Ξεκινώντας τη νέα χρονιά, θέλαμε να προσεγγίσουμε και να συνομιλήσουμε με έναν άνθρωπο διακεκριμένο, εργατικό, με στόχους και μεράκι γι’ αυτό που κάνει.
Συνέντευξη στη Μαρία Σπουρδαλάκη
Ο Νεκτάριος Ταβερναράκης, ήταν ο πρώτος άνθρωπος που μας ήρθε στο μυαλό. Μια ευγενική προσωπικότητα, ένας σεμνός χαρακτήρας, μα πάνω από όλα ένας επιστήμονας που έχει καταφέρει να τοποθετήσει τη χώρα μας αλλά και την Κρήτη μας στον παγκόσμιο ερευνητικό χάρτη.
Για δεύτερη φορά ο Νεκτάριος Ταβερναράκης εκλέχθηκε πρόεδρος του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας της Κρήτης, κατέχει τον τίτλο του καθηγητή της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης, του Διακεκριμένου Μέλους του Αμερικανικού Οργανισμού για την Προώθηση της Επιστήμης, καθώς και του πρώτου Έλληνα Αντιπροέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Έρευνας.
Αυτοί είναι κάποιοι μόνο τίτλοι που γεμίζουν το βιογραφικό του, καθιστώντας τον ως έναν από τους πιο εκλεκτούς αλλά και αφοσιωμένους ερευνητές.
Από τη Μεγάλη Βρύση, τον τόπο καταγωγής του, ο Νεκτάριος Ταβερναράκης βρέθηκε μέχρι και τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Από τη Μεγάλη Βρύση όμως, κληρονόμησε την περιέργεια για τον κόσμο που τον περιβάλλει, για τη φύση και τον άνθρωπο. Ενώ, με τους σωστούς ανθρώπους ή και μέντορες, στο πλευρό του, έθεσε τους στόχους του, κατακτώντας βήμα - βήμα την κορυφή.
Ωστόσο, αναπόσπαστο και καθοριστικό κομμάτι στη ζωή του Νεκτάριου Ταβερναράκη είναι η οικογένεια. Το σημείο αναφοράς κάθε παιδιού, όπως την αποκαλεί και ο ίδιος, η αγκαλιά που μένει πάντα ανοιχτή και περιμένει καρτερικά τα παιδιά της. Όπως συνέβη ακριβώς συνέβη και με εκείνος, μετά την επιστροφή του από τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, όταν αποφάσισε να κλείσει το κεφάλαιο του εξωτερικού και να επενδύσει στην εγχώρια ερευνητική κοινότητα.
Τώρα πια, μετά από τόσα χρόνια εμπειρίας στην έρευνα αλλά και στα εργαστήρια, ο Νεκτάριος Ταβερνάρακης ομολογεί την αισιοδοξία του για τους ερευνητές της Ελλάδας, καθώς με τις συνεχόμενες προσπάθειες που γίνονται, αποδεικνύεται ότι η χώρα μας μπορεί να σταθεί επάξια σε διακεκριμένα επιστημονικά περιοδικά, αφήνοντας το δικό τους λιθαράκι στην επιστημονική κοινότητα.
Αυτό το λιθαράκι είναι και ο στόχος του Νεκτάριου Ταβερναράκη για το νέο έτος. Από τη μια, η εξέλιξη της ερευνητικής του πορείας και από την άλλη η ενδυνάμωση του ΙΤΕ. Ένα πραγματικό στοίχημα τόσο για τον ίδιο, όσο και για την ίδια την ερευνητική κοινότητα.
Όπως και να έχει, εμείς σίγουρα μπορούμε να πούμε ότι ο Νεκτάριος Ταβερναράκης, έχει αφήσει το δικό του αποτύπωμα στην κατανόηση του φαινομένου της γήρανσης και του νευροεκφυλισμού, θέτοντας τις βάσεις για μια μακροχρόνια ποιοτική ζωή. Ενώ, το περιβόητο και πολυπόθητο ελιξίριο της νεότητας, για τον ίδιο κρύβεται στο πάθος και την όρεξη για νέα γνώση και προσωπική εξέλιξη.
