Μια συγκλονιστική συνέντευξη έδωσε ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Τολιάρας και Νοτίου Μαδαγασκάρης κ.κ. Πρόδρομος στη “Νέα Κρήτη”. Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος μίλησε για την ιδιαίτερη χώρα που διακονεί, που είναι η Νότια Μαδαγασκάρη.
Η χώρα αυτή, παρά τα ετερόκλητα στοιχεία πολιτισμού και διαφορετικών αντιλήψεων, είναι μια χώρα που περιλαμβάνει «μόνο πρόσωπα που χωρούν εντός του Κοινού Ποτηρίου. Ψυχές και σώματα που ομοιάζουν μεταξύ τους, δίχως να χάνουν την πολύπλοκη προσωπικότητά τους, γιατί είναι ποτισμένα στο Αίμα του Ζώντος Θεού», όπως κάνει σαφές ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος.
Στο ερώτημα εάν η κήρυξη του Χριστιανισμού είναι επικίνδυνη στη Μαδαγασκάρη, ο ίδιος απαντάει πως «το Ευαγγέλιο μοιάζει παλιό και ξεπερασμένο, μα στην πραγματικότητα απέχει τόσο από το σήμερα που η κήρυξή του απλώς χτυπάει στον απαρχαιωμένο εγωισμό μας», ενώ για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Μητρόπολή του τονίζει: «Λείπουν τα πάντα και παραδόξως τίποτα». Αναφερόμενος στον σύγχρονο πολιτισμό υποστήριξε πως «ο κόσμος μοιάζει με ένα “χυλό”, χλιαρό άγευστο, άχρωμο και οριακά ρευστό».
* Η Μαδαγασκάρη είναι μια ιδιαίτερη περιοχή όπου μπορεί κάποιος να συναντήσει ντόπιους της Αφρικής και της Ασίας. Ως ιερέας πώς αντιμετωπίζετε το μείγμα αυτό των ετερόκλητων στοιχείων;
«Χαίρομαι ιδιαιτέρως, τολμώ να πω, διότι η ίδια σας η ερώτηση από τη μια μεριά περιορίζει κατά πολύ την οπτική μου και από την άλλη προσδιορίζει απόλυτα την ορθότητα της απάντησής μου. Αν δεν τύλιγα τον εαυτό μου, αναξίως πώς, στο μαύρο ράσο, είμαι σίγουρος ότι ο εντός μου εγωισμός θα απαντούσε ως κήρυκας των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ως ακτιβιστής, ως πολικό ων και πολλά ακόμα “ως”... Όμως, όπως ορθά παρατηρήσατε, και διά γυμνού οφθαλμού, η ιδιότητα του ιερέως, και εν προκειμένω του αρχιερέως, δεν αφήνει κανένα περιθώριο ή μη μόνον τη διύλιση κάθε πραγματικότητας μέσα από αυτό που μας δίνει ύπαρξη και ιδιότητα, πιστώνοντάς την συνάμα στο διηνεκές. Τη Θεία και φρικτή Λειτουργία. Αυτό με ορίζει και αυτό ορίζει την οικουμένη εντός και εκτός μου. Δεν υπάρχουν ετερόκλητα στοιχεία, παρά μόνο πρόσωπα που χωρούν εντός του Κοινού Ποτηρίου. Ψυχές και σώματα που ομοιάζουν μεταξύ τους, δίχως να χάνουν την πολύπλοκη προσωπικότητά τους, γιατί είναι ποτισμένα στο Αίμα του Ζώντος Θεού. Επομένως, δεν αντιμετωπίζω. Απλά και μόνο λειτουργώ και μνημονεύω».
