Η τελευταία σελίδα από το πέρασμα στη αιωνιότητα για το Μίκη Θεοδωράκη γράφεται έτσι όπως το οραματίστηκε και το ζήτησε. Επιστρέφοντας στην αγκαλιά της κρητικής γης, στη γη των παππούδων του, στο πλάι των γονέων του.
Με την οικογένεια του, την Κρήτη και την Ελλάδα ολόκληρη στο πρόσωπο της προέδρου της Δημοκρατίας, να θρηνούν και να αποχαιρετούν τον άνθρωπο που ανέβασε την Ελλάδα... λίγο ψηλότερα…
Με βουρκωμένα μάτια, ένα παρατεταμένο χειροκρότημα και τη λέξη «αθάνατος» άνθρωποι που τον γνώρισαν ή τον αγάπησαν μέσα από το έργο του, αποδίδουν τιμή στο μεγάλο δημιουργό που αφήνει ανεξίτηλη σφραγίδα στη σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας.
Ο κόσμος έρανε τον τάφο με λουλούδια
Ο Δημήτρης Μπάσης, Πέγκυ Ζήνα και Μελίνα Ασλανίδου, συνοδεία των μελών της Ορχήστρας Μίκης Θεοδωράκης, τραγούδησαν δακρυσμένοι, «Μάνα μου και Παναγιά» το «Περιγιάλι το Κρυφό» και τον «Ζορμπά». Έτσι έπεσαν οι τίτλοι στον επίλογο μιας συναρπαστικής επίγειας ζωής, μιας προσωπικότητας με παγκόσμιο βεληνεκές και αναγνώριση.
Νωρίτερα ο θρήνος κορυφώθηκε με τον αποχαιρετισμού του Μίκη από την κόρη του Μαργαρίτα. Ο επικήδειος της, ήταν το «Το Παλικάρι», ποίημα του Μίκη Θεοδωράκη με το οποίο επέλεξε να αποχαιρετήσει τον πατέρα τη. Με συγκλονιστικό και απόλυτα καθηλωτικό τρόπο: «Θα είσαι πάντα ζωντανός στις καρδιές όλων των ανθρώπων, μα περισσότερο στη δική μου την καρδιά», είπε μετά το τραγούδι που έγινε το μοιρολόι για το χαμό του μεγάλου δημιουργού.
Έξω από την εκκλησία, πλήθος κόσμου χαιρετούσε τη σορό. Ενενήντα έξι βρακοφόροι, όσα και τα χρόνια της πολυκύμαντης ζωής του Μίκη Θεοδωράκη, τραγούδησαν το ριζίτικο «Τον αντρειωμένο μην τον κλαις» σκορπώντας ρίγη συγκίνησης.
Ένα μεγάλο πλήθος συγχωριανοί αλλά και άνθρωποι που βρέθηκαν στο Γαλατά από όλη την Κρήτη για να αποχαιρετήσουν τον Μίκη Θεοδωράκη, είχαν παραταχθεί σε όλο το μήκος της διαδρομής που διένυσε η πομπή από τον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου που τελέστηκε η εξόδιος ακολουθία, έως το κοιμητήριο.
