Η Κρήτη υποκλίνεται στον δικό της Μίκη...

Κρήτη
Η Κρήτη υποκλίνεται στον δικό της Μίκη...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο Μίκης Θεοδωράκης, ταξίδεψε την ψυχή των ανυπότακτων Ελλήνων σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου

Μαζί του η Ελλάδα που ξεσηκώθηκε, ύμνησε την ελευθερία και τη δικαιοσύνη, η Ελλάδα που χώρεσε το γαλάζιο της στα μοναδικά του ακούσματα, σήμερα σιωπά και στους ήχους που γέννησε γέρνει με θλίψη και συγκίνηση.

Ο Μίκης Θεοδωράκης, ο άνθρωπος που ταξίδεψε την ψυχή των ανυπότακτων Ελλήνων σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου, κινεί για το μεγάλο ταξίδι. Αυτό που λένε ότι είναι χωρίς επιστροφή. Το πιο μοναχικό. Αυτό που συχνά λένε πως δείχνει πώς έζησε ο άνθρωπος που φεύγει. Κι ο Μίκης Θεοδωράκης που ετοιμάζεται να πάρει αυτό το δρόμο, έχει ένα φευγιό όπως τη ζωή του. Πολύβουο, έντονο, ένα φευγιό με το οποίο σίγουρα δεν σβήνει το έργο που αφήνει.

Η αγάπη του για την Κρήτη

Γεννήθηκε τον Ιούλιο του  1925 στη Χίο από πατέρα Κρητικό και μητέρα Μικρασιάτισσα. Λάτρευε να μιλάει για την κρητική του καταγωγή, δεν σταματούσε να λέει ότι η βάση όλης της πορείας του και όλων των δημιουργημάτων του στηρίχθηκαν στα ακούσματα της πατρίδας του.

Μέχρι τα 96 του χρόνια, ο Μίκης Θεοδωράκης υπήρξε ένας τεράστιας εμβέλειας συνθέτης και δημιουργός, αλλά και μια προσωπικότητα που μαζί με το έργο του σφράγισε την σύγχρονη ιστορία του τόπου. Της Ελλάδας. Της πατρίδας που αγάπησε, που έδωσε μάχες για να την υπερασπιστεί, φυλακίστηκε, εξορίστηκε, βασανίστηκε, ήταν όμως αυτή που πάντα τον ενέπνεε και τον οδηγούσε.

Ύμνησε την ελευθερία και τη δικαιοσύνη. Ύμνησε την αδελφικότητα και την συντροφικότητα. Έβαλε στο στόμα εκατομμυρίων Ελλήνων στίχους μεγάλων ποιητών και δημιουργών. Ρίτσος, Ελύτης, Σεφέρης, Αναγνωστάκης, Γκάτσος, Καμπανέλης…. Στίχοι που αποτύπωσαν τις ελπίδες ενός ολόκληρου λαού, που βίωσε τον τελευταίο αιώνα, μερικές από τις πιο σκοτεινές του στιγμές. Μέσω του έργου του εκφράστηκε με δύναμη η ανάγκη ο τόπος αυτός να είναι λεύτερος. Υμνήθηκε η ομορφιά του και ο ίδιος ήταν ακριβώς εκεί για να στηρίξει κάθε φορά αυτό που δημιουργούσε. Αυτό που έφτιαχνε για να εμπνεύσει, για να θέσει σε εγρήγορση, αυτό που η ψύχη του αναζητούσε βαθιά όπως έλεγε. 

Ο Μίκης Θεοδωράκης αγαπούσε τους νέους και για το λόγο αυτό δίπλα του μεγαλούργησαν επί δεκαετίες μεγάλοι καλλιτέχνες που έκαναν μαζί του τα πρώτα τους βήματα. Εκείνοι βρήκαν το μέντορά τους κι αυτός τις φωνές που έντυσαν τις μουσικές του  που θα μείνουν ανεξίτηλες στο χρόνο.

Λαβωμένος από εξορίες και κακουχίες

Ήταν ο άνθρωπος που έγραψε μουσικές για τον αγώνα του λαού. Τον αγώνα για ελευθερία. Ήταν εκείνος που μετά τα χρόνια του Εμφυλίου βαριά λαβωμένος από εξορίες και κακουχίες επέστρεψε για να δημιουργήσει, αυτός που αγωνίστηκε από το Παρίσι για την πτώση της Χούντας. Εκείνος για τον οποίο το χειροκρότημα χιλιάδων ανθρώπων στην πρώτη συναυλία μετά την πτώση της Χούντας, φαινόταν αδύνατο να μπορεί να σταματήσει. 

Έζησε μια έντονη ζωή, εντός της οποίας εκτός από τους αγώνες υπήρχε έρωτας και αγάπη, που δεν έλειψαν όπως του άρεσε να λέει από το έργο του.

Ο Μίκης Θεοδωράκης εκτός από τους αγώνες του λαού, έγραψε και για τις ομορφιές του τόπου, την ξενιτειά, τον αποκλεισμό, δημιούργησε μουσικές και συνθέσεις που ταξίδεψαν σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης.

Ο μεγάλος κρητικός, ο μεγάλο Έλληνας, ο Μίκης Θεοδωράκης ήταν πάντα παρών και συνέδεσε την πορεία του με την ίδια τη χώρα. Ταξίδεψε μέσα από τις μουσικές του, εξέφρασε και άλλους λαούς που αγάπησαν τα δημιουργήματά του, έγινε η φωνή της Ελλάδας. Έγινε αυτό που και ο ίδιος μπορεί να μην πίστευε. Η φωνή που στα δύσκολα ένωνε, η μουσική που τις ώρες της απόφασης όπλιζε με θάρρος και κουράγιο.

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News