Δακοκτονία: «Μην ακούτε πως ψεκάζουν… Πάνε σε μερικά λιόφυτα, κάνουν μία - δυο ρίψεις και φεύγουν»

Κρήτη
Δακοκτονία: «Μην ακούτε πως ψεκάζουν… Πάνε σε μερικά λιόφυτα, κάνουν μία - δυο ρίψεις και φεύγουν»

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η… χαρά του δάκου οι φετινοί ψεκασμοί

Η χαρά... του δάκου αποδεικνύεται και φέτος το σύστημα της περίφημης δακοκτονίας, με τους ελαιοπαραγωγούς να έχουν σίγουρα πολύ καλύτερη χρονιά από άποψη ποσότητας και ποιότητας, αλλά και να ανησυχούν έντονα βλέποντας ότι τα τρακτέρ δεν μπαίνουν σε όλα τα λιόφυτα και όπου μπαίνουν, κάνουν πολύ γρήγορα ψεκάσματα, με αποτελεσματικότητα μάλλον αμφίβολη για πολλούς και διάφορους λόγους.

Η εφημερίδα “Νέα Κρήτη” επιχειρεί να γυρίσει πίσω τον χρόνο, στη δεκαετία του ’70, που γίνονταν οι περίφημοι αεροψεκασμοί κατά του δάκου, αλλά και στους ψεκασμούς με τις ψεκαστήρες που μέχρι και πριν από λίγα χρόνια γίνονταν στα χωριά, με ομάδες νέων ανδρών να μαζεύονται ξημερώματα στις πλατείες και να οργανώνουν εξορμήσεις, με επανειλημμένες διαμαρτυρίες αγροτών που έλεγαν ότι δεν ψεκάζονται οι ελιές τους, ενώ δεν έλειπαν και φαινόμενα ο ψεκαστής να... χύνει το φάρμακο στις ρεματιές, λέγοντας πως είναι από... τους γρήγορους “ψεκαστάδες”!

«Εμένα το παιδί μου φέτος το πήρανε στον ψεκασμό. Δόξα τω Θεώ, να βγάλει και καμιά δραχμή τώρα το καλοκαίρι»... Πολύ συνηθισμένες φράσεις στα χωριά της Κρήτης σε προηγούμενες δεκαετίες, που έδειχναν ότι για τις τοπικές κοινωνίες ο “ψεκασμός” ήταν πρώτα και κύρια ένα “καλό χαρτζιλίκι” για τους έφηβους του χωριού, που έφευγαν ξημερώματα για τον ψεκασμό και μέχρι το μεσημεράκι γύριζαν στο σπίτι τους, έχοντας ολοκληρώσει τη δουλειά αυτή, για την οποία όμως ο έλεγχος δεν ήταν και τόσο... αξιόπιστος.

«Μην ακούτε πως ψεκάζουν»

Ο ελαιοπαραγωγός και αμπελουργός Γιώργος Στειακάκης έλεγε με νόημα στην εφημερίδα “Νέα Κρήτη”: «Μην ακούτε πως ψεκάζουν. Πάνε τα τρακτέρ σε μερικά λιόφυτα, μπαίνουν μέσα, κάνουν ένα-δυο ρίψεις και φεύγουν. Στα περισσότερα δεν πάνε ή πάνε και κολλάνε στη λάσπη, επειδή οι παραγωγοί είχαν ποτίσει προηγουμένως και υπήρχε λασπουριά, κι έτσι κάνουν πίσω και φεύγουν. Δεν είναι όμως αυτή σωστή δουλειά».

Ο Γιώργος Στειακάκης τονίζει κατηγορηματικά ότι ο περίφημος δολωματικός ψεκασμός κατά του δάκου γίνεται με τέτοιο τρόπο που δεν έχει κανένα αποτέλεσμα στην καταπολέμηση του εντόμου.

«Εγώ στη Φοινικιά βλέπω λιόφυτα παραγωγών που ψεκάζουν μόνοι τους και λιόφυτα παραγωγών που περιμένουν τα συνεργεία να πάνε και να τους ψεκάσουν. Όσοι ψεκάζουν μόνοι τους έχουν ολοκάθαρα λιόφυτα. Στους άλλους, οι ελιές είναι κάτω χαμόστρωμα. Επομένως, ή να αλλάξει το σύστημα της δακοκτονίας ή να καταργηθεί και να ψεκάζουμε μόνοι μας, χωρίς να αναγκαζόμαστε να πληρώνουμε για τη δακοκτονία», καταγγέλλει ο κ. Στειακάκης, εκφράζοντας αγανάκτηση και απογοήτευση.

Σύμφωνα με τον ίδιο, δεν είναι δυνατόν να γίνεται δολωματικός ψεκασμός σε ένα λιόφυτο και το δίπλα λιόφυτο να μένει αψέκαστο και να φεύγει ο δάκος από το αψέκαστο λιόφυτο και να πηγαίνει σ’ εκείνο που έγινε ψεκασμός, λόγω της μελάσας που προσελκύει το έντομο.

Μάλιστα, σε ό,τι αφορά τους παραγωγούς που ψεκάζουν μόνοι τους και έχουν πολύ καλά αποτελέσματα, επισημαίνει κατηγορηματικά ότι κάνουν ολική κάλυψη στα λιόφυτά τους, αλλά από την άλλη τονίζει πως το κόστος είναι τεράστιο και με τις τιμές παραγωγού ελαιολάδου των τελευταίων χρόνων, μειώνονται οι παραγωγοί εκείνοι που μπαίνουν στον κόπο να ψεκάσουν μόνοι τους.

