Η ζωή της Γεωργίας Αγγελάκη σε εμπνέει. Η πορεία της ζωής της σε παρακινεί να κυνηγήσεις τα όνειρά σου. Η Γεωργία έφτασε με τους γονείς της στη Νέα Υόρκη σε ηλικία 12 ετών, τη δεκαετία του ’70. Τότε κατάφερε να τελειώσει μόνο το Γυμνάσιο, γιατί αναγκάστηκε να δουλέψει για να ζήσει. Η πρώτη της δουλειά ήταν στο σέρβις.
Τότε δεν μπορούσε να φανταστεί ποια θα ήταν η ζωή της σήμερα. Σήμερα η ζωή της έχει αλλάξει. Κατέχει διευθυντική θέση στο υπουργείο Παιδείας των ΗΠΑ και είναι διδάκτορας στο Πανεπιστήμιο La Guardia.
Συναντηθήκαμε στον Καράβολα... Ήρθε στο Ηράκλειο για να κανονίσει τις λεπτομέρειες της βάπτισης της εγγονής της, που θα γίνει τον χειμώνα στην Κρήτη. Μπορεί η οικογένειά της να ζει στην Αμερική, αλλά έχουν την Κρήτη πάντα μέσα τους.
Την ιστορία της Γεωργίας Αγγελάκη τη γνώριζα, αλλά τη ρωτώ συνέχεια και μου λέει όλες τις λεπτομέρειες, και κάθε φορά που την ακούω τη θαυμάζω ακόμα περισσότερο για τη δύναμή της, για όσα έχει πετύχει και για όσα έχει προσφέρει.
Μου μίλησε για όλα. Η ιστορία της ζωής της είναι ένα φωτεινό παράδειγμα θέλησης. Σε παρακινεί να κατακτήσεις ό,τι έχεις σκεφτεί και να πραγματοποιήσεις όλους σου τους στόχους, ακόμα και τα πιο τρελά σου όνειρα, ακόμα κι αυτά που δεν τολμάς να μοιραστείς. Γιατί εκείνη τα κατάφερε. Και ξεκίνησε από πολύ χαμηλά, έχοντας πάντα πυξίδα της το ήθος και τις αρχές από την οικογένειά της, το θάρρος της, τις δυσκολίες που αντιμετώπισε στο ξεκίνημά της και την ελληνική ψυχή.
«Ήρθα 12 χρονών στην Αμερική με τους γονείς μου και την αδερφή μου. Παντρεύτηκα στα 18 μου τον Γιάννη Αγγελάκη από την Τουρλωτή της Σητείας και κάναμε δύο κόρες, οι οποίες έχουν επίσης παντρευτεί Κρητικούς. Ξεκινήσαμε από το τίποτα. Όλοι οι Έλληνες μετανάστες δουλεύαμε στο σέρβις, στη λάντζα. Ήταν πολύ δύσκολα χρόνια, αλλά με επιμονή και υπομονή τα καταφέραμε», σημειώνει η Γεωργία.
«Ξεκίνησα από πολύ χαμηλά, από τις κουζίνες, και σιγά-σιγά ανέβηκα τα σκαλοπάτια και έφτασα σε αυτή τη θέση. Δουλεύω είκοσι χρόνια στο δημόσιο. Είμαι πολύ ευτυχισμένη, όχι μόνο για τα πτυχία που κατάφερα να πάρω, αλλά και γιατί προσφέρω στην κοινότητα, στην Πολιτεία, στα παιδιά. Αυτό με ολοκληρώνει»
Επιστροφή στα θρανία
Στα 35 της πήρε μια μεγάλη απόφαση. Ήταν μια απόφαση που θα της άλλαζε για πάντα τη ζωή. Επέστρεψε στα θρανία για να σπουδάσει. Ξεκίνησε τις σπουδές της μαζί με τη μεγάλη της κόρη, την Ειρήνη, που τότε σπούδαζε Νομική και σήμερα συγκαταλέγεται μέσα στους κορυφαίους δικηγόρους της Νέας Υόρκης καθώς έχει κερδίσει όλες τις υποθέσεις που έχει αναλάβει. Μάλιστα, γεμάτη υπερηφάνεια για την κόρη της, μου λέει ότι οι “New York Times” κάθε χρόνο αναφέρουν το όνομά της και την τοποθετούν ανάμεσα στους κορυφαίους δικηγόρους της χώρας.
Σπούδασε Κλινική Διαιτολογία και Υπηρεσία Τροφίμων με υποτροφία σε κορυφαία πανεπιστήμια της Αμερικής, στο New York University (NYU) και στο La Guardia. Οι ρόλοι στους οποίους κλήθηκε να ανταπεξέλθει ήταν - και είναι - πολλοί και απαιτητικοί. Φοιτήτρια, εργαζόμενη, μητέρα, γιαγιά και σύζυγος. Και τα κατάφερε. Και τα καταφέρνει. Και διαπρέπει στη “γη της επαγγελίας”, όπως πολλοί την αποκαλούν. Κατέκτησε μετά από σκληρή δουλειά το αμερικανικό όνειρο και τώρα δίνει μαθήματα ζωής.
Μόλις ολοκλήρωσε τις σπουδές της ξεκίνησε να διδάσκει στο πανεπιστήμιο στο οποίο σπούδασε η ίδια. Μάλιστα, η μικρή της κόρη, η Μαριέτα, ακολουθεί τα χνάρια της και όσο σπούδαζε στο ίδιο πανεπιστήμιο τής έκανε μάθημα, όπως μου λέει και πάλι γεμάτη υπερηφάνεια. Τώρα δουλεύει κι εκείνη στο δημόσιο, στο υπουργείο Παιδείας.
