται ο ίδιος, ο ιερός ναός έχει πάρει το όνομά του από τον Ευαγγελιστή Λουκά. Ο Ευαγγελιστής Λουκάς, σύμφωνα με την παράδοση της χριστιανικής διδασκαλίας, είναι ο τρίτος σε σειρά ευαγγελιστής, ο οποίος ξεχώριζε για την καλλιγραφία του και τα όμορφα λεκτικά σχήματα που χρησιμοποίησε στο Ευαγγέλιο. Ξεχώρισε επίσης για το επάγγελμά του, που ήταν ιατρός.
«Ο Άγιος Λουκάς ήταν ευαγγελιστής και είχε την ιδιότητα του ιατρού της εποχής εκείνης. Το ότι ήταν γιατρός το γνωρίζουμε από τα Ιερά Ευαγγέλια και την παράδοση της Εκκλησίας. Ήταν ο ένας από τους δύο μαθητές που πήγαν στον τάφο του Χριστού για να τον περιποιηθούν ιατρικά και είδαν πως ο τάφος είναι άδειος και ο Χριστός έχει αναστηθεί. Ο Άγιος Λουκάς έχει ταυτιστεί με την Ιατρική και υπάρχουν νοσοκομεία από την πάνω Ελλάδα τα οποία έχουν τον Άγιο Λουκά ως προστάτη τους. Το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ηρακλείου έχει δύο Άγιους Λουκάδες: τον Άγιο Ευαγγελιστή Λουκά και τον Άγιο Λουκά τον Αρχιεπίσκοπο Συμφερουπόλεως και Κριμαίας, που βρίσκεται στο υπόγειο του τρίτου κτιρίου του νοσοκομείου. Ο ναός αυτός ήταν ο πρώτος ναός του νοσοκομείου που εγκαινιάστηκε από τον Αρχιεπίσκοπο Κρήτης κ.κ. Ειρηναίο το 2012, στο όνομα του νεοφανούς Αρχιεπισκόπου Κριμαίας που κοιμήθηκε το 1961», ανέφερε ο πατήρ Μιχαήλ.
Η ιστορία του ιερού ναού
Ο πατήρ Μιχαήλ μάς μίλησε για την ιστορία του ναού. Όπως περιέγραψε, η ανοικοδόμησή του έλαβε χώρα το 1999, οι προεργασίες ωστόσο είχαν λάβει χώρα πιο πριν. Όπως ανέφερε, ήταν επιτακτικό αίτημα να υπάρξει ένας μεγάλος ναός, ενώ στην ανοικοδόμησή του καίριο ρόλο έλαβαν οι οικονομικές συνδρομές επιφανών επιχειρηματιών του νησιού και του προσωπικού.
«Ο ναός του Αγίου Λουκά θεμελιώθηκε το 1999. Είχαν γίνει προεργασίες για να υπάρξει μεγάλος ναός στο νοσοκομείο από τον πατέρα Ευάγγελο Κλώνο, τον προ-προηγούμενο εφημέριο του νοσοκομείου. Συνέχισε τις διεργασίες ο μετέπειτα εφημέριος, ο πατήρ Ιωάννης Μαρούλης, που είναι προϊστάμενος-εφημέριος του Αγίου Στυλιανού στα Δειλινά. Αυτός έβαλε τον θεμέλιο λίθο, με τον νυν Μητροπολίτη Γορτύνης Μακάριο Δουλουφάκη. Το 2002 ήρθα εγώ στο νοσοκομείο και πιο συγκεκριμένα τον Μάιο (Κυριακή των Μυροφόρων), όπου βρήκα το ναό στα καλούπια. Σταδιακά, με την άδεια του Διοικητικού Συμβουλίου του νοσοκομείου και πάντα με την ευλογία του Θεού, έγινε μια επιτροπή, όπου προήδρευε ο εφημέριος του ναού και τα μέλη ήταν διοικητικοί υπάλληλοι του νοσοκομείου. Αναλάβαμε εξ ολοκλήρου την ανέγερση και την αποπεράτωση του ναού. Στην αρχή δυσκολευτήκαμε, αλλά μόλις ξεκίνησαν οι πρώτες προεργασίες είχαμε την οικονομική συνδρομή πολλών επιφανών Κρητικών. Πέρα από τη συνδρομή των επιφανών Κρητικών, σημαντικό ρόλο έπαιξε και το προσωπικό του νοσοκομείου, καθώς ο καθένας και η καθεμία έβαλε μέρος από το υστέρημά του/της για να αποπερατωθεί ο ναός και σταδιακά να γίνει ένα στολίδι. Από το 2017, έχουμε ξεκινήσει την αγιογράφηση του ναού. Υπάρχουν αρκετές αγιογραφίες που πρέπει να γίνουν, αλλά δεν υπάρχουν πολλές δωρεές», υποστήριξε ο πατήρ Μιχαήλ.
