Σταφίδα χωρίς ποτάσα… Φυσική αποξήρανση στο 100%

Κρήτη
Σταφίδα χωρίς ποτάσα… Φυσική αποξήρανση στο 100%

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μια νέα ποσότητα σταφυλιών από τη βιολογική παραγωγή του κ. Ιερωνυμάκη έχει τοποθετηθεί ξανά στα ειδικά τελάρα μες στη μονάδα, χωρίς ποτάσα

Τον πήχη υψηλότερα για την παραγωγή σταφίδας με 100% φυσική αποξήρανση, χωρίς, δηλαδή, τη χρήση της ποτάσας, βάζουν τώρα ο πρόεδρος της Ομάδας Αμπελουργών και Καλλιεργητών Κρήτης Πρίαμος Ιερωνυμάκης και ο καθηγητής Φυσικής του Ελληνικού Μεσογειακού Πανεπιστήμιου στο Ηράκλειο (πρώην ΤΕΙ Κρήτης) Φώτης Μαυροματάκης.

Μετά την πρόσφατη αποξήρανση σταφίδας σε πειραματική μονάδα που χρησιμοποιεί αποκλειστικά και μόνο (μέχρι στιγμής) την ηλιακή ενέργεια, τώρα μια νέα ποσότητα σταφυλιών από τη βιολογική παραγωγή του κ. Ιερωνυμάκη έχει τοποθετηθεί ξανά στα ειδικά τελάρα μες στη μονάδα, χωρίς ποτάσα και με το ενδεχόμενο να λειτουργήσει υβριδικό σύστημα, αφού η ηλιακή ενέργεια πλέον, λόγω εποχής, μπορεί να μην είναι επαρκής για το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Μιλώντας στην εφημερίδα «Νέα Κρήτη», ο καθηγητής του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Ηλεκτρονικών Υπολογιστών στο Ελληνικό Μεσογειακό Πανεπιστήμιο, Φώτης Μαυροματάκης, τόνισε ότι «η προσπάθεια αυτή τώρα αφορά σε μικρή ποσότητα σταφυλιού, η οποία δεν έχει υποστεί καμιά επεξεργασία. Άρα λοιπόν το προϊόν έχει τοποθετηθεί στον θάλαμο μέσα ως έχει. Χωρίς ποτάσα, χωρίς Sultafino, χωρίς οτιδήποτε. Άρα, προφανώς η διαδικασία αυτή θα χρειαστεί παραπάνω χρόνο σε σχέση με την προηγούμενη φορά.

Γιατί η διαδικασία απομάκρυνσης της υγρασίας είναι πιο δύσκολη. Και αυτό που θα προκύψει θα είναι πραγματικά βιολογικό. Τα σταφύλια είναι ούτως ή άλλως βιολογικής παραγωγής. Και θα είναι βιολογικό και το προϊόν της σταφίδας»...

Στο σημείο αυτό, ο Φώτης Μαυροματάκης προσθέτει: «Το ξηραντήριο, επειδή και ο καιρός τώρα είναι έτσι, μπορεί να είναι υβριδικό. Δηλαδή, σε τέτοιες περιόδους, να αξιοποιούμε και άλλες πηγές ενέργειας, όταν δεν είναι διαθέσιμη η ηλιακή ακτινοβολία. Δηλαδή, θα μπορούσε η ενέργεια είτε να αποθηκεύεται πάλι από ΑΠΕ, είτε από προηγούμενες ημέρες είτε από μια ανεμογεννήτρια. Ή να χρησιμοποιηθεί και εναλλακτικά μια συμβατική πηγή ενέργειας. Για παράδειγμα, μια αντλία θερμότητας υψηλής απόδοσης με ηλεκτρισμό, ο οποίος τροφοδοτείται από φωτοβολταϊκό. Και έτσι μειώνει σημαντικό το κόστος χρήσης της συμβατικής πηγής, σε περιόδους όπου δεν έχουμε ηλιοφάνεια»...

