Τα 5 «μυστικά» για το κλάδεμα της ελιάς

Κρήτη
Τα 5 «μυστικά» για το κλάδεμα της ελιάς

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι οδηγίες από το Υπουργείο και οι ορθές πρακτικές για το κλάδεμα των ελιών

Το κλάδεμα τη ελιάς έχει κάποια… «μυστικά», αλλά και ορθές, σύγχρονες πρακτικές, προκειμένου να βελτιωθεί η παραγωγή των ελαιόδεντρων, να μειωθεί το κόστος παραγωγής, αλλά και να καταστεί αποτελεσματικότερη και ευκολότερη η συγκομιδή.

Σημειώνεται ότι το κλάδεμα της ελιάς αποτελεί την πιο παρεμβατική πρακτική μετά την εγκατάσταση των ελαιοδέντρων.

Τα 5 «μυστικά»

Το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων εξέδωσε τις ακόλουθες οδηγίες κλαδέματος προς τους ελαιοπαραγωγούς της χώρας:

  • Το κλάδεμα να γίνεται με ξηρό καιρό.
  • Αφαίρεση και καταστροφή προσβεβλημένων κλάδων από διάφορα παθογόνα.
  • Απολύμανση των κλαδευτικών εργαλείων.
  • Απομάκρυνση των κλαδιών από τον ελαιώνα και την περίμετρό του (είναι εστίες μόλυνσης και εκτροφείο των ξυλοφάγων εντόμων).
  • Επάλειψη των μεγάλων τομών κλαδέματος με κατάλληλο υλικό (πάστα).

Οι ορθές πρακτικές για το κλάδεμα ελιάς

Η εφαρμογή ορθών τεχνικών και πρακτικών αποτελεί αναμφισβήτητα το μυστικό του σωστού κλαδέματος, το οποίο ωστόσο διαφοροποιείται ανάλογα µε την ποικιλία, τη φυσιολογία του δέντρου, ακόμη και του χωραφιού, αλλά και τα εδαφοκλιματικά χαρακτηριστικά της κάθε περιοχής.

  1. Κλάδεμα καρποφορίας:

Σε ελαιόδεντρα που έχουν διαμορφωθεί στο επιθυμητό σχήμα, κύριο μέλημά μας είναι να έχουμε ισορροπία βλάστησης και καρποφορίας, αποφεύγοντας την παρενιαυτοφορία. Για να το πετύχουμε αυτό, πρέπει να εφαρμόζουμε ισορροπημένη λίπανση και άρδευση όπου χρειάζεται αλλά κυρίως να αφαιρούμε μέρος της βλάστησης τον χειμώνα ή την άνοιξη πριν τη χρονιά που περιμένουμε μεγάλη παραγωγή, ώστε να μην εξαντληθεί το δέντρο και να μπορεί εκτός από το να θρέψει τους καρπούς, να παράγει και νέα βλάστηση που θα καρποφορήσει την επόμενη χρονιά. Ειδικά για την παραγωγή βρώσιμης ελιάς, απαιτείται εξειδικευμένο κλάδεμα, καθώς στόχος είναι η αύξηση της παραγωγής καρπού ανά δέντρο αλλά και η ρύθμιση μεγέθους του καρπού ώστε να επιτευχθεί καλύτερη ποιότητα και υψηλότερη τιμή διάθεσης του προϊόντος.

  1. Κλάδεμα ανανέωσης:

Πραγματοποιούμε βαρύ κλάδεμα κρατώντας μέρος της κόμης ή τον βασικό σκελετό του δέντρου. Η επιλογή των τομών που θα κάνουμε εξαρτάται από τη συνολική εικόνα του δέντρου και συγκεκριμένα από το ύψος διασταύρωσης των βραχιόνων, από την κλίση τους, από την ποιότητα της βλάστησης και άλλους παράγοντες. Γενικά, μπορούμε να καρατομήσουμε τους βραχίονες και να έχουμε γρήγορη αναβλάστηση και ανάκαμψη της παραγωγικότητας, κρατώντας τον σκελετό του δέντρου. Πρακτικά, το πιο πιθανό είναι να μην έχουμε ένα καλοσχηματισμένο σκελετό με τους βραχίονες που θέλουμε και να χρειαστεί να προσαρμόσουμε το κλάδεμα, κρατώντας μέρος των κλαδιών που μπορούν να αξιοποιηθούν και αφαιρώντας άλλα κλαδιά που δεν ταιριάζουν στο σχήμα που θέλουμε να δώσουμε στο δέντρο. Στην περίπτωση πολύ ψηλών δέντρων, μπορούμε να εφαρμόσουμε ένα σχέδιο σταδιακής ανανέωσης του δέντρου, κρατώντας τον χαμηλότερο βραχίονα με τη βλάστηση που φέρει και αφαιρώντας τους ψηλότερους βραχίονες, ώστε να χαμηλώσει το δέντρο και να ευνοήσουμε τη δημιουργία νέας βλάστησης χαμηλότερα. Σταδιακά, από τη νέα βλάστηση, διαμορφώνουμε το δέντρο επιλέγοντας τους κατάλληλους βραχίονες. Ανά πενταετία, μπορούμε να αφαιρούμε τον ψηλότερο βραχίονα για να επιτύχουμε σταδιακό χαμήλωμα του δέντρου, χωρίς κενές περιόδους από άποψη παραγωγής καρπού και ελαιολάδου.