Ο ρόλος του ιερέα
Ένα καίριο ερώτημα που κάνει κάποιος όταν επισκέπτεται έναν ιερό χώρο που βρίσκεται εντός του νοσοκομειακού συγκροτήματος σχετίζεται με τον ρόλο που πρέπει να επιτελέσει ο ιερέας. Όταν πραγματοποιεί ο ιερέας τη θεία λειτουργία, δεν έχει να κάνει με ανθρώπους σωματικά και ψυχικά υγιείς. Έχει να κάνει με ανθρώπους που αντιμετωπίζουν ένα πρόβλημα σωματικής ή ψυχικής φύσεως, πράγμα που κάνει το επάγγελμα του ιερέα ιδιαιτέρως επιτακτικό. «Το λειτούργημα του ιερέα είναι πολύ δύσκολο, ιδιαίτερα στις μέρες μας. Το να είσαι εφημέριος σε έναν ναό νοσοκομείου είναι δύσκολο. Μπορεί να μην έχεις τη γραφειοκρατία που έχει ένας μεγάλος ναός (πρωτόκολλα, προϋπολογισμός, απολογισμός), έχεις όμως την υποχρέωση - και το κάνουμε με όλη την καρδιά μας και προς τον Θεό και προς τους ανθρώπους - να είσαι δίπλα στον άνθρωπο. Αυτό εμείς το κάνουμε, γιατί ο άνθρωπος βρίσκεται στο νοσοκομείο όχι γιατί το ήθελε, αλλά γιατί προέκυψε στη ζωή του ένα έκτακτο ή χρόνιο πρόβλημα το οποίο ταλανίζει τη ζωή του και ζητάει από τον ιερέα του νοσοκομείου να είναι δίπλα του είτε για εξομολόγηση είτε για μια απλή συζήτηση, είτε για να του μεταδώσει τη θεία κοινωνία», αναφέρει ο πατήρ Μιχαήλ, ενώ συνεχίζει: «Η ποιμαντική είναι ιδιαίτερα δύσκολη σε έναν τέτοιο χώρο. Είναι δύσκολη ιδίως όταν είσαι δίπλα σε τέτοιους ανθρώπους που έχουν καρκίνο, τη μεγάλη μάστιγα των τελευταίων χρόνων και ειδικότερα όταν είσαι δίπλα σε παιδιά που έχουν αιματολογικά προβλήματα. Το έργο μας είναι πολύ λεπτό και δύσκολο. Είναι αρκετά δύσκολο σε ψυχολογικό επίπεδο, αλλά πρέπει να σταθείς όρθιος για να μπορείς να δώσεις το “είναι” σου στην προσπάθεια αυτή. Σε φωνάζουν γιατί σ’ έχουν ανάγκη. Εάν ως εφημέριος του ναού του νοσοκομείου βλέπεις τον άνθρωπο που δυσκολεύεται και πέφτεις ψυχολογικά, τότε το θέμα έχει τελειώσει. Το έχασες το παιχνίδι... Πρέπει να είσαι χαλκέντερος για να μπορέσεις να ανταποκριθείς στην ανάγκη που σε καλεί».
Συγκλονιστικά περιστατικά
Ο πατήρ Μιχαήλ μίλησε για κάποια περιστατικά που τον έχουν συγκλονίσει. Όπως ανέφερε, τα προβλήματα είναι πολλά και ποικίλα. Έρχονται άνθρωποι που αντιμετωπίζουν αιματολογικά προβλήματα ή πάσχουν από κάποιας μορφής καρκίνο και εκεί ο ιερέας πρέπει να φανεί «χαλκέντερος», όπως υποστήριξε προηγουμένως ο πατήρ Μιχαήλ. Ωστόσο, πολλές φορές με το πρόβλημα της υγείας να είναι ορατό, δημιουργούνται σχέσεις ιερέα και πιστών. Ο πατήρ Μιχαήλ διηγήθηκε δύο περιστατικά τα οποία τον καθήλωσαν. «Έχω δεθεί με παιδιά από την Αιματολογική Κλινική, που ήταν 8, 9 ή 10 ετών και με έπαιρναν τηλέφωνο κάθε Σάββατο και μου έλεγαν “θα έρθεις αύριο να με κοινωνήσεις, πάτερ Μιχάλη;”. Και μερικά από αυτά είχαν κατανοήσει πως η κατάσταση της υγείας τους ήταν κρίσιμη και μου έλεγαν: “πάτερ, εάν την επόμενη Κυριακή δε σε πάρω τηλέφωνο, δε θα είμαι εδώ”. Αυτά τα περιστατικά είναι δύσκολα. Πρέπει να είσαι δυνατός. Τα περισσότερα παιδιά “έφυγαν”», αναφέρει μεταξύ άλλων ο πατήρ Μιχαήλ.
Σε δεύτερο χρόνο, ο πατήρ Μιχαήλ εξομολογείται λέγοντας: «Είχα γνωρίσει έναν νεαρό από τα Χανιά που ήταν 20 χρονών. Είχαμε δεθεί. Το 2012 είχε έρθει να κοινωνήσει. Τον είδα Πρωτοχρονιά στο νοσοκομείο. Είχε καρκίνο και τη μέρα των Φώτων φώτιζα το νοσοκομείο. Και μου είπαν τη μέρα των Φώτων πως πέθανε. Ήταν ένα σοκ για μένα. Πήγαινε αρκετά καλά και ξαφνικά μέσα σε μια νύχτα πέθανε».
