Εντός Μαΐου αναμένεται να καταθέσει τη συνολική της πρόταση η Ελλάδα για το φορολογικό καθεστώς της τσικουδιάς έναντι του τσίπουρου και του ούζου, ενώ εξετάζονται διάφορες εναλλακτικές προτάσεις ως προς τον παραδοσιακό χαρακτήρα της τσικουδιάς, με στόχο να μην μπορεί ποτέ ξανά στο μέλλον ο κλάδος των ποτοποιών να προσβάλλει το εξαιρετικό αυτό ποτό των Κρητικών, που εδώ και δεκαετίες βρίσκεται στο στόχαστρο οργανωμένων συμφερόντων.
Θα είναι μόνο η ρακή μας παραδοσιακό προϊόν; Θα είναι παραδοσιακά και τα άλλα δύο ποτά στις ανάλογες περιοχές στις οποίες παράγονται; Όλα αυτά βρίσκονται σε διαβούλευση, με το υπουργείο Οικονομικών να έχει επαφές και συζητήσεις με τη νομική πλευρά των καζανάρηδων, δείχνοντας τις καλύτερες προθέσεις για το καλύτερο αποτέλεσμα.
Όπως είναι γνωστό, η κρητική τσικουδιά βρίσκεται στο στόχαστρο των ποτοποιών ακριβώς επειδή φορολογικά αντιμετωπίζεται ως παραδοσιακό ποτό, με αποτέλεσμα να φορολογείται μόλις με 0,56 ευρώ το λίτρο. Κάτι όμως που δε συμβαίνει με το ούζο, το οποίο φορολογείται με 6 ευρώ το λίτρο, και με το τσίπουρο, που φορολογείται επίσης με 6 ευρώ.
Μάλιστα, η τελευταία προσφυγή προς το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, όπου και αναμένεται να κατατεθεί η υποστηριχτική πρόταση της ελληνικής κυβέρνησης για να μη χαθούν τα προνόμια της ρακής, έγινε από τους ποτοποιούς του τσίπουρου, που πλειοψήφησαν οριακά μόλις με μία ψήφο έναντι των έξι ποτοποιών του ούζου που ψήφισαν αρνητικά στην πρόταση για προσφυγή σε βάρος της τσικουδιάς.
Τα στοιχεία αυτά αποκάλυψε στην εφημερίδα “Νέα Κρήτη” ο αντιπρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αμπελουργών και Αμβυκούχων Τάσος Βρέντζος. Όπως μας είπε ο Ηρακλειώτης συνδικαλιστής, επειδή σήμερα η “γραμμή” της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι η φορολογική ελάφρυνση μόνο για ένα παραδοσιακό ποτό στη χώρα, δίνεται αυτή η μάχη υπέρ της κρητικής τσικουδιάς, αλλά ταυτόχρονα οι καζανάρηδες προωθούν και την εναλλακτική πρόταση, να ζητηθεί από τη χώρα μας να αναγνωριστούν ως παραδοσιακά η τσικουδιά για την Κρήτη, το τσίπουρο για τη Στερεά, Βόρεια Ελλάδα και Πελοπόννησο και το ούζο για τα νησιά.
Και επειδή στα βιομηχανοποιημένα ποτά η φορολόγηση είναι 12 ευρώ το λίτρο, τα 6 ευρώ που ισχύουν για το ούζο και το τσίπουρο λόγω μιας ενδιάμεσης κατάστασης θα ήταν μια εξέλιξη και για την τσικουδιά που δε θα ήταν η καλύτερη, αλλά σίγουρα δε θα είναι και το χειρότερο σενάριο για τα συμφέροντα του κλάδου.
«Τα 6 ευρώ το λίτρο θα ήταν μια έσχατη λύση. Αλλά για μας η καλύτερη είναι να μην ξεφύγουμε από το σημερινό καθεστώς», εξηγεί ο Τάσος Βρέντζος, που τονίζει ότι η ελληνική κυβέρνηση δείχνει τις καλύτερες προθέσεις προκειμένου να στηρίξει τα συμφέροντα του κλάδου.
Καταλήγοντας, ο κ. Βρέντζος εκφράζει την ελπίδα να έχουμε μέσα στον τρέχοντα μήνα την πρόταση της ελληνικής πλευράς και γρήγορα να ξεκαθαρίσει αυτή η κατάσταση, αφού εδώ και δεκαετίες βλέπουμε το θέμα να έρχεται και να επανέρχεται διαρκώς, μετά από τις ενέργειες των ποτοποιών σε βάρος του προϊόντος.
«Το σωστό είναι, εξάλλου, να δίνονται οι άδειες στους καζανάρηδες εκείνους που διαθέτουν και τα απαραίτητα οινάμπελα μέσω των δηλώσεων αμπελοκαλλιέργειες. Αλλιώς, αν στηριχτούμε σε καζανάρηδες που αγοράζουν την πρώτη ύλη για να βγάλουν τη ρακή, θα είμαστε πάντα ευάλωτοι απέναντι στους ποτοποιούς»...
Να ξεκαθαρίσουμε, επίσης, ότι οι ποτοποιοί οι οποίοι ασχολούνται με την παραγωγή και την εμπορία του εμφιαλωμένου τσίπουρου ήταν εκείνοι που πλειοψήφησαν στην καταγγελία σε βάρος της κρητικής τσικουδιάς.
Δε μιλάμε, δηλαδή, για τους χιλιάδες απλούς παραγωγούς τσίπουρου με 48ωρες άδειες καζανιών σε όλη την υπόλοιπη χώρα, πλην της Κρήτης. Μιλάμε μόλις για... 13 ποτοποιούς. Έξι στο ούζο και επτά στο τσίπουρο, που εμφιαλώνουν και εμπορεύονται τα εν λόγω ποτά και έχουν δημιουργήσει όλη αυτή την κατάσταση μέσα από τέτοιες προσφυγές.
Και δεν είναι καθόλου ευχάριστη η κατάσταση αυτή, σε μια χώρα όπου αποτελεί μείζον ζήτημα η στήριξη γενικότερα αυτών των προϊόντων, χωρίς να μπαίνουν τέτοιες λογικές ανάμεσα στους παραγωγούς αλλά και στις μονάδες εκείνες οι οποίες τα παράγουν.
