Πρωταγωνιστής -και συνδετικός κρίκος- της νέας σειράς μυθοπλασίας της ΕΡΤ, «Καρτ ποστάλ», είναι ο Τζόζεφ, τον οποίο υποδύεται ο Ανδρέας Κωνσταντίνου, ένας Έλληνας, ο οποίος κατοικεί στη Βρετανία και αποφασίζει να επιστρέψει στην πατρίδα του, την Κρήτη.
Η Ανδριανή Αγγελιδάκη βρέθηκε με τον Ανδρέα Κωνσταντίνου στα Χανιά , τον οποίο γνωρίζουμε μέσα από τους ρόλους που έχει υποδυθεί και πολλές φορές, όπως συμβαίνει με τους ηθοποιούς, τον έχουμε ταυτίσει με αυτούς, χωρίς να έχουμε την παραμικρή ιδέα ποιος είναι ο ίδιος στην πραγματικότητα. Ο πρωταγωνιστής της σειράς που βασίζεται στο ομότιτλο βιβλίο της διάσημης Βρετανίδας συγγραφέως, Βικτόρια Χίσλοπ, μιλάει στην εκπομπή «Ανδριανή» για τους σταθμούς στη ζωή του, τις καλές και άσχημες αναμνήσεις.
Για τους σταθμούς αυτούς μίλησε με τη χρήση εικόνων: «Μία εικόνα που μπορώ να θυμηθώ, είναι δύο άνθρωποι που σφυρίζουν, καθώς απομακρύνονται. Μπορώ να σκεφτώ ένα λιβάδι με στάχυα και ένα ροζ ουρανό, όπου ένας να μένει και ένας να φεύγει. Μπορώ να σκεφτώ έναν άνθρωπο να κρύβει γραμματάκια σε γωνίες του σπιτιού του. Μπορώ να σκεφτώ ένα μεγάλο σε ηλικία άνθρωπο και «’τρεισήμισι»’ παιδάκια, που να τρέχουν για να «εξαργυρώσουν» τα μαγικά που τους κάνει ο μεγάλος άνθρωπος. Μπορώ να σκεφτώ κι έναν πολύ μικρό άνθρωπο, κλεισμένο κάπου, που ένας μεγαλύτερος άνθρωπος δεν μπορεί να τον φτάσει...». Οι εικόνες αυτές, όπως είπε ο ίδιος, είναι εικόνες από τη ζωή του, στις οποίες συμμετέχει και είναι μέρος αυτών ο ίδιος.
Ποια είναι η σημασία της «παύσης», του χρόνου στη ζωή; «Είναι σημαντικό να ‘’ακούς’’, τί πραγματικά γίνεται. Φυσικά χρειάζεται μία παύση· είναι αυτός ο χρόνος που χρειάζεται για να αφομοιώσουμε πράγματα.». Όσο αφορά τη γενική ‘’παύση’’ της πανδημίας ο ίδιος ανέφερε ότι «ήμουν μόνος μου, κλεισμένος στο σπίτι. Μιλούσα κυρίως τηλεφωνικά με τους δικούς μου ανθρώπους. Ήταν μία πολλή πλούσια περίοδος για μένα, πολλή ευτυχισμένη. Ανακουφίστηκα σε σχέση το επιτακτικό ‘’τέμπο’’ με τον χρόνο στη ζωή μου. Είχα τον χρόνο να διαβάσω, να παίξω μουσική, να κάνω πολλά πράγματα.».
«Ήθελα να κάνω τηλεόραση, παρά τους φόβους και τις αναστολές μου. Βέβαια, ενώ έχω γαλουχηθεί από την τηλεόραση, η ψυχή μου αποζητά τον κινηματογράφο και το θέατρο. Ο κόσμος θέλει να δραπετεύει… αλλά κυνηγάμε και τις στιγμές που θέλουμε να είμαστε παρόντες. Πριν τοποθετηθώ πάνω σε κάποιο θέμα θα πρέπει πρώτα να το καταλάβω. Είναι ευκολία να εκφράζεσαι πριν κατανοήσεις. Όμως εγώ θέλω να επεξεργαστώ κάτι πριν πάρω θέση».
«Τα χόμπι στη ζωή μου; Έχω ασχοληθεί με μουσική - τύμπανα, με την πυγμαχία, το θέατρο, την φωτογραφία. Οι επιθυμίες έρχονται και φεύγουν. Κάτι που θες να το κάνεις. Δεν πρέπει να αναλίσκεσαι στον πολύ οραματισμό. Βέβαια, η σύγχρονη κοινωνία απαιτεί πολλά. Δεν μπορείς να κάνεις πολλά πράγματα στη ζωή σου, κάνε ένα-δύο και κάνε τα ολοκληρωτικά».