Μαρτυρίες
Πολλά τα θαύματα με τη μεσολάβηση του Αγίου
Ο πατήρ Μιχαήλ μίλησε για τις θαυματουργικές πράξεις που έχουν συντελεστεί εντός του ιερού ναού. Άνθρωποι ταλαιπωρημένοι από κάποιο πρόβλημα υγείας, προσέρχονται στον ιερό ναό με σκοπό να πραγματοποιηθεί ένα θαύμα. Όπως αναφέρει ο πατήρ Μιχαήλ, τα θαύματα που έχουν τελεστεί είναι αρκετά, ενώ απαραίτητη προϋπόθεση, όπως διδάσκει η χριστιανική διδασκαλία, για να γίνει ένα θαύμα είναι η πίστη προς τον Θεό.
Πιο αναλυτικά, ο πατήρ Μιχάλης αναφέρει: «Μια γνωστή γυναίκα του Ηρακλείου είχε κοπεί στο δάχτυλο του χεριού της. Κρεμόταν το δάχτυλο. Ήρθε η γυναίκα και είδε τον Άγιο Λουκά, Αρχιεπίσκοπο Συμφερουπόλεως και Κριμαίας, πήγε μετά στα Επείγοντα και ζήτησε από τον Άγιο Λουκά να τη βοηθήσει με το δάχτυλό της. Αφού πήγε στα Επείγοντα, ο ιατρός άνοιξε το χέρι της και το δάχτυλο ήταν φτιαγμένο! Και ως ευχαριστώ μας έφτιαξε την πλατυτέρα στον ιερό ναό».
Ο ίδιος τόνισε επίσης πως «ένα μωρό, παιδί ιερέα, είχε έντονο καρδιακό πρόβλημα με σκοπό να έρθει ένα ελικόπτερο εδώ και να το μεταφέρουν στην Αθήνα. Ήρθε ο ιερέας-πατέρας του, προσευχηθήκαμε και στις επόμενες ημέρες, πριν φύγει για Αθήνα, οι εξετάσεις του ήταν πεντακάθαρες».
Λόγια αγάπης για τον πρώην Κρήτης Ειρηναίο
Ο πατήρ Μιχάλης γνωρίζει αρκετά καλά τον Σεβασμιότατο Αρχιεπίσκοπο πρώην Κρήτης κ.κ. Ειρηναίο, καθώς είχε διατελέσει πνευματικό του παιδί για 14 ολόκληρα χρόνια. Ο ίδιος μιλάει με αγάπη για τον πνευματικό του πατέρα, λέγοντας πως τον χαρακτήριζε η μετριοπάθεια, ο σεβασμός και κυρίως η αγάπη προς τον συνάνθρωπο. «Είχα τη μεγάλη χαρά και την ευλογία ο Αρχιεπίσκοπος Κρήτης κ.κ. Ειρηναίος να είναι ο πνευματικός μου πατέρας από το 1992 έως το 2006 που ήρθε στο Ηράκλειο ως Αρχιεπίσκοπος Κρήτης. Άλλαξα πνευματικό πατέρα έπειτα, καθώς δε γινόταν να ήταν πνευματικός μου πατέρας και ταυτόχρονα προϊστάμενός μου. Τον γνωρίζω πάρα πολύ καλά. Είναι ένας άνθρωπος που έχει αγία ψυχή, αγία ζωή και είναι ένας άνθρωπος που έδωσε τον εαυτό του για τον Άλλο Άνθρωπο. “Κατανάλωσε” τον εαυτό του μέχρι και την τελευταία στιγμή που μπορούσε να είναι όρθιος στον Άλλο Άνθρωπο. Και στη δική του δυσκολία προσπάθησε να είναι δίπλα στον άνθρωπο, ο οποίος στα μάτια του είχε μια παραπάνω δυσκολία. Ακόμη και τώρα. Βρίσκεται στο κρεβάτι του πόνου εδώ και πάνω από ένα χρόνο και η σκέψη του βρίσκεται στους άλλους», υποστήριξε ο πατήρ Μιχαήλ.
Ποιος είναι ο πατήρ Μιχαήλ Πίσαρης
Ο πατήρ Μιχαήλ Πίσαρης έγινε διάκονος στις 10 Ιανουαρίου του 1999. Γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης και έμεινε στην ενορία του Μιχαήλ Αρχαγγέλου στην περιοχή του Θερίσου ως διάκονος. Στις 15 Δεκεμβρίου 1999, χειροτονήθηκε ως ιερέας και μετέβη στο Χαρασό Πεδιάδας, όπου παρέμεινε δύο χρόνια. Διαδέχτηκε τον νυν Αρχιεπίσκοπο Αυστραλίας, κ.κ. Μακάριο, και τον Μάιο του 2002 τού έγινε πρόταση από τον νυν Μητροπολίτη Ρόδου, Κύριλλο, να έρθει στο νοσοκομείο του ΠΑΓΝΗ και να γίνει εφημέριος του Αγίου Λουκά.
