Επιστολή προς την υπουργό Παιδείας έστειλε η "Κίνηση γονέων για ανοιχτά σχολεία", υποστηρίζοντας πως το άνοιγμα των σχολείων και το μη κλείσιμό τους θα πρέπει να είναι συνεχές. Είναι μια κίνηση που σκοπό έχει την ευαισθητοποίηση των γονέων πάνω σε θέματα εκπαίδευσης, ενώ τονίζουν πως η απομάκρυνση των παιδιών από το σχολικό περιβάλλον διαμορφώνει ένα μεγάλο πλήγμα «στην ψυχοκοινωνική τους ανάπτυξη, στη σωματική τους ανάπλαση και στη μαθησιακή τους εξέλιξη, καθώς και στην ομαλή λειτουργία της οικογένειας», το οποίο, όπως αναφέρουν, «είναι δυσανάλογα μεγάλο σε σχέση με το επιδημιολογικό όφελος».
Συγκεκριμένα, η υγειονομική κρίση δημιούργησε προβλήματα στην εκπαιδευτική διαδικασία, με αποτέλεσμα ειδικά στην πρώτη φάση της πανδημίας πολλά σχολεία να κλείσουν και να εφαρμοστεί η τηλεκπαίδευση. Τους τελευταίους μήνες του 2020 (Νοέμβριο και Δεκέμβριο), λειτούργησε πάλι η τηλεκπαίδευση, ενώ σήμερα υπάρχουν περιοχές της Ελλάδας που λειτουργούν με τη συγκεκριμένη εκπαιδευτική ομάδα. Σε αυτό το πλαίσιο, πήραν την πρωτοβουλία Γονείς Δημοτικού Σχολείου και Νηπιαγωγείου της Αθήνας, οι οποίοι ζητούν ανοιχτά σχολεία με επιστολή τους προς την Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση και την υπουργό Παιδείας. Όπως αναφέρουν, είναι αναγκαίο τα σχολεία να μείνουν ανοιχτά μέσα από ψήφισμα που πήραν.
Η επιστολή αναφέρει: «Λαμβάνοντας υπόψη τον πρωτόγνωρο περιορισμό του δικαιώματος των παιδιών μας και μαθητών στην εκπαίδευση, ως επιλογή μέτρου για την αντιμετώπιση της υγειονομικής κρίσης από την πανδημία COVID-19, οφείλουμε να αντιδράσουμε.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το άρθ. 16 παρ. 2 του Συντάγματος, "η παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Κράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Ελλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες", ενώ σύμφωνα με την παρ. 4 ΕΔ. α' αυτού: "Όλοι οι Έλληνες έχουν δικαίωμα δωρεάν παιδείας, σε όλες τις βαθμίδες της, στα κρατικά εκπαιδευτήρια [...]".
Η απόφαση, εντούτοις, του υπουργείου Παιδείας περί τηλεκπαίδευσης, ιδιαιτέρως στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, δηλαδή σε παιδιά ηλικίας έως 12 ετών, όπου είναι έτι περισσότερο αναγκαία όχι μόνο η πνευματική αλλά και η σωματική, ηθική και ψυχική εκπαίδευση και εξέλιξή τους, έρχεται σε ευθεία αντίθεση με τις ανωτέρω θεμελιώδεις διατάξεις του Συντάγματος, χωρίς μάλιστα να θεσπίζεται από το Σύνταγμα κάποια - προσωρινή - εξαίρεσή τους για λόγους Δημόσιας Υγείας, πολλώ δε μάλλον εφόσον, όπως είναι γνωστό τοις πάσι από πλήθος ιατρικών ερευνών, ότι το ιικό φορτίο στις ηλικίες κάτω των 12 ετών είναι σχεδόν μηδενικό και άρα σχεδόν μηδενικός και ο κίνδυνος μετάδοσης του ιού.
Επιπλέον, η πρόσβαση στην εκπαίδευση αποτελεί καθολικό δικαίωμα όλων των μαθητών ανεξαιρέτως, ενώ η πρόσβαση στην τηλεκπαίδευση αποτελεί προνόμιο μερικών μόνο μαθητών και μάλιστα με συνεχή προβλήματα και δυσλειτουργίες στην εφαρμογή της!
Αποτελεί χρέος μας να διαφυλάξουμε με κάθε τρόπο τα παιδιά μας από τις επιπτώσεις αυτής της μακράς αποστασιοποίησής τους από το σχολικό περιβάλλον. Το πλήγμα στην ψυχοκοινωνική τους ανάπτυξη, στη σωματική τους ανάπλαση και στη μαθησιακή τους εξέλιξη, καθώς και στην ομαλή λειτουργία της οικογένειας είναι δυσανάλογα μεγάλο σε σχέση με το επιδημιολογικό όφελος».
ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ
Οι λόγοι που οδήγησαν σε αυτή την κίνηση
Όπως σημειώνουν, «η κίνησή μας αυτή επιβάλλεται για τους ακόλουθους λόγους:
* Ο κίνδυνος επιβάρυνσης του Εθνικού Συστήματος Υγείας είναι πολύ χαμηλός, γιατί:
- τα κρούσματα στις σχολικές μονάδες είναι περιορισμένα, ενώ σπάνια έχουν αναφερθεί φαινόμενα υπερμετάδοσης, καθώς τα παιδιά της πρωτοβάθμιας βαθμίδας (ηλικιακή ομάδα 0-12) φέρουν χαμηλό ιικό φορτίο,
- αν εντοπιστεί κάποιο παιδί θετικό στον ιό, αμέσως απομονώνεται και κλείνει το τμήμα του,
- τα μέτρα υγειονομικής προστασίας τηρούνται αυστηρά με την απόλυτη υπευθυνότητα των δασκάλων και τη συνεργασία των γονέων (μάσκες, τακτικό πλύσιμο χεριών, χρήση αντισηπτικών, διαφορετικές ώρες προσέλευσης και αποχώρησης των μαθητών κτλ.).
* Επιπτώσεις στην ψυχοσωματική υγεία των παιδιών μας λόγω απουσίας φυσικής επαφής-παρουσίας μαθητών-δασκάλων και περιορισμού στον οικιακό χώρο (δημιουργούνται συναισθήματα όπως θυμός, άγχος, απαισιοδοξία, μελαγχολία, στεναχώρια, κατάθλιψη, ενοχή).
* Επιπτώσεις στην υγιή ανάπτυξη της προσωπικότητας και των δεξιοτήτων των παιδιών λόγω του περιορισμού της αλληλεπίδρασης μεταξύ τους και της δυνατότητας ομαδικής έκφρασης και συνεργασίας (κοινωνικοποίηση).
* Μη επαρκής κάλυψη της διδακτέας ύλης, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των δασκάλων, και δυσκολία παρακολούθησης των μαθημάτων με αντίκτυπο στις μελλοντικές σχολικές επιδόσεις.
Συνεπώς, η αναστολή της διά ζώσης εκπαίδευσης συνεπάγεται την αποτυχία της εκπαιδευτικής διαδικασίας στην παροχή των απαραίτητων εφοδίων για τη διαμόρφωση υγειών προσωπικοτήτων και μελλοντικά ώριμων πολιτών.
Αιτούμεθα, με βάση τα ανωτέρω, να επανεξεταστεί το ζήτημα του ανοίγματος των σχολείων και να εκκινήσει εκ νέου η διά ζώσης εκπαίδευση αναφορικά με την Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση».