Υπάρχει επίσης και μια άλλη σκέψη, «να μπορούμε τις νυχτερινές ώρες να έχουμε αποθηκευμένη ενέργεια με την οποία να μην αφήνουμε τη θερμοκρασία να πέσει κοντά στη θερμοκρασία περιβάλλοντος, αλλά να συντηρούμε τον θάλαμο. Όχι να τον κρατάμε στους 60 βαθμούς, γιατί το κόστος θα είναι υψηλό. Αλλά τη νύχτα, για παράδειγμα, να τον κρατάμε σε μια θερμοκρασία θαλάμου στους 30 βαθμούς, έτσι ώστε την επόμενη μέρα με τον ήλιο να πηγαίνει η διαδικασία γρηγορότερα»...

Ο Φώτης Μαυροματάκης, τέλος, υπολογίζει ότι «μπορούμε στον διπλάσιο χρόνο σε σχέση με τη σταφίδα που βγάλαμε, έχοντας κάνει χρήση ποτάσας, να έχουμε αποξηραμένη σταφίδα χωρίς ποτάσα. Δηλαδή, αντί για τρεις-τέσσερις μέρες που χρειαστήκαμε πριν, να πάμε τώρα στη μια εβδομάδα, που σύμφωνα με τα λεγόμενα του κ. Ιερωνυμάκη αυτό δε θα ήταν πρόβλημα για την παραγωγή»...

«Θα είναι κάτι επαναστατικό»

Ο Πρίαμος Ιερωνυμάκης, από την πλευρά του, λέει στη “Νέα Κρήτη” ότι, «αν τελικά το καταφέρουμε, θα είναι κάτι επαναστατικό. Διότι η αγορά υπάρχει. Το προϊόν αυτό της φυσικής σταφίδας, δηλαδή της σταφίδας χωρίς ποτάσα, το παράγουν χρόνια τώρα οι Αυστραλοί. Υπάρχει δηλαδή η αγορά. Σίγουρα είναι ένα “άλλο” προϊόν λοιπόν. Τα σταφύλια τα βάλαμε την Παρασκευή το απόγευμα και παρακολουθούμε την εξέλιξη»...

Στο σημείο αυτό εξηγεί πως, «όταν πάρουμε ένα μικροσκόπιο και κοιτάξουμε μια ρώγα, θα δούμε ότι, όταν εμπλουτιστεί με ποτάσα, ανοίγουν οι πόροι και έχουμε γρήγορη απορροή των υγρών. Χωρίς εμπλουτισμό ποτάσας αυτό δε γίνεται. Και γι’ αυτό τον λόγο θα χρειαστούμε περισσότερες μέρες. Παλαιότερα είχαμε ξανακάνει προσπάθειες στην ύπαιθρο. Αλλά χρειαστήκαμε πάρα πολλές μέρες και το προϊόν δεν αποξηράνθηκε τελικά όπως έπρεπε. “Έφαγε” πάνω από 30 και 35 μέρες και χωρίς το επιθυμητό αποτέλεσμα. Οι Αυστραλοί που το κάνουν στην ύπαιθρο έχουν διαρκώς 40 και 45 βαθμούς, κάνοντας την πατέντα να κόβουν τα κλήματα με το σταφύλι, που το αφήνουν πάνω στα πρέμνα και το μαζεύουν μετά από ’κει. Σίγουρα αυτή τη στιγμή ο τρόπος με την ηλιακή ενέργεια μέσα στη μονάδα θα είναι κάτι το επαναστατικό»...

Να υπενθυμίσουμε ότι το Ελληνικό Μεσογειακό Πανεπιστήμιο θα απευθυνθεί σύντομα στην Περιφέρεια Κρήτης και στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και θα ζητήσει χρηματοδότηση για την ολοκλήρωση της πειραματικής μονάδας, η οποία στη συνέχεια θα είναι στη διάθεση των αγροτών και της ίδιας της αγοράς.

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News