Αντί να διατεθούν σε νοικοκυριά που υποφέρουν ή σε χαμηλές τιμές σε νοσοκομεία και ιδρύματα, πετάγονται στις χωματερές μεγάλες ποσότητες φρούτων, λαχανικών και οσπρίων, με απόφαση του κράτους, κατόπιν απαιτήσεων μεγάλων εμπορικών κυκλωμάτων, που ανησυχούν μήπως και χάσουν μέρος της αγοραστικής τους δραστηριότητας από τέτοιες παρεμβάσεις.
Την αποκάλυψη αυτή έκανε στη “Νέα Κρήτη” χθες, καλώντας τους μικρομεσαίους αγρότες της Κρήτης να οργανωθούν σε αγροτικούς συλλόγους για να αντιμετωπίσουν την κατάσταση, το μέλος της Γραμματείας της Πανελλαδικής Επιτροπής των Μπλόκων και πρόεδρος της Ενωτικής Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Λάρισας Ρίζος Μαρούδας, απαντώντας σε μια σειρά ερωτημάτων της εφημερίδας μας!
Όπως αποκαλύπτει ο Ρίζος Μαρούδας, «κατά περιόδους, σε μια σειρά προϊόντων όπου υπήρχε πρόβλημα διάθεσης, κάναμε συναντήσεις με το υπουργείο και προτείναμε είτε να πάνε στο στρατό, είτε να πάνε σε σχολεία, είτε να πάνε σε επισιτιστική βοήθεια ή στα νοσοκομεία και τα ιδρύματα, σε πιο χαμηλές τιμές. Αλλά, σε όλους αυτούς τους τομείς, μεσάζοντες που έχουν υπογράψει συμφωνίες στην αγορά, μέσω του κράτους, μας έδιναν έστελναν το μήνυμα ότι “κανείς δεν μπορεί να βάλει χέρι σε αυτές τις διαδικασίες”... Έτσι τα προϊόντα αυτά τα πετάγαμε. Προτίμησαν, δηλαδή, να τα πετάξουμε παρά να δοθούν σε έναν κόσμο που τα είχε ανάγκη. Αυτό έγινε κυρίως σε φρούτα. Σε πολλά φρούτα. Έγινε και σε όσπρια, όπως φασόλια και φακή, που για διάφορους λόγους έμεναν απούλητα και μας τα γύριζαν πίσω οι έμποροι»...
Στο σημείο αυτό, ο Ρίζος Μαρούδας επισημαίνει ότι, την ίδια ώρα, έμπαιναν στη χώρα μας αδασμολόγητα ομοειδή προϊόντα, αμφιβόλου ποιότητας, σε χαμηλότερες τιμές, που σε ένα μεγάλο μέρος τους μέχρι σήμερα εξακολουθούν να ελληνοποιούνται...
Όλα ξεκινούν από... Βρυξέλλες
«Σήμερα η Ε.Ε., στο πλαίσιο του παγκόσμιου εμπορίου, έχει υπογράψει συμφωνία που προβλέπει για τις χώρες της την υποχρέωση να εισάγουν αγροτικά προϊόντα χωρίς δασμούς από τρίτες χώρες, με αντάλλαγμα να εξάγουν προς τις ίδιες χώρες χωρίς δασμούς ηλεκτρονικά και βιομηχανικά προϊόντα. Ποιοι επωφελούνται δηλαδή; Οι γνωστές πολυεθνικές που υπάρχουν στην Ε.Ε. Γενικά οι βιομηχανίες. Και αυτά υπογράφτηκαν και από τις εκάστοτε ελληνικές κυβερνήσεις», λέει ο κ. Μαρούδας. Με όλες αυτές λοιπόν τις πολιτικές ο αγροτοκτηνοτροφικός κόσμος της χώρας μας ξεκληρίστηκε και θα συνεχίσει να ξεκληρίζεται, σύμφωνα με τον συνδικαλιστή.
