Εις το βουνό ψηλά εκεί παράγγειλα ένα “βραστάρι”, να ανοίξει λίγο ο λαιμός, να μυρίσει μια ολιά Κρήτη το μέσα μου.
Μα ήθελα και να γλυκαθώ και ζήτησα και μέλι. Σκέφτομαι... στον Ψηλορείτη είμαι, εδώ έχουν ωραία, αγνά προϊόντα, το μέλι θα είναι πρώτης ποιότητας! Σίγουρα από κάπου θα το φέρνουν, από τόπο κοντινό με θερμοκρασίες πιο φιλικές για τα μελίσσια. Εδώ στην Κρήτη φημιζόμαστε για το υπέροχο, γευστικό και μυρωδάτο μέλι μας. Είναι η φύση μας, η χλωρίδα μας που δίνει τροφή στις μέλισσες και παράγουν μέλι από τα λίγα!
Αφού το παίνεσα πολύ το μέλι μας μέσα μου, “γειώθηκα” απότομα μόλις πήγα να ανοίξω τη συσκευασία. “Χώρα συγκομιδής” - διαβάζω - “Βουλγαρία”... Μάλιστα! Με πείραξε πιο πολύ γιατί το μέλι αυτό μου το σέρβιραν σε κυλικείο-καφέ που διαχειρίζεται ο Σύλλογος Ζωνιανών και είναι το καφέ που εξυπηρετεί τις ανάγκες των επισκεπτών του σπηλαίου “Σφενδόνι”.
Ο Σύλλογος, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, έχει κάνει εξαιρετική δουλειά. Η διαχείριση του σπηλαίου και του ευρύτερου χώρου έχει παραχωρηθεί από το υπουργείο Πολιτισμού στον Δήμο Μυλοποτάμου και ο Δήμος παραχώρησε τη διαχείριση στον Σύλλογο που συστάθηκε γι' αυτό τον λόγο. Ο χώρος είναι εξαιρετικά διαμορφωμένος, πεντακάθαρος, νοικοκυρεμένος, ενώ οι άνθρωποι πολύ καλά καταρτισμένοι και ενημερωμένοι για το σπήλαιο, την ιστορία του και τη μοναδικότητά του. Ιδιαίτερα φιλόξενοι και φιλικοί. Ωραίοι οικοδεσπότες. Αλλά... αυτό το μέλι από τη Βουλγαρία μού “έκατσε το λαιμό”! Όταν 44.000 επισκέπτες έρχονται κάθε χρόνο για να δουν από κοντά και να περιηγηθούν σε ένα από το μεγαλύτερα σπήλαια της Ελλάδας και σε ένα από τρία επισκέψιμα στην Κρήτη, οφείλεις να αδράξεις την ευκαιρία και να προωθήσεις τα προϊόντα του τόπου σου όσο περισσότερο μπορείς. Δεν είναι απάντηση ότι είναι η μόνη συσκευασία σε ατομικό μέγεθος. Αυτά τα ακούσαμε και από αλλού - βλέπε καφέ “Μαρίνα”, στο λιμάνι του Ηρακλείου.
Και σκέφτομαι... Τόσοι παραγωγοί υπάρχουν στην Κρήτη, δεν μπορεί ένας να μη συσκευάζει και σε ατομική μερίδα. Ακόμη όμως και να μην έχει κάποιος τον συγκεκριμένο κωδικό, αν υπάρχει ζήτηση από τα καφέ, τα εστιατόρια και τα ξενοδοχεία για ατομικές μερίδες κρητικού μελιού, σίγουρα οι επιχειρηματίες θα το δουν θετικά να συσκευάσουν αντίστοιχους κωδικούς. Ας πάρει κάποιος την πρωτοβουλία να εκκινήσει το ζήτημα...
Να είμαστε στην πηγή και να τρέχουμε αλλού για νερό;