  1. Κλάδεμα αναγέννησης δέντρου:

Σε δέντρα που έχουν ελάχιστη παραγωγή καρπού και γενικότερη εικόνα εγκατάλειψης που προσομοιάζει με δασική βλάστηση, απαιτείται αυστηρό κλάδεμα αναγέννησης του δέντρου για δημιουργία νέας υγιούς βλάστησης. Το δέντρο καρατομείται με αλυσοπρίονο στο τέλος του χειμώνα, με μια μεγάλη τομή στον κορμό ή στη διασταύρωση των βραχιόνων. Η καρατόμηση πρέπει να γίνεται ψηλότερα από το σημείο εμβολιασμού, αν το δέντρο είναι εμβολιασμένο. Όταν αυτό το σημείο δεν είναι εμφανές ή δεν είμαστε σίγουροι αν το δέντρο είναι αυτόρριζο ή εμβολιασμένο, κλαδεύουμε σε ύψος 1,5-2 μέτρων από το έδαφος. Όλη η κόμη του δέντρου, όλα τα κλαδιά απομακρύνονται.

  • Βαρύ κλάδεµα κάθε 4-5 έτη που οδηγεί το δέντρο σε έντονη βλάστηση, µεγάλο φορτίο καρποφορίας ακολουθούµενο από χρονιά χωρίς καθόλου παραγωγή:

Η τομή πρέπει να είναι λεία και με μικρή κλίση για να απομακρύνεται το νερό της βροχής. Η επιφάνεια της τομής καλύπτεται με ειδική αλοιφή για την αποφυγή μόλυνσης του ξύλου από παθογόνους μικροοργανισμούς. Επίσης, η επιφάνεια του φλοιού περιμετρικά του κορμού ασπρίζεται για την αποφυγή ηλιακών εγκαυμάτων που μπορεί να οδηγήσουν σε νεκρώσεις μέρους του κορμού και να περιορίσουν τη δυνατότητας αναγέννησης του δέντρου. Μετά από 1-3 μήνες, αρχίζουν να εκπτύσσονται νέοι βλαστοί από διάφορα σημεία του κορμού.

  • Η προτεινόµενη πρακτική µε ελαφρές ετήσιες επεµβάσεις, ώστε το δέντρο να παράγει καρποφορία και νέα βλάστηση κάθε χρόνο:

Την πρώτη θερινή περίοδο μετά την καρατόμηση δεν αφαιρούμε βλάστηση αλλά φροντίζουμε για τον περιορισμό φυλλοφάγων και ξυλοφάγων εντόμων, αν παρατηρήσουμε συμπτώματα. Την άνοιξη της επόμενης χρονιάς αφαιρούμε την πλειοψηφία της βλάστησης και κρατάμε 4 ομάδες βλαστών κατανεμημένες συμμετρικά σαν 4 βραχίονες του δέντρου. Προτιμάμε βλάστηση χαμηλότερα από την τομή καρατόμησης γιατί είναι μικρότερος κίνδυνος να «ξεκολλήσουν» από τον κορμό μεγαλώνοντας. Αφαιρούμε όλες τις παραφυάδες, δηλαδή τους βλαστούς που ξεκινούν από το έδαφος ή τη βάση του κορμού. Δύο έτη μετά την καρατόμηση, την άνοιξη, επιλέγουμε από κάθε ομάδα βλαστών τον πιο καλοανεπτυγμένο και αφαιρούμε τους υπόλοιπους. Έτσι, έχουμε τους νέους βραχίονες του ανανεωμένου δέντρου. Αν υπάρχει κίνδυνος σπασίματος λόγω ισχυρών ανέμων ή πολύ ζωηρής βλάστησης, υποστυλώνουμε τους βραχίονες με πασσάλους που δένονται στον κορμό. Η βλάστηση και η καρποφορία αυξάνονται σταδιακά.

(Με πληροφορίες από ypaithros.gr)

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News