Κάνοντας απλά μια βόλτα στο κέντρο αλλά και στις γειτονιές του Ηρακλείου, εύκολα μπορεί κανείς να διαπιστώσει ότι καφετέριες, ταβέρνες και ταχυφαγεία ξεπετάγονται σαν τα μανιτάρια, με τις περισσότερες από τις επιχειρήσεις αυτές να είναι σχεδόν πάντα γεμάτες με κόσμο.
Γιατί ο Έλληνας μπορεί να έχει θυσιάσει τα πάντα στον βωμό της δεκάχρονης κρίσης, όχι όμως και το “έξω καρδιά”.
Αν και αυτό έχει πολλές αναγνώσεις, σύμφωνα με τους επιχειρηματίες του κλάδου.
Ακόμα και στα πρώτα χρόνια της κρίσης, τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος δούλευαν και έκαναν σχετικά καλύτερο τζίρο σε σχέση με τα υπόλοιπα εμπορικά καταστήματα.
Ίσως κάποιες μέρες της βδομάδας η κίνηση να ήταν περιορισμένη στις ταβέρνες, όμως Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή δεν προλάβαιναν να σερβίρουν τη μία παρέα μετά την άλλη, ενώ τα καφέ ήταν γεμάτα νυχθημερόν και καθημερινά, κάτι που ισχύει μέχρι και σήμερα, αφού πρωί, μεσημέρι, απόγευμα αλλά και βράδυ οι καφετέριες σφύζουν από κίνηση.
Μεγάλη όμως άνθηση σημειώνει την ίδια ώρα και το take away, η διανομή τόσο φαγητού όσο και καφέ δηλαδή, μιας και ολοένα και περισσότεροι καταναλωτές καταφεύγουν στη λύση αυτή. Όμως ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός...
Τα έξοδα και η φορολογία για μια επιχείρηση υγειονομικού χαρακτήρα, όπως τόνισε η πρόεδρος του Συνδέσμου Επισιτισμού και Διασκέδασης Ηρακλείου, Μαρία Αντωνακάκη, είναι δυσβάσταχτα. Από την άλλη, ο τζίρος τελικά δεν είναι αναλόγως της ζήτησης, αφού ο Έλληνας συνηθίζει να κάθεται για έναν καφέ επί ώρες, ενώ την ίδια ώρα, λόγω των οικονομικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν τα περισσότερα νοικοκυριά, δεν ξοδεύουν πλέον τα ίδια χρήματα για φαγητό όπως έκαναν παλιά, αλλά κοιτούν να τη βγάλουν φθηνά.
Παράλληλα, μεγάλο πλήγμα έχουν δεχτεί τα καφέ, τα μπαρ και τα κλαμπ από τον αντικαπνιστικό νόμο, ο οποίος έχει μειώσει αισθητά τον κόσμο που σύχναζε σε αυτά, με τους ιδιοκτήτες τους να μην μπορούν να αναπληρώσουν τη χασούρα.
«Κοιτάζοντας τα νούμερα, θα δούμε πως άλλα καταστήματα του κλάδου ανοίγουν, άλλα κλείνουν και άλλα απλώς αλλάζουν χέρια και επωνυμία.
Ο κυρίως όγκος πάντως των καταναλωτών συνεχίζει να προτιμά τα καταστήματα φαγητού και ένα παραπάνω τώρα με τον αντικαπνιστικό νόμο, τα take away. Ωστόσο, η κίνηση δεν έχει καμία σχέση με τον τζίρο των καταστημάτων αυτών. Τα take away σίγουρα δουλεύουν κάπως καλύτερα. Το να κάθεται όμως ένας πελάτης τρεις ώρες σε μια επιχείρηση πίνοντας μόνο έναν καφέ δεν είναι ό,τι καλύτερο για τον επαγγελματία. Ύστερα, αυτά που καλούνται να πληρώσουν οι επιχειρηματίες της εστίασης δεν τους επιτρέπουν να ανασάνουν και να πουν ότι πάνε καλά.
Ακόμα δεν έχει εφαρμοστεί η μείωση του ΦΠΑ. Επίσης, μεγάλο βάρος για εμάς είναι τα ποσά που δίνουμε για τα τραπεζοκαθίσματα και τα πρόστιμα που επιβάλλονται στους ελέγχους, με αποτέλεσμα να μη μένει τίποτα στα ταμεία μας. Και αν ανοίγουν επιχειρήσεις υγειονομικού ενδιαφέροντος, είναι γιατί το Ηράκλειο είναι μια πόλη με τουριστικό ενδιαφέρον», είπε η κ. Αντωνακάκη.
Καφές και φαγητό : Αγαπημένο «σπορ» για τον Έλληνα
«Ο Έλληνας δαπανούσε και θα δαπανά πάντα χρήματα για το φαγητό και τον καφέ του. Είναι μια συνήθεια την οποία έχει εντάξει στην καθημερινότητα και την προσωπική του ευχαρίστηση.
Το “σπορ” αυτό είναι αγαπητό», εξηγεί από την πλευρά του ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου Ηρακλείου, Μανόλης Αλιφιεράκης. Και όπως συμπληρώνει, «την περίοδο της κρίσης ήταν έντονο το φαινόμενο της καφε-εστίασης γιατί ήταν η πιο εύκολη δραστηριότητα.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε, άλλωστε, ότι είμαστε τουριστική περιοχή και οι τουρίστες που επισκέπτονται το νησί μας θέλουν ένα τέτοιο είδος εξυπηρέτησης.
Να μπορούν, δηλαδή, να πιούν τον καφέ τους και να απολαύσουν το φαγητό τους.
Σήμερα, πάντως, έρχονται και άλλοι κλάδοι να κερδίσουν έδαφος και η μεταποίηση σηκώνει σιγά-σιγά κεφάλι». Τι δείχνουν όμως τα στοιχεία από το Επιμελητήριο Ηρακλείου; Ότι η εικόνα στις επιχειρήσεις “καφέ-μπαρ” τουλάχιστον για την τελευταία διετία παραμένει σταθερή: Το 2018 άνοιξαν 107 και έκλεισαν 81 επιχειρήσεις, ενώ το 2019 άνοιξαν 103 και έκλεισαν 76 επιχειρήσεις.
