Η σχιζοφρένεια είναι μια δύσκολη ασθένεια. Δεν είναι σωματική ασθένεια, αλλά ασθένεια του μυαλού. Βιολογικοί, κοινωνικοί και ψυχολογικοί παράγοντες επιδρούν. Το άτομο συνήθως εμφανίζει γενετική προδιάθεση. Η εμφάνιση, όμως, έντονων αρνητικών ψυχολογικών και κοινωνικών καταστάσεων (κακοποιητικό παιδικό περιβάλλον, φτώχια κ.τ.λ.) έχουν ως αποτέλεσμα την πιο γρήγορη εμφάνιση της συγκεκριμένης νόσου.
Η σχιζοφρένεια διαγιγνώσκεται σε ποσοστό 1% του πληθυσμού, ενώ η μέση ηλικία εμφάνισης κυμαίνεται συνήθως από την παιδική ηλικία μέχρι τα 30 πρώτα χρόνια ζωής. Βέβαια, όπως συμβαίνει με τις σωματικές, έτσι και με τις ψυχικές ασθένειες τίποτε δεν πρέπει να θεωρείται αυτονόητο, με την έννοια πως το άτομο μπορεί να εμφανίσει τη συγκεκριμένη νόσο και μετά την ηλικία των 30. Το άτομο που πάσχει από τη συγκεκριμένη ασθένεια έχει αποδιοργανωμένη συμπεριφορά, έμμονες ιδέες, ενώ το παραλήρημα και οι ψευδαισθήσεις συνιστούν “πυξίδα” για τη διάγνωση της συγκεκριμένης ασθένειας. Θεραπεία δεν υπάρχει, με αποτέλεσμα ο ασθενής να κάνει συνεχώς χρήση φαρμακευτικής αγωγής ώστε τα συμπτώματα να βρίσκονται σε ύφεση.
Η “Νέα Κρήτη” επιχείρησε να “ακουμπήσει” τον συγκεκριμένο και πολύ ευαίσθητο χώρο της ψυχικής υγείας και να συνομιλήσει με τρία άτομα τα οποία είναι φορείς της συγκεκριμένης ασθένειας. Τα τρία αυτά άτομα μίλησαν για την εμφάνιση της ασθένειάς τους, για τη ζωή και τα όνειρά τους. Για λόγους ευνόητους και σεβασμού στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια, δεν κοινοποιούνται φωτογραφίες τους ή τα ονοματεπώνυμά τους.
Ο Νίκος, 23 ετών
Ο Νίκος είναι 23 χρονών και ζει σε ένα χωριό κοντά στην πόλη του Ηρακλείου. Η διάγνωση της σχιζοφρένειας έλαβε χώρα στην ηλικία των 17 ετών. Χωρίς βέβαια ο ίδιος να γνωρίζει πώς την απέκτησε, ο ίδιος υποθέτει πως αιτία αποτέλεσαν τα ναρκωτικά. «Στην ηλικία των 15 ετών έκανα το πρώτο μου τσιγαριλίκι από ινδική κάνναβη. Πολλές φορές με απελευθέρωνε. Δεν έκανα πολλά. Θυμάμαι πως προτού πάθω το πρώτο ψυχωτικό επεισόδιο, δύο ημέρες πριν, είχα κάνει δύο. Βέβαια, δεν έκανα ηρωίνη ούτε κοκαΐνη. Κάπνιζα από τα 13 μου και στα 15 δοκίμασα την ινδική κάνναβη. Ήταν περίεργο συναίσθημα. Πιστεύω πως η εμφάνιση της συγκεκριμένης νόσου οφείλεται στην ινδική κάνναβη», αναφέρει στη “Ν.Κ.” ο Νίκος. Ο ίδιος δεν εργάζεται, ενώ ισχυρίζεται πως το στίγμα είναι πιο έντονο στις τοπικές κοινωνίες, καθώς είναι κλειστές κοινωνίες. «Πιστεύω πως οι κάτοικοι του χωριού το γνωρίζουν. Εγώ το κρύβω, όπως και οι γονείς και τα αδέρφια μου. Ξέρεις, είναι δύσκολο να αιτιολογήσεις πώς ένα άτομο 23 χρονών δεν εργάζεται σ’ ένα χωριό. Στην πόλη τα πράγματα είναι διαφορετικά. Βέβαια, έχω δύο πολύ καλούς φίλους με τους οποίους απολαμβάνω την παρέα».
Ο Νίκος εξομολογείται πως η αγαπημένη του συνήθεια είναι να παρακολουθεί τον ΟΦΗ στους αγώνες του σαββατοκύριακου. «Ο ΟΦΗ είναι η ομάδα της καρδιάς μου». Όσον αφορά στα όνειρά του, ο ίδιος ήταν σαφής... «Θέλω να κάνω οικογένεια και πολλά παιδιά. Και θέλω να διδάξω στα παιδιά μου τον σωστό δρόμο. Εγώ μπήκα στον δρόμο των ναρκωτικών γιατί δεν είχα κάποιον να με κατευθύνει. Επίσης, θα τους διδάξω να σέβονται τον κάθε άνθρωπο. Θα ήθελα να φύγω από το χωριό και να έρθω στην πόλη του Ηρακλείου».