«Είσαι στην ΕΟΚ; Μάθε για την ΕΟΚ»
«Όταν μπήκαμε στην ΕΟΚ, ήμασταν οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι το 36% του συνόλου του ελληνικού πληθυσμού. Και είχαμε και θετικό αγροτικό εμπορικό ισοζύγιο. Δηλαδή, τα προϊόντα που εξάγαμε ήταν περισσότερα από αυτά που εισάγαμε και έφερναν και συνάλλαγμα στη χώρα μας. Και φτάσαμε σήμερα να είμαστε μόλις το 7,8% του πληθυσμού. Και, με αυτές τις πολιτικές, θα φύγει κι άλλος κόσμος τα επόμενα χρόνια από την παραγωγή. Συνεπώς εμείς βάζουμε το θέμα από την πλευρά της επιβίωσης των μικρομεσαίων αγροτών και λέμε ότι, για να επιβιώσουν, αυτό που είναι το βασικό είναι να διεκδικήσουμε μείωση του κόστους παραγωγής και ικανοποιητικές τιμές στα προϊόντα μας», τονίζει κατηγορηματικά ο Ρίζος Μαρούδας.
Μάλιστα, στο σημείο αυτό, ξεκαθαρίζει ότι οι επιδοτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη συντριπτική τους πλειοψηφία δίνονται σε βιομηχανικά προϊόντα ακριβώς για να διασφαλίσουν τα συμφέροντα των βιομηχανιών και όχι στα προϊόντα που χρειάζεται η κοινωνία για να επιβιώσει. Εξάλλου, ο Ρίζος Μαρούδας απαντάει και σε όλους εκείνους που λένε ότι «είμαστε στην Ε.Ε. και πρέπει να υπακούσουμε». Και λέει χαρακτηριστικά: «Ναι. Αλλά είμαστε μόνο για τα στραβά στην Ε.Ε.; Εβδομήντα λεπτά το πετρέλαιο ο μέσος όρος στην Ευρωπαϊκή Ένωση, 1,5 ευρώ στην Ελλάδα. Τα φάρμακα και τα λιπάσματα δύο-τρεις ή και παραπάνω φορές ακριβότερα σε σχέση με τις άλλες χώρες. Οι τιμές στα προϊόντα μας πολύ πιο χαμηλές απ’ τις άλλες χώρες. Αυτό είναι το πρόβλημα της ελληνικής αγροτικής οικονομίας, που από την άλλη πλευρά έχει και τον κατακερματισμό που αυξάνει το κόστος της ελληνικής παραγωγής. Την ίδια ώρα όμως οι ελληνικές κυβερνήσεις διαχρονικά ήταν και παραμένουν αντίπαλοι των αγροτών. Δεν έπαιρναν κανένα μέτρο. Και έπαιρναν τα μέτρα μόνο όταν τους πιέζαμε με τα τρακτέρ στους δρόμους, με μαζική συμμετοχή»...
«Φτάσαμε να μην παράγουμε τίποτα»...
«Εμείς πια δεν παράγουμε τίποτα σχεδόν. Αν εξαιρέσουμε το ελαιόλαδο, το σκληρό σιτάρι και ορισμένα φρούτα που βγάζει και η Κρήτη μαζί με άλλες περιοχές της χώρας, σε όλα τα άλλα προϊόντα ζωικής και φυτικής παραγωγής η χώρα μας είναι ελλειμματική. Κι όμως. Οι εδαφοκλιματικές συνθήκες είναι ιδανικές. Υπάρχει και μεγάλη μηχανοποίηση παραγωγής. Υπάρχει τεχνογνωσία στον αγρότη. Είναι πολύ καλός παραγωγός ο Έλληνας αγρότης. Και την αγαπάει τη δουλειά του και τη γη του. Όμως, όλες αυτές οι πολιτικές, η ΚΑΠ, οι δασμοί, οι ποινές που μας έβαζαν όταν παράγαμε περισσότερο απ' όσο μας επέβαλαν, όλα αυτά τα πλαφόν στην παραγωγή μάς ανάγκασαν να γίνουμε χώρα εισαγωγής αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων. Δεν μπορεί σε αυτή τη χώρα να εισάγουμε την πατάτα, το κρεμμύδι, το γάλα, το κρέας και το αλεύρι για να κάνουμε ψωμί»!..
