Τον δικό της “Γολγοθά” βιώνει η 52χρονη Ελένη Οικονομάκη, καρκινοπαθής με αναπηρία στο πόδι.
Παλιότερα, πριν η μοίρα τη χτυπήσει και κλονιστεί η υγεία της, εργαζόταν όπως μας περιγράφει ως οικογενειακή βοηθός και στο “Βοήθεια στο Σπίτι”. Έτσι, μέσα από την επαγγελματική της δραστηριότητα, ως ευαισθητοποιημένο άτομο πάλευε να βοηθήσει τον συνάνθρωπο.
Σήμερα όμως ζητάει βοήθεια και κανείς δε δίνει σημασία. Έτσι μένει να παλεύει μόνη, με σύμμαχο μόνο τα παιδιά της.
Μένει στο χωριό Γέργερη. Στις 3 Μαΐου του 2016, ημερομηνία ορόσημο για εκείνη, έπεσε και έσπασε το πόδι της. Για αρκετό καιρό έμεινε χωρίς δουλειά καθώς το πόδι της ήταν στον γύψο και δεν μπορούσε να κάνει τίποτα.
Ο καιρός πέρασε και ήλπιζε ότι θα μπορέσει και πάλι να δουλέψει για να μπορέσει να ζήσει. Ήταν ακόμα 48 ετών τότε. Το πόδι της όμως δεν έδεσε και έπρεπε να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση. Αμέσως μετά τη χτύπησε και ο καρκίνος. Παράλληλα, έχει ρευματοειδή αρθρίτιδα και χρειάστηκε να κάνει θεραπεία και γι’ αυτό.
Το 2017 είχε εξεταστεί από ειδική επιτροπή, όπου της δικαιολόγησαν 85% αναπηρία. Τον περασμένο χρόνο, οπότε και έπρεπε να ξαναπεράσει από επιτροπή, της δικαιολόγησαν μόλις 78% αναπηρία.
Ήταν ασφαλισμένη στο ΙΚΑ. Τώρα ασφάλεια δεν έχει. Από τότε μέχρι και σήμερα δεν έχει πάρει ούτε ένα ευρώ από το ΙΚΑ για όλα αυτά που πέρασε, παρά το ότι, όπως λέει, δικαιούται κάποια βοηθήματα, ενώ ταυτόχρονα παλεύει να δει αν μπορεί να πάρει αναπηρική σύνταξη. Στο αριστερό πόδι έχει κάνει δύο φορές εγχείρηση.
Πρόσφατα ήταν ενάμιση μήνα στο νοσοκομείο, όπου εκτός όλων των άλλων προβλημάτων υγείας που αντιμετωπίζει σιωπηλά και μοναχικά, πήρε και μικρόβιο από το νοσοκομείο, το οποίο την ταλαιπωρεί ακόμα.
«Με κοροϊδεύουν»
«Είχα σπάσει το πόδι μου. Δε με προσέξανε. Έκανα εγχείρηση και ήταν ελαττωματικό το μόσχευμα. Πήρα μικρόβιο από το χειρουργείο και χρειάστηκε να μείνω ένα μήνα και επτά μέρες στο νοσοκομείο. Τώρα παίρνω αντιβίωση διότι το μικρόβιο δεν έχει καταπολεμηθεί.
Έχω πάει άπειρες φορές στο ΙΚΑ, όμως με κοροϊδεύουν. “Θα τα πάρετε”, μου λένε, “τα λεφτά σας. Τόσο ανάγκη τα έχετε;”. Εγώ όμως δεν έχω αυτή τη στιγμή άλλα έσοδα. Με συντηρούν τα παιδιά μου, που και αυτά έχουν τις οικογένειές τους να ζήσουν και δεν αντέχουν να βοηθούν κι εμένα. Ήμουν στο νοσοκομείο και δεν είχα λεφτά ούτε για ένα μπουκάλι νερό», καταγγέλλει η κ. Οικονομάκη.
«Μας πετάνε αβοήθητους»
«Είμαι 52 χρονών. Ντρέπομαι να με ζουν από τώρα τα παιδιά μου. Από τη στιγμή που δικαιούμαι αυτά τα λεφτά, γιατί μου τα στερούν; Γιατί να μη μου τα δίνουν και με κάνουν να νιώθω σαν ζητιάνα; Γιατί μας πετάνε αβοήθητους; Άνθρωποι είμαστε. Γιατί αυτό το σύστημα να μη λειτουργεί σωστά; Γιατί να πρέπει να ταλαιπωρούνται άρρωστοι άνθρωποι.
Πρέπει επιτέλους να μπει μια τάξη στην Ελλάδα να υπάρχει δημόσια υγεία και πρόνοια. Είναι κρίμα αυτά που συμβαίνουν εν έτει 2020», λέει αγανακτισμένη.
Μη έχοντας πού αλλού να στηριχτεί οικονομικά, αυτό που ζητάει είναι να της δοθούν τα χρήματα από το ΙΚΑ για να μπορέσει να ζήσει. Όμως αυτή τη στιγμή δεν ξέρει ούτε καν πόσα δικαιούται να πάρει. Το μόνο οικονομικό της στήριγμα είναι τα παιδιά της, οπότε και αγανακτισμένη απευθύνθηκε στην εφημερίδα “Νέα Κρήτη”, προκειμένου να δημοσιοποιήσει το πρόβλημά της, ελπίζοντας πως οι αρμόδιοι του ΙΚΑ θα ενδιαφερθούν.