Η Έλλη, 34 ετών
Η Έλλη είναι 34 ετών και μένει στο Ηράκλειο. Η διάγνωση της σχιζοφρένειας έγινε στα 26 της. Η ίδια είναι απόφοιτη Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης, ενώ η χρονιά της διάγνωσης τη βρήκε να είναι στο πρώτο έτος του μεταπτυχιακού προγράμματος. «Διαγνώστηκα στα 26 μου. Φοβήθηκα... Πραγματικά, δεν υπήρξε σαφής αιτία. Και μέχρι και σήμερα, 8 χρόνια μετά, αναζητώ ανελλιπώς στο διαδίκτυο τι ευθύνεται για να έχω αυτό το ψυχικό νόσημα. Έζησα σ’ ένα οικογενειακό περιβάλλον ήρεμο. Ο πατέρας μου ήταν λίγο νευρικός, αλλά δεν υπήρξα θύμα κακοποίησης. Πάντως από μικρή ένιωθα απομονωμένη και αντικοινωνική. Από μικρή είχα μια περίεργη αντίληψη του κόσμου».
Η Έλλη αναφέρει πως το κοινωνικό στίγμα όταν κουβαλάς μια τέτοια ασθένεια είναι έντονο. «Μόνο οι γονείς μου και ο πρώην σύντροφός μου, με τον οποίο είχα σχέση τέσσερα χρόνια, γνωρίζουν την κλινική μου κατάσταση. Ωστόσο, έχω έντονο άγχος όταν μιλάω με πολλούς ανθρώπους. Πάντως, τα αντιψυχωτικά φάρμακα με έχουν βοηθήσει αρκετά. Βέβαια, έχω κάνει αρκετές συνεδρίες για να κατανοήσω πως όλα είναι δημιουργήματα του μυαλού. Ευτυχώς που το διέγνωσα νωρίς», αναφέρει η Έλλη.
Η ίδια μίλησε και για τα όνειρά της, τα οποία είναι «μια σταθερή σχέση. Είχα μια σχέση τριών ετών αλλά χωρίσαμε με άδοξο τρόπο. Τώρα θέλω να κάνω μια σταθερή σχέση. Επίσης, έχω ανάγκη κάποια στιγμή να υπερβώ τον εαυτό μου και να διδάξω σε μια σχολική αίθουσα. Ανησυχώ και αγχώνονται όταν σκέφτομαι πώς θα αντιμετωπίσω τους μαθητές μου. Δε θέλω να μπω σε σχολική αίθουσα. Αυτό το αίσθημα θέλω να καταρρίψω».
Ο Μάκης, 31 ετών
Ο Μάκης είναι 31 ετών και μένει στο Ηράκλειο. Η διάγνωση της σχιζοφρένειας έγινε στα 24 του. Ο ίδιος είναι απόφοιτος ΕΠΑ.Λ. και εργάζεται περιστασιακά. «Διαγνώστηκα με αυτό το ψυχικό νόσημα στην ηλικία των 24. Είχα αποφοιτήσει από Επαγγελματικό Λύκειο. Μέχρι και τα 23 μου εργαζόμουν στον τουριστικό τομέα, έχοντας αποφοιτήσει από τον Τομέα Νοσηλευτικής των ΕΠΑ.Λ. Δούλευα είτε στη λάντζα είτε ως σερβιτόρος. Τον χειμώνα εργαζόμουν στα χωράφια μου», αναφέρει ο Μάκης στη “Ν.Κ.”. Ο ίδιος εξήγησε πως υπήρχε κληρονομικό υπόβαθρο από την οικογένειά του, καθώς η αδερφή της μητέρας του είχε το ίδιο νόσημα.
«Πλέον, δεν εργάζομαι στα ξενοδοχεία. Ωστόσο, παίρνω ημερομίσθια τον χειμώνα τόσο από τις ελιές που δουλεύω ως εργάτης, αλλά και από τα θερμοκήπια. Το γεγονός ότι κάνω χειρωνακτικές δραστηριότητες με κάνουν να ξεχνιέμαι, ενώ μου αρέσει που εργάζομαι και δουλεύω. Βέβαια, πολλές φορές σφίγγω τα δόντια μου και έχω εσωτερικό άγχος σχετικά με το εάν με καταλάβουν οι συνάδελφοί μου. Πραγματικά, δε θέλω να μάθει κανένας απολύτως τίποτα», επισήμαινε μεταξύ άλλων. Τέλος, ο Μάκης μίλησε για τα όνειρα του... «Υγεία και ευτυχία. Ύστερα από αυτό το νόσημα και όπως κάθε νόσημα που θεωρείται σοβαρό, πιστεύω πως αυτό που πρέπει να ζητάει ο κάθε άνθρωπος είναι υγεία, δηλαδή να μην υπάρχει κάποια ασθένεια, είτε σωματική είτε ψυχική, που να τον ταλαιπωρεί. Επίσης, πιστεύω πως ο κάθε άνθρωπος πρέπει να είναι ευτυχισμένος και να απολαμβάνει τη ζωή. Αυτά τα δύο ζητάω και εγώ να έχω στη ζωή μου. Υγεία και ευτυχία...».