Από τους... “αεροψεκασμούς” στο σήμερα

Σε ό,τι αφορά το ιστορικό της δακοκτονίας, ο Γιώργος Στειακάκης θυμάται: «Στη δεκαετία του ’70 μέχρι και τα μέσα της δεκαετίας του ’80 είχαμε ψεκασμούς από τα αεροπλάνα. Περνούσαν από πάνω τα αεροπλάνα και ψέκαζαν. Αλλά αυτός ο τρόπος ήταν κακός για το περιβάλλον και την ανθρώπινη υγεία κι έτσι καταργήθηκε. Από το 1985 και μετά, μέχρι και πρόσφατα, είχαμε το σύστημα με τις ψεκαστήρες, μέχρι που καταργήθηκε κι αυτό. Δάκος υπήρχε πάντα με οποιοδήποτε σύστημα. Τα τελευταία όμως 10 χρόνια δεν ξέρω τι συμβαίνει και έχει αυξηθεί δραματικά ο πληθυσμός του. Επειδή έχει πολλαπλασιαστεί η φύτευση των ελαιοδέντρων; Πρέπει να πούνε οι γεωπόνοι αν ξέρουν γιατί υπάρχει αυτή η μάστιγα του δάκου τα τελευταία χρόνια τόσο έντονα. Όπως ψεκάζουν τώρα, ψεκασμός αυτός δεν είναι. Ψεκάζουν κάθε ενάμιση μήνα. Δεν ψεκάζουν παντού. Δεν μπαίνουν παντού. Άλλα λιόφυτα είναι κλειστά. Σε άλλα λιόφυτα δεν μπορούν με τα τρακτέρ να βγουν και πάει λέγοντας»...

Σύμφωνα με τον ίδιο, όσο υπήρχαν οι ψεκαστές με τις ψεκαστήρες στην πλάτη, μπορούσε ο εργάτης να περάσει και να πάει εκεί όπου το τρακτέρ δεν περνούσε.

«Ψεκαστήρες έχω να δω εγώ τώρα τρία χρόνια. Εμένα την τελευταία φορά που μπήκαν με τις ψεκαστήρες στο δικό μου λιόφυτο ήταν πριν από τρία χρόνια. Τώρα έχουν εξαφανιστεί. Η άποψή μου είναι, επειδή δίνονται πολλά χρήματα στη δακοκτονία, ή να καταργηθεί εντελώς, να μην πληρώνουν τίποτα ούτε οι παραγωγοί ούτε το κράτος και να κάνει ο παραγωγός μόνος του τους ψεκασμούς, ή να κάνουν τη σωστή δουλειά που πρέπει να κάνουνε, από τους εργολάβους μέχρι τους αντιπεριφερειάρχες και μέχρι τους παραγωγούς. Γιατί έχουν και οι παραγωγοί τις ευθύνες τους όταν πάει το τρακτέρ και βρίσκει κλειστή την περίφραξη στο λιόφυτό του».

Ο Γιώργος Στειακάκης συνεχίζει λέγοντας: «Παρακολουθώ τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Γείτονες οι οποίοι ραντίζουν μόνοι τους... ουδέν πρόβλημα... Λάδι 2-3 γραμμές. Ουδεμία ελιά κάτω. Ουδέν χτύπημα πάνω. Αλλά κάνουν 8-9 ραντίσματα και ολική κάλυψη. Εγώ φέτος τι παράτησα στη μέση της περιόδου; Δε συμφέρει. Με δύο ευρώ το κιλό το λάδι να πηγαίνεις και κάνεις τέτοια ιστορία;»...

«Πρέπει να υπάρχει ένα σωστό σύστημα ελέγχου»

Ο πρόεδρος της Ομάδας Αμπελουργών και Ελαιοκαλλιεργητών Κρήτης Πρίαμος Ιερωνυμάκης θυμάται: «Εγώ στα 15 μου δούλευα σε συνεργείο στον Προφήτη Ηλία. Άρα, μπορώ να θυμηθώ ότι υπήρχε συνδυασμός του αεροψεκασμού και του επίγειου ψεκασμού με ψεκαστήρες. Πάντα όμως υπήρχαν προβλήματα. Γιατί είχαμε και περιπτώσεις που έχυνε ο άλλος το φάρμακο και έλεγε πως ψέκασε. Πρέπει να υπάρχει ένα σωστό σύστημα ελέγχου», λέει χαρακτηριστικά.

Σύμφωνα με τον κ. Ιερωνυμάκη, τα τελευταία χρόνια έχουν μειωθεί σημαντικά οι δραστικές στα φάρμακα.

«Και καλώς έχουν μειωθεί για να μην έχουμε υπολειμματικότητα»... Αλλά την ίδια ώρα δεν έχουν αυξηθεί ανάλογα οι ψεκασμοί που απαιτούνται. Και πέρα από τις δραστικές.

«Οι καταγεγραμμένες από το ΟΣΔΕ ελαιοκομικές εκτάσεις είναι πολύ μικρότερες από τις πραγματικές. Ο κόσμος εδώ και χρόνια φυτεύει, χωρίς να δηλώνει τα ελαιόδεντρά του, αφού αυτό δεν παίζει πια ρόλο στις επιδοτήσεις. Έτσι, τα κονδύλια βγαίνουν για πολύ μικρότερες εκτάσεις και οι ψεκασμοί δεν επαρκούν για να καλυφθούν οι πραγματικές εκτάσεις».

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News