Aκόμα και το συγκλονιστικό βίντεο με την υπογραφή του Θοδωρή Παπαδουλάκη με τίτλο «Ο αδερφός μου» επικρίθηκε από μερίδα πολιτών που κατηγόρησαν το γνωστό σκηνοθέτη για προώθηση βίας.
Στην ταινία μικρού μήκους περιγράφονται μέσα σε 3 λεπτάμε τα πιο δυνατά συναισθήματα και οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν άτομα με κινητικά προβλήματα και οι οικογένειές τους.
Στο πλευρό του σκηνοθέτη τάχθηκε η πρώην αντιδήμαρχος Χανίων κα. Βαρβάρα Περράκη που σε ανάρτησή της στο Facebook σημειώνει:
«Για ένα σοβαρό θέμα απαιτείται η ανάλογη σοβαρότητα στην άποψη και στην τοποθέτηση. Όταν ομως είναι τόσο ευαίσθητο που μας ξεπερνάει στις διαστάσεις του, στην πολυμορφία του και στην υπαρξιακη του σημασια και στις αλυσιδωτές συνέπειες του για τους άμεσα εμπλεκομενους, τότε χρειάζεται αυτοσυγκρατηση, μετριοπάθεια και συμπάθεια κατά τη διαδικασία διατύπωσης της γνώμης μας. Με αφορμή το 3λεπτο φιλμ του αγαπημένου μου Θοδωρή Παπαδουλακη, παλιού μου μαθητή. Παράκληση: Ας μην προτρέχουμε. Δεν τα ξέρουμε όλοι όλα.
Δεν προτείνει καμία βία.
Η άλλη, η κρυφή βία, με τη μορφή της κοινωνικής αναισθησίας ασκείται εμμεσως πλην σαφώς από τους δήθεν φιλησυχους αδιάφορους, ναυαγισμενους στον καναπέ τους, που δεν ανησυχούν πάρα μόνο στις γιορτές επιδεικνύουν την προσωρινή φιλανθρωπία τους ή προεκλογικά θα υποσχεθουν τα απραγματοποιητα.
Έλεος!!
Ο δημιουργός αφηγείται με την τεχνική της γρήγορης και σοκαριστικης εικονας. Η συμπύκνωση μιας πικρης αναποδραστης καταστασης μέσα σε 3 λεπτα. Ο ανθρώπινος πόνος κι η αγωνία να ζουν όλοι με αυτό που τους ανήκει δικαιωματικά. Ένα αγόρι που ζει πρόωρα την αδικία σε καθημερινή βάση. Η πράξη κι η τιμωρία. Το πριν και το μετα. Πού είναι το επικίνδυνο??
Στην αλήθεια, στην ευαίσθητη ματιά του δημιουργού, στις υποθηκευμενες ζωές των οικογενειών με ανάλογα θέματα? Είναι τόσο επικίνδυνη η αλήθεια και το αδιέξοδο κι η έλλειψη η χρονια της φροντίδας τέτοιων θεμάτων? Στην τέχνη δε χωράει ο φανατισμός, η απάθεια, το ψέμα, το κουκούλωμα, η υποκρισία!! Σε ευχαριστούμε ΘΟΔΩΡΉ Παπαδουλακη για την παρουσία σου εδώ, για την τέχνη σου, για την ανθρωπιά σου, για την παρρησια και τη δύναμη των εικόνων σου και κυρίως για τη σεμνότητα σου.
Περήφανη που σε είχα μαθητή!»