Η Γεωργία Αγγελάκη αναφέρεται στις δυσκολίες και στις απαιτητικές σπουδές που κατάφερε να διεκπεραιώσει, στα κίνητρα που έβρισκε κάθε φορά, αλλά και στο πώς κατάφερνε να ξεπερνά όλα τα εμπόδια με τη βοήθεια της οικογένειάς της.
«Στην αρχή δυσκολεύτηκα, αλλά αυτό που σπούδασα ήταν κάτι που μου άρεσε πολύ. Αγαπώ πολύ τη δουλειά μου. Δούλευα την ημέρα και παρακολουθούσα το βράδυ τα μαθήματα στο πανεπιστήμιο. Για να κρατήσω την υποτροφία που είχα πάρει, έπρεπε να κρατήσω τους βαθμούς στο ανώτερο επίπεδο. Το πάλεψα πολύ. Είχα τη συμπαράσταση της οικογένειάς μου, που με ώθησε να κυνηγήσω το όνειρό μου», μας είπε η Γεωργία Αγγελάκη.
Υπό την εποπτεία της 1.000.000 παιδιά!
Φροντίζει για την ασφάλεια των τροφίμων στα σχολεία
Είναι η γυναίκα που φροντίζει για την ασφάλεια και την ποιότητα των τροφίμων που καταλήγουν στα σχολεία της Νέας Υόρκης, απ' όπου τα παιδιά προμηθεύονται δωρεάν το φαγητό τους. Σήμερα έχει ουσιαστικά υπό την εποπτεία της όλα τα σχολεία της Νέας Υόρκης και υπό την ευθύνη της είναι 1.000.000 παιδιά.
Είναι διευθύντρια Ασφάλειας και Ποιότητας Τροφίμων του Τμήματος Εκπαίδευσης του υπουργείου Παιδείας των ΗΠΑ.
Όπως τονίζει, «ξεκίνησα από πολύ χαμηλά, από τις κουζίνες, και σιγά-σιγά ανέβηκα τα σκαλοπάτια και έφτασε σε αυτή τη θέση. Δουλεύω είκοσι χρόνια στο δημόσιο. Είμαι πολύ ευτυχισμένη, όχι μόνο για τα πτυχία που κατάφερα να πάρω και για τη θέση που έχω, αλλά και γιατί προσφέρω στην κοινότητα, στην Πολιτεία, στα παιδιά... Αυτό με ολοκληρώνει».
Μέσα από τις ομιλίες της σε κορυφαία πανεπιστήμια, όπως είναι το Columbia και το NYU, συμβουλεύει και παρακινεί τους νέους να παλέψουν για τα όνειρά τους.
«Λέω στα νέα παιδιά ποτέ να μη σταματάνε. Πάντα να ακολουθούν τα όνειρά τους. Δεν υπάρχει κάτι που να μην μπορείς να το καταφέρεις, αρκεί να έχεις θέληση. Πάντα να σκέφτονται ότι τα εμπόδια μπορούν να ξεπεραστούν. Να κοιτούν μπροστά και να κάνουν την αλλαγή που θέλουν. Η δική μου ζωή άλλαξε. Όλοι μπορούν να το κάνουν», συνεχίζει.
Άνθρωπος απλός, ζεστός, φιλικός... Μια δυναμική Ελληνίδα, που κάνει υπερήφανη τη χώρα μας στο εξωτερικό. Ανήκει στους ομογενείς που διαπρέπουν στο εξωτερικό και μέσα από τις ιστορίες τους σου δίνουν δυνατά και ουσιαστικά μαθήματα ζωής. Αγαπά την Κρήτη και πάντα επιστρέφει στη Σητεία με την οικογένειά της, στο χωριό του άνδρα της, στην Τουρλωτή. Αυτήν την περίοδο κάνει τις διακοπές της στην Κρήτη με την οικογένειά της και παίρνει δύναμη από αυτόν τον τόπο για να συνεχίσει να “χτίζει” στην Αμερική.
«Έχουμε έρθει στην Κρήτη για τις διακοπές μας. Προσπαθούμε να ερχόμαστε όσο πιο συχνά μπορούμε. Ζούμε στη Νέα Υόρκη, οι κόρες μας έχουν παντρευτεί Κρητικούς και οι ρίζες μας είναι εδώ. Αγαπάμε πολύ αυτόν τον τόπο», αναφέρει.
Τη ρωτώ πώς αντιμετωπίζουν μια Ελληνίδα με κρητικό επίθετο στο υπουργείο Παιδείας, και μου απαντά γελώντας πως ήταν παράξενο στην αρχή.
«Είμαι η μοναδική γυναίκα Ελληνίδα στον κλάδο. Ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος και οι θέσεις λίγες. Οι πιο πολλές διευθυντικές θέσεις καταλαμβάνονται από άνδρες. Ήταν δύσκολο να προφέρουν το επίθετο και με ρωτούσαν από πού είμαι. Τώρα όμως έχουν συνηθίσει και έχουν μάθει να προφέρουν το επίθετο Αγγελάκης», μας λέει χαρακτηριστικά.
Η ακαδημαϊκή της πορεία συνεχώς ανοδική... Ήδη έχει δημοσιευτεί ένα σύγγραμμά της, μια έρευνα που είχε πραγματοποιήσει, ενώ τώρα ετοιμάζει και βιβλίο. Οι ρυθμοί της καθημερινότητάς της είναι εντατικοί. Μοιράζει τον χρόνο της ανάμεσα στις απαιτητικές εργασίες της, στους φοιτητές της και στην οικογένειά της, στον σύζυγό της, στις κόρες της, στους γαμπρούς της και στα εγγόνια της, που λατρεύει. Και τα προλαβαίνει όλα. Και είναι πάντα με το χαμόγελο στα μάτια και στα χείλη.