Αυτά λέει στη “Νέα Κρήτη” ο Ρίζος Μαρούδας. Και το ερώτημά μας είναι: «Μπορεί να ξαναπιάσει το σκαπέτι ο Έλληνας γεωργός;»... Η απάντησή του είναι: «Είμαι πεπεισμένος βαθύτατα ότι υπάρχουν αυτές οι προϋποθέσεις. Έχουμε και τη μηχανοποίηση. Και μάλιστα, έχουμε πολύ μεγάλη μηχανοποίηση γιατί λόγω του μικρού κλήρου αναγκαστήκαμε να αγοράσουμε όλοι μηχανήματα και τρακτέρ, ενώ με πολύ λιγότερα τρακτέρ θα μπορούσαμε να οργώσουμε τα χωράφια μας»... Σύμφωνα με τον ίδιο, «43 εκατομμύρια στρέμματα είναι η παραγωγική γη στη χώρα, εκ των οποίων περίπου τα 6 εκατομμύρια στρέμματα έχουν εγκαταλειφθεί. Κάποια άλλα βρίσκονται σε αγρανάπαυση λόγω κάποιων προγραμμάτων, ενώ και αυτά που καλλιεργούνται έχουν στραφεί σε συγκεκριμένα προϊόντα γιατί μόνο από εκεί μπορεί να έχουν ένα μικρό εισόδημα, λόγω των επιδοτήσεων»...
ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΚΑΠ
«Μπορούμε να έχουμε τις κατώτατες εγγυημένες τιμές»
«Να θυμίσουμε καταρχήν ότι η ΕΟΚ αρχικά είχε κατώτατη εγγυημένη τιμή για μια σειρά από προϊόντα. Βεβαίως, δεν ξέρω πόσο ικανοποιητική ήταν κάθε φορά, όμως υπήρχε. Και αυτό ανατράπηκε στην πορεία, μέσα από τις αναθεωρήσεις της ΚΑΠ. Άρα υπήρχε δυνατότητα και υπάρχει ακόμα η δυνατότητα», λέει ο Ρίζος Μαρούδας, και φέρνει και ως παράδειγμα την πολωνική κυβέρνηση σήμερα που ζητάει κατώτατη εγγυημένη τιμή για το σκληρό σιτάρι. «Και μπορεί στη χώρα μας ο μέσος όρος του γεωργικού κλήρου να είναι τα 60 στρέμματα, αλλά στην Πολωνία είναι εκατοντάδες. Εξάλλου, στην υπόλοιπη Ελλάδα, που υπάρχουν τα διόδια, υπάρχουν συμφωνίες που λένε ότι, αν δεν περάσει ένας συγκεκριμένος αριθμός αυτοκινήτων κάθε μήνα, το κράτος καλύπτει αυτή την απώλεια στον ιδιώτη που έχει αυτά τα διόδια. Δηλαδή, εκεί βρίσκουν χρήματα να το κάνουν, ενώ στους αγρότες όχι»...
Καταλήγοντας, ενόψει της νέας ΚΑΠ, ο συνδικαλιστής Ρίζος Μαρούδας καλεί τον αγροτικό κόσμο να πιέσει μαζικά ούτως ώστε να επιδοτούνται πλέον οι παραγωγοί για την παραγωγή των προϊόντων τους. «Να επιδοτούμαστε με βάση την παραγωγή», καταλήγει το μέλος της Γραμματείας της Πανελλαδικής Επιτροπής των Μπλόκων.