* Είναι επικίνδυνη η Μαδαγασκάρη για την κήρυξη του Χριστιανισμού;
«Αυτομάτως ξεπηδά από τον νου μου η ερώτηση... “είναι ο κόσμος επικίνδυνος για το κήρυγμα του Ευαγγελίου; Είναι ασφαλές το κέντρο της Αθήνας, το Λονδίνο, η Νέα Υόρκη γι’ αυτό;”. Νομίζω πως όχι, όπως ποτέ δεν ήταν. Το Ευαγγέλιο μοιάζει παλιό και ξεπερασμένο, μα στην πραγματικότητα απέχει τόσο από το σήμερα που η κήρυξή του απλώς χτυπάει στον απαρχαιωμένο εγωισμό μας. Τα πάντα εχθρικά, διότι τα πάντα είναι τόσο αρχαία όσο ο θάνατος. Και η ζωή, η Ζωή καλύτερα, είναι “βόμβα” στα θεμέλια κάθε “προχωρημένου” πολιτισμού. Κάτι σαν τρομοκρατική ενέργεια στην τρομοκρατία του θανάτου και της άγνοιας. Για έναν περίεργο λόγο, όμως, δε φοβόμαστε! Άλλωστε νυν και αεί μεθ’ ημών ο Θεός».
* Ποια είναι τα προβλήματα που μπορεί να έχει η Μητρόπολή σας; Για παράδειγμα, υπάρχει έλλειψη κεριών, ιερέων, εικόνων κ.ά.;
«Αδυνατώ να περιγράψω και να βρω αντιστοιχίες με εικόνες φτώχιας στον δυτικό κόσμο. Για να φτάσω να μιλώ για κεριά και εικόνες, πρώτα θα έπρεπε να είχα λύσει την έλλειψη νερού και φαγητού, την αμφιβολία της ζωής και της υγείας, την απουσία γνώση γραφής και ανάγνωσης. Όλα εν αμφιβόλω! Λείπουν τα πάντα και παραδόξως τίποτα. Έχουμε τη θέρμη της πίστεως, έστω και αυτό το λίγο εντός μας, την ευχή του Πατριάρχου μας, και χιλιάδες ψυχές ανά την οικουμένη που προσεύχονται γι’ εμάς. Για να παραφράσω τον ποιητή, με άλλα τόσα κάνουμε τη Γη παράδεισο!».
* Έχω ακούσει (από ιερείς) ότι ο κόσμος στην Αφρική είναι περισσότερο κοντά στην Εκκλησία και τον Θεό σε σχέση με την Ελλάδα. Ισχύει αυτό;
«Για ιστορικές και πολιτιστικές συγκυρίες, ο λαός της Αφρικής έμαθε να πλησιάζει αυτό που δε φτάνει η λογική με την καρδιά. Τίμια, απλά και μεγαλόπρεπα. Και όπου η καρδιά ανοίγει μάτια και αφτιά, εκεί ο Θεός αποκαλύπτεται μέσα στη δόξα Του. Ας γίνουμε, επομένως, περισσότερο Αφρικανοί, για να γίνουμε περισσότερο χριστιανοί».
Η ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ
«Ίδια τα πάντα και γι’ αυτό αδιάφορα»
* Είστε ένας μορφωμένος κληρικός ο οποίος διακονεί την Ιερά Επισκοπή Τολιάρας και Νοτίου Μαδαγασκάρης. Πώς βλέπετε τον σύγχρονο κόσμο; Είναι ένας κόσμος διαφορετικός από τις περασμένες εποχές;
«Το μορφωμένος τίθεται εν αμφιβόλω. Όποιος έχει μάτια μπορεί να διακρίνει ότι ο κόσμος τού σήμερα, αυτό το απροσδιόριστο μέγεθος, είναι τελείως διαφορετικός απ’ ό,τι χθες, διότι κατάντησε εξαιρετικά ίδιος σε κάθε γωνιά της οικουμένης. Κάποτε κάναμε λόγο για δυτικό και ανατολικό πολιτισμό, για κουλτούρες και θρησκείες, για πολυφωνία στην τέχνη και την έκφραση. Σήμερα αυτά έσβησαν. Ο κόσμος μοιάζει με ένα “χυλό”, χλιαρό, άγευστο, άχρωμο και οριακά ρευστό. Δεν ξεχωρίζει τίποτα, διότι γίναμε όλοι πολίτες του διαδικτύου και θιασώτες του πολιτισμού του ίντερνετ. Η ίδια οθόνη εδώ και στην Κίνα. Ίδια τα πάντα και γι’ αυτό αδιάφορα. Είμαι βέβαιος, όμως, ότι η μοναδικότητα του προσώπου, απανταχού της Γης, θα επαναστατήσει, ζητώντας για ακόμα μια φορά να εκφραστεί με τον δικό της μοναδικό τρόπο. Μέσα από την κατά τόπους παράδοση».
