Σε μια τόσο καταστροφική χρονιά, ο γεωπόνος και τυποποιητής ελαιολάδου Κώστας Αγγελιδάκης κατάφερε, μέσα από πολλά πειράματα και διάβασμα ατελείωτων ωρών, να καταλήξει σε ένα δικό του σύστημα δολωματικού ψεκασμού καταπολέμησης του δάκου της ελιάς, που του έδωσε φέτος άριστα αποτελέσματα, με το δικό του παραγόμενο ελαιόλαδο να είναι βιολογικό και να είναι στο σύνολό του όχι πάνω από τρεις γραμμές.
Το μεγάλο μυστικό του γνωστού επιστήμονα και επιχειρηματία έγκειται στη δοσολογία μελάσας και εντομοκτόνου, αλλά και σε συγκεκριμένα βιολογικά και συμβατικά εντομοκτόνα, που εναλλάσσονται και χρησιμοποιούνται με πολύ μικρές ποσότητες νερού, κάτι που κάνει πανεύκολη την όλη διαδικασία, για τον ψεκασμό πολλών ελαιοδέντρων μέσα σε μία μέρα με τη χρήση μιας απλής ψεκαστήρας!
Μιλώντας χθες το απόγευμα στην εκπομπή “Κρήτη Σήμερα” της “ΚΡΗΤΗ TV” και τον Λευτέρη Κουμαντάκη, ο γεωπόνος Κωστής Αγγελιδάκης έδωσε στη δημοσιότητα τις πρώτες πληροφορίες για το σύστημα αυτό, τονίζοντας ότι ξεκινάει τη διοργάνωση σεμιναρίων προς τους ενδιαφερόμενους ελαιοπαραγωγούς, που μπορούν να επικοινωνούν μαζί του στα τηλέφωνα 6936/163.751 και 6982/786.002.
«Έχω διαβάσει βιβλιογραφία σε πάρα πολλά ερευνητικά ιδρύματα. Και εκτός από το πάρα πολύ διάβασμα στο οποίο προχώρησα, εφάρμοσα και ψεκασμούς πειραματικά σε διάφορες δοσολογίες.
Βρήκα τη δοσολογία αυτή. Παρακολουθούσα, όμως, τον δάκο με προσωπικές παγίδες. Γιατί, χωρίς βλέπουμε το αποτέλεσμα του δολωματικού ή και των άλλων ψεκασμών με την παρακολούθηση άμεσα του εντόμου, δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό», είπε χαρακτηριστικά ο Κώστας Αγγελιδάκης.
Και στο πλαίσιο της εκπομπής, για του λόγου το αληθές, προβλήθηκαν και σχετικά βίντεο αλλά και φωτογραφίες από κτήμα του Κώστα Αγγελιδάκη στην περιοχή της Φοινικιάς. Η λήψη έγινε την πρώτη μέρα του Δεκέμβρη. «Όπως βλέπετε είναι πεντακάθαρες οι ελιές. Έβγαλα τρεις γραμμές λάδι σε όλο το κτήμα. Κι εγώ δεν το περίμενα αυτό το αποτέλεσμα. Και μάλιστα, επειδή κάποιες ελιές είχαν μικρή παραγωγή και δε με συνέφερε να τις μαζέψω, τις έδωσα σε κάποιον άλλο παραγωγό. Εκείνος όμως δεν πήγε άμεσα που του είπα. Πήγε μετά από δέκα μέρες. Και έβγαλε... δύο οξέα»!
Αλλά ακόμα και στα πέντε μέτρα από το κτήμα αυτό του κ. Αγγελιδάκη, υπήρχε ένα άλλο κτήμα που οι ελιές ήταν “διαλυμένες” από τον δάκο.
«Χρειάζεται συστηματική παρακολούθηση»
Όπως λέει ο Κώστας Αγγελιδάκης, «τον δάκο πρέπει να τον παρακολουθούμε με δικές μας παγίδες μέσα στο κτήμα. Να βλέπουμε και το αποτέλεσμα. Δηλαδή μετά τον δολωματικό έπεσε ο πληθυσμός του εντόμου; Πήγε στο μηδέν; Μήπως ήταν τόσο μεγάλος ο πληθυσμός που λιγόστεψε αλλά πρέπει να ξανακάνουμε επαναψεκασμό αμέσως; Αυτό όμως που παίζει σημασία να καταλάβει ο κόσμος είναι ότι είναι λάθος αυτό που λένε μερικοί “δεν ψεκάζω το δικό μου λιόφυτο με δολωματικό. Ψεκάζω τα διπλανά του άλλου, γιατί αλλιώς θα πάει ο δάκος στο δικό μου και δε θα πάω εκεί (λόγω της μελάσας)”. Σημασία έχει ότι ο δάκος δε μυρίζεται το δόλωμα πέρα από 20 μέτρα. Άρα, αν πάω να προστατεύσω του αλλουνού και δεν ψεκάσω το δικό μου, είναι πολύ μεγάλο λάθος αυτό»...
Στο σημείο αυτό, ο Κώστας Αγγελιδάκης λέει: «Αποφάσισα να κάνω σεμινάρια και να περιγράφω ακριβώς 100% τη μέθοδο, γιατί δεν είναι τόσο εύκολη. Οι δοσολογίες μέσα στο φάρμακο και η δοσολογία πάνω στο δέντρο πρέπει να είναι συγκεκριμένες. Μιλάμε για τα ίδια φάρμακα που χρησιμοποιούμε για τους ψεκασμούς καλύψεως ή για τους δολωματικούς. Τα ίδια χρησιμοποιούμε κι εμείς. Απλώς αλλάζουν οι δόσεις και πρέπει να είναι τα επιτρεπόμενα. Ό,τι γράφει η ετικέτα»...
«Ξεχνάμε την ανθεκτικότητα του δάκου»
Τι γίνεται όμως με την περίφημη ανθεκτικότητα του δάκου; Ο γεωπόνος Κώστας Αγγελιδάκης είναι κατηγορηματικός. «Δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει αυτό το πράγμα, διότι οι δόσεις είναι πολύ μεγαλύτερες και η τεχνική είναι τέτοια που δεν μπορεί να το συνηθίσει το έντομο. Εθισμός δεν υπάρχει. Ο ψεκασμός πρέπει να γίνει σε όλα τα δέντρα, γιατί ο δάκος έχει ακτίνα δράσης τα 20 μέτρα. Όμως, σε αυτές τις δοσολογίες που βάζουμε εμείς και είναι απειροελάχιστες πάνω στο κάθε δέντρο πρέπει να ψεκαστούν όλα τα δέντρα. Και πρέπει να κάνουμε και μια ζώνη ασφαλείας περίπου 50 μέτρων γύρω από το κτήμα το δικό μας, για να μην έχουμε άμεση πρόσβαση την ίδια μέρα, επειδή το έντομο πετάει πάρα πολύ. Είναι μια μύγα. Δίπτερο. Κόβει χιλιόμετρα. Και μπορώ να πω ότι δεν πρέπει να μένουμε ήσυχοι ακόμα κι αν ψεκάζουμε. Να βλέπουμε την παγίδα. Να μας οδηγεί δηλαδή το μάτι μας. Γιατί αυτός είναι ένας αόρατος εχθρός. Δεν μπορούμε να τον δούμε στο δέντρο μέσα. Και τον συλλαμβάνουμε με τις παγίδες»...
