Έκανε πολλές προσπάθειες, πειραματίστηκε και μόχθησε επενδύοντας στη γη του ο Γιώργος Βελεγράκης από τον Πύργο Μονοφατσίου, που έσπειρε άγρια αγκινάρα για ζωοτροφή, αλλά όταν καταστράφηκε από τον καύσωνα του Ιουνίου του 2017 και χρειάστηκε τη στήριξη του ΕΛΓΑ, εισέπραξε τελικά ψίχουλα, όπως ο ίδιος καταγγέλλει, δηλώνοντας απογοητευμένος και έτοιμος να πουλήσει τα μηχανήματα και να εγκαταλείψει την καλλιέργεια.
Μιλώντας στην εφημερίδα “Νέα Κρήτη” χθες, θέλησε να δημοσιοποιήσει την ιστορία του αυτή, λέγοντας πως, από μια μικρή έκταση 3 στρεμμάτων αρχικά, έφτασε να καλλιεργεί 25 στρέμματα με άγρια αγκινάρα ως αγρότης σε πειραματικό στάδιο, αλλά, όταν άρχισε να βλέπει επιτέλους “φως”, ήρθε ο καύσωνας εκείνος να τον καταστρέψει και οι υπηρεσίες, στη συνέχεια, να τον απογοητεύσουν!
Μέχρι το γραφείο του προέδρου του ΕΛΓΑ Θεοφάνη Κουρεμπέ χρειάστηκε ο ίδιος να φτάσει ανεβαίνοντας στην Αθήνα. Αλλά τόσο ο κ. Κουρεμπές, όσο και ο διευθυντής του ΕΛΓΑ στην Κρήτη, Νίκος Δασκαλάκης (που μετέβη προσωπικά στον Πύργο για να καταγράψει τη ζημιά), δεν τον στήριξαν, σύμφωνα με όσα υποστηρίζει, αφού επιμένει ότι η ζημιά ήταν συνολική και όχι μόνο 35% που του έβαλαν τελικά. Υπέβαλε, μάλιστα, ένσταση για να λάβει την αποζημίωση αυτή, ύψους 640 ευρώ, με μια ζημιά που σε καμία περίπτωση δεν έπεφτε κάτω από τα 10.000 ευρώ, με βάση τις προσωπικές του εκτιμήσεις.
«Η ζημιά είναι τουλάχιστον 400 ευρώ ανά στρέμμα. Ας μου έδιναν 7 χιλιάδες ευρώ... 6 χιλιάδες ευρώ για την αποζημίωσή μου. Αυτά τα 640 ευρώ που μου έδωσαν είναι ψίχουλα μπροστά στην καταστροφή», λέει χαρακτηριστικά.
Ο Γιώργος Βελεγράκης τονίζει ότι το πρόβλημα ξεκίνησε από τον ΟΠΕΚΕΠΕ λόγω του χαρακτηρισμού της άγριας αγκινάρας ως φυτού “ενεργειακού” και όχι “κτηνοτροφικού” που είναι η πραγματική του χρήση.
Η “Νέα Κρήτη” επικοινώνησε χθες με τον διευθυντή του ΕΛΓΑ στην Κρήτη Νίκο Δασκαλάκη. «Θα δω την υπόθεση που μου λέτε και θα απαντήσω τις επόμενες μέρες», όπως μας υποσχέθηκε.
«Είναι εξαιρετική ζωοτροφή»
Στο μεταξύ, παρά την προσωπική του περιπέτεια, ο ίδιος επιμένει ότι η άγρια αγκινάρα είναι μια εκπληκτική - πολύ θρεπτική - ζωοτροφή και μια καλλιέργεια που στην Κρήτη θα μπορούσε κάλλιστα να στηρίξει δυναμικά τη δουλειά των κτηνοτρόφων. Η ανά στρέμμα απόδοση είναι εξαιρετικά υψηλή και το κόστος παραγωγής ελάχιστο!
Ο ίδιος ξεκίνησε την προσπάθεια φυτεύοντας σε πρώτη φάση άγρια αγκινάρα σε ένα χωράφι περίπου 3 στρεμμάτων στον Πύργο Μονοφατσίου, πριν από μερικά χρόνια. Κι όταν το 2015 η καλλιέργεια ξεκινούσε να του δίνει τους πρώτους καρπούς, ήρθε εκείνος ο χειμώνας να πλήξει την καλλιέργεια του κ. Βελεγράκη, λόγω των πλημμυρικών φαινομένων.
Αλλά από τότε τα προβλήματα δε σταμάτησαν, καθώς ακολούθησε η χρονιά του 2016 με τα εντελώς αντίθετα αποτελέσματα, λόγω της ανομβρίας. Ο Γιώργος Βελεγράκης είχε καλύτερη καλλιεργητική πορεία τη χρονιά του 2017. Στο μεταξύ, ανέπτυξε και τη διαδικασία της ενσίρωσης μέσα από ειδικό μηχάνημα, το οποίο κατασκεύασε για τις ανάγκες της συγκεκριμένης καλλιέργειας ο μηχανουργός από το Μεσοχωριό Νίκος Στεφανάκης.
Πέρα από το μηχάνημα αυτό, υπάρχει και ένα άλλο μηχάνημα κοπής της πρώτης ύλης σε πολύ λεπτά κομμάτια. Ακολούθως, συσκευάζεται σε ειδικά σακιά, όπου γίνεται η αφαίρεση του αέρα και το κλείσιμο αυτών των σακιών, με τρόπο που να μπορεί η χλωροφύλλη που συσκευάζεται για τις ανάγκες διατροφής των ζώων να συντηρείται μέχρι και δύο χρόνια, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις ανάγκες της κρητικής αιγοπροβατοτροφίας.
Μάλιστα, όπως εξηγεί ο ίδιος, από τη στιγμή που θα φυτρώσουν οι σπόροι της άγριας αγκινάρας, θα έχουν διάρκεια ζωής μέχρι και 15 χρόνια, χωρίς να χρειάζεται η επαναφύτευσή τους κάθε χρόνο. Εξάλλου, μπορεί να γίνεται και αξιοποίηση του νερού της βροχής χωρίς να απαιτείται πότισμα, ή να γίνεται ελάχιστο πότισμα για να υπάρξει η σωστή ανάπτυξη των φυτών. Και φυσικά, δεν απαιτούνται φυτοφάρμακα.
Καταλήγοντας, ο κ. Βελεγράκης καλεί τους κτηνοτρόφους να πειραματιστούν και οι ίδιοι πάνω σε αυτή την καλλιέργεια, ενώ, αν ο ΕΛΓΑ έστω και σήμερα τον δικαιώσει, τότε ο ίδιος δε θα εγκαταλείψει όλη αυτή την προσπάθεια που ξεκίνησε. «Είναι για μένα», όπως λέει, «κατάθεση ψυχής»...
